Het is niet altijd makkelijk om veilig online te zijn met een eetstoornis, eetproblemen of een laag zelfbeeld. Naast een groeiende body positivity movement en pro-recovery communities op social media, zien we ook pro-ana bewegingen en het eindeloze aanbod aan ‘perfecte lichamen’ en ‘hyper gezonde’ What I Eat In A Day-video’s van onder andere #fitgirls groeien. Ook valt het ons op hoe diagnoses en het aantal opnames gedeeld wordt in biografieën en foto’s van infusen en sondevoeding in Instastories verschijnen. Deze verschillende werelden kunnen behoorlijk door elkaar lopen en dat kan best triggerend zijn. Is sociale media nog wel weg te denken uit het normale leven? En hoe vind je daar dan op een gezonde manier je weg in? De komende tijd zal wekelijks iemand zijn of haar ervaring rondom social media en eetstoornissen delen. Om zo samen bij te dragen aan het vinden van die online veiligheid. Hoe zorg jij voor jezelf online?
De vorige keer kon je het verhaal lezen van Floortje. We vervolgen de serie vandaag met Svenne. Svenne is 19 jaar jong en werkt in een kapsalon tijdens haar tussenjaar. Daarnaast traint ze een hondje voor Stichting Hulphond en houdt ze van uitstapjes en de zon.
Wat is jouw achtergrond met eetstoornissen?
“Ik heb zelf de diagnose anorexia nervosa gekregen. Dit is ook de enige eetstoornis waar ik ervaring mee heb. Dit speelt helaas al heel lang. Rond groep 7/8 begonnen de gedachtes en rond de 2e klas van de middelbare school de handelingen. De officiële diagnose heb ik in 2018 pas gekregen. Na een aantal opnames ben ik nu in behandeling bij Human Concern waar ik echt vertrouwen in heb. Ik hoop dat ik vanuit Human Concern echt kan gaan vechten voor herstel.”
Besteed je veel tijd aan social media?
“Ja, ik maak gebruik van social media. Vooral van Snapchat, Instagram en sinds kort ook TikTok. Of het het leven daadwerkelijk echt ‘leuker’ maakt denk ik niet. Wel vind ik het leuk om er soms even lekker mijn tijd mee te verdoen. Gewoon even lekker rond scrollen; je komt echt van alles tegen.”
Kun je makkelijk afstand nemen van de digitale wereld?
“Ja, op zich wel. Ik moet ook wel zeggen dat ik er ook echt actief op let niet alleen maar met social media bezig te zijn en mijn telefoon ook echt even aan de kant te leggen. Zo loop ik dagelijks buiten en laat ik mijn telefoon expres thuis of neem ik hem alleen mee om muziek te luisteren. Echt even een me-time momentje.”
Wat voor accounts volg jij zelf?
“Echt van alles! Vrienden, kennissen, bekende mensen, maar ook zeker meiden die ik gewoon heel erg mooi vind. Mensen die ik inspirerend vind, ‘health & fitness’ accounts en motiverende accounts die bijvoorbeeld mooie quotes delen.”
Krijg je op je social media accounts aangeraden wat je daadwerkelijk wilt zien, of komt er
ook veel voorbij waar je niet in geïnteresseerd bent?
“Ik kom (vooral op mijn recovery account) steeds meer dingen tegen die ik daadwerkelijk wil zien of helpend vind, maar helaas worden er soms ook dingen aangeraden die me echt weer naar het ‘eetgestoorde’ duwen. Als ik zoiets tegen kom, meld ik altijd even dat ik niet geïnteresseerd ben in dat soort content, omdat het gewoon precies niet helpend is.”
Wat vind je ervan dat mensen zichtbaar zijn met hun eetstoornis op social media?
“Lastige vraag. Ik denk dat het uitmaakt hoe en wat je deelt. Als je echt openheid wilt creëren over eetstoornissen, dan sta ik daar met de volle 100% achter. Mensen weten er gewoon te weinig over.
Ik denk er heel anders over als je er een soort van ‘mee te koop’ loopt. Als je bijvoorbeeld foto’s op social media gooit waarin je ziet hoe extreem dun je bent, hoe weinig of eentonig je eet of laat zien hoe groot je eetbuien zijn. Als je eigenlijk gewoon – want eetstoornissen zijn heel competitief – wilt bewijzen hoe ziek je bent en hoe verschrikkelijk en zwaar je leven momenteel is.”
Hoe denk je dat social media mensen kan helpen in hun herstel?
“Als je positieve mensen volgt, dingen die jij wilt bereiken – dus bijvoorbeeld plaatjes van vakanties, werk, school, vrienden met een eetstoornis vrij leventje… Dat is wat de echte jij hoogstwaarschijnlijk ook wilt. Dan kan zeker motiverend werken.”
Hoe denk je dat social media eetstoornissen juist kunnen verergeren?
“Ik denk dat eetstoornissen verergerd kunnen worden door het ‘ideaalbeeld’ dat er op social media wordt gedeeld. Ondanks dat het meeste wat je ziet gephotoshopt is, denk je daar vaak helemaal niet over na. Wat je ziet is werkelijkheid en wat je ziet is ‘mooi’ en ‘perfect’. Het leven lijkt perfect. Ook beveelt social media je vaak dingen aan waar jij geïnteresseerd in bent. Dus als jij interesse toont in gezond eten, krijg je buiten gezond eten ook pagina’s aanbevolen over bijvoorbeeld de voedingswaarde van een product. Dat kan je eetstoornis ontzettend triggeren, het kan namelijk altijd wel ‘gezonder’.”
Wat doe jij om jezelf online te beschermen?
“Als ik dingen aanbevolen krijg waar ik geen interesse in heb, geef ik altijd aan dat ik niet geïnteresseerd ben in die content. Ook probeer ik zoveel mogelijk mensen te volgen waar ik inspiratie uit haal.”
Waarom heb je ervoor gekozen een recovery account te beginnen?
Ik geef toe dat, toen ik een ‘recovery’ account begon, ik helemaal niet echt aan het herstellen was. Ik deelde eigenlijk alleen maar hoe weinig ik en of hoe zwaar het hebben van een eetstoornis is. In het begin was het eigenlijk alleen maar ‘eetstoornis’ die een eigen account had en die wilde bewijzen hoe sterk die aanwezig is, in plaats van Svenne die haar herstel deelt.”
Denk je erover na wat voor invloed jouw content kan hebben op jouw volgers?
“Jazeker. Ik ben niet meer zoals twee jaar geleden. Ik wil niet meer bewijzen hoe ziek ik ben. Ik zou dus ook nooit delen wat ik eet of beweeg. Ik ben ziek, dat weet ik. Ik heb een eetstoornis, dat weet ik, maar ik ben niet mijn eetstoornis. De dingen die ik nu deel, zijn dingen waar ik hopelijk andere mensen mee kan helpen of inspireren.”
Wat zou er gebeuren als je vandaag zou stoppen met je account?
“Eerlijk gezegd denk ik dat dat wel een verschil maakt. Misschien een minimaal verschil, maar ik denk dat een recovery account je ook wel ziek houdt. Je blijft vastzitten in het eetstoornis wereldje met allemaal eetstoornis-mensen om je heen. Niet het ‘normale’ leven waar eten niet in het middelpunt staat. Ik denk dat het minder ‘bewijsdrang’ oplevert.
Het is oké, als alles niet in één keer lukt. Mijn motto is: 1 stapje achteruit en 2 vooruit. Als je actief bent op social media in ‘recovery land’, probeer dan alsjeblieft geen dingen te delen zoals je BMI, gewicht, wat ‘gezond’ voor iemand zou zijn of ook maar iets waar je iemand mee zou kunnen triggeren. Daar is het het hele social media niet voor! Laten we het positief houden en elkaar juist motiveren en schopjes onder de kontjes geven om te herstellen. Hiernaast vind ik openheid creëren heel belangrijk. Dat hoeft niet perse op social media natuurlijk, maar je meer openstellen tegenover je ouders, vrienden of familie zou al een hele goede stap zijn.”
Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.
Geef een reactie