We weten allemaal hoe het voelt om ons te schamen voor iets. Schaamte is over het algemeen geen prettige emotie en kan onder andere voortkomen uit onzekerheid of angst om afgewezen te worden. Jezelf schamen wordt vaak gekenmerkt door een ongemakkelijk gevoel, blozen, een hand voor je mond houden, jezelf afzonderen of terugtrekken en piekeren.

Waar de één zich voor schaamt, kan de ander niet van wakker liggen, maar voor sommige dingen zouden we ons allemaal wel een beetje kunnen schamen. Hoe dan ook schaamt iedereen zich wel eens voor iets en in deze blog vertellen wij waar wij ons voor schamen.

Waar Scarlet zich voor schaamt...

♥ Mijn voeten
Oké om maar even te beginnen met een beetje oppervlakkige: mijn voeten. Ik heb licht uitgedrukt geen mooie voeten. Geen voetjes die jij wel even zou willen masseren. Mijn vriendin trouwens ook niet ;) Ik heb de nodige voetproblemen waarmee je niet graag in hippe sandaaltjes loopt. Ook van die schattige peeptoe schoentjes zijn niet aan mij besteed. Als ik ergens een fotoshoot met styling voor doe, moet ik er ook altijd voor waken dat ze me geen open schoenen aansmeren... not gonna happen.

♥ Mijn seksualiteit
Ik voel ook de nodige schaamte voor mijn seksualiteit. Dat ligt niet enkel aan mij, maar ook gewoon omdat het best een taboe onderwerp is. Iedere vrouw, ieder mens is toch gewoon seksueel ontwikkeld en geniet van seks? toch?! Bij mij ligt dit allemaal een stuk ingewikkelder. Naast mijn problemen door vaginisme is mijn seksuele ontwikkeling ook gewoon wat traag verlopen. Terwijl de één met een Boeing naar de andere kant van de wereld vliegt, ben ik met een roeiboot gegaan. Je begrijpt dat ik er nog niet ben.... Oké, een beetje cryptisch verhaal misschien, maar dat komt omdat het gewoon gevoelig ligt.

♥ Mijn gevoelens
Zeker de afgelopen twee jaar heb ik veel gevoelens van schaamte gehad rondom mijn angsten, onzekerheid en terugval. Ik schaamde me voor wie ik op dat moment was, voor mijn verschijning en mijn rare eetgestoorde angsten. Nog steeds kan ik me af en toe schamen als ik met iemand praat over mijn gevoelens. Ik ben en blijf daar echt geen ster in. Ik heb regelmatig nog het gevoel dat ik me aanstel of dat ik niet mag zeuren.

Waar Irene zich voor schaamt...

♥ Naar de wc gaan
Poepen, iedereen doet het. Toch schaam ik me hier soms dood voor en doe ik het liever niet ergens anders dan in mijn eigen huis. Zelfs bij mensen die mij al jaren kennen en bij wie ik me verder helemaal op m'n gemak voel vind ik het ongemakkelijk. Hierdoor houd ik het soms onnodig lang op wat helemaal niet goed voor je is. Vroeger had ik het ook met de kleine boodschap en ik weet ook precies waarom. Toen ik op de basisschool zat riep iemand ineens vanuit een ander wc-hokje: "Wat plas jij hard!" Vanaf dat moment was ik me echt super bewust van het geluid van het kletterende water. Zo bewust dat ik het mega ongemakkelijk vond om ergens anders naar de wc te gaan. Ik ben daar ondertussen overheen, maar een trucje wat ik doen had was om met m'n vingers in m'n oren te plassen. Als ik het zelf niet kon horen kon de ander dat ook niet! (uhuuu ;-)) Haha, nee, dat was niet zo, wist ik wel, toch vond ik het daardoor minder eng.

♥ Verslaafd aan m'n smartphone
Een tijd geleden daagde ik mezelf uit om een weekend lang zonder telefoon (en internet) door het leven te gaan. Dat voelde best wel prima en meteen maakte ik allerlei goede voornemens. Helaas is er niet meer zo veel over van die goede voornemens. In theorie weet ik heel goed hoe ik dit probleem aan moet pakken, maar blijkbaar wil ik het toch niet graag genoeg. Ik schaam me wel eens voor mijn telefoongebruik op openbare plekken. Bijvoorbeeld als ik in de tram of trein de hele tijd op mijn telefoon zit. Dan word ik er hyperbewust van dat andere mensen dat gewoon kunnen zien en dat wil ik niet. Dit komt echt omdat ik zelf ook wel eens om me heen kijk en dan denk 'pfff, iedereen zit maar op z'n telefoon.' Maar ja, ik doe het zelf net zo hard!

Waar Lotte zich voor schaamt...

Ik heb me lang geschaamd voor mijn eetstoornis, maar dat is gelukkig voorbij. Ik heb geleerd dat open en eerlijk zijn over de dingen waarvoor ik me schaam me helpen om ze te leren accepteren. Iets waar jij je voor schaamt wordt door anderen namelijk vaak helemaal niet gek gevonden en misschien herkennen ze zich juist wel in je verhaal. Hierdoor kun je niet alleen nader tot elkaar komen, maar wordt het ook makkelijker om je schaamte een plekje te geven.

♥ Studieschuld
Onlangs heb ik al een blog geschreven over mijn studieschuld. Die is erg groot en dat is iets waarvoor ik me best schaam. Ik ben bang dat anderen me erop aankijken en vinden dat ik verkeerde keuzes in mijn leven heb gemaakt. Toch kwamen er onder de blog alleen maar reacties van erkenning en begrip en dat heeft me ontzettend goed gedaan. Het bespreekbaar maken van iets waarvoor ik me schaam heeft dus eigenlijk iets heel moois en positiefs opgeleverd. Daar ga ik lering uit trekken en ik ga proberen mezelf minder voor mijn studieschuld proberen te schamen.

♥ Huh wie?
Ik weet echt helemaal niks van bekende personen en ken dan ook niemand. Ik heb al jaren geen televisieabonnement meer en volg over het algemeen ook niet echt veel nieuws. Namen van artiesten ken ik ook niet en ik heb al helemaal geen verstand van bekende Youtubers of Instagrammers. Ik ben helemaal niet zoveel bezig met alles en iedereen volgen en dat levert echt nog wel eens rare blikken op. "Huhhh... ken jij die niet", heb ik echt al iets te vaak gehoord inmiddels. Ik voel me dan echt dom. Sorry dat ik onder een steen leef...

Waar Daphne zich voor schaamt...

♥ Bultjes
Ik heb dus bultjes op mijn hoofd en ik vind ze zelf heel gek. Het is zo’n familieding, dus niemand kan er iets aan doen. Ze zijn huidkleurig en er is verder niets mis mee, behalve dat er soms ineens tussen maar haren door een bultje naar buiten komt. Als ik hem heb gespot in de spiegel kan ik het volgende uur echt heel zenuwachtig aan mijn haar blijven plukken. Om er maar voor te zorgen dat de bultjes bedekt blijven. Het ziet er ook gewoon niet zo smakelijk uit vind ik. Ik heb wel eerder zulke bultjes weg laten halen en deze zullen ook wel volgen denk ik, maar de verdoving en de hechtingen vind ik best rot. Dus ik stel het nog even uit. 

♥ Dyscalculie
Dit is iets waar ik mij best lang voor geschaamd heb, maar inmiddels is het een stuk minder. Ik heb dyscalculie, dat betekent dat ik leerstoornis heb met rekenen. Dat betekent niet alleen dat ik niet goed was in rekenen of wiskunde, maar dat alles misging in het leven waar cijfers aan te pas kwamen. Heel lang kon ik niet digitaal klokkijken, draaide ik getallen om (zoals mensen kunnen hebben met dyslexie) ging het met koken en bakken regelmatig mis met de hoeveelheden en telde ik in 5 Havo nog steeds op mijn vingers onder de tafel. 

Inmiddels ben ik hier een beetje overheen gegroeid. Over de schaamte dan, alle bovengenoemde dingen zijn nog steeds aan de hand. Dat zie ik niet meer als een probleem, ik heb mijn leven inmiddels zo ingericht dat ik mij wel red. Voor alle cijfer-dingen heb ik nu handige maniertjes aangeleerd en alles wat niet nodig is, daar beweeg ik mij gewoon omheen. Ik schaam mij soms nog als iemand iets heel simpels vraagt of als ik er een paar tellen langer over doe om de tijd te lezen.

Waar schaam jij je voor?