Minder sociaal met een eetstoornis

Anorexia en boulimia komt vaker voor bij mensen die niet zo houden van sociaal contact. Eetstoornissen gaan vaak gepaard met angst en isolatie. In die mate zelfs dat leren genieten van sociale interactie mensen met een eetstoornis kan helpen bij hun herstelproces.

Let op, het gaat om een zeer kleine onderzoeksgroep. In een onderzoek (juni ’12) werden 105 mensen met een eetstoornis vergeleken met 43 gezonde mensen. Uit de resultaten bleek dat de mensen met een eetstoornis significant minder plezier beleefden aan sociale activiteiten dan de gezonde mensen.

Deze onderzoekresultaten laten zien dat het ontwikkelen van sociale vaardigheden kan helpen bij het herstel van een eetstoornis.

Kate Tchanturia, Institute of Psychiatry at King’s College London, leidde de onderzoeksgroep waarbij werd gekeken naar hoe mensen met een eetstoornis zich voelen over en in sociale situaties.

Hedonia is wanneer iemand plezier beleeft aan iets, Anhedonia is wanneer iemand geen interesse heeft in of zijn of haar interesse verloren heeft in iets. De onderzoekers zochten naar een verband tussen sociale anhedonia en eetstoornissen.

Van de 148 deelnemers hadden 72 mensen anorexia, 19 boulimia, 14 waren hersteld van anorexia en 43 mensen behoorden tot de gezonde controlegroep.

In totaal leed 31 procent van de mensen met anorexia aan een vorm van sociale angst. Zo’n 22 procent had een paniekstoornis, 17 procent leed aan agorafobie (angst voor grote openbare ruimes) en 50 procent leed aan een gegeneraliseerde angststoornis. Van de mensen met boulimia leed 31 procent aan sociale angst, 6 procent aan een paniekstoornis, 6 procent aan agorafobie en 31 procent aan een gegeneraliseerde angststoornis.

De deelnemers met boulimia en anorexia scoorden ruim 11 maal hoger op de depressieschaal als de gezonde controlegroep. Ook scoorden ze 3 maal hoger op de social anhedonia schaal. De mensen die reeds hersteld waren van anorexia scoorden nog steeds 2 maal zo hoog op de social anhedonia schaal als de gezonde controlegroep.

Volgens de onderzoekers kan het moeite hebben met het uiten en delen van gevoelens eraan bijdragen dat mensen met een eetstoornis minder plezier beleven aan sociaal contact.

De onderzoekers raden sociale vaardigheidstraining aan binnen de behandeling van eetstoornissen. Plezier beleven aan sociale activiteiten kan mensen met een eetstoornis sterken in hun strijd tegen de eetstoornis.

Bron: dailyrx.com

Beleef jij plezier aan sociale activiteiten/ sociaal contact?

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

24 reacties op “Minder sociaal met een eetstoornis”

  1. nog een reden om beter te worden..

  2. Klinkt bekend.. Ik ben twee jaar geleden nog behandeld voor sociale fobie.. Had ik al jaren en volgens mij hoorde dit tot de oorzaken van mijn eetstoornis. Nu gaat dat wat beter, maar ben nog steeds niet dol op sociale gelegenheden als verjaardagen, etentjes, afspreken met vrienden, recepties, bezoekjes, praatjes met collega´s etc.

  3. wow, dit is interessant. Ik had geen idee dat er een verband tussen minder sociaal zijn en een eetstoornis hebben zat. Maar dat brengt toch wel wat meer inzicht in mijn eetstoornis: Als ik weet wat een van de oorzaken is, is het makkelijker te genezen door die oorzaken aan te pakken.

  4. Wat ik me afvraag is in hoeverre de eetstoornis invloed heeft op sociale angst. Het kan zijn dat sociale angst vaker voorkomt bij mensen die een eetstoornis hebben, maar dan is de vraag wat de kip/het ei is. Komt sociale angst door een eetstoornis? Komt een eetstoornis (gedeeltelijk) door sociale angst? Lijkt me dat dit nog wel wat vervolgonderzoek waard is …

  5. Inderdaad, sociale vaardigheidstraining!

  6. Jep, herkenbaar. Mijn behandelaar zegt ook dat mijn sociale fobie en eetstoornis dicht bij elkaar liggen.

  7. Heel herkenbaar maar ik ben er heel hard aan het werken en het gaat steeds beter!

  8. Ik vond juist sociale dingen heel erg leuk tot aan mijn eetstoornis.
    Na mijn eetstoornis kwam het punt dat ik voor alles bang werd. En inmiddels ben ik alweer een aardig eind op weg om weer gewoon net als vroeger te genieten van alle sociale dingen.

  9. Sociale vaardogheidstraining heeft mij erg geholpen in de behandeling.

  10. pijnlijk herkenbaar die circel..

  11. Niet herkenbaar voor mij (ik heb dan anorexia) en de mensen die ik heb gekend (vooral met boulimia) ook niet. Die waren zelfs nog socialer dan ik.
    Ik ben altijd spontaan en erg sociaal geweest maar door mijn eetstoornis en andere problemen ben ik minder sociaal geworden. Heb sinds mijn eetstoornis veel periodes van terugtrekken en minder doen met vrienden gehad. Desondanks beleef ik nog steeds plezier aan sociaal contact. Ik heb door mijn eetstoornis gewoon minder zin gekregen om dingen te doen. Ik denk dat dit dus gewoon veroorzaakt wordt (voornamelijk) door de eetstoornis die aan het ontstaan is of al aanwezig is bij mensen. En als mensen hier nog steeds last van hebben na hun eetstoornis is dat gewoon logisch. Je leert niet zomaar na jaren van minder of weinig sociaal contact ineens weer super spontaan en sociaal te zijn alleen maar omdat je genezen bent van je eetstoornis.

  12. Was al nooit zo ubersociaal idd, maar na mn eetstoornis ben ik juist ‘socialer’ geworden.

    PS: waar zijn de Nao’ers in zulke onderzoeken?

  13. En ik denk trouwens dat het een rede of een gevolg KAN zijn, net als tientallen andere oorzaken/gevolgen…

  14. Ik heb nooit plezier beleeft aan sociale activiteiten, maar nu ik echt herstellende ben van mijn eetstoornis beleef ik er wel echt plezier aan. Dat is mede dankzij andere therapie (en dat was niet eens een sociale vaardigheidstraining).

  15. @Roos Helemaal met je eens! Is sociale afweer en isolatie niet heel duidelijk een van de gevolgen van de eetstoornis. Alleen maar met eten bezig zijn, geen aandacht hebben voor andere dingen, geen énergie ook… Bij mij wel heel duidelijk!

  16. Of een gezamenlijke onderliggende oorzaak. Bijv. negatief zelfbeeld en weinig zelfvertrouwen. Daardoor sociale isolatie en geen plezier in sociale contacten e.d. Door datzelfde negatieve zelfbeeld en dat lage zelfvertrouwen ontstaat ook vaak de eetstoornis. Dus beide gevolg van een andere oorzaak en niet elkaars gevolg…

  17. Is dat misschien ook waardoor er best vaak autisme onder anorexia zit? Ik heb een autisme diagnose (vooral sociale fobie dingen) en anorexia.. Therapeuten zeiden vaak dat anorexia vaak icm autisme voorkomt.. Moest eraan denken toen ik dit stuk las. Ik weet dat autisme meer is dan een angst voor sociale dingen, maar bij mij uit het zich vooral daarin

  18. Ik haat sociaal zijn ben liever alleen met mijn vriend. Ook zonder familie die zie ik het liefst 1x in de maand

  19. voor mijn eetstoornis was ik behoorlijk sociaal en genoot ik ook van activiteiten en dergelijke. nu ik er midden in zit moet ik zeggen dat het allemaal minder wordt. Ik kan me wel verheugen op bepaalde dingen maar zodra het moment daar is moet iemand me echt meesleuren.

  20. Wat een eyeopener! Ik heb een sociale fobie maar heb er nooit aan gedacht dat het een gevolg van een (eventuele) eetstoornis was, vooral omdat niemand ooit heeft bevestigd dat ik een eetstoornis had.

  21. Ik doe heeeel erg mijn best om nog wat sociaals te doen/onder houden zo nu en dan…
    Maar ik vindt er echt helemaal niets aan!! Ik beleef er echt geen seconde plezier aan…Voor mij dus liever echt niet!! (al blijf ik het doen want ”het is belangrijk” bla bla)

  22. I love sociaal contact. Zit dit jaar in een andere klas en heb naar niet zo veel vrienden. Vorig jaar (op het dieptepunt van mijn eetstoornis) had ik superveel vrienden en was ik altijd heel blij om ze te zien. (Ik werd ook op heel veel jongens verliefd en was vaak aan het flirten!!!!)

  23. Over oorzaak/gevolg: Bij mij ging de sociale angst duidelijk vooraf aan de eetstoornis. Had al jaren een negatief zelfbeeld en voelde me niet op m’n gemak bij de meeste mensen. Bij de start van m’n studie MOEST ik sociaal doen om het daar te redden en dat was 1 van de problemen. Hallo eetstoornis.
    En toen werd de isolatie nog veel erger. Dus de mensen die zeggen dat het bij hen omgekeerd is, begrijp ik ook.

  24. Onze dochter die lijdt aan anorexia heeft vanaf klein meisje al een hekel aan groeps processen. Zwemles, gym, verjaardagsfeestjes .voor ons is dit een eyeopener . Ze heeft sinds ander half jaar anorexia Vrijdag gesprek met psychiater ik hoop zo op goede medicatie om zo ook de eetstoornis onder de knie te krijgen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *