Overleden aan de gevolgen van Boulimia: Someday Melissa

Someday …

I’ll eat breakfast.

I’ll keep a job for more than 3 weeks.

I’ll have a boyfriend for more than 10 days.

I’ll love someone.

I’ll travel wherever I want.

I’ll make my family proud.

I’ll make a movie that changes lives.

 

“Er was geen eten in huis” vertelt Andrew terwijl hij naar rechts kijkt en zijn ogen zich vullen met tranen. “Als ik uit ging met vrienden konden we geen eten meenemen en iets laten staan voor de volgende ochtend, want dan zou alles opgegeten zijn”

“Op een bepaald moment was het zo erg, dat ik midden in de nacht, het vroor, uit mijn raam keek en Melissa buiten zag staan terwijl ze druk zoekend met haar handen door het afval ging. Ik ging naar buiten en riep haar, de manier waarop ze toen naar me keek was zo leeg, zo… als een beest dat midden op de weg verlamt van schrik door de koplampen van een auto. Maar zelfs dat verwoord niet exact hoe het werkelijk was…”, aldus Andrew, Melissa’s broer.

 

Bovenstaande is voor iedereen een zware scene om naar te kijken. Maar nog het meest zwaar voor de producent van de film, Melissa’s moeder. Judy Avrin besloot een documentaire te maken over het leven en met name de dood van haar dochter. Melissa overleed 6 mei 2009 als gevolg van een hartaanval, veroorzaakt door complicaties van haar eetstoornis, boulimia. Enkele dagen ervoor hoorde ze dat ze was toegelaten tot “Emerson College”. De officiele brief over de toelating arriveerde een week na haar overleden. De brief is nog steeds ongeopend.

Melissa is geboren op 21 december 1989. Ze was een vrolijk, klein meisje. Melissa presteerde goed op school, haalde hoge cijfers. Rond haar 13de veranderde ze. Haar stemming werd depressiever, ze wilde niet meer naar school. Ze kreeg maagproblemen, en last van obstipatie. Haar moeder nam haar mee naar een dokter, die aangaf dat melissa waarschijnlijk kampte met een eetstoornis.

“Ik reageerde op de manier zoals veel ouders reageren: Dat is niet mogelijk” aldus de moeder van Melissa. “We zijn niet meer teruggegaan naar die dokter.”

 

In de eerste fases zag haar moeder niet dat er iets gaande was. Dit kwam mede doordat Melissa geen ondergewicht had en doordat ze niet wilde zien dat er een probleem was. Maar na een tijd gebeurden er steeds meer dingen waardoor “ontkennen” onmogelijk werd. Ijs verdween uit de vriezer, hele dozen koekjes misten in de kast, lege pizzadozen lagen in de container, doosjes met uitgespuugd voedsel werden aangetroffen….

Moeder Avrin zette sloten op de koelkast en diepvries en liet geen geld in het huis liggen. “Melissa at alles wat niet “vast zat” als ze een eetbui had. Zelfs een hele doos eieren moest eraan geloven.”

Uiteindelijk kreeg melissa, tegen haal zin in, professionele hulp. Bij haar derde opname, begon haar vader “eindelijk” te begrijpen wat de boulimia van zijn dochter inhield: “Dit is bijna zoiets als een heroine verslaving”.

De film, genaamd “Someday melissa” is op moment nog in de montage-fase, maar een trailer is reeds beschikbaar:

Someday Melissa

 

 

Ik hoop van harte dat we deze documentaire ook over een tijdje in Nederland kunnen zien, desnoods via Youtube. Het wordt tijd dat er in Nederland meer aandacht komt voor Boulimia, voor andere eetstoornissen dan enkel anorexia!

 

 

Vertaald vanuit NewYork Times

 

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

15 reacties op “Overleden aan de gevolgen van Boulimia: Someday Melissa”

  1. Wat erg!
    Ik zou de film wel willen zien denk ik!

  2. Dit zou ik echt heel graag willen zien. Het is echt zo herkenbaar!

  3. Hmm, Ik ga zeker eens die film bekijken, :o.

  4. Wouw..
    Heftig hoor! Ik ga m zeker bekijken!

    Hopelijk heeft dit ook een impact op mensen om te veranderen en hulp te zoeken.

  5. heftig, hoop idd dat dit hier ook getoond gaan worden. Er is inderdaad veel bekend over anorexia, maar boulimia lijkt nog een taboe op te liggen en dat moet er ook af. Boulimia is vaak moeilijker te zien aan de buitenkant maar het blijkt wel weer dat de binnenkant net zo hard achteruit gaat en ook deze eetstoornis levensgevaarlijk is. Ik heb zelf boulimia gehad en heb me altijd geschaamt voor het geen wat dit met zich mee bracht.in mijn zieke tijd heb ik ook altijd anorexia veel erger gevonden omdat het zichtbaar was. Nu ik (helaas) weer een terugval heb in mn eetstoornis (NAO) merk ik pas hoe zwaar boulimia toendertijd was. het isolement en de schaamte.. brr… krijg er kippenvel van als ik dan deze trailer bekijk.

  6. shocking, but true. Doe je weer beseffen hoe snel het leven voorbij kan zijn. Bovendien ga je nadenken over wat je altijd zegt; dat gebeurt mij niet… klopt dat wel?

  7. Oh wauw. Dit raakt me echt. Ik hoop zo erg dat die film ook in Nederland uitgezonden gaat worden. Eindelijk iets over boulimia. En als alleen al dit stukje tekst me ergens “eindelijk” doet geloven dat je toch ook wel aan boulimia kunt overlijden, wie weet wat de film met me kan doen. Misschien ga ik dan na al die jaren nog eens inzien dat ik “toch wel een beetje ziek ben” 😉

  8. Persoonlijk wil ik deze film graag zien. Zelf heb ik het ideee dat er veel aandacht is voor annorexia maar voor boulimia niet terwijl dit net (denk ik ) zoveel voorkomt alleen nog onderkent wordt. Verder heb ik zelf als omstander hier mee te maken dus lijkt me deze film goed ( en leerzaam) om te zien.

  9. Fijn, meer bekendheid voor bulimia!

  10. Dit artikel heb ik een tijd geleden ook gelezen. Dat was echter nog toen de moeder de film wilde gaan maken. Erg heftig. Ik ben erg benieuwd naar de film. Hoop idd ook dat we hem in Nederland kunnen gaan zien. Ik hoop dat deze film een soort taboe kan doorbreken. Er is te veel aandacht voor anorexia en dan met name de variant met ernstig ondergewicht. Want ja, ik heb nu weer een redelijk gezond gewcht, maar dat de eetstoornis er nog zit, lijkt men niet te snappen. Was het maar zo dat je met een gezond gewicht geen eetstoornis meer zou hebben; dan waren er zeker minder mensen met een eetstoornis!

  11. Je kunt de documentaire aankomende vrijdag zien in Leiden bij onze Proud2Meet: http://www.proud2bme.nl/Proud2Live/Proud2Meet:_Een_onzichtbare_eetstoornis

  12. Edit: hoe mijn reactie is geplaatst; I don’t now. Zag al dat het een oud artikel was. Maar lijkt me alsnog goed om te zien! (kan hem nergens vinden)

  13. Yes, eindelijk meer aandacht voor boulimia!
    Het lijkt me een zeer heftige documentaire,
    maar ik wil ‘m zeker een keer kijken.
    xoxo

  14. Ja heel erg

  15. Mijn dochter is 16 en heeft dit ook , ik weet niet wat te doen?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *