Niet alleen voor de persoon met een eetstoornis is het heel erg moeilijk om te dealen met een eetstoornis maar ook voor de omgeving kan het heel erg moeilijk zijn. Een eetstoornis heeft vaak veel meer invloeden dan alleen op de persoon zelf. Zo kan het werk, school, relatie, vrienden, familie en naasten heel erg beïnvloeden.
De mensen die geven om iemand die een eetstoornis heeft, voelen zich vaak heel machteloos. Zij weten niet wat ze moeten doen. Vaak zien zij de persoon waar het om gaat hard achteruit gaan en ook steeds ongelukkiger met zichzelf worden. Zij willen helpen maar hoe? Dat is de grote vraag en het is heel erg lastig om hiermee om te gaan. Ieder persoon is compleet verschillend en vraagt ook om andere hulp.
Voor degene die een eetstoornis heeft is het ook heel erg moeilijk om te gaan met de lieve mensen om zich heen. Je wilt niemand pijn doen maar door je stoornis doe je mensen wel pijn ondanks dat het niet met opzet is. Je ziet mensen verdriet hebben, je ziet ze huilen als je door het raam kijkt om jou. Mensen maken ruzie met jou maar ook samen weer om jou omdat ze niet weten wat ze moeten doen en dat is juist ook weer heel lastig voor jou. Je wilt niemand kwetsen, je wilt geholpen worden maar je weet zelf ook niet goed hoe.
Vanuit mijn ervaring, ik lijd momenteel aan anorexia nervosa, wil ik graag wat tips geven voor degene met een eetstoornis maar ook voor de omstanders. Allereerst voor degene met een eetstoornis: Probeer eerlijk te zijn tegen mensen om je heen. Je mag je een dag niet goed voelen, je mag verdrietig zijn maar probeer het niet te verbergen. Hierdoor maak je het moeilijk voor jezelf en is er minder begrip vanuit de omstanders. Daarnaast ben ik altijd van mening dat het wel eerlijk is om het op zakelijk vlak te vertellen. Hiermee bedoel ik dat het handig is om het op je werk aan je baas/leidinggevende te vertellen en op school ten minste aan je mentor/decaan/tutor. Zo kunnen zij goed begrijpen als jij je eventjes niet fijn voelt. Ik heb op mijn werk een kleine extra pauze gekregen en als het niet goed gaat, werk ik halve dagen.
Daarnaast is het belangrijk dat je je op privé vlak niet af gaat zetten tegen je omgeving. Blijf leuke dingen doen, ookal zet je die even op een lager pitje. Je hoeft geen wereldreis te maken maar samen een filmpje kijken kan ook al heel fijn zijn. Als je verdrietig bent, huil dan en vooral, laat je ook troosten. Als je het fijn vindt om even te knuffelen, geef dat dan aan. Immers, de ander kan niet raden wat jij fijn vindt.
Daarnaast zijn er ook nog de omstanders. Op zakelijk gebied is het belangrijk dat er goed op gereageerd wordt. Hiermee bedoel ik dat er begrip is voor de situatie van de werknemer en als die aangeeft dat er iets nodig is, dat er dan ook naar geluisterd wordt. Ook op school of binnen de studie is het belangrijk dat je soms een iets verlate deadline krijgt. Het is belangrijk om te realiseren dat een stoornis een psychisch probleem is. Niemand wil met opzet een stoornis ontwikkelen.
Op privé gebied zijn een aantal dingen heel erg belangrijk. Allereerst, probeer niet boos te worden. Dit werkt juist averechts. De persoon zal zich onbegrepen voelen en zal zich juist meer tegen jou gaan afzetten. Hetgeen wat je absoluut niet moet willen. Daarnaast moet je geen psycholoog ‘proberen te spelen’. Je staat vaak te dichtbij om diegene goed te kunnen helpen. Probeer te luisteren en geef een warm plekje maar wees voorzichtig met goed bedoelde adviezen. Daarnaast zal de persoon, als die in behandeling is, soms een flinke tegenslag hebben. Probeer ook dan er te zijn. Soms is alleen een lief berichtje, een kaartje of een knuffel al meer dan genoeg.
En bovenal, geloof mij, hoe erg het soms ook lijkt dat de persoon met een eetstoornis zich ook afzet tegen degene die hulp geeft. Alle hulp is meer dan welkom, al is het alleen maar een heel klein beetje liefde.
Veel liefs en een knuffel,
Lisa
Geef een reactie