Als ouder kun je je heel rot voelen om allerlei verschillende dingen, maar ik denk dat het het allerergste is als er iets met je kind is. Ik heb vroeger niet voor niks zo vaak van mijn ouders gehoord dat ze mijn pijn en zorgen graag over zouden willen nemen. Ik heb zelf nog geen kinderen, maar ik kan mij heel goed voorstellen dat het hartverscheurend is om te zien dat je kind pijn heeft, ziek of ongelukkig is. Als ouder kun je je dan ontzettend machteloos voelen en de hele wereld willen bewegen om ervoor te zorgen dat het goed gaat met je kind.
Je kinderen pijn besparen
Als ouder wil je het allerliefste dat je kinderen gelukkig zijn. Een glimlach of zien dat je kind het naar zijn/haar zin heeft, kan jouw dag al goed maken. Helaas maakt iedereen in het leven dingen mee die je hem of haar niet gunt. Iedereen zal tegenslagen krijgen en dingen meemaken die voor veel verdriet en pijn kunnen zorgen. Je wilt het je kind het liefste besparen. Je zou willen dat het leven haar toelacht, dat ze alleen maar mooie momenten meemaakt, fijne mensen ontmoet, dat ze het goed doet op school, mooie kansen krijgt en al met al een vlekkeloos leven kan leiden.
Helaas is dit niet de realiteit. Vroeg of laat zullen er tegenslagen zijn, dingen gebeuren die het leven van jouw kind overhoop schoppen, nare gebeurtenissen of ontwikkelingen in het leven waardoor je kind uit balans raakt, etc. Dat is niet te voorkomen. Het hoort namelijk bij het leven. Hoe vervelend het ook is en hoe vreselijk het voor ouders zal zijn om te zien dat jouw dochter niet gelukkig is of het moeilijk heeft; het is een tegenslag waarmee jouw kind moet leren omgaan. Die dingen in het leven zorgen er ook voor dat zij aan haar karakter kan bouwen, dat ze sterker wordt, andere tegenslagen in het leven wellicht beter aankan, etc. Je kind de pijn kunnen besparen kan soms het beste lijken wat je kunt doen, en dat zal in veel gevallen ook zo zijn, maar het is niet altijd het beste en je kunt het ook lang niet altijd voorkomen. Soms is het goed om kinderen zelf hun fouten te laten maken en om zelf weer op te krabbelen en hier van te leren.
Falen als ouder
Wanneer je kind ongelukkig is, een depressie heeft, een eetstoornis, een angststoornis of wat dan ook, kun je als ouder het gevoel hebben dat je hebt gefaald. Jij hebt niet kunnen voorkomen dat het nu zo slecht gaat met je kind en dat verwijt je jezelf. Dat het niet goed gaat met jouw kind, hoeft zeker niet te betekenen dat jij faalt als ouder. Er zijn zoveel meer factoren die hierbij een rol spelen. Wel is het goed om te kijken naar de rol die je hier mogelijk in hebt (gehad). Het kan goed zijn dat bepaalde dingen die jij als ouder doet, ervoor zorgen dat het in stand blijft. Het kunnen dingen zijn die je juist goed bedoeld en die het kind juist ook fijn vindt, maar het kan er wel voor zorgen dat zij dan juist in die problematiek blijft hangen. Als ouder leer je ook elke dag weer en je leert ook veel van je kinderen en wat er speelt in hun leven. Neem een actieve lerende houding aan en steun je kind in plaats van jezelf steeds vanalles te verwijten. Zoek samen naar mogelijkheden en dingen die je kunt doen om te helpen.
Soms kun je even ‘niets’ doen
Het kan zijn dat je het gevoel hebt direct naar de huisarts te moeten op het moment dat je dochter bijvoorbeeld vertelt dat zij een eetstoornis heeft. Ze moet er vanaf en daar moet de huisarts bij helpen. Het is dan ook voor ouders vaak frustrerend als zij dit juist niet wil. Probeer je er bij neer te leggen dat je niet altijd alles kan doen wat jou op dat moment het beste lijkt. Ook als je uiteindelijk wel gelijk hebt en het noodzakelijk is om vroeg of laat hulp te gaan zoeken. Het kan je ontzettend machteloos maken als je het gevoel hebt dat je niets kunt doen maar ik denk dat dit in de meeste gevallen niet zo is. Soms kun je niet doen wat je graag zou willen en wat je je kind zou gunnen, maar je kunt er wel zijn. Zorg ervoor dat je beschikbaar bent voor jouw dochter en laat merken dat je er altijd voor haar zal zijn. Biedt een luisterend oor, verras haar met iets wat haar blij maakt of voorheen blij maakte, onderneem wat vaker wat leuks samen, etc.
Sluit aan bij haar belevingswereld
Aansluiten bij de belevingswereld van je kind is ontzettend belangrijk om in contact te blijven (LINK). Het zorgt ervoor dat ze zich eerder begrepen voelt en dus ook eerder steun zal zoeken. Dit betekent echter niet dat je, wanneer je dochter bijvoorbeeld depressief is, meegaat en je mee laat sleuren in de ‘depressieve’ wereld. Stel je dochter vragen, probeer je in te leven in hoe zij zich voelt en hoe dingen werken maar het is wel belangrijk dat je met beide benen op de grond blijft staan en dat je daar uit kunt stappen. Vanuit de ‘gezonde’ wereld van waaruit jij dingen wat objectiever kunt bekijken, kun je haar waarschijnlijk beter helpen. Sluit bij haar aan, erken haar gevoel maar ga er niet teveel in mee.
Stel grenzen en maak afspraken
Het is verschrikkelijk om je kind ongelukkig te zien en het liefste zou je misschien alles voor haar doen om er voor te zorgen dat ze zich beter voelt. Extra liefde en aandacht kunnen ook zeker goed helpen. Pas wel op dat de grenzen die gelden binnen het gezin niet vervagen. In tijden dat het niet goed gaat, hebben mensen vaak juist behoefte aan structuur en grenzen, ondanks dat ze dit misschien niet zo snel direct zelf toe zouden geven. Iemand die depressief is ligt misschien het liefste de hele dag in bed omdat opstaan en het leven zoveel moeite kosten. Het opstaan kan dan een ontzettende strijd worden. Probeer hier als ouder wel afspraken over te maken en hou je hieraan. Ondanks de strijd is het in de meeste gevallen toch echt beter om er voor te zorgen dat je kind uit bed komt. Grote kans dat ze je uiteindelijk dankbaar zal zijn.
Praat met haar
Het is belangrijk dat jij je kind laat voelen dat je er bent voor haar. Dat je er zal zijn en zal luisteren als ze wil praten. Vraag zelf ook regelmatig hoe het gaat en of ze het er over wil hebben. Het is dan vaak makkelijker om te antwoorden dan als je er zelf over moet beginnen. Door met elkaar te praten kun jij er achter komen wat er in het hoofd van je kind omgaat en kun je haar wellicht beter begrijpen en helpen. Voor jouw dochter kan het opluchten om erover te praten en kan er ruimte komen in haar hoofd om bijvoorbeeld te relativeren of te bedenken wat zij er aan wil gaan doen. Steun voelen kan weer kracht geven om verder te vechten.
Ongelukkig zijn kan onderdeel zijn van levensfase
Kinderen komen in hun weg naar volwassenheid en ook daarna in allerlei fasen terecht en moeten allerlei nieuwe dingen leren en ondergaan. Dit kan heel heftig zijn en zorgen voor allerlei verschillende gevoelens. Wanneer je kind ongelukkig is, kan dit ook bij een bepaalde levensfase horen. Dit betekent ook dat dit weer overgaat. Wanneer je kind aangeeft niet gelukkig te zijn, kan dit door bepaalde omstandigheden komen maar het kan ook zijn dat het gewoon even zo is. Dit betekent niet dat het voor altijd zo is en dat zij het geluk nooit meer gaat vinden. Heb vertrouwen in haar en in de toekomst. Onderschat en bagatelliseer het niet, maar straal wel vertrouwen uit. Dit kan jouw kind ook vertrouwen geven in de toekomst en in zichzelf.
Zoek zelf steun
Als ouder heb je ook niet alle veerkracht van de wereld. Jouw emmertje van verdriet en zorgen loopt ook weleens over. Zoek zelf ook steun bij bijvoorbeeld je partner, zus of een vriendin. Deel je zorgen, praat erover en gun jezelf ook het momentje dat je niet altijd alles hoeft te weten en aan hoeft te kunnen. Jouw emoties en gevoelens mogen er ook zijn en wanneer je dit deelt en hierover praat, kun je er waarschijnlijk ook weer beter voor je kind zijn.
*Voor het gemak heb ik geschreven in de vrouwelijke vorm.
Natuurlijk kan dit ook over een zoon gaan in plaats van een dochter.
Wat is jouw tip?
Geef een reactie