Voor ouders en omstanders is het vaak lastig om in te schatten wat hun dochter of vriendin voelt. Want hoe is het om een eetstoornis te hebben? Het is lastig dat te begrijpen en misschien zegt ze zelf tegen je; ‘’Je zult het toch nooit begrijpen, als je het zelf niet hebt gehad.” Een opmerking die misschien voor een groot deel wel waar is, maar als verwijt kan voelen voor de ouder. Want je zou het zo graag wat beter snappen.
Er bestaan een hoop misverstanden rondom eetstoornissen, waardoor het nog net even wat moeilijker wordt om iemand met een eetstoornis goed te begrijpen. Ook het herkennen van een eetstoornis is voor omstanders vaak lastig hierdoor. Want wat is het nou precies behalve weinig eten, eetbuien en braken? En wanneer is het serieus? Een paar vooroordelen over eetstoornissen hebben we hier onder op een rij gezet, met daarbij uitleg en tips.
1. Alleen meisjes hebben eetstoornissen
Het is inderdaad zo dat het grootste deel van de mensen met een eetstoornis vrouwelijk is en het in hun tienerjaren ontwikkelen. Dit is echter niet altijd het geval. Er zijn ook jongens en mannen met eetstoornissen en ook volwassen vrouwen die nog steeds kampen met de eetstoornis of deze juist pas in hun volwassenheid hebben ontwikkeld. ###
2. Er is geen eetstoornis als mijn kind gewoon mee eet
Thuis eet een dochter misschien gewoon mee aan tafel. Dat zij dit doet betekent niet dat er geen problemen zijn met eten of zelfbeeld. Het hoeft dan nog geen eetstoornis te zijn, maar er zijn genoeg problemen waarmee ze rondloopt. Het kan ook zo zijn dat ze in het bijzijn van de buitenwereld normaal eet, maar dit compenseert door extreem sporten, periodes van weinig eten, streng lijnen of braken. Wat zichtbaar is, is niet het enige waar op gelet moet worden.
3. Ze (of hij) moet mager zijn om een eetstoornis te hebben
Het grootste deel van de mensen met een eetstoornis heeft geen ondergewicht. Daar kijk je misschien van op als je enkel bekend bent met de eetstoornis Anorexia of op tv een reportage over eetstoornissen hebt bekeken. Anorexia is de eetstoornis waarbij ondergewicht weldegelijk een rol speelt, maar bij de meeste mensen met een eetstoornis is er geen sprake van (ernstig) ondergewicht. Toch is de eetstoornis net zo erg aanwezig en kan deze net zo gevaarlijk zijn.
In Nederland lijden ruim 160.000 mensen met normaal gewicht aan een eetstoornis. Dat is bijna 20 keer zoveel als het aantal mensen dat lijdt aan Anorexia Nervosa. Maar ook deze eetstoornis dient serieus genomen te worden. Een eetstoornis is geen gewichtsstoornis. Het gaat om een slecht eetpatroon en een verstoord en laag zelfbeeld. Behalve Anorexia Nervosa zijn er ook de eetstoornissen Boulimia Nervosa en Eetstoornis Niet Anderszins Omschreven (NAO) en eetbuistoornis (BED).
4. Een eetstoornis is pas gevaarlijk bij een laag gewicht
Ook dit is niet waar. Een eetstoornis, ook een eetstoornis waarbij de persoon geen laag gewicht heeft kan (levens-)gevaarlijk zijn. Langdurige slechte voeding en extreem compensatiegedrag kunnen de gezondheid ernstig schaden. Ook zorgen braken, laxeren, streng lijnen, dieetpillen of extreem sporten voor de nodige gezondheidsrisico’s. Er spelen vaak depressieve gevoelens bij mensen met een eetstoornis. Over lichamelijke gevolgen van een eetstoornis lees je hier meer.
5. Een eetstoornis gaat alleen maar om eten
Vaak richt iemand zich inderdaad alleen maar op eten, gewicht en afvallen. Toch is er meer aan de hand dan dat. Het is een manier om zich niet op de problemen die spelen te hoeven richten. Juist ergens anders mee bezig te zijn en problemen of moeilijke gevoelens weg te stoppen. Het rommelen met eten, gewichtsveranderingen en het negatieve lichaamsbeeld zijn enkel symptomen van onderliggende problemen. Aan het eetgedrag en gewicht kan dus niet worden afgemeten hoe het werkelijk met iemand gaat.
6. Je kunt maar één eetstoornis hebben
Natuurlijk heeft iemand één eetstoornis. Maar het is wel zo dat de symptomen kunnen veranderen of zich kunnen afwisselen. Zo kan iemand met Boulimia soms ook periodes van streng lijnen ervaren, zoals bij Anorexia. En andersom. Iemand kan ook een mengelmoes hebben van verschillende eetstoornissen.
Zo kan iemand eetbuien hebben, maar deze soms ook een hele tijd niet hebben of een hele tijd erna steng lijnen, waardoor hij of zij geen diagnose voor Boulima krijgt, maar NAO. Ook iemand die al wel heel veel is afgevallen en erg beperkt eet, maar nog geen ondergewicht heeft zal eerder vallen onder het ‘’hokje” NAO dan Anorexia, terwijl het gedrag misschien hetzelfde is. Uiteindelijk doen deze hokjes en vakjes er niet toe. Het gaat er om hoe iemand zijn problemen ervaart en dat het ongezond is en in de weg staat om gelukkig te zijn.
7. Een eetstoornis gaat vanzelf weer over
Er is een verschil tussen eetstoornissen en eetproblemen. Maar dit verschil is soms lastig te ontdekken. Vooral bij een beginnende eetstoornis. Problemen met eten liggen echter vaak op het gebied van ‘niets lusten’, veel snoepen, overgewicht of ondergewicht terwijl iemand wel voldoende eet of andere ‘praktische’ problemen met eten. Bij een eetstoornis is er meer aan de hand. Er is sprake van een laag zelfbeeld en lichaamsbeeld, negatieve gedachtes en een ongezond eetpatroon.
Een eetstoornis komt nooit alleen. Een blij kind kan blij lijken, maar wanneer er sprake is van een eetstoornis, is het kind waarschijnlijk minder gelukkig dan u denkt. Een eetstoornis kan onder andere gepaard gaan met depressie, zelfbeschadiging, zelfhaat, faalangst, persoonlijkheidsproblematiek, gedragsproblemen of middelen misbruik. Iemand met een eetstoornis is vaak een ster in het ontkennen en verbergen van andere problemen. Een eetstoornis gaat dan ook niet vanzelf zonder hulp over.
8. Ze moet er zelf voor zorgen dat ze beter wordt
Deels is dit waar. Iemand met een eetstoornis moet inderdaad wel in behandeling willen en deze toelaten. Echter komt dat soms pas wanneer de behandeling al gestart is, of is er een motivatietraject vooraf. Toch is het niet zo dat hij of zij dit allemaal alleen zal moeten doorstaan. Er zijn verschillende mogelijkheden om met het gezin, ouders, goede vrienden of partner in therapie te gaan. Voor minderjarigen zijn er ook behandelingen waarbij ouders een groot deel van de therapie samen met hun kind en anderen gezinnen volgen. Dit kan via systeemtherapie of Multi Family Therapy.
Bekijk ook de documentaire Mij Niet Gezien
Iemand die een eetstoornis heeft vind het vaak moeilijk om te kiezen voor behandeling. Aan de ene kant biedt de eetstoornis iets dat zij ‘nodig’ denken te hebben. Veiligheid, controle of het onderdrukken van gevoelens bijvoorbeeld. Er is veel tweestrijd. De persoon zelf wil best wel van de eetstoornis af, maar door de gedachten die door de eetstoornis zijn ontstaan wil hij of zij dat soms misschien ook niet. Steun en aanmoediging van de omgeving is dan erg belangrijk.
Lees meer artikelen voor ouders en omstanders hier.
Je kunt dit artikel natuurlijk ook aan jouw eigen ouders laten lezen.
Foto 1, 2: weheartit
Bron: ABC News en thestir.cafemom.com
Geef een reactie