Diep in mijn hart zou ik het enorm fijn vinden als iemand me eens een weekje als een soort all inclusive arrangement verzorgt. Dat er ‘s morgens als ik wakker word een ontbijtje voor me gemaakt wordt en dat er daarna een fijn warm bad op me staat te wachten. Iemand die mijn nagels lakt, een dekentje en wat kussens op de bank spreidt om de halve dag op te vertoeven en een fijne film aanzet om naar te kijken. Een paar uurtjes later de perfecte cappuccino voor me maakt met overheerlijke warme, zelfgebakken koekjes om vervolgens de hond voor me uit te laten en boodschappen voor me te doen voor het avondeten. Een week lang verzorgd worden, niets moeten, alles mogen en gewoon alles even loslaten. Een droom én een nachtmerrie.
Hoewel ik dus best wil toegeven dat ik hier weleens naar verlang, moet ik helaas ook bekennen dat ik er waarschijnlijk niet zo goed mee om kan gaan. Ik ben best een controle typje en vind het lastig om de dingen uit handen te geven. Sommige zaken doe ik nou eenmaal graag op mijn manier. Iets waar ik me vroeger als kind bij mijn moeder vrij veel aan gestoord heb trouwens. Waarom doe ik het dan nu alsnog zelf? Erfenisje zullen we maar zeggen… Tegelijkertijd ben ik nu verantwoordelijk voor mijn eigen leven en kan ik hierin nu zelf prima keuzes maken. Als ik graag wil dat er af en toe, bijvoorbeeld door mijn partner, wat meer voor me gezorgd wordt, dan moet ik dingen ook durven loslaten en de ander de kans geven om dit te doen. Die kans is er nu vaak niet, omdat ik het al gedaan heb voordat de ander het kan doen.
Door de dingen in eigen handen te nemen en zelf de controle te houden stel ik mijzelf gerust, maar stel ik mezelf ook teleur. Daar waar ik naar verlang, maak ik immers onmogelijk. Iets waar ik ook flink tegenaan ben gelopen tijdens mijn eetstoornis zo’n meer dan tien jaar geleden en na lange tijd zelf aanrommelen hulp zocht. Ik wilde zo graag hulp, gezien worden, serieus genomen worden. Ik wilde zo graag dat iemand even alles van me uit handen zou nemen, dat ik even kon ontspannen even weg kon zijn van al het conflict in mijn hoofd. Die mogelijkheid werd me ergens denk ik wel geboden, maar ik stond er niet voor open.
Niet expres, nee, ik kon niet anders. De angst was zo enorm om de controle los te laten dat ik het gewoonweg niet kon. Als iemand iets onverwacht uit handen wilde nemen ontstond er totale paniek. Een vreselijk gevoel. Alsof ik bovenop een 30 meter hoge duikplank stond en naar beneden moest springen met hoogtevrees.
Om die paniek voor te zijn, om de angst te vermijden, was ik iedereen die me wilde helpen voor. Ik los het wel alleen op. Mensen mochten wel een beetje helpen, maar dan wel op mijn manier én ik hield de touwtjes in handen. Ik bepaalde tot hoe ver, tot wanneer en hoe veel. Eigenlijk was ik dan meer bezig met alles onder controle houden, dan met ervaren dat het prettig is om gesteund te worden. Het kostte me bijna meer energie om steun te krijgen en geholpen te worden, als niet geholpen worden. Ook voor de ander die graag wil helpen is dat geen fijne manier om te helpen. Dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn van dit alles…
Als je net als ik moeilijk de touwtjes uit handen kan geven omdat je veel last hebt van controledrang, dan is het goed om te onderzoeken waar dit vandaan komt en waarom je zoveel last hebt van angst. Uiteindelijk komt het namelijk vaak allemaal neer op angst. Angst voor het onbekende, angst om niet goed genoeg te zijn, angst dat het fout gaat, …heel veel angst. De grootste uitdaging zit hem in het loslaten van de controle en aangaan van die angsten. Het is dan echter wel fijn om te weten welke angsten er spelen.
Ik denk dat in mijn geval ook het hebben van een flink negatief zelfbeeld heeft meegespeeld. Ik ben jarenlang bang geweest om niet goed genoeg te zijn, om waardeloos, lelijk en minderwaardig aan anderen te zijn. Ik probeerde dit te compenseren door alles zo goed mogelijk te doen. Door de lat meters hoog te leggen en alle touwtjes van mijn leven zo stevig vast te houden dat er niets mis kon gaan, hield ik mijn angst en negatieve zelfbeeld een beetje onder controle. Zo lang ik goed presteerde, compenseerde dit mijn negatieve zelfbeeld. Zie je wel, ik ben wel goed genoeg, want ik heb dit en dat bereikt.
Angst heeft lange tijd en momenteel helaas opnieuw, een groot deel uitgemaakt van mijn leven. Het zorgde ervoor dat ik of extreem de controle probeerde te krijgen of iets helemaal niet deed omdat ik werd tegengehouden door angst. Ik ben er door de jaren heen echter achter gekomen, dat als ik prettiger wil leven, als ik gelukkiger wil worden en meer mensen toe wil laten in mijn leven, ik die angsten aan moet gaan door wat controle los te laten. Dat is spannend en doodeng, maar op termijn prettig voor mijzelf en voor de mensen om mij heen.
Natuurlijk kan je niet van de ene op de andere dag de controle volledig loslaten. Dit is iets wat je met kleine stapjes doet en iets waar je heel bewust mee bezig moet zijn. Je zal er dan namelijk ook achter komen dat er nog veel meer is waar je bang voor bent en waarover je controle probeert uit te oefenen, dan je vooraf dacht. Ik zal hieronder een aantal kleine voorbeeldjes noemen van zaken waarin je eens zou kunnen oefenen, waarin ikzelf ook het nodige oefen, als het gaat om het loslaten van de controle en aangaan van je angsten.
⥠Eten
Laat iemand anders eens voor je koken. Misschien heb jij de neiging om altijd voor jezelf of voor anderen te koken. Het voelt veilig, je weet exact wat erin gaat en iedere angst die je misschien hebt met eten kan je op deze manier zo goed mogelijk onder controle houden. Helpt het je werkelijk verder? Nope. Laat iemand anders dus eens voor je koken. Is koken nog een te grote stap? Laat iemand anders dan eens je ontbijt of lunch maken. Dat zal misschien voor veel paniek zorgen, maar op den duur ook veel ontspanning en vrijheid.
⥠Uitje
Bepaal jij in een vriendschap of relatie altijd wat jullie gaan doen? Spreek dan nu eens af dat de ander jou verrast. Laat je meenemen naar een andere stad, een cafeétje, de bioscoop of desnoods de supermarkt. Wat het ook is, laat de ander jou leiden. Dat voelt misschien heel ongemakkelijk, alsof er iets niet goed gaat, alsof dingen ieder moment fout kunnen gaan…. praat erover, laat het los, accepteer en geniet even van de vrijheid van niets moeten.
⥠Gesprek
Vind je het spannend om met iemand een gesprek te voeren en bereid je het daarom voor en praat je honderd uit als je eenmaal het gesprek voert. Probeer het initiatief nu eens bij de ander te leggen. Ja, ook als dat iemand is die weinig praat. Grote kans dat die persoon zo is, want die zoekt niet voor niets iemand uit zoals jij die hem of haar leidt en de controle in handen neemt. Laat die stiltes er maar gewoon eens even zijn. Jij bent niet altijd
⥠Een dagje genieten
Laat je eens een dagje verwennen door iemand. Een vriendin, je ouders, je partner… wie dan ook. Spreek een verwendagje af en laat de ander alles bepalen en voor je doen. Dat is helemaal niet raar en er komt ook wel weer een moment waarop je zoiets voor de ander terug kan doen.
⥠Massage
Iets waarbij je ook echt even de controle los moet laten is een massage. Boek ergens, alleen of samen met iemand anders, een massage en probeer je volledig te ontspannen en te ontsnappen aan al je belemmerende en angstige gedachtes. Probeer in het hier en nu te blijven en gewoon te genieten.
⥠Werk of studie snipperdag
Doe het eens een dagje rustiger aan. Dat mag en er vindt dan heus niet direct een wereldramp plaats. Doe de zaken eens op halve kracht of neem eens een dag vrij voor jezelf en probeer helemaal los te komen van werk of studie.
⥠OFFline
Je hoeft niet 24/7 bereikbaar te zijn en 24/7 social media in de gaten te houden. De wereld draait ook wel door als jij even alles uitzet. Probeer al die digitale dingen eens een dagje of half dagje los te laten en geniet van de rust die hierdoor op den duur, in het begin zal het angst of stress opleveren, ontstaat.
⥠Knuffelen
Hier ben ik niet zo goed in, maar het is wel waardevol en kan bijdragen aan het loslaten van controle. Laat iemand die dichtbij je staat je eens even vasthouden. Gewoon een lange knuffel. Je mag er zijn, je hoeft niets, ervaar gewoon hoe het is als iemand je vasthoud en voor dat moment even beschermt.
….en zo zijn er nog veel meer grote en kleine dingen waarbij je kunt oefenen met het loslaten van de controle. Manieren om eens even wat beter voor jezelf te zorgen én om voor je te láten zorgen. Ik ben benieuwd of jij je herkent in mijn verhaal en of jij makkelijk voor je kan laten zorgen. Deel gerust jouw ervaring onder deze blog.
Fotografie: Dear Max
Geef een reactie