Obsessief puistjes uitknijpen

Bij puistjes wordt gezegd dat je ze niet uit moet knijpen omdat dit kan leiden tot ontstekingen. In de praktijk luistert vrijwel niemand hier naar en is iedereen weleens met een spiegeltje in de weer om zo’n puist weg te krijgen. Bij sommige mensen gaat het iets verder dan dat. Die kunnen namelijk echt niet van een puistje afblijven en voelen een extreme drang om eraan te pulken en het kapot te maken. Dit hoeft niet alleen bij puistjes te zijn, maar ook bij andere oneffenheden op de huid zoals kleine bultjes, wondjes of mee-eters.

Bron

Ook ik heb hier de afgelopen jaren geregeld last van gehad. Vroeger was dit al te merken aan het feit dat ik wondjes nooit met rust kon laten. Als ik weer eens op mijn knieën was gevallen en de wondjes eindelijk aan het genezen waren, dan MOEST ik de korstjes eraf pulken, ook als dat betekende dat ik na een tijdje lelijke littekens kreeg. Door de jaren heen verplaatste deze drang zich naar mijn gezicht, hals en schouders. Iedere oneffenheid werd direct door mij opgemerkt en bestudeerd en om de een of andere reden moest ik het kapot maken of uitknijpen, ook als het geen puist was.

Het resultaat was vaak dat ik na zo’n sessie helemaal vol zat met rode plekken omdat ik mezelf overal had zitten knijpen. Wat het me opleverde? Een soort rust, tijdelijk in ieder geval. Het gaf even een voldaan en ontspannen gevoel, hoe gek dat ook klinkt. Het is wel ontzettend zonde dat ik hierdoor aardig wat littekentjes heb op plekken waar een heel klein puistje zat maar waar ik vervolgens een vleeswond van maakte.

Een ernstige vorm hiervan wordt ook wel skin-picking genoemd en wordt gekenmerkt door het voortdurend krabben, peuteren en uitknijpen van de huid waar eigenlijk niet zoveel mis mee is. In sommige gevallen is dit te zien als een vorm van zelfbeschadiging en kan het leiden tot pijn en ontstekingen. Op den duur breng je hiermee schade toe aan je huid wat weer kan leiden tot enorme onzekerheid en schaamte over (delen van) het uiterlijk.

Skin-picking wordt gezien als een aandoening in het obsessieve-compulsieve spectrum. Veel mensen die hier last van hebben blijken geregeld ook andere klachten in deze richting te hebben zoals een extreme vorm van nagelbijten of trichotillomanie. In deze gevallen kan behandeling zoals psychotherapie of medicatie helpend zijn.

Bron

Natuurlijk zijn er genoeg mensen die ook deze klachten hebben, maar niet direct last hebben van skin-picking. Continu aan je huid plukken of je puistjes uitknijpen kan ook een vorm van onzekerheid zijn omdat je bijvoorbeeld erg bang bent dat je er gek uitziet. Als je dit al lange tijd doet zoals ik dit ook heb gedaan, dan is dit ook een soort gewoonte die erin is gesleten. Om hiermee te stoppen is niet eenvoudig maar zeker niet onmogelijk. Het helpt hierbij vooral om jezelf bewust te maken van de momenten waarop je het doet en vervolgens te kijken naar hoe je dit zou kunnen verminderen. Hulp van anderen om je hieraan te herinneren kan ook erg prettig zijn.

Herken jij dit probleem?

Sandra

Geschreven door Sandra

Reacties

38 reacties op “Obsessief puistjes uitknijpen”

  1. I kheb dat ook. Met puisten of korstjes. Mijn ouders vinden het heel gek dat ik korstjes niet laat genezen. Van muggenbulten heb ik zo hard gekrabt tot het korstjes werden, en daarna die korstjes er maandelang open gekrabt.

  2. Jep, haha, ik heb ook schouders en een rug vol littekens van dit helaas.
    Ik probeer al jaren tevergeefs om ermee te stoppen, maar ik geef de strijd niet op.

    Leuk feitje: Wel toevallig dat jullie deze blog online zetten op de eerste dag van de BFRB-awareness week. Deze week (1 tot 7 oktober) proberen een hoop mensen bewustwording te creëren voor BFRB’s (parapluterm voor een groep stoornissen waaronder skin-picking en trichotillomanie)

  3. Dit doe ik ook al zolang ik me kan herinneren:

    Ik kan sinds kleuter al gewoon niet van kortjes, nagels, velletjes en sinds de pubertijd puistjes en mee-eters afblijven.

  4. Heel herkenbaar. Ik weet dat als ik het doe dat het dan erger wordt en soms vind ik dat ik dat verdiend heb om er lelijk uit te zien met wondjes.

  5. Heel herkenbaar… Denk dat het bij mij toch wel iets van dwangmatigheid achter zit…
    Tijd gevochten tegen zelfbeschadiging, dit is deels er van over gebleven denk ik.

  6. Aaaah mijn vriend doet dat ook heel erg. Skin-picking, extreem nagelbijten, haren uit z’n baard trekken. Maar ik mag me er niet mee bemoeien..

  7. dit meen je niet………dat er zelfs een naam voor is…….
    Ohhh ik heb dit al jaren! Jeetje zeg.
    Ik moet echt elk mee-etertje uitknijpen en heb deze “drang” meerdere keren op een dag. Dan MOET ik gewoon mijn spiegeltje pakken en turen, knijpen, duwen.
    En mijn huid wordt er echt niet mooier op…….
    Schaam me er ook voor.
    Maar ik ben dus niet de enige met dit probleem.
    Grappig, nouja grappig………..

  8. Overigens heb ik ook de irritante gewoonte dat ik altijd donkere haartjes (Zoals een enkele op je arm, buik etc.) er uit moet trekken… …Waardoor mijn onderarmen nu onder de lange, zwarte, haren zitten omdat het lijkt alsof er telkens meer terug groeien 🙁

  9. Wauw, ik heb dit al zo lang. Alle korstjes moeten er gewoon vanaf, en pukkels op plekken waar ik niet bij kan, laat ik door mijn vriend doen!
    Ik dacht altijd dat ik gek was, want ik kon er niks over vinden!! Blij dat ik niet de enige ben, en ik hoop dat ik er dan nog vanaf kan komen…

  10. Ja, heb dit helaas ook. Heeft iemand zelfhulp tips om ermee te stoppen? Schaam me er erg voor en niemand weet het, zelfs m’n ouders niet. 🙁

  11. Mijn moeder heeft het heel erg. Vroeger ik ook, samen met nagelbijten. Maar helaas werd het op een gegeven moment nodig, omdat ik type 4 acnè conglobata kreeg… Extreem pijnlijk. :

  12. Heel herkenbaar helaas.

  13. Ja heel herkenbaar . In mijn hoofd lijkt t of ik t moet doen . Puistjes deed ik altijd al maar sinds paar jaar doe ik t bij elke oneffenheid muggebulten ja maar ook als ik over mijn armen wrijf en ik iets voel moet t weg . In mijn omgeving zeggen ze wel doe t nou niet maar dan doe ik t stiekem op de wc of als ik alleen zit. Nagelbijtten niet maar scheuren vd nagels wel.

  14. Heel herkenbaar voor mij is het ook een vorm van zelfbeschadiging. Het geeft me rust, maar voor me huid is het een stuk minder. In de therapie ligt voor nu de nadruk op me eetstoornis maar uiteindelijk is die zelfbeschadiging ook wel iets wat ik wil en moet gaan aanpakken

  15. Herkenbaar dit 😉

  16. Hier nog een :’) In mijn gezicht heb ik het weten af te leren, ik blijk nu opeens een gave huid te kunnen hebben wanneer ik niet aan ieder bultje zit te prutsen. Gelukkig heb ik daar geen littekens aan over gehouden. Alleen nu heeft het zich verplaatst naar mijn armen, onderbenen en bikinilijn, hier houd ik wel littekens aan over. Het ziet er niet uit, maar dat realiseer ik me pas wanneer alle wondjes terug open liggen.

  17. Ik kan er ook nooit vanaf blijven. Ik vind het zo lelijk en irritant. Ik herken dus wel wat er in deze blog staat.

    Ik blijf er wel altijd geregeld nachtcrème op smeren want dan worden ze ook minder en ga ik er minder snel aan zitten.

  18. Ja herkenbaar! Het wordt al veel minder gelukkig.

  19. wow zo herkenbaar. mee eters op mijn neus moeten ook uitgeknepen worden dat brengt rust voor mij ik wil er wel van af komen maar ik weet niet hoe.

  20. helaas heb ik dit heel erg. en ja ik heb ocd.

    het is zo erg dat ik letterlijk zonder overdrijven geen stuk huid meer heb zonder een litteken op, enkel mijn rug en de achterkant van mijn benen zijn litteken en wond vrij 🙁 het is heel erg en ik kan hierdoor nooit korte kleding dragen, maar stoppen lukt niet. mijn huid ziet er uit alsof ik een of andere vreemde huidziekte heb, zeker de wonden die zijn gaan ontsteken. samen met mijn AM wonden heb ik een heel erg lelijk lichaam zonder kleding aan helaas.

    ben blij det hier eens een artikel over komt! al vrees ik dat velen nu zullen denken dit te hebben, maar mensen, af en toe wonden openmaken of een puistje open krabben is heel normaal, skin picking is een ernstige aandoening!

  21. Ik vind het fijn dat hier een blog over is, dit is zo herkenbaar. Ook als ik een ander zie met een puistje moet die weg !! Wat mij wel helpt is dat ik YouTube pimple popping kijk, dat geeft een beetje zelfvoldoening, ik schaam me er heel erg voor en ben blij dat ik niet de enige ben.

  22. heel herkenbaar mijn armen zitten helemaal onder de littekens en ik bijt ook heel erg nagel maar beschadig mezelf ook en ik merk wel als ik gestrest raak dat ik dat ga doen om uit te stellen om mezelf te snijden. fijn dat je dit geschreven heb want ik wist niet dat dit bestond mensen zeggen meestal als ze het zien dat ik stom bezig ben en dat ik moet stoppen maar dat gaat niet makkelijk.

  23. Wauw dit is zo herkenbaar.. Ik dacht dat ik het alleen maar deed en ja ik weet dat ik ermee moet stoppen maar zo makkelijk is het niet. Mijn ouders begrijpen me ook totaal niet en zeggen dat het er niet beter op wordt. Maarja, nu weet ik eindelijk iets meer erover. Heel erg bedankt!

  24. Ik doe dit ook, ik heb er eigenlijk nooit bij stilgestaan waarom..

  25. Dacht dat ik de enige was die niet van mee-eters/puistjes af kan blijven…

  26. Voor mij is dit ook heel herkenbaar helaas. Maar wist niet dat er een naam voor was.

  27. Dat heet dermatillomanie, en dat heb ik. De meeste mensen krabben inderdaad wel veel, daarom herkennen de meeste mensen zich hier waarschijnlijk ook wel in. Helaas is dermatillomanie toch een paar stapjes erger. Ik heb altijd groteplekken op mn gezicht en rug, erg venederend.. Het is al 15 jaar zo

  28. Elke keer als ik voor de spiegel sta denk ik: Doe het niet! Blijf er af! Maar ik kan er gewoon niet mee stoppen. Het slaat helemaal nergens op. Toch goed om te weten dat ik niet de enige ben hiermee…

  29. Ik ben ermee gestopt, van de ene op de andere dag. Maar ik ben er nog steeds bijna altijd mee bezig, met het checken in spiegels op bultjes. Ik krab ze nu minder open, alhoewel het bij stress veel meer is, en dan heb ik ook veel meer bultjes heb ik het idee

  30. Bij verveling, stress krab ik plekjes open. En aangezien ik een huidaandoening heb die lijkt op psoriasis (artsen weten het niet) heb ik altijd genoeg te doen..
    wat soms helpt is vette creme of boter erop smeren, dat vind ik vies onder mn nagels en om aan te zitten. Helpt overigens alleen bij gewoonte, niet als ik het ‘wil’ omdat ik het dan toch wel doe.

  31. Hoi, ik ben nu 14 jaar en ik heb hier nu een half jaar last van. Ik doe Hey op mijn gezicht en bovenramen. Gelukkig is het al een stuk minder sinds 2 weken. Maar ik ben er nog niet van af. In weekenden en vakanties heb ik geen last. Op school en im de ochtend ook niet . als ik thuis kom wel, dan moet ik gewoon even kijken. Ik gebruik de zaklantaarn van mijn telefoon. Ik wil er zo ontzettend graag mee stoppen omdat ik helemaal geen last van pukkels heb als ik er niet aan zit gaat alles weg zonder schade. Tot nu toe. Ik hoop dat jullie kunnen helpen. Met school heb ik het op de woensdag overigens ontzettend druk, om 5 uur thuis en dan nog 6 vakken huiswerk. Vandaag ook nog twee toetsen er bij . Misschien heeft dat er wat mee te maken.

    Groeten zoe

  32. Ik heb dit ook. Als er ook maar 1 pukkel om mn gezicht zit MOET ik hem uitknijpen en dan komt er een korstje op en dan krab ik het open. Maar nu heb ik allemaal witte plekken op mn hoofd (littekens). ik weet echt niet hoe ik moet stoppen!!!!!!

  33. Ik heb hier al sinds ik me kan herinneren last van en het zit me psychisch ook erg dwars. Elke dag opnieuw zeg ik tegen mezelf: vandaag ga ik het niet doen. Vandaag doe ik het echt niet. En voor ik het weet sta ik op 1 cm van de spiegel weer hardhandig mijn "puistjes" weg te werken, die eigenlijk helemaal geen eens puistjes zijn, maar eerder oneffenheden die voor een ander onzichtbaar zijn. Mijn huid is eigenlijk erg mooi, maar ik maak er vervolgens zelf tal aan wondjes en rode plekken in op deze manier. Ik word er gek, moedeloos en verdrietig van. Wat kan ik doen?

  34. Helaas heb ik hier ook al heeeel lang last van. Heel frustrerend, ondanks het voornemen ermee te stoppen sta ik binnen de kortste keer weer bij de spiegel mn pukkeltjes uit te knijpen (die er vaak amper zijn) doet goed in te lezen dat meer daar last van hebben. Soms stop ik voor een paar weken…. maar nooit gelukt om helemaal te stoppen. Dus wie doet er mee om vanaf vandaag wel helemaal te stoppen???!!

    1. Hoi Saar,

      Wil het al een beetje lukken om er vanaf te blijven?
      Ik heb exact hetzelfde. Het lukt soms om er een tijdje vanaf te blijven, maar bij vlagen (vaak als ik stress heb) loop ik weer de hele tijd te knijpen. Gezamenlijke challenge om er mee op te houden?

  35. Ik heb dit ookal een langere tijd, geen idee dat het zo heftig was. Mijn hele gezicht zit vol met littekens terwijl ik niet eens zoveel last heb van puistjes maar toch knijp ik/ krab ik alles wat ik maar kan omdat het mijn stress vermindert, zelfs als ik zie dat mijn broertje iets heeft wil ik het gewoon uitknijpen. Mijn moeder en zus spraken me er al langer op aan, maar ik kon gewoon niet stoppen.
    Gister op werk was ik gestresst en zat ik zonder dat ik het merkte weer aan mijn huid. Toen ik erop werd aangesproken dat het onhygiënisch was schaamde ik me enorm. Heeft iemand misschien tips zodat ik zulke situaties en de huid vol littekens die ik nu heb kan voorkomen?

    1. Hoi, ik ben ook aan het proberen om er van af te blijven. Ik ben heb last van een zeer droge huid en acne en kon er niet van af blijven waardoor het erger en erger werd. Ik ben naar een mevrouw gegaan die er gespecialiseerd in is en na de behandeling en een week lang s’morgens en s’avonds te reinigen en creme te smeren merkte ik best wat verschil. Toch heb ik ontzettend veel moeite met er van af blijven. Blijf proberen en verbied jezelf om in de spiegel te kijken. Ga bijvoorbeeld naar een vriendin of wandelen met je hond om jezelf af te leiden van de verleiding om je gezicht te ruïneren. Of zeg tegen jezelf: als je vandaag niet aan je gezicht zit mag je….(iets dat je heel leuk vind) doen of kopen of eten.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *