Paniekaanvallen

‘Naarmate we dichterbij kwamen, begon mijn hart sneller te kloppen. Ik kreeg het warm en werd misselijk. Ik begon sneller adem te halen en omdat we er inmiddels bijna waren, ging mijn hart als een gek tekeer. Het zweet brak me uit en in mijn hoofd begon het te duizelen. Ik kreeg geen lucht meer en kon nog maar aan één ding denken: ik moet hier weg.’

Een paniekaanval is een lichamelijke reactie op een vaak extreme angst om bijvoorbeeld dood te gaan of de controle compleet te verliezen. Vaak is de angst irrationeel, maar voelt deze op het moment zelf heel echt. Een paniekaanval duurt meestal een paar minuten tot maximaal een half uur.

Oorzaken
Paniekaanvallen kunnen onderverdeeld worden in de volgende oorzaken:

 Visuele vertigo
Deze oorzaak wordt ook wel het supermarkt syndroom genoemd en is eigenlijk een evenwichtsstoornis. Dit kan voorkomen in bijvoorbeeld de supermarkt waarbij de ogen veel te verwerken krijgen, namelijk lange gangpaden met veel kleuren en hoge rijen. Het gewichtsorgaan raakt hierdoor gedesoriënteerd en de ogen zijn op dat moment niet in staat om het lichaam weer in evenwicht te krijgen wat voor verwarrende beelden kan zorgen. Hier kun je zo van schrikken en in de dat dit een paniekaanval uitlokt.

 Te veel adrenaline
Bij veel stress stijgt het adrenalineniveau in je lichaam. Dit doet het lichaam om eventueel gevaar aan te kunnen. Normaal gesproken zakt het adrenalineniveau wel weer, maar als je enige tijd onder veel druk of spanning leeft kan het zijn dat de hoeveelheid adrenaline in je bloed continu hoog is waardoor je lichaam niet meer goed kan ontspannen. Hierdoor hoeft er maar iets heel kleins te gebeuren wat er voor kan zorgen dat je een paniekaanval krijgt. Dit komt omdat je lichaam geen onderscheid meer kan maken tussen stress en groot gevaar.

 Oververmoeidheid
Bij oververmoeidheid verslechtert de conditie van het lichaam binnen zeer korte tijd. Het lichaam moet hierdoor meer moeite doen om adem te halen. Als je door blijft gaan terwijl je eigenlijk moe bent, loop je het risico dat je gaat hyperventileren. Zodra je je hier bewust van wordt, kun je hiervan schrikken en in paniek raken, alleen maar omdat je lichaam op dat moment te moe is om normaal te reageren.

 Agorafobie
Deze fobie staat beter bekend als straatangst maar kan ook in een breder perspectief worden gezien. Het is namelijk een angst voor openbare ruimten. Mensen die hier last van hebben vermijden deze plekken omdat ze hier last krijgen van paniekaanvallen. Veelal komen zij op die manier in een vicieuze cirkel terecht omdat zij op die manier na een tijdje niet meer bang zijn voor de openbare ruimten zelf, maar voor de angst om opnieuw een paniekaanval te krijgen.

 Hoofd- en nekpijn
Bij hoofd- of nekpijn kun je last krijgen van een licht gevoel in het hoofd waardoor de balans in het hoofd wat verstoord wordt en je je sneller duizelig voelt. Hierdoor ben je kwetsbaarder om in openbare ruimten een paniekaanval te krijgen omdat je veelal wat onzekerder en angstiger in je schoenen bent. Je bent immers extra alert en zoals eerder gezegd kan dit in sommige gevallen tot een paniekaanval leiden.

Symptomen
Bij een paniekaanval doen zich veelal dezelfde verschijnselen voor, zowel op psychisch al fysiek gebied. 

Psychisch
Het gevoel te hebben:
– alsof er iets naars staat te gebeuren;
– dood te kunnen gaan;
– in elkaar te gaan zakken;
– midden in een ramp te zitten;
– gek te worden;
– jezelf te verliezen;
– niet meer te weten wie of waar je bent;
– te moeten vluchten.

Fysiek
– Snelle hartslag;
– Zweten;
– Trillen
– Kortademigheid;
– Hyperventilatie;
– Bonzend hart;
– Duizeligheid;
– Misselijkheid;
– Druk op de borst;
– Tintelingen;
– Brok in de keel;
– Knikkende knieën;
– Oorsuizen.

Wat als de paniek toeslaat?
Als je de paniek op voelt komen, dan is het lastig om daar niet helemaal in mee te gaan en je volledig over te geven. Toch zijn er wel een aantal dingen die je kunt doen.

 Schenk niet te veel aandacht aan de fysieke klachten die je krijgt als je een paniekaanval op voelt komen. Zodra je je daar op gaat richten, wordt de paniek veelal alleen maar erger, terwijl de symptomen ongevaarlijk zijn. Zeg tegen jezelf dat de klachten vanzelf weer weggaan en dat er niets zal gebeuren.

 Richt je op je buikademhaling om zo je lichaam weer te kunnen ontspannen. Tijdens een paniekaanval ga je vaak heel snel en hoog ademen waardoor je een gevoel van controleverlies kunt ervaren. Deze controle kun je terugkrijgen door bewust adem te halen via je buik.

 Zoek afleiding door je op iets anders te richten dan de paniek. Ga bijvoorbeeld in gesprek of focus je blik op een bepaald beeld.

 Ga geen dingen uit de weg. Misschien zie je er tegenop om sociale dingen te ondernemen of de deur uit te gaan, maar geef niet toe aan de angst, hiermee maak je de kans op paniekaanvallen uiteindelijk alleen maar erger als je wel een keer de deur uit moet.

 Als je een keer een paniekaanval hebt gehad in de trein, ga dan snel opnieuw met de trein reizen om te ervaren dat je dit ook kunt zonder een paniekaanval te krijgen. Op die manier leggen je hersenen geen negatieve link tussen de plek en de angst. Als dit nog een stap te ver voor je is, kun je ook beginnen met iets wat wel haalbaar voor jou is, bijvoorbeeld een keer naar het station gaan.

Hoe verder?
Als je veel last hebt van paniekaanvallen, kan dit je belemmeren in je dagelijks leven. Het kan zijn dat je steeds vaker situaties uit de weg gaat uit angst om een paniekaanval te krijgen en hierdoor geïsoleerd raakt. Als paniekaanvallen zo erg je dagelijks leven gaan beheersen, kan het helpend zijn om professionele hulp te zoeken. Een behandeling voor paniekaanvallen zou bijvoorbeeld kunnen bestaan uit cognitieve gedragstherapie in combinatie met medicatie. Hierbij leer je te kijken naar je gedachten en in hoeverre deze overeenkomen met de realiteit. Op die manier kun je stap voor stap je gedrag veranderen en zullen de paniekaanvallen uiteindelijk verminderen. Dit is best lastig, maar zeker haalbaar.

Heb jij weleens een paniekaanval gehad?

Sandra

Geschreven door Sandra

Reacties

42 reacties op “Paniekaanvallen”

  1. ja helaas wel ik vond het dood eng.
    het engste vond ik nog dat mijn lichaam trilde en tintelde en dat ik dat niet kon tegenhouden.
    ik was als de dood dat mensen achter mijn eetprobleem kwamen en daardoor rakete ik in paniek.

  2. Vorig jaar tijdens een vakantie een mega paniek aanval gehad.
    Terwijl mijn vriend een duikcursus deed, dook ik gewoon mee. Hierdoor was er ook een instructeur bij.
    Bij een diepduik, naar 32 meter, begaf mijn reserve automaat het ineens. In eerste instantie bleef ik heel rustig, gekeken of ik kon zien wat er aan de hand was. Na enkele seconden gaf mijn eigen automaat geen lucht meer en heb de reserveautomaat van de instructeur gepakt. Deze gaf alleen veel meer lucht dan wat mijn eigen automaat ooit gedaan heeft. Op dat moment merkte ik dat ik in paniek raakte en wilde ik omhoog. Op een gegeven moment werd het zwart voor mijn ogen tijdens de opstijging. Ik dacht echt dat ik niet leven boven zou komen.
    Uiteindelijk was ik na 3 lange minuten, waar ik bijna niks meer van weet boven.
    Na 2 dagen heb ik weer gedoken, wilde het zo snel mogelijk weer doen, om niet zo angstig te worden om niet meer te durven duiken.
    Het is ruim een jaar geleden gebeurd, maar het heeft wel heel veel met me gedaan.
    Hoop nooit weer zo’n paniekaanval mee te maken, zeker niet onder water.

  3. Ik heb er best vaak last van.. Ik zal dus zeker de tips onthouden 😉

  4. Helaas wel. Angst en paniek hebben jarenlang mijn leven beheerst. Aan de cognitieve gedragstherapie heb ik toentertijd zelf weinig gehad, maar op internet is er een belg genaamd Erik of Eric te vinden die dit zelf heeft meegemaakt en inzichten en tips geeft (via film/luisterfragmenten).
    Voor mij was het heel belangrijk dat ik weer vertrouwen in mijn lichaam kreeg. Dat mijn lichaam mij zou kunnen redden. Daarnaast merkte ik dat veel prikkels en veel piekeren voor extra angst en paniek zorgden en heb ik dat weten te verminderen :). En accepteren dat het leven eindig is en er dus een eind aan kan komen.. dat kan je niet controleren en angst en paniek daardoor werken juist het genieten van het hier en nu, dat er nu wel is, tegen. So enjoy te moment :).

  5. Ja.. en bij mij gaat het helaas soms ook zo ver dat ik er gewoon van flauwval. heel erg stom want het zijn dan altijd situaties die eigenlijk helemaal niet eng zijn.

  6. Ik heb een angststoornis.. en dagelijks last van paniekaanvallen. Dit is 8 jr geleden begonnen. Dat heeft toen 4 jaar geduurd. Ik wasereven vanaf, maar het is nu alweer bijna een jaar bezig. Ik heb grsprekken met iemand, maar daar heb ik niet heel veel aan.

  7. Dit verklaard eigenlijk best wel veel. Nooit over nagedacht als ik zoiets hoorde dat ik het ook wel eens zou kunnen hebben, maar als ik terug denk aan bepaalde dingen, denk ik toch dat dit best een goede ‘uitleg’ zou zijn.

  8. Ja de laatste keer was vorig jaar gelukkig. Ik was een paar maanden me stem kwijt.
    En wist maar niet waardoor het kwam artsen geweest en alles.
    Toen werd ik helemaal gek van mezelf omdat ik vanalles in mijn hoofd haalde wat ik wel niet kon hebben. In die tijd zat ik ook in een depressie en had ik veel stress .
    En toen begon ik zomaar te huilen ik liep de klas uit begon ik helemaal te trillen en hyperventileren zo erg dat ik het niet meer onder controle had. Gelukkig kwam ik toevallig me mentor tegen die me na de coordinator heeft gebracht en me daar gelukkig weer rustig kreeg. Vreselijke ervaring

  9. Deze vakantie nog een paniekaanval gehad. Tijdens een flinke ruzie werd ik enorm emotioneel, omdat er allemaal verwijten op me af kwamen. Ik was aan het huilen, trillen en hyperventileren tegelijk. Was duizelig, had allemaal tintelingen en een enorm snelle hartslag. Niet zo´n pretje…

  10. Aan alle meiden die hier last van hebben, LEES DE TIPS! Het is superbelangrijk dat je er niet te veel aandacht aan besteed, ga ook niet googlen naar symptomen ed, hou het klein, dit was mijn fout, en op een gegeven moment waren mijn dagen bijna één lange paniekaanval. Het komt nu nog wel eens voor, één keer in de 3 weken ofzo, de ene keer heftiger dan de andere. Soms voel ik het aankomen en dan ga ik mezelf afleiden. En soms is het zomaar en ben ik gewoon de Sjaak en moet ik het uitzitten.

  11. Een paar keer, op het randje en een keer echt

  12. ik heb een periode heel erg last gehad van hyperventilaties, maar weet niet waardoor het kwam.
    ik ging met klachten naar de huisarts die dit constateerde, ergens fijn dat ik wist wat het was, ergens schaamde ik me ervoor, maar uiteindelijk ook vervelend omdat hij verder weinig tot geen advies gaf wat ermee te moeten doen

  13. Herkenbaar… Het is zo vreselijk en het duurt nog ook al 5 jaar, met perioden wat minder maar ook perioden zo erg dat ik niet eens buiten kwam. Heb er nu dus ook al drie jaar therapie opzitten maar het helpt niet bepaald. En de rij medicatie die ik heb en heb gehad zijn ook niet prettig 😉 dus hopen op een wonder dan maar?

  14. Heel herkenbaar, durf het alleen nooit paniekaanvallen te noemen :S.
    Met periode’s last van deze klachten. De laatste tijd meer. Krijg er last van als ik groepjes tieners langs zie fietsen, daardoor durf ik ook minder naar buiten te gaan. Zelfs als ik ze op me kamer hoor schiet ik in de stress.

  15. Ik heb een aantal keer paniekaanvallen gehad. Ik zit nu in therapie. Op internet en met een psycholoog. Het werkt beter dan ik dacht, dus daar ben ik zeker blij mee. Ik moet nog een heel eind. Maar hoe eng ik het ook vond, ik ben blij dat ik deze stap heb genomen.

  16. Sinds ik 8 weken geleden zwaar gevallen ben en hierdoor hyperventileerde heb ik paniekaanvallen. Door het letsel kon ik 6 weken niet naar buiten en de eerste keer ben ik naar een tuincentrum geweest waar ik mijn eerste paniekaanval kreeg, naar achteraf bleek. Gisteren kreeg ik er weer eentje in de Aldi en moest ik hals over kop naar buiten. Sinds gisteren heb ik doorlopend paniekaanvallen en heb constant moeite met ademhalen. Ik heb de site nauwkeurig gelezen en hierdoor weet ik tenminste wat mij overkomt en de tips zal ik ter harte nemen. Doordat ik vroeger zwaar medicijn verslaafd geweest ben door ziekte is medicatie geen optie dus ik hoop dat de tips naleven mij van deze vreselijke toestand heenslepen en het snel tot het verleden behoort.
    Iedereen veel sterkte.

  17. Nadat ik thuis met een ambulance ben opgehaald met een enorme bloeddruk, heb ik de diagnose burn-out met angststoornis gekregen. Na 18 weken therapie met sporten, uitproberen van angstige situaties en ondersteunende medicatie (venlafaxine), dit is een anti-depressiva gericht op angsten kan ik weer werken, boodschappen doen, in de buurt auto rijden en op straat lopen. Het is een lange weg, maar het kan goed komen.
    Advies: kijk eens ******* ik heb daar erg veel geleerd wat betreft psyche/ sport en ontspanning. Groetjes, S.

  18. ik heb nu ook paniekavallen durft bijna niet meer naar werk tegaan ivm mij prikkels ik zou het liefst nu al opgeven er wordt toch niet naar me geluisterdze weten niet wat ik voel maar de heriningen van me verleden blijven hangen nu kan mij onspanning niet vinden heb het moeilijk nu was ik maar………………ik ben niks meer waard ik ben ik heb bang voor iedereen ik vertouw niemand meer ik wil …….mensen kunnen gemeen zijn
    ik vraag me ooit nog is af kunnen ze me nog hulp bieden

    ik heb er een cursus vooor gevolgd hoe ik er om moet mee gaan maar het lukt me niet altijd ik kan geen prikkel meer aan op dit moment

  19. Ik heb het 2jaar geleden voor het eerst gehad
    Het was zo erg dat ik de winkel uit moes ..
    Daarna ben ik eigelijk nooit meer durven te gaan
    Echt vreeselijk .. het maak toch je leven kapot …ofwel
    Het beheerst je leven echt … en dat wil ik niet
    Ik ben nog veel te jong ….
    Hoop dat het eens weg gaat
    En weer gelukig kan leven zonder zorgen

  20. Ja, herken het. Ik weet nog de eerste keer dat ik dit had, ik wist niet wat me overkwam!!! Uiteindelijk is het bij mij een stuk minder geworden door het te erkennen.Ik wist dat ik paniekaanvallen had, en zei ook tegen mezelf dat ik het volledig over me heen mocht laten komen, en zo hard mag schreeuwen oid, als ik wil. Dat heeft bij mij gek genoeg geholpen dat ik het een stuk beter onder controle heb kunnen krijgen!

  21. Mensen zien het overigens vaak als “aanstellerij”. Ik vind het ook altijd super moeilijk om het tegen iemand te zeggen die ik niet goed ken. Ik ben altijd bang dat ze me veroordelen!

  22. Ik heb er nu +/- 10 dagen last van.
    1ste x dacht ik dat ik een hartaanval kreeg, ambulance gebeld etc.
    3 dagen later weer, weer ambulance, deze x met opname…
    Was iig niks mis met mn hart, wat ik dus dacht?!

    Afgelopen paar dagen gingen steeds beter, tot nu..
    Bij mij is t altijd s’nachts, want s’nachts ging t de eerste x fout.
    Wordt er helemaal gek van…
    Adrenaline giert chronisch door mn lijf

    HELP!!

  23. ik heb nu ook soms paniek aanvallen 🙁

  24. Ik weet niet of ik een paniekaanval ( hyperventilatie) heb, maar alles lijkt er wel op.
    Nou moet ik ook even melden dat ik een hyperchonder ben dus dat helpt niet echt mee.Ruim 2 jaar geleden is mijn enige zus onverwachts overleden, als ik daar aan terug denk, heb ik voor me gevoel daar nogal vreemd op gereageerd, ik bedoel dat ik gewoon kon slapen, eten naar mijn werk gaan enz.
    Zelf denk ik dat het nu pas aan het verwerken ben, vandaar de klachten.
    Kan iemand mij vertellen of dat inderdaad mogelijk is?
    Dat ik dat verdriet ver weg geschoven heb, en nu met heel veel angsten rondloop.
    Ik heb inmiddels wel hulp gezocht, gek genoeg lijkt het daardoor erger te worden. is dit normaal?
    Help me, want hier word ik stapel gek van,ANGST ANGST

  25. Ook medicatie kan het in het begin uitlokken, met name de SSRI’S en SNRI’S (Cymbalta en Efexor).
    En dan is het in mijn ervaring veel lastiger om het onder controle te houden als het begint dan als het ‘uit mezelf’ komt. Ik kan dan niks met rustig ademen, en al die dingen meer. Een benzo maakt het er niet beter op of minder op, terwijl die wel werken in die momenten dat het dus ‘uit mezelf’ komt.
    Alsof het feit dat de medicatie zoveel veranderingen in je lichaam brengt gewoon ‘onhoudbaar’ is en niet te stoppen.
    De eerste twee keer (citalopram en Cymbalta) heb ik het op aanraden van de arts nog 4 weken volgehouden, maar het werd alleen maar erger. (hele dagen door)

    Dan liever zo nu en dan en dan met een benzo ‘landen’ als het langer duurt dan een half uur. Gelukkig (…) is het ook meestal alleen ‘s avonds als ik al in bed lig en eigenlijk gewoon ontspannen ben en niet overdag op mijn werk.

  26. Krijg paniek aanpalende tijdens het autorijden vooral bij lange rechte wegen

    Wie heeft voor mij een goede tip
    Hen opnieuw rijles genomen, counseling, habtonoom heb al heel veel gedaan ga nu niet meer de snel weg op, ben bang dat ik mijn auto straks weg moet doen

    1. Ben je hier vanaf gekomen? Ik heb nl. hetzelfde.

  27. Hallo ik ben 18 jaar en ik heb al 2 jaar paniek en angstaanvallen
    Het is echt supervervelend ik heb 2 keer de ambulance gebeld.
    die zeiden dt er niks aan de hand was met mijn hart enz.
    Ik zat by een pyscholoog paar maanden terug die heft me best wel goed geholpen
    Was zelfs gestopt met medicatie. Maar een week tweug is mijn opa overleden
    En heb ik weer alles teruggekregen 🙁
    Het is echt supervervelened. Elkedag die aanvallen
    Soms word ik bang dat er wat gaat gebeuren ofzo 🙁

  28. Ik heb echt vaak paniekaanvallen.. tot mijn irritaties toen

  29. wow ik wist dat ik het een keer had maar nu ik dit lees herken ik dat ik dit veel vaker heb ( soms dagelijks)

  30. Ha Barbara,
    bij mij heeft de duizeligheid zich ook toegespitst op t autorijden. Ik ben n keer zo duizelig geworden in de auto, dat dat een angst op zich is geworden. Ik vind t heel raar want vond autorijden altijd prettig. Ook vooral snelwegen vind ik naaar. Ik kijk dan steeds of er een vluchtstrook is bijvoorbeeld. Het is trouwens wel wisselend. Wannneer ik mijn aandacht op iets anders kan focussen, merk ik dat ik minder last heb. Maar er hoeft maar iets te zijn, en t steekt plots de kop op… Ook in t dagelijks leven kan ik soms ineen hartkloppingen krijgen of gewoon een heel opgejaagd gevoel. Dit resulteert dan vaak in een soort paniekerig gevoel. Heel naar. Ik ben bij psycholoog en gaa emdr doen met haar. Daarnaast voor ontspanning bij fysio. Tot slot ook naar homeopaat gegaan. Ik hoop zo dat ik weer echt rustig mag worden, want ik heb zoveel om van te genieten!

  31. Ik heb ook het totale pakketje! Depressie stress angst paniek soms echt heel erg, maar zoiezo elke dag wel een beetje. Continu stress gevoel altijd gespannen. Schouders nek en rug steeds gespannen wat je de hele dag spierpijn geeft. Ik vind het echt verschrikkelijk om te hebben. Vooral wetende dat je gezond bent en alles functioneert naar behoren maar toch denk je elke dag dat je wat hebt en soms zelf dat je elk moment dood neervalt ! En sommige mensen maar denken dat je je aanstelt !!

  32. Ik heb zelf ook last van paniekaanvallen.

  33. En ik ben nogal een stresskip

  34. Heb al dik 24 jaar agorafobie met ernstige paniekaanvallen . Van alles geprobeerd en gedaan maar heb het nog steeds helaas. Kom mij. Stad amper uit en kom al jaren niet op de snelweg. Al 24 jaar miet op vakantie. Ga niet in de trein bus metro
    Vliegtuig. Het is een hel!!!!

    1. dat is heel lastig

  35. Ja, het is zeker een hel en verdrietig 😢
    Helaas ben ik 27 jaar aan het worstelen met het oervervelende nare alles bepalende gevoel. Ik vertel jullie niets nieuws natuurlijk maar wat een strijd lever ik ( jullie) om me maar goed te voelen ” gewoon” te voelen…..
    Mijn hele leven is in de greep van duizeligheid, kortsluiting in mijn hoofd, trillen, slappe benen, enorme nare sensaties door mijn hele lijf, spanning, opgefokt, bijna altijd willen vluchten, harde piepen in mijn oor, niet meer kunnen en durven genieten en noem de hele santakraam maar op…..

    Ik heb alles, alles gedaan en ondervonden wat er bestaat om mij maar beter te voelen, wat een strijd, bah, dat gun ik niemand….
    Ik wil zo intens graag spontaan, zonder die eeuwige sluier die als kauwgom aan mij blijft plakken, zo graag onbezorgd uit eten, bioscoop, supermarkt, vakantie, visite en nog veel meer en meer (alles, grrrrrr 🐲) lekker kunnen doen…. “Leven”.

    Toch ga ik verder met mijn zoektocht naar -beter voelen- ondanks alle inzet die ik al jaren doe……..

    Doordat ik veel uitzoek, hoor, lees, ervaar stuitte ik in 2009 op een nieuw probeersel, ACT genaamd. Ik mocht er kort kennis mee maken en die paar keer dat ik bij de behandelaar was, moet ik zeggen dat ik wat resultaat boekte. Waar ik met paniek en pokkegevoel (hel) op de heenweg in de auto naar hem toe reed 🚕……….ging ik altijd op de terugweg met een smile 😀 op mijn gezicht weer terug naar huis, mènnn ik wist niet dat het voor mij nog bestond…..
    Die momentjes koesterde ik natuurlijk maar het was helaas kort van duur…. Ik stapte al snel weer in dat vreselijke alles overheersende gevoel….
    Helaas voor mij maar de behandelaar ging voor een ander bedrijf werken en hij mocht geen patiënten meenemen…… Pfffffff, weg hoop, weg blije momentjes, weg kleine opstekertjes….. Nu hoor ik je misschien denken, dan ga je toch naar een andere behandelaar??? Já natuurlijk wilde ik dat maar helaas in die tijd stond ACT in de kinderschoenen en ik kon bij mij in de omgeving niets op dat gebied vinden 😳

    Nu 7 jaar verder zit ik sinds 3 weken 1x per week 2 uur in groepstherapie, én je raadt vast wel wat ze uitdragen. À C T Ik ben blij!!!!!!!!! 😊

    Het gaat heel langzaam (ik wil natuurlijk als een jeppel eindelijk g e w o o n leven) en gister was ik met mijn man in de MediaMarkt dé MediaMarkt, hallo!!!!! Yes yes yes….
    Eerlijk is eerlijk het was niet makkelijk en schoot met regelmaat in mijn bekende niet willende gevoel én ik liep daar wel,
    Ik wens zoooooo dat die momenten deel gaan uitmaken voor nu en in de toekomst en dat gun ik jullie ook!!!!!!

    Snor eens op internet, misschien maakt het net het verschil……
    Ik vind het absoluut spannend en het zal zijn tijd nodig hebben maar “hey” ik liep wel in de Mediamarkt (stiekum altijd gedroomd maar niet meer durven hopen)

    Ik gun jullie al het goeds én kop op hè, door dit vervelende gevoel bewijs je wel dat je sterk bent, want je gaat door!!!! 🔆

    Lieve groetjes,
    Peetje

  36. volhouden heb het al van mijn14 jaar en ben u 67..laat er u leven niet door vergallen

  37. ik neem citalopram 10 mg en veel me nu super …ik wou vroeger geen ad en ben blij nu het te nemen …..moet wel eerst aan wennen maar volhouden ik heb zoveel jaren ups en downs gehad en verschrikkelijke paniekaanvallen maar heb er veel uit geleerd en je gaat er niet aan dood..groetjes

  38. Ja heel vaak en ik vind en vond het echt dood eng!!!

  39. Ik ben 25 jaar jong en ik ben doof en ik heb 17 jaar last van paniek en angst maak vaak mezelf pijn en moest ook vaak huilen. Ik gebruikte drugs als uitweg. Toen mijn 2 dierbaren overleed wordt als maar erger. Ik ben paar dagen geleden gestopt met drugs gebruiken. Op een dag had ik paar uur vreselijk paniek over van alles. Ik kreeg paar weken geleden medicijn diazepam gekregen van de huisarts. Het helpt niet. Ik heb nog steeds heel erg last van. Wat moet ik doen?

  40. rustig blijven

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *