Posttraumatisch stress-stoornis PTSS
"Van mijn 8e tot mijn 15e ben ik gepest geweest, was ik altijd het pispaaltje. Toen het pesten eindelijk over was, dacht ik in het begin dat ik er helemaal klaar mee was. Helaas kwamen een tijdje later toch de gevolgen ervan naar boven. Zo had ik iedere nacht wel nachtmerries, heel veel last van herbelevingen en stond mijn lichaam onder continue spanning.
Dit laatste was te merken aan mijn altijd te hoge hartslag en dat ik altijd last had van veel zweten, angstzweet. Na een tijdje kwam ik er ook achter dat ik hele stukken uit het verleden niet meer kan herinneren en dat ik heel erg overdreven schrikreacties kon vertonen op kleine dingetjes.
Zo durfde ik ook bepaalde dingen niet meer te doen, een route door het dorp niet meer te fietsen en was ik ontzettend bang om nieuwe contacten aan te gaan, want stel je voor dat ik weer gepest zou worden?!"
Dit zijn slechts een paar symptomen van posttraumatisch stressstoornis, afgekort PTSS.
Fotografie: Joe St. Pierre
PTSS is een angststoornis die kan ontstaan na heftige gebeurtenissen die niet goed worden verwerkt. Vroeger werd deze stoornis alleen onder de soldaten genoemd die uitgezonden waren en daarna helemaal ontregeld waren van de heftige gebeurtenissen, maar tegenwoordig wordt het veel vaker ook aan andere gebeurtenissen toegekend. Veel bekende gevallen zijn vormen van mishandeling, verkrachting, ongelukken of berovingen.
Niet iedereen die bijvoorbeeld beroofd wordt, zal automatisch het post traumatisch stress stoornis krijgen. Dit heeft puur te maken met de draaglast van iemand, daarbij het vermogen om gebeurtenissen te verwerken en met de ernst van het trauma.
Anders aan PTSS aan de andere angststoornissen is dat bij deze angststoornis een duidelijk begin aan te geven is. Er is namelijk altijd een gebeurtenis die de angstreacties oproept. Verder is het precies hetzelfde als de andere angststoornissen.
De meest voorkomende symptomen zijn herbelevingen van het trauma. Dit kan zich uiten in flashbacks wanneer je geconfronteerd wordt met een vergelijkbare situatie of nachtmerries.
Andere kenmerken zijn irritatie, schrikreacties of extreme spanning in het dagelijks leven. Er zijn ook kenmerken die niet zo makkelijk op te merken zijn. Het kan namelijk voorkomen dat je herinneringen of zelfs situaties vermijdt als gevolg van de trauma. Dit gebeurt erg onbewust. Maar wanneer je daarbij stil staat, kom je erachter dat het een reden heeft.
Ook kan emotionele uitschakeling voorkomen. Dit houdt in dat iemand de trauma in zijn geheel kan verbannen uit de herinneringen. Het lijkt er dan op alsof het nooit is gebeurd. Zo nu en dan krijg je dan flashbacks of nachtmerries die in eerste instantie niet te verklaren zijn. Door middel van therapie kan een trauma naar boven worden gehaald. Maar dit is een lang proces.
Wanneer het niet goed verwerkt wordt, kan het zich ook uiten in een depressie. De meest voorkomende klachten eromheen zijn dan ook slapeloosheid, woede-uitbarstingen en concentratieproblemen.
De symptomen op een rijtje:
- herbelevingen
- vermijding van herinneringen of emotioneel uitschakelen van de herinneringen
- ernstige prikkelbaarheid
- slaapstoornissen
- extreme spanningen als gevolg van bepaalde prikkels
- hevige schrikreacties
Let op: De symptomen moeten langer dan een maand duren om evt te passen bij de diagnose PTSS. Als dit niet het geval is, zouden we kunnen spreken van een acute stressstoornis, oftewel ASS. Maar het kan ook gewoon bij het verwerkingsproces van een persoon horen na een traumatische gebeurtenis. Het is niet altijd PTSS. In gesprek met een psycholoog kan de diagnose worden gemaakt.
Het kan voorkomen dat mensen met PTSS een uitweg zoeken in drugs en alcohol. Het is erg moeilijk om feiten onder ogen te zien en gebeurtenissen te verwerken. Wanneer iemand maanden lang last heeft van symptomen als angst en nachtmerries, kan diegene zich proberen te ‘'verdoven'' door gebruik te maken van alcohol of drugs. Maar automutileren is ook een mogelijk gevolg van PTSS. Het is dus erg belangrijk om PTSS op tijd te signaleren en daar iets mee te doen aangezien de symptomen soms jarenlang kunnen doorgaan.
"Ik liep al een tijdje bij het GGZ, omdat ik last had van allerlei dingetjes die me tegenhielden het leven te leven wat ik eigenlijk wilde. Bij het GGZ heb ik vanaf het eerste gesprek aangegeven dat ik een hele lange tijd gepest ben geweest, maar toch vonden zij eerste instantie niet dat er meer aan de hand kon zijn door dat pesten.
Pas toen mijn moeder is gaan zoeken op internet en een onderzoek had gevonden over pesten en PTSS, heeft de GGZ daarna de diagnose gesteld. Pas toen de diagnose PTSS werd gesteld door het GGZ, vielen voor mij alle stukjes bij elkaar en ben ik ervoor in behandeling gegaan."
PTSS heeft een lang genezingsproces. Dit komt doordat het ook lang kan duren voordat de diagnose gemaakt kan worden.
PTSS wordt vaak behandeld door middel van cognitieve gedragstherapie. Dit kan zich uiten in in-vivo exposure (blootstelling aan situaties) of imaginaire exposure (blootstelling aan herinnering). Daarnaast kunnen ook bepaalde medicaties voorgeschreven worden.
Daarnaast zijn er ook nog andere behandelingen. Eén daarvan is RET therapie, oftewel de rationeel-emotieve therapie. Hierbij zijn de 4 G's de uitgangspunten: Gebeurtenis, gedachten, gevoel en gedrag.
Om te laten zien hoe dit in zijn werk gaat nemen we een situatie als voorbeeld:
Laura is aangevallen door een grote hond. Wanneer Laura vervolgens een hond ziet (gebeurtenis) denkt ze dat die hond haar ook zal aanvallen (gedachten). Ze wordt erg bang (gevoel) en rent weg (gedrag).
Bij RET worden deze gedachten omgezet in rationele gedachten. Want niet elke hond is zo eng. En misschien deed Laura de vorige keer wel iets waardoor die hond haar aanviel. Rennen wordt namelijk gezien als spelen. Door middel van exposure kan Laura in aanraking komen met honden die wat rustiger zijn. Ze krijgt langzamerhand een ander beeld van honden.
Vervolgens loopt ze toevallig een keer langs een hond op straat (Gebeurtenis). Laura herinnert zich de leuke momenten van de exposure. Honden rennen niet altijd achter je aan (Gedachten). Dit geeft Laura een gerust gevoel (Gevoel) en loopt er rustig langs (Gedrag). Die hond geeft niet eens aandacht aan Laura.
Dit was een simpel voorbeeld van hoe RET-therapie in zijn werk gaat. Natuurlijk gaat hier een lange tijd aan behandelingen vooraf. En niet alle situaties zijn zo makkelijk om te zetten. Er zijn ook nog verschillende andere therapieën die PTSS kan verhelpen. RET is een manier die je ook in het dagelijkse leven kan gebruiken wanneer je voor een angst komt te staan. Het gaat tenslotte gewoon om de rationele gedachte erachter.
Een andere vorm van therapie is korte eclectische psychotherapie:
Tegenwoordig wordt er ook veel resultaat geboekt met EMDR-therapie. Werkt vaak sneller dan andere therapievormen, althans, dat wordt beweerd.
Ook kan gebruik worden gemaakt van diverse medicatie om de symptomen van angst te onderdrukken: anti-depressiva, slaapmiddelen en angstremmers.
"Helaas is een angststoornis niet zo makkelijk te verhelpen. Nu ruim een jaar na de EMDR heb ik weer, of nog steeds, last van de PTSS. De nachtmerries zijn er nog, evenals de herbelevingen. Ik denk dat het een heel stuk moet slijten door de jaren heen, dat ik moet proberen om er positieve ervaringen naast te zetten om het op die manier makkelijker te maken om naar het verleden terug te kijken."
Met dank aan Lieke
Gerelateerde blogposts
Reacties
ondervind wel dagelijks de gevolgen van het pesten en zou zo graag willen dat mensen eens begrepen watvoor impact dit op iemands leven kan hebben...
Ik zou het zelf liever 'geplaagd' noemen, maar ik heb inmiddels wel door dat het meer is dan plagen.
Ik merk dat mensen het over mij hebben achter mijn rug om. Naar huis fietsen (vanuit school) is altijd vreselijk. Ik wil dan het liefst zo snel mogelijk thuis zijn. Veilig, binnen, waar niemand me ziet of kan kwetsen... 's Avonds huil ik veel. Op de basisschool werd ik ook al zoveel gepest. Wat doe ik fout? Ik kan er maar niet achter komen.
Pesters zouden eens zelf gepest moeten worden, dan weten ze pas hoeveel pijn ze iemand doen...
En dan heb ik ook nog een eetstoornis erbij.
En ik zelf ook PTSS,en dat heb ik al mijn halve leven
Zit er nu ook voor in therapie, al 2 jaar.
Het helpt heel erg.
Maar de therapie stopt, ik moet m'n leven weer oppakken.
Ben alleen zo bang dat ik het nog helemaal niet alleen aankan..
Ik loop er nu al paar jaar mee rond maar ik krijg binnenkort die EMDRtherapie...kijk er
wel erg tegen op maar hoop dat het wat helpt.
bedankt dat er hierover wat op de site is gezet :)
wat ik allemaal gelezen heb ,is echt erg jullie moeten voor je zelf opkomen, ik werd ook gepest het werd steeds erger bij mij. in klas 4 van de havo dacht ik dat ik meer durfde ik durfte steeds meer mijn mening te zeggen maar dat ging mis maar ik zit nu op de bascule en ik weet niet wat voor therapie ik moet nemen want het is verschillend ,EMDR of DGT of TCFGT want alle 3 heb ik nouja veel succes allemaal
xxbey
Pesten zelf is ook een teken van te laag zelfvertrouwen, vaak wordt gepest door iemand die bang is buiten de groep te vallen en daarnaast zal een pester (naar mijn mening) nooit volledig bewust zijn van wat hij of zij doet en dus ook niet wat de concequenties ervan kunnen zijn.
Wat jij fout doet? In principe helemaal niks. Jij bent zoals je bent en dat is misschien ook wel anders als de meeste anderen. Het belangrijkste is je eigen zelfvertrouwen, blijf jezelf geloven en niet een ander. Als je dat doet raakt 't je niet, iets raakt je alleen maar als je het zelf al denkt. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan, zeker als de onzekerheid er al erg ingesleten is.
Hoe je het pesten laat ophouden of in de toekomst voorkomt is door initiatief te nemen. Bijv. toon interesse in een ander, probeer te zeggen wat je denkt, maar probeer je ook niet beter voor te doen dan je bent. Zo kan je de ander ook het gevoel geven dat hij of zij gerespecteerd wordt ookal is hij/zij niet perfect.
Hier laat ik 't bij. Anders komt er een heel boek uit:p
Any questions: Ik check deze site volgende week weer. Als er dan op gereageerd is kom ik 'm misschien wel vaker bezoeken...
MVG, A
PTSS heb. Dat er spraken was van traumatische ervaringen wist ik al wel,
maar dat ik daardoor ook PTSS heb schrok ik wel van.
Toch was het voor mij ook een soort van opluchting toen ik het hoorde,
wss is mijn PTSS een groot deel van de oorzaken van mijn automutilatie probleem, anorexia, depressie en dissociatie.
Wat fijn dat hier ook informatie over staat.
Over enkele weken wordt ik opgenomen en dan krijg ik mss EDMR,
benieuwd of dit me dan eindelijk beter laat voelen..
xxxx iedereen sterkte!!
Het heeft me redelijk geholpen ik durf namelijk wel weer na de plek waar het begonnen is toe te gaan.
Het enige waar ik nog last van heb maar niet meer zo heel extreem is soms als alles precies weer is zoals het toen gebeurde dus de zelfde sfeer, de muziek op de achtergrond in de auto of andere geluiden die me aan dat moment herinneren ik het even benauwd krijg, last van flashbacks lichtelijke paniek.
Maar weet nu hoe ik er mee om moet gaan en kan tegen mijzelf zeggen dat het niet echt is. Dat HET geweest/voorbij is dat ik in het nu ben en niet in het toen.
Door je zelf daar dan aan te herinneren en de behandeling emdr kan en durf ik wel weer mee.
Maar zeg wel eerlijk de ene dag gaat het beter dan de andere!
GEEF HET EEN KANS!
Herkenbaar, ik heb 2 weken terug diagnose PTSS gekregen na auto ongeval. Ik denk ook dat het met draaglast te maken heeft, wat je er van te voren al aan kon. Bij mij was dit al instabiel.. En na het ongeluk is het echt heftig
Ik ben constant gespannen, zo super alert etc,. Zo onrustig dat ik niet meer weet hoe rustig te worden. Ik kan nu nog geen emdr oid gaan doen omdat ik nog moeite heb met die prikkels te verwerken
Echt je hele lichaam staat stijf van de spanning, constant, gehele dag
Heb hoge bloeddruk, haaruitval (alle stress verschijnselen)
Hoop echt dat het beter mag worden binnenkort!
Maar ze wil me niet helpen,en vind dat ik dat beter met opname kan verwerken.
Ze meent dat ik het zo niet aankan.Ik ben het er niet mee eens,ik heb het niet verdrongen,ik heriner het me of het gister is gebeurd.Maar zo heb ik geen leven,
ik vind geen rust,ben bang voor alles [vooral mensen]Daarbij heb ik vaak het gevoel
dat ik mezelf aan het verliezen ben.Voel me erg labiel.Wil geen opname,want ik heb 2 kinderen.Denk dat als ik naar iemand anders ga,dat die dan het zelfde zegd.
Herkend iemand dit,of kan zich inleven hierin?Graag reacties.BVD
Ik herken erg goed wat je schrijft! Bij mij zeggen ze dat ik borderline heb door mijn uitbarstingen. Ik weet zeker dat ik ptss heb. Je et naar jezelf luisteren, je seet zelf het beste wat echt zo is voor jou. Laat je niet van de wijs brengen door de hulpverleners, dit zijn ook maar mensen en zij weten ook niet alles! Veel sterkte ik herken me ook erg in jouw klachten.. Ben zelf emotioneel mishandeld en verwaarloosd en ondervindt hier nog dagelijks de gevolgenvan.. Liefs
en ook bij mij is de diagnose PTSS gesteld vorig jaar zoveel puzzel stukjes vallen nog steeds op hun plek als ik kijk naar hoe en waarom ik op andere reageer en ben vreselijk argwanend heb onzent veel moeite met het vertrouwen van andere mensen, ik kom er wel maar pesten maakt veel meer kapot dan vele mensen denken.
Zelf heb ik als gevolg van meerdere trauma,s al meerdere malen een depressie ondervonden. Ik heb het gevoel dat de medicatie die ik krijg niet effectief is en de aandacht van het probleem afleidt.Het dooft mijn gevoelens waardoor er geen verwerking plaats kan vinden. Daarbij zorgt het ervoor dat ik meer ga nadenken.
Heeft iemand hier ervaring mee?Ik slik lithium en citalopram.Voor mijn gevoel heeft de citalopram geen effect op mijn depressie.
Sinds enige tijd loop ik twee keer per week hard.
Ik ervaar continue stress en angst.
Heeft iemand nog suggesties op het gebied van medicijngebruik en therapie.
Ben nu 50 jaar en doe er alles aan om meer levenskwaliteit te krijgen.
HELP!
Ik ben al meerdere keren ontslagen omdat ik te vaak ziek was, ben nu dus weer mijn baan kwijt.
ik wil mijn energie terug!!!
door misbruik pesten en mishandeling heb ook terapieen gehad heefd wat geholpen maar ook kom je dagelijks met je prikkels in aan merking soms kan ik het gewoon niet aan en als je het bespreekt met je baas op het sociale werkplaats voor een rustige werkplek omdat er te veel prikkels is
wordt er niet naar me geluisterd raak steeds meer in insolement ben bang om nog naar werk moet om de prikkes niet te voelen dat ik ooit denk waarom ben ik hier nog word steeds moeilijker voor mij wat kan ik nu nog doen
We komen er wel boven op! Ook al duurt het even ;)
Sinds heugenis depressief, bang onrustig. 3x bij psychiater geweest en 100x bij huisarts. 3 jaar geleden ernstige burnout. Toen kwam ik in de hel. Steeds meer herinneringen aan vroeger. Mijn moeder was er wel maar ze was er niet. Op 6/7 jarige leeftijd bijna verkracht door een inwonende vriend. Min ouders waren niet thuis. Alcoholge[mis]bruik bij vader en moeder. Mijn vader verliet ons toen ik 8 jaar was. Vanaf dat moment ging ik definitief [waren vaak alleen thuis dus was eigenlijk al 2e moeder] de moederrol overnemen ver mijn 2 babybroertjes. Mijn moeder verdronk haar verdriet en dacht dat een nieuwe man haar wel weer geluk zou brengen. Binnen een jaar een nieuwe man in huis. Hij had geen kinderen en hield niet van kinderen..Nog geen dag in huis en moeder gaf opvoeding uit hamden. Voel nog zo de woede tegenover die man. 12 jaar lang een hel. Niet slaan maar geestelijk heeft hij zoveel kapot gemaakt. Toen hij wegging, was ma elke avond dronken en wéér op zoek.Vond toen een man die echt een schat was voor mijn kinderen. Hij overleed ca 4 jaar geleden. Heel intensief contact met mijn moeder. Maar paar keer heeft ze weer misbruik van mijn vertrouwen gemaakt. Door het spelen als slachtoffer zijnde, vind ze altijd nog medestanders die meegaan in haar "verdriet". Ik ben altijd de schuldige. Zo veel gelachen en samen geweest maar een paar maanden geleden was ik dood en dooziek. Wilde echt kappen met mijn leven. 50 jaar je eigen kl......voelen en dan "The big bang"
Ik ga een trauma therapie doen maar heeft iemand aub een tip voor een medicijn wat me kan helpen>>Heb Prozac/Lexapro. concerta en nog een paar geslikt. Maar het schijnt dat bij PTTS een anders soort medicijn werkzaam is dan bij een depressie.Voor het eerst in mijn leven al 5 maanden geen contact met mijn moeder. Therapie en hopelijk een medicijn waardoor ik een beetje licht kan zien, Dan moet ik de keuze maken. Afstand nemen van mijn moeder of weer contact. Contact op een andere manier. Dat vind ik moeilijk, Hopelijk kan iemand mij advies geven wat betreft medicatie, en aangezien dit wat oudere berichten zijn......hoe is het nu??? Zijn jullie verder, beter of/////////////////
Maar ik ga ervoor om er over te praten, hoe moeilijk ook. Ik wil verder met m'n leven, niet met het verleden.
Dat maakt het allemaal nog veel moeilijker om er onder uit te komen. Het is de perfecte moord. Je maakt iemand dood en geniet ervan dat hij levend dood rondloopt als een zombie en lijdt.
Openheid van zaken, mensen die gepest, seksueel misbruikt zijn en alle andere verwante zaken, genaamd misdaden, daar heeft Einstein al wat over gezegd.
Zelf 42 jaar P.T.S.S. , na jaren ben ik er achter, de mens is nooit opgevoed, men beweert van wel. Als men Hippocrates zou lezen en de kenmerken, persoonlijkheden of temperamenten en karaktertrekken van de mens zou kennen, dan komt men er achter dat er altijd manipulerend en intimiderend gedrag wordt vertoond door de mens.
De ene ouders zien het gedrag van hun kind en anderen niet. Eigenlijk gaat de dader, die de daad verricht met woord of woorden of daad en daden, is nooit behandeld voor zijn gedrag en staat volgens Hippocrates op zijn zwakke schijf te draaien. Boek heeft mensenkennis plus van Florence Littauer en daar staat alles in beschreven.
Zelfs een brief geschreven naar de koning ivm zelfmoord onder de kinderen en volwassenen, staat op mijn facebookaccount bij notities, heeft dus met het gedrag te maken wat de dader(s) doen.
Daders worden gepakt en de ouders lopen vrij rond.
Wat ik nu dus mist in mijn leven, ik noem het nu Auswitch, dezelfde gedrag wat een dader mij heeft aangedaan, is + - 75000 mooie herinneringen en een gezin.
Komt doordat men niet weet wat er in een hoofd van een mens gebeurd.
Ik probeer het zo goed mogelijk te om schrijven; Eigenlijk ben ik niet emotioneel volgroeid en niet gesocialiseerd op gevoel.
Op het moment dat ik misbruikt ben, waren al mijn spieren, zenuwstelsels in paraatheid gebracht. Eigenlijk gaat men over je vrije wil en beschadigd men je neurologische linken, verbindingen die naar je hersenen gaan. Op dat moment krijgt men dus 220/230 volt in zijn hersenen en worden linken en verbindingen verbroken en meestal is dat op gevoel. Daarna ongelukkig want men kan geen gevoel meer goed door krijgen.
Ik hoop dat de mensen hier aan deze informatie wat hebben en veel succes en sterkte en beterschap naar jullie toegewenst.
Steve.
Succes ermee
Of je contact moet hebben met je moeder is aan jezelf. Als je zelf denk dat dit goed voor je is kan je dit doen. Weet je van te voren dat dit goed uitpakt is het misschien geen goed idee omdat het ook een trigger kan zijn. Triggers moet je zo veel mogelijk vermijden om stabiel te blijven. Je hebt 5 mnd geen contact gehad en je kan zelf aangeven of je dit beviel. Blijf vooral bij je gevoel en doe alleen wat goed is voor jou. Denk in dit geval even niet aan de andere. Is geen contact beter, dan is dat voor nu zo. Toekomst gezien kan het heel anders worden of je blijft bij standpunt geen contact omdat je er zelf beter van word.
Je kan ook altijd met je therapeut overleggen wat voor nu een juiste beslissing zou zijn.
Ontzettend veel succes.
PTSS is daar zeker een gevolg van. Het pesten is al lang geleden. Toch heb ik nog altijd last van angstklachten, zweten wat jij ook beschreef.
In het verleden meerdere keren te horen gekregen dat ik een hoge hartslag heb. Ondanks dat ik geen diagnose heb weet ik 100% dat het door het pesten komt. PTSS dus.
EMDR heb ik ook gehad. Helaas heeft dat niet voldoende geholpen. Ik heb geen idee wat ik nog voor hulp zou moeten zoeken. Niets lijkt echt te helpen.
Maar wat ontzettend goed dit geschreven stuk. Ik hoop dat de impact van pesten steeds meer duidelijk zal worden.
Ik ben als tiener jarenlang gepest....en ook opgewacht onderweg naar huis etc...en hierdoor heb ik wel moeite met bepaalde interacties en schiet snel in de verdediging.
Heb als tiener ook een slechte ervaring met een psycholoog opgelopen waardoor ik ook niet echt vertrouwen in deze vorm van hulp heb.
Toen brak de corona uit. Mijn verjaardag ging niet echt door en 2 weken na de breuk van mijn ex liep ik per toeval een andere jongen tegen het lijf door het gedoe met ene keer moest je muntjes meenemen voor de winkelwagen en de andere keer niet (die dag had ik mijn pinpas bij me) en die jongen zei dat ik boos was en vroeg wat er was en hielp me aan een winkelwagentje. Daarna spraken we elkaar uitgebreid en ik brandde los over mijn ex. Ik voelde me een keer gehoord. Inmiddels hebben hij en ik al twee maanden een soort van relatie. Deze jongen is lief voor me en zegt regelmatig dat ik steeds een muur optrek als jij te dichtbij komt. Inderdaad dat is zo. En toch word ik steeds jaloers, hij spreekt vriendinnen veel en wil alles weten van zijn exvriendinnetjes. Hij stsat nog als single op facebook terwijl wij samen zijn en ik zoek alles overal achter.
Ik weet bijna zeker dat ik bovenop die trauma’s PTTS heb aangezien in de eeuwige nachtmerries en doodsangsten herken. Ik kan woedeaanvallen krijgen en het is soms zo erg dat ik pijn aan mijn hart krijg en ga hyperventileren, mijn vriend was er een keer zelf bij. Hij is de allerliefste en heeft geduld met me hij zou me nooit pijn doen, maar toch voel ik dat hij me pijn gaat doen, ik denk dat dat het schild is. Hoe kan ik dat nou doorbreken. Het is net alsof hij zich moet bewijzen dat niet alle mannen eikels zijn. Maar hij heeft helemaal niets fout gedaan. Zou dit wel ooit overgaan. Ik zeg steeds sorry tegen hem, maar ik heb het gevoel dat ik er niet toedoe in mijn leven en ik hem niet gelukkig kan maken door dit alles. Hij zegt dat hij van me houdt en dat het niet erg is, maar ik merk heus wel dat hij langzamerhand gefrustreerd raak.
Ik heb afspraken gepland met de psycholoog maar die zijn nu al door de psycholoog zelf al 2x een maand verzet. Ik hou van deze jongen en ik wil dat ik me weer gelukkig voel en niet mijn vriend kapot maak.
Helppp!!!!