Frustraties in de supermarkt

De plek waar wij wekelijks, meerdere keren per week of zelfs dagelijks komen, kan voor veel frustraties zorgen. Ik heb het over de supermarkt. Het is onvermijdelijk om hier regelmatig binnen te stappen om de boodschappen voor de komende dagen te halen. De supermarkt kan voor sommige mensen veel stress opleveren, zeker wanneer je een eetstoornis hebt.

Bron

Zelf zie ik de bezoekjes aan de supermarkt als iets wat gewoon moet maar niet als een leuk uitje. Dit heeft te maken met alle supermarkt frustraties. Natuurlijk zijn er uitzonderingen hoor. Als ik iets lekkers ga koken of voor iets speciaals naar de supermarkt moet, vind ik het al veel minder erg. En hoe vervelend die frustraties ook zijn, achteraf kan ik er in veel gevallen wel met een lach op terugkijken. Juist omdat veel frustraties zo herkenbaar zijn voor anderen.

• Drukte en lange rijen
Je bent klaar met een lange dag werken en je moet om 17:45 nog even snel wat boodschappen halen voor het avondeten. Terwijl je aan het bedenken bent wat je gaat koken, loop je de supermarkt binnen. En je bent niet de enige. Het is super druk en moeilijk om je tussen al die boodschappenwagentjes heen te wurmen. Lekker dan. Je bent al moe en wilde eigenlijk snel thuis zijn. En dan kom je eindelijk bij de kassa en dan staat daar ook nog eens zo’n mega lange rij.

• Het laatste product wordt voor je neus weggehaald
Eindelijk heb je gevonden wat je zocht. Op het moment dat je ziet dat het de laatste is en je beseft dat je geluk hebt, wordt het voor je neus weggepakt door iemand anders. Iemand die het met een glimlach in zijn eigen winkelwagentje legt. Irritantttt!!!

• Onmisbare ingredienten voor jouw gerecht zijn op
Je hebt een lekker gerecht bedacht en je hebt er al helemaal zin in gekregen. Dat is wat je vanavond gaat koken. Alle ingrediënten liggen in je winkelwagentje en je bent op zoek naar het laatste ingrediënt. En dan zie je dat het er niet meer is. Wat ga je doen? Is er een alternatief of moet je echt alles terug leggen en iets anders bedenken?

Ik heb dat heel vaak als ik pasta carbonara wil maken. Ik heb een deel van de ingrediënten altijd wel in huis, zoals eieren en pasta. Maar dan moet ik vaak nog wel naar de supermarkt om spek, slagroom en parmazaanse kaas te kopen. Ik heb al meerdere keren meegemaakt dat de parmazaanse kaas op was en dat ik dus helemaal naar een andere supermarkt moest rijden.

• Chagrijnige caissières
De klantvriendelijkheid in supermarkten is soms ver te zoeken. Aan de kassa zitten er soms caissière op je te wachten die chagrijnig voor zich uit zit te staren en je met moeite gedag zegt. En nog erger, ze begint ondertussen een gesprek met haar collega waarin zij klaagt over dingen op het werk, over klanten of over haar prive leven. Vervolgens kan er nog geen ‘totziens’ of ‘fijne dag’ van af.

Bron

• Onervaren winkelpersoneel
Nadat je zelf de hele winkel afgezocht hebt en je het product dat je zoekt niet kunt vinden, besluit je het te vragen aan een winkelmedewerker. Die kijkt vervolgens alsof hij water ziet branden. Leuk om te weten dat er mensen in de supermarkt werken die geen idee hebben wat ze eigenlijk verkopen.

• Lange rijen
Lange rijen zijn sowieso irritant, maar wanneer je beseft dat je net de verkeerde rij heb gekozen, is dat al helemaal frustrerend. En dan zijn er ook nog mensen die hun karretje vast in de rij zetten en ondertussen nog overal boodschappen vandaan halen.

• Fouten op de bon
Na het afrekenen zien dat producten dubbel zijn aangeslagen of dat de korting niet verrekend is. Dit komt nog best vaak voor. Ik heb ook wel eens gehad dat ik hier pas achter kwam toen ik al thuis was. Ik heb mijzelf inmiddels aangeleerd om altijd het bonnetje te checken nadat ik afgerekend heb. Of om zelfs mee te kijken op het scherm tijdens het aanslaan van de boodschappen.

• Het gangpad blokkeren
Zeker wanneer het druk is, is dit heel vervelend. Mensen die met hun winkelwagentje, of een kinderwagen, het gangpad blokkeren of net voor de schappen staan waar jij iets van nodig hebt. Soms is een blik of gebaar niet genoeg en moet je dus ook vragen of je er even bij mag om iets te pakken. En dan nog krijg je soms een verontwaardigde of boze blik en wordt er geen stap opzij gezet.

• Je kunt er niet bij
De chips is net aangevuld en jij wilt natuurlijk de bovenste hebben. En je kan er niet bij zonder dat alles naar beneden valt. Op het moment dat je om je heen kijkt, zie je ook niemand die jou daarmee zou kunnen helpen.

Boodschappen doen met een eetstoornis…
Boodschappen doen kan nog lastiger en moeilijker zijn wanneer je een eetstoornis hebt. Naast de bovengenoemde frustraties kun je tegen meer aanlopen. Misschien herken je je in de onderstaande frustraties.

Bron

• Geen calorieën op de verpakking
Wanneer er geen calorieën op de verpakking staan, kan dit veel angst en stress veroorzaken. Zeker wanneer je erg bezig bent met calorieën tellen en afwegingen aan het maken bent. Ergens is het natuurlijk wel goed als het er niet op staat, maar als je er nog niet aan toe bent om de calorieën los te laten, kan dit erg moeilijk zijn en er voor zorgen dat je het product niet koopt.

• Calorieën staan groot op de voorkant
Ook komt het voor dat de calorieën juist groot op de voorkant van een verpakking vermeld staan. Lastig! Je bent alleen maar daar op gefocust en je durft en kan niet meer keizen voor wat je echt lekker vindt.

• 0% vet
Op sommige producten wordt groot vermeld “0% vet” of “voor de helft minder suiker” of “voor een slanke lijn“. Hierdoor moet je van jezelf voor dit product kiezen.

• Te veel keuze
Tegenwoordig komen er steeds meer varianten van producten op de markt. Volle melk, halfvolle melk, magere melk, melk met extra calcium, biologische melk en ga zo maar door. Dit is niet alleen bij melk het geval, maar voor veel meer producten. Uit hoeveel soorten chocola kunnen we tegenwoordig kiezen? of chips? Zoveel keus is al lastig. Maar wanneer je een eetstoornis hebt, kan dit ervoor zorgen dat je eindeloos aan het vergelijken bent.

• Duizenden light varianten
Doordat er zoveel keuze is en er tegenwoordig constant vernieuwingen zijn, betekent dit ook dat er inmiddels duizenden light varianten van producten verkrijgbaar zijn. En hoe moeilijk is dit als je juist moet leren om normale producten te eten.

• Hele rekken vol afslankproducten
Mij valt altijd op dat er speciale rekken zijn met afslankproducten. Van pillen en capsules tot drankjes en repen. Best moeilijk om hier gewoon langs te lopen zonder toch even te kijken naar wat er allemaal is.

• Veilige producten zijn weg!
Wanneer je een eetstoornis hebt kun je je misschien vasthouden aan bepaalde producten die je veel gebruikt. Dit kan ‘veilig’ voedsel voor jou worden. Het kan behoorlijk moeilijk worden wanneer je ziet dat die producten die op zijn of uit het assortiment zijn gehaald.. PANIEK!

• Verleidingen in de winkel
De supermarkt ligt vol met lekkere dingen en verleidingen. Lukt het je om een eetbui te beperken en alleen de nodige producten in je winkelwagentje te leggen, staan er weer hele schappen met zakken snoep en chocolade bij de kassa.

• Grootverpakkingen in de aanbieding
Wanneer je last hebt van eetbuien, kunnen grootverpakkingen die in de aanbieding zijn heel lastig zijn.

Wat zijn jouw supermarkt frustraties?

Redactie

Geschreven door Redactie

Reacties

56 reacties op “Frustraties in de supermarkt”

  1. Dat er zoveel tussendoortjes zijn dat ik alles ga vergelijken en het dan niet weet

  2. Zoo herkenbaar! Vooral dat van die cal. die er zo groot op staan!…..

  3. Maak ook eens een artikel over irritante klanten.. heb altijd het idee dat, zodra mensen een winkel instappen ze veranderen in hersenloze holbewoners. .

  4. Dat over onervaren winkelpersoneel is niet compleet eerlijk. Ik werk pas in een supermarkt en mensen kunnen het niet uitstaan dat ik niet alle 100.000 producten heb gememoriseerd. Sorry dat ik niet weet waar de zeewier, gecondenseerde melk of huismerk gezichtsdoekjes staan.

  5. Wel een beetje eens met @Winkelpersoneel. Niet alle irritaties tegenover winkelpersoneel vind ik even terecht.. Je kunt ook niet altijd alles weten/goed doen. Winkelmedewerkers zijn ook net mensen (;

  6. Dat ik angstig ben om wat te moeten zeggen, als ik bekenden tegenkom of spontaan omdat dat zo ‘uitkomt’ of bij de kassa; als het in mijn beleving ‘stroef’ verloopt kan het me echt een ontzettend rot gevoel bezorgen, voor de rest erger ik me bijna nergens aan, ik vind het allemaal prachtig dat het bijna altijd zo goed geregeld is. Het is soms jammer als een product dat je wilt hebben er niet (meer) is, dat is eigenlijk het enigste of als ik een moeilijk moment heb qua eten en niet kan kiezen, dan loop ik de hele supermarkt 3x door soms..haha

  7. De irritaties over winkelpersoneel vind ik ook zéééér onterecht (ik moest trouwens lachen om je reactie @winkelpersoneel).

    Je kunt er niet vanuit gaan dat iemand de hele winkel uit zijn kop kent als vakkenvuller of dat iemand achter de kassa de hele folder uit zijn hoofd kent, met producten die in de bonus zijn.. Ik ga niet elke week de hele folder doornemen en vakkenvullers niet de hele winkel. Daarnaast heeft iedereen zijn eigen afdeling. Logisch dus!

    Van het lijstje, vind ik vooral mensen achter de kassa irritant die geen ‘fijne dag nog’ of ‘goede middag’ zeggen en je niet aankijken. Dan doe ik altijd zelf maar overdreven vriendelijk naar de kassamedewerkers toe ;).

    Oh en oude mensen die het gangpad blokkeren en de 5km/h lang niet halen..

  8. Wat mij vooral ergert is het achterlijk grote aanbod. Geen eetstoornis meer, maar zie vaak door de bomen het bos niet meer. Wat moet ik bijvoorbeeld met 50 verschillende soorten muesli/cruesli…? 20 verschillende soorten/merken hagelslag/vlokken? Zo overdreven.

  9. Herken me in alle punten uit het blog… Maar wat ik het irritantste vind (vandaag nog meegemaakt):mensen die ineens spontaan voor je voeten gaan lopen en wanneer jij er net langs wil lopen, zij ook die kant op stappen en je er dus nog steeds niet voorbij kunt…

  10. Ik hou wou dat er zoveel variatie overal van is waar ik totaal niet tegen kan is dat er overal zo groot op moet staan wat er in zit vooral het aantal kalorieen dan ga ik naar de winkel voor koekjes en door die rot getallen kom ik vaak thuis met niks omdat ik gewoon hierdoor word geblokkeerd en niks meer durf te pakken

  11. De klanten zijn vaak vervelender dan het personeel. Kunnen niet eens dankjewel zeggen als je helpt. Soms beginnen ze ook boos te worden als iets op is, wat kunnen vakkenvullers daar aan doen?

  12. Als ik ‘n bekende tegen kom in ‘n winkel, dan lukt het me niet. Ik leg dan alles weer terug en verlaat de winkel zonder m’n boodschappen. Erg frustrerend!

  13. 2x lange rijen? :p

  14. Sorry, maar wat een geklaag!
    Waarom zou je allemaal negativiteit gaan opsommen?
    Goed voor jezelf zorgen is leuk!, en daarbij hoort zorgvuldig gezonde en lekkere producten shoppen ook bij.

    Heal the world, make it a better place.

    1. Anne bedankt voor je positiviteit

  15. Wat ik me aan erger is dat als ik voor een rek sta te zoeken naar het product wat ik nodig heb en er gaat vrolijk iemand voor mijn neus staan ook zoekend naar een product, naast mij is toch ook plek zat?

  16. ZOOOOOOOOOOOOO herkenbaar, eigenlijk alleen de laatste ‘eetgestoorde’ frustraties. Al die keuzes, al die etiketten lezen, welke wel, welke niet, niet kunnen kiezen. Helemaal als je een bedacht hebt iets anders te kiezen dan je ‘veilige lijstje’…Paniek en wanhoop en uiteindelijk met niks thuiskomen…Op naar de volgende supermarkt…

  17. Wat mij weleens overkomt dat wanneer ik geen keus kan maken ik dan 3 rondjes door de winkel loop en het personeel dan denkt dat ik een dief ben en daardoor word ik nog onrustiger omdat ik in de gaten gehouden word..
    Het ergste is dat ik zelf (fulltime) in een groothandel werk en mijn gedrag herken als ‘dievengedrag’, maar ik kan het maar niet veranderen. Als ik iets wil eten en het is er niet dan moet ik opzoek naar anders raak ik bijna in paniek..
    En ik snap de irritatie over jongens en meiden die s’avonds werken, ze werken soms maar 5 uur per week.. Logisch dat ze niet de hele winkelindeling weten.. 🙂

    En ik heb bij de supermarkt bij mij in de buurt dat er weleens producten over datum in het vak staan.. Irritant!!

  18. Ik heb ook wel eens dat ik angstig wordt als ik winkelpersoneel zie die ik vaker zie (ik denk dan dat ze zullen denken: wat gaat dat meisje vaak naar de winkel) en ook door al die calorieen weet ik niet wat ik mee moet nemen en dan sta ik uren voor het rek te kijken en als er dan winkelpersoneel de vakken gaat vullen loop ik snel weg omdat ik denk dat ze het raar vinden dat ik er zo lang sta te kijken. Ik loop dat vaak met niks terug. Ik word hier soms best gek van.

  19. Chagrijnige caissières? Wat dacht je van boze en vervelende klanten, daar word je pas chagrijnig van. Het lijkt voor menig klant ook moeilijk te zijn om goedemiddag terug te zeggen tegen de caissière of kassier, alsof we niet bestaan.
    Evenals ‘onervaren winkelpersoneel’, in een winkel die duizenden producten verkoopt, is het toch niet zo gek als een scholiertje dat hooguit zestien is en maar een paar uur per week werkt, omdat hij anders te duur is, niet precies weet waar dat ene kleine potje staat.
    Sorry voor dit commentaar, ik vind het verder een goed stuk, maar personeel in supermarkten wordt regelmatig ondergewaardeerd en voor dom of lui uitgemaakt en daar erger ik me aan. Ik heb het zelf ook regelmatig aangehoord. Ik zit achter de kassa om te sparen voor m’n universitaire studie, wij hebben het niet zo breed thuis. Zeer vervelend als je dan een vader tegen z’n dochter hoort zeggen dat het maar goed haar best moet doen op school en niet lui moet zijn, want anders zal ze ook ‘hier’ eindigen, in de supermarkt dus.
    Ik vraag me op dat soort momenten echt af waar de beleefdheid van mensen in gebleven.
    Gelukkig zijn er ook aardige klanten, al lijken het er steeds minder te zijn.

  20. ja dat van het winkelpersoneel is idd niet geheel terecht. werk ook bij de ah en ken echt niet heel de winkel uit mijn hoofd, maar probeer toch gewoon te helpen zoveel ik kan. Of klanten die van alles willen weten hoe duur het is, alsof ik een prijslijst in mn hoofd heb zitten ofzo haha

  21. Haha, ik ben ook wel voor een blogje over de frustraties over winkelende mensen. Van die mensen die om 17.45, net als al die andere mensen, nog ‘even snel’ hun boodschappen willen doen en dan ook nog eens gaan staan zuchten en kreunen als ze een paar minuten op hun beurt moeten wachten bijvoorbeeld.
    Of mensen die er een gigantisch probleem van maken als de korting er een keertje niet vanaf is gegaan. Ik ben zo iemand die wél elke week de hele folder doorneemt, maar nee, ik onthou niet altijd alles. En ik probeer op alle stickertjes te letten bij het aanslaan, maar ja, als je 100den producten per dag voorbij ziet komen, gaat er wel eens wat fout. En dat wil ik met alle liefde rechtbreien, maar trek er dan alsjeblieft niet zo’n chagrijnig gezicht bij.
    Oja, en als ik dan een keertje in de winkel sta ipv achter de kassa (eens in de twee maanden ofzo), dan weet ik inderdaad niet waar de magere kokosmelk staat. Of waar ‘van dat spul wat je wel eens op cakejes ziet, maar dan voor op brood’ is.

    Oké, dat zijn dus mijn grootste frustraties in de supermarkt. Maar dan als medewerker haha. Verder staan er heel veel hele herkenbare dingen in en is het een hele leuke blog!

    Als klant kan ik me idd onwijs ergeren aan het gigantische aabod. Ook niet-eetstoornis gerelateerd. Alleen als je kijkt naar hoeveel soorten knakworst er zijn word je soms al helemaal gek, haha.

  22. Waar ik me aan erger is dat ik iets lekkers wil gaan halen, en dat ik dan niet weet wat ik moet kiezen. 1. Teveel keus 2. Veilig voedsel.
    Persoonlijk vind ik het wel fijn, om het te lezen. Zo merk je dat het vaker voorkomt, ik schaamde me altijd heel erg hiervoor. Ik ben een keer jankend uit de supermarkt gelopen door de paniek.

  23. Wat een fijne blog! Ik vind het altijd leuk om boodschappen te doen omdat ik even lekker met eten bezig kan zijn maar het is ook idd heel lastig. Vooral als “mijn” eten op is of als het uit het assortiment is gehaald. Ik vind het ook altijd lastig om al die lekkere te zien te zijn die ik niet kan eten. Heel confronterend.

  24. Alle punten onder de noemer “Lastig met een ES” herken ik wel. Ook een super hekel aan mensen die gangpaden staan te blokkeren.

    “Geen calorieën op de verpakking” is echter meestal het grootste probleem, want ik ga meestal als het rustig in de winkel is en in de rij staan vind ik niet zo erg omdat ik er van tevoren al rekening mee houd.

  25. Hahahaha ik moet lachen om alle commentaren. Ik ben het er zo mee eens dat veel mensen onterecht zeuren over het winkelpersoneel. Iemand heeft ooit tegen mij gezegd dat ik zeker de basisschool niet had afgemaakt toen de pinautomaat ermee ophield. Dan vraag ik mij af waar het respect gebleven is.

  26. Vreemde mensen die je met je kind bemoeien en dan met hun vieze handen het speentje in mijn zoontjes mond duwen terwijl hij gewoon stil is.

  27. Winkelpersoneel wordt idd niet goed behandeld; wie laat nou 16 jarige luidruchtige broekies werken in een gerespecteerde grote winkel; kies tenminste 20 jarigen en mensen voor wie dit serieus een job is (ipv studenten die zo ook weer banen wegkapen…..).

  28. Sommige dingen herken ik wel, maar joh, het is een supermarkt. Dan kun je overal wel gefrustreerd van raken. :’)

  29. @ de mensen die zeggen dat de klachten over winkelpersoneel onterecht zijn: Sorry, maar ben ik het niet mee eens. Dat de vakkenvullers de supermarkt niet uit hun hoofd hoeven kennen, daar ben ik het mee eens idd, maar mensen achter de kassa horen gewoon vriendelijk te zijn. punt. Ik werk zelf bij de McDonalds en daar moet ik ook gewoon leuk lachen, ook al is de klant nog zo vervelend en ook al heb ik nog zo’n kutdag.

  30. Dat was ik vergeten. Als ik langdurig eetbuien heb, worden ze steeds ongezonder. Dan schaam ik me voor alle ongezonde producten, omdat ik me dan zelf ook niet meer gezond voel. Dan ‘gooi’ ik er ook maar gezonde producten tegenaan, in de hoop dat het niet opvalt of ik maak mezelf wijs dat het voor iemand anders is of een feestje, nou dan voel ik me wel rot bij de kassa en ben bang dat het of ik opval en ben zo blij dat ik dan weer UIT de supermarkt ben. En thuis zit ik dan met 20.000 appels etc.

  31. Ik vind dit een beetje over een ‘kam’ scheren. Alsof al het winkelpersoneel zich zo gedraagt. Maak ook eens een artikel inderdaad over de klant. Als eetstoornis patiënt ben je ook vaak verre niet de leukste in de supermarkt hoor.

  32. Misschien goed om te weten..:
    Sinds ik kassa doe, snap ik inderdaad dat je helemaal niet kijkt naar wat mensen kopen!
    Kijk, als je 20 dezelfde chipszakken koopt, kijk je wel even op.
    Maar als je mij een uur later vraagt wie dat was; geen idee.
    Als kassamedewerker zul je ook nóóit iets over de boodschappen zeggen.
    Zo indringend kijk je niet naar een klant!
    Ben dus vooral niet bang om bij de kassa te staan!

  33. de veel te veel keuzemogelijkheden, oh my…

  34. Nee, met deze blog wordt winkelen echt leuk! Vervelend als een ingrediënt er niet is, maar dan zoek je toch iets anders. Beetje inschikkelijkheid vind ik wel op zijn plaats. We denken tegenwoordig maar dat alles wat we in ons hoofd hebben geregeld moet kunnen worden. En een fout op de bon is ook vervelend, maar agh als dat het ergste is in het leven. Dan valt het allemaal nog wel mee denk ik. En lange rijen; heerlijk toch om even stil te moeten/mogen staan in ons hectische leventje. Wees blij dat we tegenwoordig naar de supermarkt kunnen om producten te halen, anders moest je ze zelf nog gaan telen. Sorry, deze blog frustreert mij. Misschien tijd om zelf in de winkel te gaan werken en te ontdekken dat het gewoon mensenwerk is en het allemaal niet perfect kan zijn en gaan.

  35. Die van chagrijnige cassières is de meest herkenbare voor mij. In onze plaatselijke supermarkt is er eentje waar ik al niet meer in de rij wil staan en waardoor ik zelfs al wel eens naar een supermarkt verder weg ben gegaan. Die snauwt een ‘hoi’ als je komt en vervolgens snauwt ze heel luid ‘ook koopzegels’ en ‘bon mee’ en soms kan er nog een onvriendelijke doei vanaf. En ondertussen kijkt ze je zo min mogelijk aan. Wat een misselijk kind is dat, echt.

    Ergens niet bij kunnen is ook een herkenbare (ik ben 1,57m), maar daar heb ik wel een oplossing voor. Ik klim gewoon in de schappen om erbij te kunnen, dan lukt het meestal wel. In het onderste schap hebben ze meestal een klein hekje waar ik op ga staan en als ik me dan vast houd aan het bovenste hekje kan ik het product meestal wel pakken. Het zuivelschap is makkelijker, want die opstapjes zijn hoger. En het kan me niets schelen of anderen daar iets van vinden, dan moeten ze de producten maar niet zo belachelijk hoog weg zetten. Hulp vragen vind ik heel vervelend. Ik wil niemand tot last zijn.

  36. Ik vind die dingen over winkel medewerkers wel wat negatief.
    Want er zijn ook hele vriendelijke!

  37. @Lara
    Natuurlijk zijn er veel vriendelijk medewerkers, maar het gaat hier over dingen waar je je aan ergert in de supermarkt. En de medewerkers die niet vriendelijk zijn daar ergeren veel mensen zich nou eenmaal aan. Dat wil echter niet zeggen dat wij allemaal vinden dat (bijna) alle medewerkers onvriendelijk zijn en hun werk niet goed doen.

  38. Calorieen op de verpakking… Het zal vast goed zijn om mensen bewust te maken van wat ze eten, maar mij beinvloedt het alleen maar om dingen vooral wel of niet te kopen:(

  39. Ik denk dat het er ook zeker aan ligt of je naar een grote AH gaat of naar een kleine buurtsupermarkt. Ik zit achter de kassa bij een kleine buurtsupermarkt, en ik heb een goede band met m’n baas. Hij doet heel erg z’n best en probeert alles zo goed mogelijk in te kopen, maar ja het kan wel eens voorkomen dat er een product op is. Get over it? Hij werkt hartstikke hard!

    Elke klant begroet ik met een lach; zelfs als ik bij wijze van spreken de hele nacht ervoor 3 eetbuien heb gehouden ;). Ik vat het ook niet op als persoonlijke kritiek, maar ik vind het zo jammer dat cassières als chagrijnig afgeschilderd worden.

    Ik vind de toon van de blog ook wat denigrerend. ”Leuk om te weten dat er mensen in de supermarkt werken die geen idee hebben wat ze eigenlijk verkopen”.

    In een buurtsupermarkt werken wordt vaak onderschat. Jammer.

  40. Wat een frustraties worden er hier geuit haha. Ik herken ze ook, als middelbare scholier met caissière als bijbaantje.
    Gelukkig werk ik in een vrij kleine supermarkt, waar veel ouderen mensen hun boodschappen doen. Die personen vind ik de meest aardige in de hele winkel, hebben de hele dag de tijd, willen graag een praatje maken en hebben geen schreeuwende kinderen om zich heen. (nog een ergernis wellicht?)

    De supermarkt kan ook heel leuk zijn 🙂 Hele verhalen hebben die mensen, van nieuwe matrassen gekocht tot heupoperaties en resultaten van de kleinkinderen.

  41. Ik vind winkelen echt ontzettend fijn! Ik hou er van om rustig door de winkel te lopen, te kijken wat ze hebben. Ik maak van tevoren wel een lijstje met wat ik die week ga eten. Als ze een product niet hebben, gooi ik mijn week gewoon om. Dan wordt het eten van maandag naar dinsdag verschoven en ga ik de volgende dag gewoon terug langs of naar een andere winkel. Als ik dan toevallig iets lekker en gezond tegenkom, dan neem ik dat ook gewoon mee.
    Alleen winkelen vind ik niet zo fijn, maar ik ga meestal met mijn mama.
    Het enige waar ik mij soms een beetje aan erger, is dat mensen een kwartier lang voor een schap staan zodat ik er niet bij kan. Meestal wacht ik gewoon tot die persoon weg is, maar soms staat die daar eeuwig te twijfelen zodat ik ook mijn geduld verlies.

  42. herken vooral die laatste, es gerelateerde problemen. Wordt soms helemaal gek in die supermarkt. zoveel dingen waar je aan denkt, en moet tellen, en moet vergelijken, en wel wil eten, en toch weer niet durft. vreselijk.

  43. Waar ik niet goed tegen kan met mijn sociale fobie is de drukte in de supermarkt. Of dat mensen opmerkingen maken over wat je koopt. Waar bemoeien ze zich mee? Ik koop en ik betaal toch! Ik wou dat ik onzichtbaar was en mensen me met rust lieten. Doe gewoon je werk en laat me met rust, denk ik dan. Het is al moeilijk genoeg om te kunnen kiezen. Besluiteloosheid tergt me elke dag. Wat, hoeveel, wanneer, hoe. Ik kan dan geen beslissingen maken. En wat ik ook kies, het leid tot problemen.

    Ik heb al jaren verslavingen aan één product. Na een paar weken, soms maanden, gaat dit eindelijk weg maar komt er een ander product wat ik dan móet hebben. Ik lijk dan wel een drugsverslaafde. Op dit moment is mijn verslaving Cronuts van de AH. Iedere keer ligt het er niet. De spanning die het me kost om naar buiten te gaan voor die rotdingen, en dan is het er niet. Tot overmaat van ramp gaat de AH to go, de enige dicht in de buurt waar geen half uur gereden voor moet worden, sluiten per 1 maart. Ik voel me gewoon gek worden, al weet ik met mijn verstand dat het allemaal nergens op slaat. Ik ben mezelf kwijt. Ik weet me gewoon geen raad meer. Ik kan de uitbarsting van emoties, woede, wanhoop niet meer aan.

    Supermarkten moeten beter letten op het op tijd aanvullen van hun producten. Soms duurt het weken voordat een leeg schap eindelijk bijgevuld is. Ik heb zelf 3 jaar in een supermarkt gewerkt, dus ik weet waar ik over praat. Ik dacht altijd vooruit (zoals voldoende ijs bestellen voor een zomerse hitte, zodat niet alle schappen leeg zijn). Toch gewoon een kwestie van logisch nadenken?

    Er is waar ik nu verblijf gewoon geen winkel in de buurt. Met mijn eetstoornis en plotselinge drang naar een bepaald soort product geeft dat veel stress. Ook omdat ik meestal niet in staat ben zelf naar buiten te gaan.

  44. ik vind mijn wekelijkse uitje bij de supermarkt eigenlijk best wel leuk! tegenwoordig kom ik vaak thuis met wat ik wilde kopen dus da’s mooi haha! kan weer trots op mezelf zijn als de badn vol ligt met gezonde dingen. mijn ergernissen zijn maar minimaal:
    -als er ongezonde dingen in de aanbieding zijn om ze te kunnen laten liggen.. kom ik weer thuis met 3 zakken drop.. lekker nutteloos.
    -mensen tegenkomen die ik ken (geen zin om een oppervlakkig gesprekje te moeten houden, en ze hoeven ook niet te weten wat ik koop)
    -als fijne producten ineens uit het assortiment zijn of gaan.. zoals de perensorbetijs van de AH huismerk *huil*
    -verder vind ik het aso als klanten iets verkeerd terugzetten of omgooien of kapotmaken en dan gewoon weglopen..

  45. @Sindy dat vind ik wel erg onrespectvol hoor! Zelf ben ik ook 16, en ik ben echt geen ”luidruchtige broekie” ! Er zijn zat jongens en meiden van die leeftijd die gewoon heel beleefd zijn

  46. welke ik nog was vergeten en die er niet eens bij staat: supermarkten die de houdbaarheidsdatums niet controleren!

  47. Mijn grootste ergernis is dat het daar zo groot is, dat ik veel producten die ik eens wil uitproberen niet kan vinden XD

  48. chagrijnige cassieres: HERKENBAAR!

  49. Ik klim tegenwoordig gewoon op de stellingen. Ik blij bezig met vragen.. Ik ben heel klein en sorry die stellingen zijn gewoon heel hoog. Niet heel klantvriendelijk. Wat ik vooral heel erg vind zijn klanten die tekeer gaan tegen personeel. Laatst een jongen kreeg geen sigaretten want geen id eigen schuld sorry maar als je rookt weet je dat de het een stuk strenger is geworden. Ik heb trouwens een supermarkt in de buurt waar het personeel niks weet te vinden als je het vraagt en krijg je als antwoord moet je wat beter zoeken. En dat praten van collega’s achter kassa’s vind ik echt vervelend je word niet eens gegroet.

  50. Winkelpersoneel, leg eens uit? Welk gedrag maakt dat je mensen die een winkel binnenstappen omschrijft als hersenloze holbewoners?

    Wil idd de andere kant ook wel eens horen.

  51. De blog vind ik een beetje vanuit een negatief oogpunt beschreven. Negativiteit mag er gewoon zijn natuurlijk, maar ik leer liever met frustraties om te gaan zodat mijn humeur er niet meer door wordt beïnvloedt. Dan vallen lege schappen in de supermarkt oid veel minder op en leer je dat je niet overal controle over kunt hebben.

  52. Ik vind het altijd vervelend dat de kcal heel erg groot voor op de verpakking staan. Dit zorgt er vaak voor dat ik een product niet koop/eet. Maar ik ga ook vaak genoeg op zoek naar de hoeveelheid kcal en door de vele keuzes uit producten kom ik er dan al helemaal niet meer uit.

  53. Ik werk zelf in een supermakrt, maar door mn eetstoornis durf ik alleen nog de boodschappen voor mn moeder mee te nemen.. Als ik voor mezelf boodschappen moet doen, lees ik namelijk alle etiketten en zet ik alles terug, maar het personeel kent me dus dat durf ik niet te doen

  54. Lange rijen geen probleem . Hoe mensen zich gedragen in de de rij wel. En inderdaad het personeel en zelfs bedrijfsleiders in supermarkten zijn soms ronduit onbeschoft

  55. Het valt me op dat dit enorm overeenkomt met ergernissen voor mensen met autisme. Teveel prikkels, overweldigd door informatie (20 varianten van hetzelfde product helpt niet!), En vooral het moeten aanpassen van je plannen. Misschien dat "aspie handigheidjes" omgekeerd ook mensen met een eetstoornis kunnen helpen? Wat mij vooral helpt zijn oordopjes dragen tijdens het winkelen, ingevroren producten op voorraad houden voor het geval je vers misgrijpt (harde parmezaanse kaas kan je heel goed invriezen!), en zelf sauzen ect leren maken zodat je niet in de stress schiet als dat ene zakje van dat specifieke merk opeens uit de handel gaat.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *