Glutenvrij eten, je hoort het tegenwoordig steeds meer. Mensen die er ‘verplicht’ toe zijn gezien zij allergisch zijn voor gluten (Coeliakie), maar ook mensen die hier overgevoelig voor zijn en waarvoor het beter is gluten tijdelijk te mijden. Sinds enkele weken weet ik dat ik ook overgevoelig ben voor gluten, tarwe en pinda’s. Er is me aangeraden de aankomende maanden deze ingrediënten te skippen zodat mijn darmen weer in balans kunnen komen. Na die tijd kan er geprobeerd worden om het weer langzaam toe te voegen aan mijn eetpatroon in de hoop dat de klachten dan ook uit zullen blijven.
Langere tijd zat ik niet lekker in mijn vel. Ik had veel buikpijn, was vermoeid, had een opgezette buik en had dagen lang last van verstoppingen waardoor mijn eetlust ook afnam. Al enkele jaren heb ik een groot deel van mijn eetstoornis, anorexia in combinatie met boulimia, achter me gelaten. Sindsdien ben ik juist heel bewust bezig met gezonde, eerlijke en biologische voeding. Zoveel mogelijk groenten, fruit, noten, zaden, eiwitten, vette vis, kortom: geen e-nummers of chemische troep op mijn bordje of in de lunchtrommel.
Met een broodbakmachine bak ik eigen brood en voor de lekkere trek had ik al snel heerlijke recepten voor raw chocolate muffins of bananencake gevonden. Na veel te lang ondervoed te zijn geweest heb ik geleerd wat mijn lichaam helpt en juist nodig heeft, ook omdat ik veel sport. Nu geef ik mijn lichaam bewust de juiste voedingsstoffen door zo natuurlijk mogelijk te eten. Maar ik geef toe, een kroketje bestelde ik ook weleens en van een warm stuk appelgebak in een gezellig cafeetje kan ik lekker smullen. Ik was weer tevreden over de balans die ik met eten had gevonden.
Ergens heb ik een ‘staartje’ van mijn eetstoornis overgehouden: het loslaten van controle is soms lastig. Wanneer ik bijvoorbeeld langere tijd niet zelf kan koken (op vakantie). Ook is het soms moeilijk mezelf iets te gunnen en van mezelf te houden. Desondanks beheerst eten al langere tijd niet meer mijn leven zoals voorheen en zijn mijn gedachten over het leven weer positief.
Door ineens glutenvrij te moeten gaan eten werd iets uit mijn ‘eetprobleem-periode’ weer aangewakkerd. Ik moest op zoek naar nieuwe producten, etiketten doorlezen, recepten zoeken en voordat ik het wist was ik de hele dag volop bezig met eten en niet eten. Mijn geliefde speltbrood moest vriendlief alleen opeten en een lekker gebakje op een verjaardag liet ik staan. Ik wees eten af, iets wat direct deed denken aan toen. Aan die periode waarin ik mezelf niks gunde, het mezelf niet waard vond om te eten, om te leven, me letterlijk leeg wilde voelen en waarbij mensen hun blik naar me ontweken als ik bedankte voor een koekje bij de thee. Heftige emoties kwamen in me naar boven: hoe moest ik hiermee omgaan? Was ik hier sterk genoeg voor? Nu moést ik immers eten afwijzen in het bijzijn van anderen en wanneer ik uitgenodigd werd voor een etentje diende zij rekening te houden met mijn aangepaste eetpatroon.
Ik ben erg bang geweest voor reacties van buitenaf, om niet geloofd te worden of dat mensen zouden controleren of ik gewicht verloor. Lange tijd heb ik mijn nieuwe eetpatroon zelfs even verzwegen. Veel mensen weten dat ik bewust omga met voeding en ook veel weet over conserveringsmiddelen etc., dus ik was bang dat ze zouden denken dat ik nu meeging in een ‘glutenvrije hype’ om zo te proberen wat gewicht te verliezen.
Na een rits aan mislukte broodbaksels en andere recepten, vele huilbuien, woedeaanvallen en stampij, heb ik de kracht in mezelf opnieuw gevonden. Ik weet dat ik uit het dal van een eetprobleem ben geklommen en gebruik deze gedachten voor mijn nieuwe ‘strijd’. Ik ben bereid er het positieve uit te halen en heb met mezelf afgesproken dat ik het mezelf gun. De strengheid heb ik van het balkon gegooid en de zachtheid sluipt langzaamaan steeds verder naar binnen. Nu ik al langere tijd gluten zoveel mogelijk probeer te vermijden merk ik veel verschil in mijn lijf. Mijn helse buikpijnen zijn afgenomen, ik heb geen opgeblazen of zwaar gevoel meer, ik ben fitter en heb geen last meer van verstoppingen. Heerlijk!
Mijn lichaam geeft aan dat dit de juiste keuze is, dit heeft ze nodig en ik ga het haar geven. Dus nu leg ik ook die eigenlijk veel te dure crackers in mijn winkelmandje en heb ik me tot een aantal websites beperkt waar ik mijn recepteninspiratie vandaan haal (want er is een overvloed aan sites die je alleen maar onzeker maken). En zo heb ik uiteindelijk, met behulp van vriendlief moet ik eerlijk toegeven, een overheerlijk naanbrood van kikkererwten weten te bakken. Heerlijk met houmous als dipsausje bij het eten van een groentesoepje of zo als tussendoortje. Een recept wat ik graag met jullie wil delen!
♥ Wat heb je nodig?
-150 gr kikkererwtenmeel
-250 ml water
-2 el olijfolie
-3/4 tl zeezout
-1 tot 1,5 tl komijnzaad
♥ Wat moet je doen?
Het recept is heel simpel. Alles wat je hoeft te doen is de ingrediënten door elkaar mixen. Vervolgens bak je ze in een pannetje op laag vuur, net zoals je pannenkoeken ook bakt.
Ik zal ongetwijfeld nog tegen vreemde blikken of negatieve reacties aanlopen. En een huilbui na een mislukt recept of door onzekerheden over wat ik moet gaan eten of allemaal kan kiezen aan producten zal me nog vast overkomen. Maar een goed begin heb ik inmiddels gemaakt en vastberaden ga ik nog meer glutenvrije baksels proberen om mijn lichaam te trakteren op lekkers. Ik ga een nieuwe uitdaging tegemoet: kom maar op!
Geef een reactie