Instagram had ook wel foodstagram kunnen heten. Op ieders Timeline vind je wel foto’s van eten. Ik weet nog goed dat de app net bestond en ik met vriendinnen besprak hoe mooi en lekker je eten eruit gaat zien van alle mooie filters. Daarnaast was er ook veel eten te vinden op Instagram vanaf het begin, je zou er bijna honger van krijgen! Toch zit er ook een nadeel aan de explosie #Foodporn van #Foodies op Instagram.
Eetstoornissen gaan over obsessies met eten. Het gaat over constant gepieker over eten, gewicht, calorien, hoeveelheden en controle daarover. Je denkt overmatig veel na over wat wel veilig is om te eten en wat niet. Eten is iets waar je van houdt, maar tegelijkertijd een enorme angst tegenover hebt ontwikkeld. Je bent bang van eten, terwijl je het ook lekker vindt. Je houdt van veel eten, terwijl je jezelf het liefst zou uithongeren. Je hebt een haat-liefde verhouding met voeding opgebouwd door je eetstoornis en dat maakt juist al dat eten op Instagram ook zo dubbel en lastig.
Met social media kun je van alles wijsgemaakt worden. Dat iemand 100% clean eet, alleen maar rauw eet of extreme anderen diëten volgt en het hoeft allemaal helemaal niet zo te zijn. Vaak zie je ook alleen de bijzonder mooie maaltijden, enkel de fancy snacks of alleen het eten dat past binnen het dieet dat vermeld staat in het profiel.
Als je pas net hersteld bent van een eetstoornis of deze nog hebt, is het niet zo slim om al die eetmanieren en diëten op te zoeken. Je hebt eindelijk minder regels en voorwaarden om goed te eten en wordt daar juist weer heel erg mee geconfronteerd op social media als je allerlei foodbloggers gaat volgen. Een fixatie op eten is een van de symptomen van je eetstoornis en juist weer die fixatie opzoeken, kan je tegenhouden de eetstoornis echt helemaal los te laten.
Een van de voorwaarden om weer naar behoefte te leren eten, je eigen behoefte, is neutraal zijn over eten. Eten niet meer bestempelen als goed of slecht. Niet als vriend en ook niet als vijand. Het is niet het beste moment, maar ook niet het slechtste moment van je dag. Eten is gewoon eten en het is bedoeld om je lichaam te voeden, te sterken en energie te verkrijgen om dingen te doen. Als je eten meteen weer heel bijzonder maakt, kun je minder goed naar die behoefte luisteren, omdat het allerlei labels of meningen aan zich heeft hangen.
Pro-recovery kan heel bevorderend zijn, omdat het je kan inspireren of juist motivatie kan geven om beter te worden. Recovery community’s kunnen goed zijn op social media, zeker in tegenstelling tot pro-anorexia accounts. Maar wanneer je een grote groep mensen met een eetstoornis met elkaar in contact brengt via eten, kan dit ook juist zorgen voor erg veel vergelijkingsmateriaal, vooral wanneer er enkel foto’s van voedsel binnen een bepaalde ‘eetregelgeving’ worden geplaatst, gerelateerd aan alle food trends die nu heersen.
Het gevaar van #Foodporn zit hem vooral in dat vergelijken. Inspireren op een obsessieve of restrictieve manier. En dat is nooit goed, zeker niet bij mensen met een eetstoornis. Niet alleen inhoudelijk wordt er vergeleken, ook wanneer eten of de foto ervan er mooier uitziet. Mensen gaan meer en meer hun best doen om Instagrammable te eten en raken opnieuw overmatig bezig met voeding, iets wat juist een valkuil is! Als je een eetstoornis pas kort geleden overwonnen hebt, is er een leegte die je tijdens je herstel kunt opvullen met ‘Pro recovery’, maar wat is er daarna?
Natuurlijk kun je dan op zoek gaan naar een andere manieren van leven op instagram, zoals #Fitgirls, #Vegan of #Glutenfree. Maar waar houdt het op? Moet je echt ergens bij horen of een bepaalde richting volgen om iemand te zijn of om je goed te voelen? Ik denk het niet. Ik denk dat je vooral wat minder vergelijkingsmateriaal zou moeten opzoeken en dingen die jou niet helpen moet filteren uit je feed. Het leven gaat over meer dan in een hokje passen, eten of uiterlijk. Over veel meer dan dat, gelukkig.
Gezond eten is belangrijk. Voor je lichaam en geest. Maar overmatig bezig zijn met gezond eten voor je lichaam, is niet meer gezond voor je geest. En juist een eetstoornis ontwikkelt zich in je geest. Niet op je bord. Dus hoe mooi je bord er ook uitziet en hoe gezond je lichaam er volgens al die foodies ook wordt van al die foodhypes, vaak wordt het juist een ongezonde bezigheid en vergroot je de kans op doorslaan enorm. Niet gezond dus.
Het is heel begrijpelijk dat mensen met een eetstoornis of die kort geleden zijn hersteld, zich richten op voeding op social media. Het is een herkenbare, veilige plek waarin je veel bekende dingen tegenkomt. Dat voelt fijn. Maar het is heel erg belangrijk om te voorkomen dat eten opnieuw teveel aandacht krijgt, of dat nu op een hyper gezonde manier is of op een eetgestoorde manier. Eten moet niet meer de focus krijgen. Leer vooral genieten van eten, maar ga vooral lekker leven.
Herstellen betekent afstand nemen van je stoornis en het risico van al die food foto’s kan een manier zijn om te blijven hangen in je gewoontes. Dit maakt je kwetsbaar voor een terugval. Eten heeft je leven al voor zo’n groot deel in beslag genomen tijdens je eetstoornis, dat het goed kan zijn om je nu echt op andere dingen te gaan richten in het leven.
Hoe ga jij om met alle #Foodporn op social media?
Geef een reactie