Toen ik bij Proud kwam werken, viel het mij op dat mijn collega’s bijna allemaal geen vlees, maar vegetarisch, aten. Ik vond dit bijzonder om te zien, omdat in mijn omgeving bijna niemand vegetarisch eet. Ik heb op internet opgezocht en het blijkt dat maar ongeveer 5% van de Nederlanders vegetarisch eet. Zelf eet ik wel gewoon vlees en ik vind dit eigenlijk ook heel normaal om te doen…
Toen ik een klein meisje was, at ik echt alle soorten vlees. Ik vond eigenlijk alles wel lekker en dacht ook niet echt na over waar het vlees vandaan kwam. Zoals je ziet op onderstaande foto’s at ik als kleine Danique al gewoon lekker vlees. Van mijn familie is niemand vegetarisch dus het was voor ons ook heel normaal om gewoon vlees te eten.
Hoe ouder ik werd, hoe meer ik na ging denken over het eten en waar het vandaan kwam. Zo weet ik bijvoorbeeld nog dat ik een keer het Klokhuis zat te kijken terwijl ik hutspot met een verse worst aan het eten was. Toevallig ging het in die aflevering over hoe zo’n worst werd gemaakt. Ik vond dit vooral heel erg vies om te zien. Het was de eerste keer dat ik zag wat er allemaal eigenlijk in zo’n worst zat en ik had er spontaan geen trek meer in. Ik heb dan ook heel lang die worst niet meer gegeten.
Ik ging steeds meer nadenken over waar vlees eigenlijk vandaan kwam. Als we friet aten vond ik het heerlijk om er een frikadel bij te nemen. Het smaakte mij goed en ik dacht hier ook verder niet bij na, totdat iemand mij wees op wat er allemaal in die frikadel zat. Dat idee vond ik zo smerig dat ik ook jarenlang geen frikadel meer heb gegeten.
Als ik een stuk vlees op mijn bord had liggen, dan zag ik alleen maar een koe of varken voor me. Ik vond het niet eens per se zielig voor de dieren, maar vond het vooral vies. De reden dat ik het niet zielig vond, kwam denk ik door het feit dat wij al vanuit de oertijd vlees eten en het in mijn ogen dan ook ‘normaal’ is om dat te doen.
Ik ben zelf wel een tijdje vegetarisch geweest. Deels omdat ik het dus gewoon een vies idee vond dat ik bijvoorbeeld een koe of varken aan het eten was, maar een andere belangrijke reden was ook de eetstoornis. Ik dacht dat het calorieën zou schelen als ik geen vlees zou eten en daarom zei ik maar dat ik vegetarisch was. Ik maakte mezelf hier niet heel geliefd mee thuis, omdat dit betekende dat er voor mij altijd apart gekookt moest worden.
Uiteindelijk ben ik weer wat meer vlees gaan eten, maar hield ik het vooral bij kip en gehakt. Vooral dus bij vlees waarbij je niet heel duidelijk kan zien dat het van een dier komt. Biefstuk, spareribs of kippenvleugels at ik dus bijvoorbeeld niet, omdat het voor mij dan te duidelijk was dat het van een dier afkwam en dat vond ik vies.
Als je alleen maar kipfilet (of kipschnitzels) en gehakt eet en je gaat een keer uit eten, dan heb je in een restaurant niet altijd evenveel keuze. Helemaal niet omdat ik ook geen vis lust. Ik begon dit steeds vervelender te vinden en vond dat ik mezelf hierin maar uit moest gaan dagen. Ik ben dus weer verschillende dingen gaan proeven en weer opnieuw leren eten. Tegenwoordig kijk ik er dan ook echt naar uit als ik uit eten ga ik restaurant waar ze spareribs hebben.
Nu moet ik wel zeggen dat ik nog steeds niet helemaal de grootste fan ben van vlees. Veel dingen eet ik alsnog niet, omdat ik het zielig vind (bijvoorbeeld konijn, eend of hert). Ik weet wel dat het misschien gek is om dat zielig te vinden en kip en koe bijvoorbeeld niet, maar dit is waar ik me goed bij voel. Ik bestel soms in een restaurant alsnog iets vegetarisch. Ook koop ik weleens vleesvervangers, omdat ik dat lekker vind. Ik eet dus niet elke dag vlees en ik eet nooit vis. Volgens het internet maakt mij dit een flexitariër.
Laatst was er in het nieuws hoe er met varkens om werd gegaan in een slachthuis in België. Ik vond het vreselijk om die beelden te zien en ik vind ook echt dat dit zo niet mag. Ik ben me bewust van het feit dat wanneer ik bijvoorbeeld vlees bestel in restaurant ik niet weet hoe er met die dieren om is gegaan en of ze een goed leven hebben gehad. Maar heel eerlijk gezegd laat ik mij daar niet tegen door houden en kies ik er vaak toch voor om een vleesgerecht te bestellen. Ik vind het namelijk lekker en daarom bestel ik het.
Als je door de supermarkt loopt en vlees wil kopen, dan kan je natuurlijk kiezen voor biologisch vlees en niet-biologisch vlees. Ik weet dat biologisch vlees diervriendelijker is, maar toch kies ik er eigenlijk altijd voor om niet-biologisch vlees te kopen. Eigenlijk alleen omdat dit vaak toch iets goedkoper is en ik mijn geld liever aan ander eten besteed… Het schrijven van deze blog heeft mij wel aan het denken gezet. Ik ben me bewuster geworden van hoe ik leef en ik ga het wel in overweging nemen om biologisch vlees te kopen, omdat ik dat wel beter vind.
Ik weet dat het nu net lijkt alsof ik mijn kop in het zand steek door maar vlees te blijven eten en niet-biologisch vlees te kopen. Nu ik dit zo schrijf voel ik me daar ook haast schuldig over, maar in het dagelijks leven sta ik daar verder dus niet zo bij stil. Buiten dat ik vlees gewoon lekker vind, heb ik niet echt andere goede argumenten om het te doen.
Toch geloof ik niet dat het feit dat ik vlees eet omdat ik dat lekker vind mij een slecht mens maakt. Vlees eten is echt heel normaal en wordt overal gedaan. Ik eet waar ik mij goed bij voel en ik denk dat dat het belangrijkste is. Als jij vegetarisch wil eten, dan moet je dat zeker goed. Maar als jij gewoon vlees wil eten en je je daar goed bij voelt, dan is dat ook goed. Er is wat mij betreft hierin echt geen goed of fout.
Geef een reactie