Voeding bij refeeding

Misschien heb je er wel eens van gehoord, het refeeding syndroom. Maar wat betekent dit nu precies en heeft dit ook gevolgen voor je eetpatroon? Eerst is het goed om stil te staan bij wat het refeeding syndroom precies is. Het syndroom kan voorkomen bij iedereen die op één of andere manier met ondervoeding te maken heeft. Dat kunnen mensen zijn die een ziekte hebben gehad, maar ook mensen met een eetstoornis. Het refeeding syndroom is zeldzaam, maar kan ontstaan bij een tekort aan bepaalde elektrolyten in het bloed.

Wat zijn electrolyten? Dit zijn kort door de bocht, stoffen die in opgeloste vorm zich bevinden in je bloedbaan zoals bijvoorbeeld kalium, magnesium en fosfaat. Deze worden opgenomen uit je voeding.


Bron foto

Tijdens het herstellen van het eetpatroon wordt onder invloed van insuline de glucose-opname in de cellen gestimuleerd. Door deze opname van glucose in de cellen vindt tevens de opname van de electrolyten in de lichaamscellen plaats, wat als gevolg kan hebben dat er juist een daling kan optreden van deze electrolyten in de bloedbaan. Dit gebeurt met name als er onvoldoende reserves in het lichaam aanwezig zijn, wat bij (langdurig) ondergewicht zeker mogelijk is. Deze daling van elektrolyten kan bij onvoldoende voorraad leiden tot een te laag gehalte van deze stoffen in het bloed met nadelige gevolgen voor het lijf. Eén daarvan is hartfalen.

Kan iedereen dit syndroom krijgen?
Nee, niet iedereen die zijn eetpatroon herstelt kan dit syndroom krijgen, maar er zijn wel kenmerken die een verhoogd risico kunnen aangeven. Een paar kenmerken zijn bijvoorbeeld een lage BMI, veel gewichtsverlies in een korte periode, een lage calorische intake en een lage elektrolyten waarde in het bloed voor de start van de voeding. Vooral de 1e twee weken tijdens het ‘hervoeden’ moet rekening gehouden worden met het risico op dit refeedingsyndroom.

Maar let op, ook bij een hoger BMI kan het risico bestaan. Denk hierbij aan mensen die in korte tijd heel veel zijn afgevallen.

bron foto

Wat als je aan deze kenmerken voldoet?
Ookal voldoe je aan een bepaald aantal kenmerken, dan nog is het niet zo dat je last krijgt van dit refeeding syndroom. Maar om dit te voorkomen is het dan wel belangrijk om heel voorzichtig je voeding te gaan opbouwen.

Hoe gaat de opbouw van je voeding in zijn werk?
Ik ga uit van een opbouw van normaal eten, dus geen sondevoeding. De opbouw is meestal met een bepaald aantal kcal/per kg lichaamsgewicht/per dag. Dus het is niet zo dat als je gaat hervoeden dat je meteen de hoeveelheden van een basislijst moet gaan eten. Dit is juist gevaarlijk. Een eetlijst waar je mee start is vaak een wenlijst, ofwel een eetlijst om weer te gaan wennen aan eten.

Dus als je een eetlijst krijgt waarmee je je eten gaat opbouwen is het belangrijk dat je niet meer maar ook niet minder dan deze eetlijst gaat eten. Om de 1-2 dagen wordt je voedingspatroon weer uitgebreid met een bepaald aantal kcal per keer. Tot hoeveel er moet worden opgebouwd hangt af van je lichamelijke conditie. De ene persoon moet verder opbouwen dan de andere persoon.

Maar niet alleen je voeding wordt opgebouwd, ook de inname van vocht is niet onbeperkt. Hier wordt net als met de hoeveelheid energie een berekening voor gemaakt aan de aan hand van je huidige gewicht. Dus ook hier geldt, niet onbeperkt drinken maar ook niet te weinig. Ook kan het zijn dat je een fosfaatdrankje krijgt om het verlies aan het elektrolyt fosfaat in je bloed aan te vullen.

bron foto

Samenwerking met artsen
Zoals je zal begrijpen is dit een heel ingewikkeld proces waarbij je bloedwaardes goed in de gaten moet worden gehouden. De diëtist werk meestal samen met de arts en bepalen dan aan de hand van deze bloedwaardes en lichamelijk onderzoek of de opbouw langzaam genoeg gaat en of er aanpassingen nodig zijn. Vaak wordt bloed geprikt om dit in de gaten te houden. Maar niet alleen je bloedwaardes worden in de gaten gehouden maar ook je gewicht. Want te snel aankomen kan betekenen dat je teveel vocht aan het vasthouden bent.

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

18 reacties op “Voeding bij refeeding”

  1. oh oeps. ik ben echt van 0 naar 3000+ calorieën gegaan
    om aan te komen..
    Gelukkig heb ik er niks aan over gehouden 😉

  2. Wat ik had tijdens mijn herstel van fix ondergewicht, waren eetaanvallen. Ik kreeg never een eetlijst mee naar huis en heb het op eigen houtje gedaan. Heel gek en onverantwoordelijk als ik er nu op terug kijk. Ik smachte zo onwijs naar voedsel, en wíst ook dat ik het nodig had. Ik kon de hele dag door een slag in de rondte slaan wat eten betreft. Dit duurde een paar dagen en dan ging het weer redelijk normaal. En mijn Anorexia was er altijd nog, dus dan had ik weer spijt en schuldgevoelens en probeerde ik weer terug te vallen in oude eetstoornispatronen. Maar dit lukte natuurlijk -gelukkig- niet meer. Ik kwam heel lastig aan en ik was ook onwijs op zoek naar alle smaken die ik zolang heb gemist. Dat was de grootste verademing in heel mijn herstel, al die smaken opnieuw ontdekken. Ik voel me weer levend.
    Nu kijk ik terug naar die periode. De eetstoornis is zo goed aan de kant, en eigenlijk heb ik het helemaal zelf gedaan. De medische zorg was heel gering, het wilde maar niet van de vloer komen om mij te helpen. Dit neem ik de huisarts heel kwalijk. En ben ik onwijs trots op mijzelf en mijn ouders, die mij ten alle tijde erdoor heen hebben gesleurd, voor hen was het even moeilijk… en daar voel ik mij nog wel eens rot over.

  3. Dit weerhoudt me ervan om zonder begeleiding meer te gaan eten.

  4. wanneer komen er weer eens filmpjes. of videos of waths in my fridge van jullie? het gaat allemaal maar om uitleg, en onderzoeken de laatste tijd…

  5. Ik heb dit gehad. Geen lachertje..

  6. Fijn dat er nu een blog over is geschreven. Ik heb het hier afgelopen week nog over gehad met mijn behandelaar.
    Heb dit ook 2 x gehad. Heel naar inderdaad want ik begon ook aan mezelf en mijn inzet te twijfelen. Zeker in de kliniek werd me dat niet in dank af genomen omdat Ik als enige onder het wen menu mocht/ moest beginnen.
    Misschien ook handig om te weten wat je zelf voelt in je lijf wanneer je dit syndroom hebt/ krijgt? Mij hielp het toen om het de 2e keer te herkennen en aan de bel te trekken.

    Liefs x

  7. Bij mij werd daar in het ziekenhuis totaal niet naar gekeken. Dit neem ik ze nog steeds kwalijk.

  8. Ja, ik vraag me ook af wat je dan voelt of waar je last van heb, als je dat syndroom hebt. Voel je je heel ziek, of echt van het een op het andere momet hartfalen?

  9. Ik heb dit ook gehad… Maar dan met sondevoeding. Ik ging gigantisch vocht vasthouden en moest thiamine slikken, zodat mijn hart niet op hol zou slaan van de plotselinge toevoer aan voedingsstoffen en het op gang komen van lichamelijke processen. Ik kreeg fosfaat toegediend, zoals uitgelegd in de blog. Ook mijn glucose daalde in een keer.
    Mijn gewicht schommelt ontzettend, maar ik heb nu al zeker in meer en mindere mate vijf jaar ondergewicht, waarvan het afgelopen jaar wel ernstig… Is mijn lijf denk ik niet zo blij mee…

  10. ik hoop dat hier geen meisjes door bang gemaakt worden waardoor ze beslissen om dan maar ‘nog niet’ beter te gaan eten…
    het is zeldzaam , beste mensen,
    en àls je ermee te maken hebt moet je sowieso toch best bij de dokter langs,
    dus probeer het niet op je eentje…

  11. Ik moest in het begin elke dag ORS drinken? Was dat ook om refeeding te voorkomen?

  12. Hmm, okey. Ik ben inderdaad ook benieuwd wat je lichamelijk dan voelt? Toen ik moest herstellen, had ik een constant kalium tekort. Dat was frustrerend, omdat je dat meestal krijgt als je overgeeft of laxeert, iets wat ik niet deed (maar wat niemand geloofde). Ik had toen ook een hartruis, dus zet me toch aan het denken… Nu is voor zover ik weet, mijn hart weer normaal, maar ben nog wel vaak duizelig en móet nu om de paar uur iets eten, omdat ik anders echt heel duizelig en misselijk word… Ben zoveel bezig met de psyche van de eetstoornis, dat ik eigenlijk al lang niet meer naar de fysieke kant heb gekeken… Toch maar eens navragen bij de huisarts misschien…

  13. Eens met Marleen..

  14. Zouden ze daarom bij mij ook gedacht hebben dat ik braakte, terwijl dit niet zo was…? Bedankt! Misschien zou de duizeligheid iets met je glucose-gehalte te maken kunnen hebben? Verstandig om langs de huisarts langs te gaan, succes ;).

  15. Voor de meiden die willen weten wat je lichamelijk voelt;
    ik heb refeeding gehad, en ik voelde daar zelf helemaal niets van. Ik lag in het ziekenhuis en ze konden het in mijn bloed zien. Maar als ik het op gevoel had moeten merken; dan had ik nooit aan de bel getrokken.

    Het zal vast ook wel per persoon verschillen. Ook bijv. met hoe goed je in contact staat met je lichaam. Als je gewend bent signalen van je lichaam te negeren door bijvoorbeeld langdurig te hongeren, te weinig te drinken, of heel intensief te sporten ofzo, dan kan het ook moeilijker zijn om pijn of ongemakken op tijd te signaleren.
    Daarom is het belangrijk om bij het opstarten van een eetschema na langdurig veel te weinig te eten, regelmatig je bloed te laten controleren. Dit kun je ook bij je huisarts afspreken.

  16. Klen beetje eens met Marleen. Maar ik denk ook dat dit voor sommige meiden een heel chill excuus is om niet te hoeven eten…
    Maak jezelf er iig niet gek mee allemaal 🙂

  17. Hmm.. ik ben een tijdje opgenomen geweest in het UZ in Gent, maar ik weet niet of hier rekening mee wordt gehouden. Wij hadden geen wenlijsten. wij kregen gewoon onze plateau en moesten zo snel mogelijk opbouwen tot je eigenlijk “schuldloos” je volledige plateau kon opeten

  18. Ik eet alleen brood en snoep. Ben zo bang om weer aardappelen groente te eten en vooral vlees durf ik nooit meer. Als ik dit dan zo lees durf ik niet van brood en snoep af te stappen en meer te proberen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *