20 bekentenissen: Kerst & Eetstoornis

Het is soms best lastig dat mensen die zelf geen ervaring hebben met een eetstoornis je zo lastig kunnen begrijpen. Dat kan je hen niet kwalijk nemen, maar het kan soms wel frustreren. Zij begrijpen niet wat er allemaal in je hoofd omgaat, waardoor ze nogal eens de verkeerde dingen tegen je kunnen zeggen of aan je kunnen vragen. Ook kan het zijn dat ze hierdoor een totaal niet kloppend beeld van je hebben. Jij bent de enige die hier iets aan kan veranderen door open over jezelf, je gedachtes en gevoelens te zijn. Zeker met de naderende feestdagen kan het belangrijk zijn dat mensen je begrijpen. 

Deze feestdagen zijn voor veel mensen met een eetstoornis al enorm lastig, laat staan als de omgeving dan ook nog eens verkeerde opmerkingen maakt of je geheel niet begrijpt. In deze blog deel ik daarom 20 bekentenissen van mensen met een eetstoornis over de feestdagen.

♥ Het is niet zo dat ik helemaal niet naar het kerstdiner wil komen. Het is niet dat ik niet van jullie houd. Het is enkel en alleen dat het kerstdiner voor mij nu gewoonweg vreselijk is omdat ik gek word van alle ‘eetstoornis stemmen’ in mijn hoofd. Terwijl jullie het leuk hebben moet ik met al die narigheid in mijn hoofd een vrolijke lach opzetten. Dat is hetgeen ik niet wil, niets anders.

 Het feit dat ik al geruime tijd in therapie ben, wil niet zeggen dat ik niet nog constant vecht tegen de eetgestoorde gedachtes in mijn hoofd. Zeker als de mensen om me heen voortdurend praten over eten, is het lastig om tegen deze negatieve gedachtes in te gaan.

 Het feit dat ik een gezond gewicht heb en het op dit moment goed met me gaat, wil niet zeggen dat ik volledig genezen ben. Ik vind het nog steeds lastig en schaamtevol om te eten in de aanwezigheid van andere mensen.

 Word alsjeblieft niet boos op me als mijn eetgestoorde gedachtes en gedragingen duidelijk aanwezig zijn. Ik ben meer dan alleen mijn eetstoornis. Als je boos op mij wordt, trek ik me helemaal terug.

 Het is heel moeilijk om al die dingen te doen tijdens de feestdagen die andere mensen betitelen als ‘leuk en gezellig’ als er voortdurend een eetgestoorde stem door je hoofd schreeuwt.

Ik zou willen dat mijn vrienden en familie begrepen dat de feestdagen mij heeft veel druk geven om dingen te eten die ik normaal niet zou durven eten. Als ik dan niet eet wat andere mensen eten, dan krijg ik direct tientallen vragen, wat me helemaal een ongemakkelijk gevoel geeft.

De feestdagen zijn voor mij extreem stressvol. De zin “Je verdient deze vrije dagen” is voor mij veel ingewikkelder dan je denkt.

 Ondanks dat het normaal is om tijdens de kerst over te praten, is het voor mij nog steeds heel lastig om mensen te horen praten over eten, gewicht, aankomen en afvallen. 

 Vraag me tijdens het eten alsjeblieft niet allerlei dingen over mijn eetstoornis. Vraag niet waarom ik de vulling niet eet. Wees alsjeblieft lief voor me, houd van me en houd hoop dat het volgend jaar beter met je gaat.

 Zeg niet steeds tegen me dat ik blij moet zijn of blij moet doen. Laat me mezelf zijn en accepteer mijn gevoelens. Het negeren van mijn gevoelens heeft juist bijgedragen aan het ontstaan van mijn eetstoornis.

Tijdens de feestdagen hoop ik enkel op begrip. Ik hoop dat mensen me niet veroordelen. Ik hoop dat mensen geduld met me hebben. Ik hoop dat we over andere dingen kunnen praten dan mijn eetstoornis. Het gaat niet over aandacht willen hebben, het gaat enkel over geaccepteerd willen worden en steun nodig hebben. Het besef dat andere mensen er voor je zijn, no matter what.

Ook al lijkt het of ik de dingen allemaal prima aan kan, ik moet er nog steeds hard voor vechten. Ik hoop dat je je dat beseft.

♥ Praten over het dieet dat je na de feestdagen gaat volgen is voor mij enorm triggerend. Ook het over eten praten als goed en slecht eten helpt me niet, evenals het praten over hoe vol je jezelf gaat eten en hoe dik je ervan gaat worden werkt averechts op mijn stemming.

De angst dat ik mezelf ga overeten of een eetbui krijg ik tijdens de feestdagen extreem aanwezig, juist omdat er zoveel eten is en het de hele tijd gaat over eten.

 Dat het vakantie is betekent niet dat ik ook direct vrolijk bent. Een vakantie geneest, hoe graag ik dat zelf ook zou willen, mijn eetstoornis niet.

 Een vakantie met feestdagen is voor mij juist lastig omdat er dan ineens allemaal andere mensen om mij heen zijn, waarmee ik sociaal moet doen. Bovendien valt er veel structuur en dagvulling weg waardoor ik nog meer in mijn hoofd bezig ben met eetgestoorde gedachtes.

 Als ik boos of verdrietig kijk, wil dat niet zeggen dat ik de feestdagen of de gezellige sfeer wil verpesten. Dat wil dan enkel zeggen dat ik het moeilijk heb.

 Ik zou het liefst willen genieten van al het eten tijdens de feestdagen en me nergens schuldig over hoeven voelen. Ik zou onbezorgd willen lachen en genieten. 

 Ik zou het liefst willen slapen tot na al die feestdagen en dan gewoon weer verder gaan alsof er niets is gebeurd. Ik weet dat het niet kan en dat het onzin is om dat te wensen, maar ik heb gewoon zoveel moeite met die feestdagen en zie er zo tegenop.

 Dat ik veel eet tijdens de feestdagen betekent niet dat het goed met me gaat en dat ik het naar mijn zin heb, het betekent dat ik mijn eetdrang niet kan weerstaan en ik mijn nare gevoelens weg-eet.

Fotografie: Kayla Kandzorra
Bron: themighty.com

Heb jij nog een bekentenis?

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

15 reacties op “20 bekentenissen: Kerst & Eetstoornis”

  1. Dat ik mee-eet en gezellig doe, betekent niet dat ik genezen ben of nergens meer last van heb. Ik eet dan misschien wel mee, maar de gedachten zijn er wel degelijk. Niet alleen tijdens het eten, maar juist ook erna. Ik hoop dat je enig begrip kan opbrengen.

    En voor iedereen hier wil ik zeggen: hoe moeilijk het ook is, ik hoop dat jullie toch een heel klein beetje kunnen genieten of iig een beetje plezier of iets kunnen hebben. Met daarbij de hoop dat het stapje voor stapje beter met je zal gaan

  2. Vul alsjeblieft niet voor mij in wat ik wel en niet kan qua eten. Vraag het me gewoon. Gourmetten kan moeilijk zijn, omdat het eten met sausjes is, maar ook juist prettig omdat het allemaal kleine dingetjes zijn en ik niet geconfronteerd word met een vol bord. Je kan niet van tevoren voor mij bedenken op welke manier ik ernaar kijk.

  3. ik zit ook hiertegen aan te hikken wil wil graag leren meedoen met de rest maar vind dit heel eng en spannend.

  4. Het is voor mij zo anders, wat eigenlijk ook wel fijn is! Ik kan wel erg genietej van de feestdagen, ook al eet ik niet mee met diners etc. Er zijn natuurlijk wel frustraties en lastige dingen, maar ik geniet wel!

  5. Goeie blog met herkenbare dingen!

  6. Het is voor mij verschrikkelijk moeilijk om te eten terwijl anderen ook in de buurt zijn. Dan hoor ik al die smakgeluiden, gepraat over hoe lekker het wel niet is over dat het nu toch kan want het zijn de gezellige dagen. Voor mij helemaal niet fijn, ik wil gewoon aan mijn eigen ritme vasthouden. En dan idd opmerkingen krijgen over hoe ik eet of over wat ik eet of hoe ik eruit zie. Het enige wat ik wil is met rust gelaten worden als ik moet eten. Ik kan niet deelnemen aan een gesprek moet me focussen op het wegwerken van het eten. Ik vind het een goed stuk, ga het mijn familie laten lezen.

  7. Heel herkenbaar, vooral dat iedereen steeds praat over afvallen en calorien en de beste dieeten terwijl ze weten dat ik dat moeilijk vind

  8. Kzie er ook zo tegenop! Alleen om deze redenen

  9. Natuurlijk snap ik dat gezellig samen eten bij kerst hoort maar dit is juist wat ik eigenlijk heel moeilijk vind. Focus alsjeblieft ook op andere dingen zoals gezellig samen wamdelen of een leuk spel. Zeker tijdens de feestdagen is het heel normaal om flexibel te zijn en gewoon te relaxen met elkaar maar wees alsjeblieft duidelijk over de daginvulling, ik hoef geen draaiboek haha maar ik wil gewoon erg graag weten waar ik aan toe ben.

  10. Ik lees vooral veel “ik wil” en “ik wil niet” terwijl t eigenlijk vooral de eetgedtoorde gedachtes zijn die iets willen of iets niet willen.

    Ik vond de feestdagen ook vreselijk. Dwz. M’n anorexia. Ik herken echt veel gedachtes.
    Ik wilde ook dolgraag de regie en de controle hebben over alles wat er gebeurde, wat op tafel stond, hoe het klaargemaakt werd, wie waar zat, wat ik op m’n bord kreeg etc etc etc… Onderwerpen als aankomen en afvallen, het gepraat over welk eten goed is en welk eten niet… Vreselijk. Ik wilde dat niet.
    Maar..dat liet ik niet toe. Dat ik alles onder controle wilde krijgen. Dat alles ging zoals ik het wilde. Dat was ik namelijk niet. Maar de eetstoornis. Als het volgens mijn regels zou gaan dan was het voor niemand leuk, moest iedereen spastisch om mij heen draaien. Dat wilde ik niet.

    Rekening met me houden, a la. Natuurlijk is dat logisch. Zoals je ook rekening houdt met anderen. Vragen om begrip tot een bepaalde hoogte a la. Maar het complete kerstfeest laten bepalen door een eetstoornis… Nee!

    Ik hoop dan ook dat hoe moeilijk ook, hoe onrustig ook, hoe een drukte ook in je hoofd en ondanks een chaos, nare gedachtes en gevoelens nonstop…. Dat men toch probeert, echt probeert, om er ook met kerst tegenaan te gaan. Om weer een stapje verder te kopen, op weg naar een stressloze eetstoonisvrije kerst volgend jaar misschien. Hoeft niet meteen te lukken allemaal. Maar proberen het aan te pakken. Niet te vermijden. 🙂

    En ook focussen op de niet-eet momenten. Heerlijk weer, lekker even naar buiten of een filmpje kijken. Samen zijn met mensen die je fijn vindt om je heen te hebben.

    Probeer er wat van te maken.

    Veel sterkte allemaal. Echt, het valt niet mee. Maar zet em
    Op! 🙂

  11. Ga alsjeblieft niet allemaal dingen afzeggen of aan mij aanpassen tijdens de feestdagen. Dat mijn eetstoornis mijn leven overhoop gooit, betekent niet dat het ook jullie leven overhoop moet gooien.

  12. Ik zou het liefst willen slapen tot na de feestdagen. En dan wakker worden en verder gaan met je leven waar je gebleven was….helaas is dit nogal onrealistisch gedacht….

    Laat me maar zijn, en bemoei je niet teveel met me….laat me met rust, als k wil praten doe k dat echt zelf wel, maar alsjeblieft, ga niet doen alsof je geïnteresseerd in me bent, want daar prik ik nogal snel doorheen….als je niet weet wat je moet zegge zeg dan niks of wees eerlijk…..
    Dit klinkt misschien hard, maar zo bedoel k het niet, maar weet niet goed hoe k het anders moet omschrijven…

    Mooie blog!! En heel herkenbaar!

  13. Kerst kan lastig zijn.Ik doe wat ik kan en probeer daar van te genieten.
    Andere mensen hebben het op een andere manier moeilijk met kerst,je hoeft het probleem niet groter te maken dan het is.De eetstoornis heb je ook de rest van de dagen, en de eetstoornis wilt dat je je isoleert en niet meedoet,Het gaat de es niet om de kerstmaaltijd,het gaat de eetstoornis erom dat jij je allleen en ongelukkig voelt.dat is zijn wil.Probeer daarom gewoon aan tafel te gaan en maak contact met de mensen ,dan heb je winst,wat je nu wel of niet eet doet er niet eens zo veel aan toe.Morgen is er wat dat betreft toch weer een nieuwe dag !

  14. Alles is herkenbaar, behalve de laatste..

  15. Misschien komt dat wel zo over ,maar ik vind ook dat je een eigen keuze hebt.in hoe je de kerst in gaat.
    Té veel meepraten over hoe moeilijk het allemaal wel is helpt ook niet,je blijft er zo in steken !

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *