Als je lijdt aan een eetstoornis kan het zijn dat je na een tijd een beetje op een zogenaamd ‘veilig eilandje’ gaat leven. Je bent ziek, zit in therapie, gaat niet meer naar school en je werkt ook niet. Eigenlijk heb je op je eetstoornis na, weinig verantwoordelijkheden meer. Al jouw aandacht gaat naar je eetstoornis, naar je gewicht, eten en de achterliggende problemen. Over de toekomst denk je liever niet zoveel na. Dat is op dit moment een ver van jouw bed show en eigenlijk ook gewoon heel erg eng: Je bent bang voor de toekomst.
Je bent bang voor de toekomst omdat je er geen controle over hebt, terwijl je het liefst overal controle over hebt. Je weet niet waar je over 5 jaar zult staan en je bent vreselijk bang dat alles wat je doet en waarvan je droomt zal mislukken. Je bent bang nooit van je problemen af te komen, bang om je altijd ongelukkig te voelen, bang om alleen te blijven en nooit een leuke partner te krijgen, bang om geen studie te kunnen afronden, bang om geen leuke baan te vinden en ga zo maar door. Als je aan de toekomst denkt raak je in paniek.
Je gaat je vergelijken met andere mensen en voelt jezelf minderwaardig. Zij zijn allemaal veel verder dan jij: sommigen hebben al een baan, anderen doen nu een goede studie, anderen hebben al kinderen of hebben een partner. Je voelt je mislukt en je bent bang altijd die mislukking te blijven. Nu heb je nog een excuus, want jij hebt een eetstoornis en die mensen waarmee je je vergelijkt niet. Maar wat als je straks geen eetstoornis meer hebt? Wat als je straks genezen bent en er geen enkele reden meer is om ergens in te mislukken?
Misschien houdt deze angst voor de toekomst je wel tegen om volledig van jouw eetstoornis te genezen. Je wilt best genezen, maar hoe zal je leven eruit zien als je genezen bent? Wat als je leven dan niet leuk is? wat als er dan dingen mislukken? Nu je een eetstoornis hebt weet je waar je aan toe bent, dat voelt veilig. Je hoeft je nog geen zorgen te maken over het vinden van een baan en/of het slagen voor je studie. Bovendien weten mensen dat het niet goed met je gaat en heb je dus altijd een excuus wanneer er iets niet goed loopt. Er is zorg en aandacht voor je. Hoe zal dit in de toekomst gaan als mensen weten dat je geen eetstoornis meer hebt?
Heel veel vragen en angsten kunnen er dus komen kijken bij het denken aan de toekomst. En zoals alle angsten, kan ook deze angst vooruitgang in de weg staan. Bovendien is de angst vaak veel erger dan hetgeen je angstig voor bent. Ikzelf was ook altijd doodsbang voor de toekomst. Toen ik nog een eetstoornis had, in mijn uppie op kamers woonde en in therapie zat voelde ik me mislukt en was ik heel bang dat het nooit goed met me zou komen. Ik kon hier flink in paniek van raken en vluchtte daarom het liefst weg voor deze gevoelens en gedachtes.
Je zult echter pas van die angst afkomen als je hem aangaat. Daarom is het belangrijk dat je stapjes vooruit blijft zetten, stapjes die goed zijn voor jouw toekomst. Als het heel slecht met je gaat is het soms goed om even met de dag te leven, maar probeer hierna altijd weer een klein beetje jouw toekomst in het oog te houden. Dit levert je angst op, maar ook motivatie om te vechten. Laat jouw angsten je niet weerhouden om te vechten, om van je eetstoornis af te komen want dat is zonde en niet nodig.
Ik kan nu zeggen dat die angsten zonde en niet nodig waren omdat ik het zelf heb meegemaakt. Ik heb uiteindelijk de stap gezet om de ‘veilige hulpverlening’ en mijn eetstoornis los te laten en weer een studie te starten en mijn toekomst aan te gaan. Ik heb dit stap voor stap gedaan en dat maakte dat het behapbaar was en dat de angst niet te overweldigend was. Ik ben erachter gekomen dat mijn angst veel vervelender was dan het aangaan van de toekomst. Natuurlijk is het spannend en natuurlijk mislukken er dingen, maar dat hoort nu eenmaal bij het leven. En die dalen die ik soms ervaar, maken de pieken extra mooi.
De toekomst is spannend en je hebt en geen controle over, maar het is ook dé uitdaging van je leven. Eentje die je alleen maar kunt ervaren wanneer je die uitdaging aangaat. En ik kan je beloven dat je heel veel meer moois en waardevols mee gaat maken, dan je ooit zal meemaken in het ‘veilige wereldje’ van je eetstoornis.
Ben je bang voor de toekomst, onthoud dan het volgende:
♥ Mislukkingen horen bij het leven. Dat iets mislukt maakt jou niet mislukt. Jij bent nog steeds hetzelfde mooie en goede mens.
♥ Je hoeft niet gelijk de top te bereiken en een gezin te hebben gesticht: zet kleine stapjes. Ieder stapje is een stukje vooruit. Nu heb je misschien nog geen idee hoe je iets ooit voor elkaar gaat krijgen, maar over een tijdje als je weer wat verder bent, kan dat ineens veel eenvoudiger lijken en worden.
♥ De angst is vaak vele malen erger dan hetgeen je angstig voor bent.
♥ Een leven met eetstoornis is een stuk minder leuk dan een toekomst zonder eetstoornis.
♥ Je bent niet minder of slechter dan andere mensen omdat je minder hebt bereikt in je leven.
♥ Niet geschoten is altijd mis: Als je je toekomst niet aangaat, mislukt deze sowieso.
♥ Stop met doemdenken. Er zijn je eerder dingen gelukt, dus dat zal je in de toekomst ook weer lukken.
♥ Er zijn heel veel mensen bang voor de toekomst. Je staat hier niet alleen in, dus praat erover.
Ben jij bang voor de toekomst?
Geef een reactie