Ben ik goed genoeg? Ben ik goed genoeg als ik mijn best blijf doen? Als ik zo mijn best doe, dat ik mezelf ermee wegcijfer. Als ik zo mijn best blijf doen, terwijl ik gewoon op ben. Als ik mijn alles geef. Als ik blijf proberen? Is het ooit een keer goed genoeg? Ben ik ooit een keer goed genoeg voor jou?
Ik probeer iedereen altijd tevreden te houden. Ik doe mijn best, zodat niemand kan zien hoe moeilijk ik het ermee heb. Zodat niemand kan zien hoe onzeker ik ben over mijn eigen kunnen. Doe ik het goed? Kan het beter? Is dit genoeg? Vragen die door mijn hoofd blijven spoken, maar waar ik geen antwoord op weet te vinden. Kan ik namelijk ooit tevreden zijn met mezelf en mijn prestaties?
De onzekerheid is zo groot, maar waar komt deze vandaan? Ik weet het niet… De drang naar perfectie, de drang naar presteren, de drang naar het pleasen van anderen… Ik wil het goed doen. Nee, ik moet het goed doen. Waarom zou ik het namelijk niet kunnen? Wat ben ik toch stom dat het nooit goed genoeg is. Waarom lukt het me nou niet?
De lat ligt veel te hoog. Hoger dan ik het ooit kan grijpen. Ik weet dat het nooit gaat lukken, maar de lat wil niet omlaag. Het lukt me niet alleen. Ik zou willen dat mensen zien hoe onzeker ik ben, ik zou willen dat mensen me konden helpen. Ik weet dat er mensen zijn die me willen en kunnen helpen, maar het vragen voelt zo stom. Waarom kan ik het ook nooit goed doen? Het voelt als falen om mijn onzekerheid toe te geven. Ik wil niet falen…
Anderen zeggen vaak dat ik het wel goed doe, maar ik begrijp niet waar ze het over hebben. Het kan zoveel beter. Elke keer als ik iets nieuws moet doen, vind ik het doodeng. Ik krijg achteraf vaak tips en tops. De tops verdwijnen in de schaduw van de tips. Zie je wel? Het kan altijd beter, ik doe het niet goed genoeg. Ik moet beter mijn best doen. Ondanks dat ik helemaal op ben.
Ik kan niet voldoen aan de verwachtingen. Maar wie kan het wel? Niemand kan voldoen aan die onrealistiche verwachtingen. Het helpt niet dat jij me zo onzeker maakt. Het werkt me alleen maar tegen. De drang naar perfectie zorgt voor zoveel verdriet. Ik wil niet meer verdrietig zijn. Ik wil niet meer continue twijfelen aan mijn eigen kunnen en doen. Ik weet heus wel dat ik dit alles kan, maar jij maakt me onzeker. Kan je een keer ophouden? Kan het stemmetje in mij een keer stil zijn en me niet meer zo onzeker maken?
Kan ik een keer tevreden zijn met wat ik doe en kan? Perfectie bestaat niet, het is een eis die we onszelf opleggen waar we nooit aan kunnen voldoen. Wanneer is goed namelijk goed genoeg? Ik wil blijven leren, blijven ontwikkelen, blijven ontplooien. Dit gaat mijn hele leven door. Nee, ik ben nooit perfect. Maar ik mag goed genoeg zijn.
Herken jij je in dit verhaal?
Geef een reactie