Dik voelen met een eetstoornis

Voel jij je wel eens dik of lelijk? Misschien walg je zelf wel eens van je lichaam of kun je het kleine beetje vet wat er uberhaupt aan zit niet aanzien. Voel jij je dikker dan dat je in werkelijkheid volgens je BMI bent? Bederft dat dik-voelen je dag wel eens of kun je niet stoppen met denken aan hoe je die kilo’s eraf moet krijgen? 

Dik-voelen heeft een betekenis. Iemand die goed in zijn vel zit, maar die een paar kilo af wil vallen omdat ze het mooier of gezonder vindt, pakt dat namelijk niet zo rigoreus aan als iemand met een eetstoornis. Iemand die zichzelf leuk vindt, doet zichzelf dit niet aan. Het dik-voelen is bij die persoon niet iets dat alles overheerst en waarbij diegene kiest ten koste van haar gezondheid de kilo’s kwijt te raken. 

Als je een eetstoornis hebt is dik-voelen meestal een big deal. Een groot probleem dat veel tijd, aandacht en energie opeisd. Misschien wil je wel niet de deur uit omdat je je dik voelt! Je hele lijf kan je in de weg zitten, terwijl je nog zo je best doet om af te vallen. Misschien krijg je wel eetbuien, juist omdat het je steeds niet lukt om te lijnen. Misschien ben je al wel heel veel afgevallen, maar blijf je je dik voelen. Het gevoel dat je hebt nadat je op de weegschaal hebt gestaan die jou verteld dat je bent afgevallen, duurt maar even. Voor je het weet voel je je weer te dik. 

Anoniem: ”Mijn obsessie en walging van m’n lijf en gewicht was het aller sterkst aanwezig toen ik op mijn laagste gewicht was. Hoe gek is dat? Juist toen ik bereikte wat ik wilde, walgde ik alleen maar meer van mezelf?”

### Jezelf dik-voelen is een afleidingsmechanisme. Misschien geloof je er nu niks van, als ik je dit vertel. Of snap je nu pas waarom je je altijd dik voelt tijdens drukke dagen of als er vervelende dingen gebeuren.

”Lekker handig, heb ik al zoveel aan m’n hoofd, voel ik me ook nog eens enorm dik!”

Dit kan natuurlijk ook heel goed samenhangen! Zelf heb ik dit in de loop van mijn therapie ontdekt. Het dik-voelen overheersde mijn dagelijkse bezigheden op een gegeven moment zo erg dat ik alleen nog maar wilde afvallen. Ik hield mij alleen maar bezig met eten, dik-voelen en de weegschaal. Dat bezig zijn met afvallen deed ik omdat ik mij dik voelde. Maar ik was helemaal niet dik! Waarom voelde ik me dan wel zo?

Op een gegeven moment ontdekte ik dat ik mij alleen dik voelde op dagen dat er gevoelens of gedachten waren waar ik toen nog niet mee om kon gaan. 

Dingen uit het verleden, gebeurtenissen van die dag of stress. Als dat soort gevoelens aanwezig waren, voelde ik mij op mijn aller dikst. En als ik dan meer gegeten had dan ik mij had voorgenomen, verergerde dit nog even extra. 

Het dik-voelen staat echter helemaal niet voor dingen die met eten te maken hebben. En het afvallen en bezig zijn met eten heeft uiteindelijk ook maar weinig te maken met mijn lijf. Ik wist heel goed dat ik niet dik was, als ik keek naar het cijfer op de weegschaal, maar toch was het nooit laag genoeg en was er altijd vet dat in de weg zat. 

Het dik-voelen stond voor het onderdrukken van gevoelens. En het bezig zijn met eten zorgde er voor dat ik nog meer afleiding had van die emoties. Zo was ik met vanalles bezig dat te maken had met mijn eetstoornis, behalve met waar ik mij eigenlijk mee bezig moest houden; Gevoelens!

In een bepaald opzicht komt mijn eetstoornis redelijk overeen met een verslaving. In het begin lijnde ik af en toe een paar dagen. Maar op ten duur moest ik meer lijnen, meer afvallen, me dik gaan voelen en obsessief met eten bezig zijn om maar niet bezig te zijn met die gevoelens. Ik had steeds meer ‘eetstoornis’ nodig om mijn gevoelens te onderdrukken. Tot ik op een gegeven moment walgde van mijn lijf als er iets aan de hand was op emotioneel gebied.

Emotie en dik-voelen los zien van elkaar, vergt inzicht en oefening. Wanneer ik mij nu nog wel eens dik voel, weet ik dat er iets aan de hand is waar ik niet genoeg bij stil sta of dat ik mezelf voorbij gelopen ben. Een eindje fietsen, een stuk schrijven of ontspanningsoefeningen brengen me dan weer terug naar mijn gevoel. Het dikke gevoel verdwijnt, omdat ik niets meer nodig heb dat me afleidt van gevoelens of deze onderdrukt.

Het vertekende beeld is een gevolg van deze ‘kronkel’ in onze hersentjes. En dat geeft op zich niets. Zolang je maar aan de slag blijft gaat met jezelf om die kronkel recht te trekken! Hoe moelijk dat ook is!

Je bent niet dik, je voelt je dik. Begin er eens mee te zeggen dat je je dik voelt ipv dat je dik bentKijk eens naar wat je voelt. Hoe eng dat ook kan zijn, want daar gaat het om.

Herken jij dit?

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

32 reacties op “Dik voelen met een eetstoornis”

  1. Ja ik herken het heel erg….. mooi stukje..precies op het goede moment.. X

  2. Zo herkenbaar..
    Ik hoop dat het me zal lukken om meer naar de emoties te kijken ipv me zo gigantisch te voelen. Ik zou heel graag die scheve hersenkronkel recht krijgen :).
    Fijn om te lezen dat ik daar niet alleen in ben
    x

  3. ja,heel erg herkenbaar.

  4. ~Jezelf dik-voelen is een afleidingsmechanisme~

    woow, ‘je’ weet het misschien dan wel dat het zo is, maar zo fijn dat het hier toch (weer) ‘even’ geschreven wordt,
    middels de vele duidelijke voorbeelden, steeds weer in een net iets andere vorm, komt het echt binnen

    en op een realistische/nuchtere wijze wordt het verteld, daardoor komt het (vriendelijk) binnen en zegt het me:

    laat toch los, want het heeft geen zin, hoe jij het nu doet
    smile:)

  5. Dit is als een inslaande bom, gewoon precies zoals het er staat. Zwart op wit, het klopt. Mijn vriend zegt het al langer, de slimme knul, maar toch nu weet ik het zeker. Het is voor mij een manier om te zeggen dat het niet goed met mij gaat, maar dat ik mijn gevoelens niet kan uiten. Dus denk ik maar, of zeg tegen mijn vriend “dat ik me dik voel.” Fuuu, heftig dit..

  6. “Het dik-voelen stond voor het onderdrukken van gevoelens”.
    Zo, dat is een goeie om over na te denken. Heel goed geschreven! En ik denk ook wel heel herkenbaar voor mij.

  7. Heeel herkenbaar, en precies op het goede moment geschreven!!

  8. Wat is dit herkenbaar zeg :s Pfhh..

  9. Mooi geschreven en heel erg bedankt. ik denk echt dat je gelijk hebt en ik ga er ook echt aan werken!:)

  10. Thanks again, voor deze wederom enorme eye-opener, persoonlijk voor mij confronterend, pijnlijk, dik voelen, continu, de hele dag, vol zelfwalging op lichamelijk gebied, geestelijk en overal blubber en teveel overbodig overtollig te dik vet blubber blub voelen, ja, voor mij enorm herkenbaar en dagelijkse bezigheid, te dik, dik , te veel vies en walgelijk vol afgrijzen voelen. Pijnlijk en verdretig maar wat je schrijft, helpt me wel , en deze blog Nouska help me wederom ook weer. Dank je wel voor je openheid en kwetsbaarheid en het delen van jou ervaringen, gevoel en gedachten en ontdekking , onzo herkenbaar wat je schrijft en hoop er van te leren. Xx

  11. echt eng, ik herken het gevoel ze erg.. het is constant aanwezig in mijn gedachten..

  12. heel herkenbaar. ik word er helemaal naar van.. het raakt me echt dat ik mezelf zo veel aan kan doen alleen door dat verschrikkelijke gevoel. x

  13. Heel herkenbaar, ook voor mij. Hoop dat ik ook zo’n manier ga vinden, om m’n gevoel te verminderen/te laten verdwijnen.

  14. Ook voor mij helaas erg herkenbaar…
    Ik wilde ook nog even zeggen dat ik altijd heel veel herken in je stukken Nouska, en dat ik er ook heel veel aan heb! Ze helpen me echt om bepaalde dingen beter in te zien/te begrijpen.
    Bedankt daarvoor:)

  15. Mooi geschreven,heel erg herkenbaar. Bedankt voor het plaatsen

  16. ja echt super herkenbaar

  17. Ik voel me elke dag zo vreselijk dik, dan ga ik voor de spiegel staan en dan word ik gewoon misselijk van wat ik zie. Al dat vet, als ik buiten loop dan voelt het alsof ik zoveel gewicht mee moet tossen. In de weerspiegeling van de ruiten zie ik een ongelofelijk dik meisje.

    Dit dik voelen beheerst mijn hele leven. Ik durf niet meer te gaan zwemmen, te dragen wat ik wil. Te doen wat ik wil, ze zijn wie ik graag zou willen zijn. Ik voel me als een grote mislukkeling, doodongelukkig.

    Afvallen is mijn laatste hoop op geluk.

  18. WOW zoo herkenbaar echt precies gewoon :'(

  19. Oh echt heel herkenbaar! Zeker vandaag!

  20. wat herkenbaar!

  21. zo herkenbaar!

  22. ja heel herkenbaar, heel erg zelfs!!!!
    Ik geef ook eerlijk toe dat ik diep ongelukkig ben!

  23. Ontzettend herkenbaar!!

  24. superherkenbaar, goed geschreven

  25. Erg herkenbaar inderdaad. Maar het is soms zo moeilijk om naar je gevoel te kijken.

  26. Ik ben gek op sporten. Het houdt mijn hoofd helder en mijn lijf enigszins slank (het is nooit goed genoeg natuurlijk). Maar nu heb ik een heftige blessure waardoor ik eigenlijk nauwelijks iets mag. Gevolg: aangekomen. Voor iemand met een eetstoornis best een uitdaging. Ik hou me netjes aan mijn eetplan, maar het feit dat ik niet kan sporten maakt dat ik me zo dik voel. Het verpest echt mijn dag. Zou het liefste in een hoekje willen wegkruipen zodat niemand me kan zien. Niet handig. Maar goed, op zoek naar de genegeerde gevoelens…top dat deze site bestaat. Dank.

  27. Vroeger was ik nogal dik en ik viel veel af en daardoor voelde ik me niet meer dik maar sinds ik niet echt meer aant afvallen ben voel ik me dik
    En durf niet in de spiegel te kijken ookal ik van andere hoor dat ik het niet ben ….

  28. Prachtig verhaal, en ik herken eigenlijk best wel veel! Dat ik ook echt niet dik ben, maar vet wel in de weg zit… en me dik VOEL, wat eeen súúper verhaal dit! Van mij mag er nog eens zon verhaal komen.
    Liefs

  29. Ook herkenbaar voor mij. Ik walg zo van mij zelf als ik in de spiegel kijk. Vooral als ik van de zijkant kijk. Ik zal proberen mijn gevoel open ruimte te geven. Wat een heldin ben jij je hebt me geweldig geholpen. Xxxxx

  30. Ik vermoedde het al, maar dacht toch al een traan gelaten te hebben gisteren en dat daarmee “de kous af was”. Je hebt me, zelfs jaren na dato van deze blogpost, een eye opener geschonken waar ik mee aan de slag mag. Thnx.

  31. Inderdaad ook herkenbaar voor mij. Wat een verrassing dat zovele dit ook zo herkennen! Langs de ene kant voelt dat wel goed, dan ben je niet alleen. Dit heb ik de laatste tijd vaak als emotie ervaren, de eenzaamheid in dit lastig parket. Langs de andere kant ook zo triest, dat zoveel mensen worstelen met hun lichaam en met zichzelf.

  32. Ik herken het ook heel erg. Ik heb er vooral last van als ik weer is een gebroken hart heb dan ga ik twijfelen aan mezelf. En vind ik mezelf lelijk vooral mn bolle wangetjes op foto’s haat ik vreselijk. En mijn borsten vind ik nogal klein hier ben ik vaak mee gepest Door mijn kleine borsten

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *