Omdat ik soms vergeet voldoende te drinken, heb ik wel eens een app geïnstalleerd om in bij te houden hoeveel glazen water ik had gedronken. Tegenwoordig zijn de apps over gezond leven niet bij te houden. Overal duiken nieuwe op. Sommige kun je zelfs aansluiten op een fit-horloge of een armbandje dat van alles en nog wat bijhoudt via je pols. Super interessant en een fijne motivatie om meer te bewegen. Maar is dit wel zo handig als je een eetstoornis hebt?
Toen ik tiener was en een eetstoornis had, was het voor mij een trigger om een stappenteller te gebruiken. Ik kreeg deze een keer bij de Etos en vond het een goede motivatie om meer te bewegen. Het voedde natuurlijk mijn bewegingsdrang en wens om af te vallen ook al was dat niet nodig. Ik gebruikte het als middel om nog wat meer met afvallen bezig te zijn. Uiteindelijk heb ik eerlijk verteld wat het met me deed aan mijn moeder, die hem toen voor me heeft verborgen.
Natuurlijk is jezelf motiveren om te bewegen gezond, zeker wanneer je dit erg weinig doet. Ik ben zelf niet enorm sportief, dus een duwtje in de rug om te gaan sporten kan ik soms wel gebruiken. Toen ik nog een eetstoornis had, was dat ook het geval, alleen lukte het mij toen soms ineens een periode wel om genoeg te sporten. Of eigenlijk teveel te sporten. Ik had namelijk als motivatie afvallen en dunner worden, vanuit mijn eetstoornis. En die motivatie was meer een destructieve drang naar controle, dan een gezond voornemen waarin ik goed voor mezelf zorgde.
Al eerder maakte ik onderwerpen die in de mode zijn, maar triggerend kunnen zijn voor mensen met een eetstoornis, bespreekbaar op Proud2Bme. De hele #Fitgirl hype, bikinifitness, superfoods en veganisme bijvoorbeeld. De fitte horloges en apps waarin je allerlei dingen kunt bijhouden, zijn in mijn ogen niet bevorderend voor je herstel als je een eetstoornis hebt. Het is iets waar je voor moet waken. Iets waarin je gemakkelijk door kunt slaan of wat je juist een rotgevoel kan geven omdat je bepaalde targets keer op keer niet haalt. Dat doet je geen goed als het om je zelfbeeld gaat.
In de apps en via de horloges of armbandjes kun je onder andere bijhouden wat je hebt gegeten, hoeveel je hebt verbrand, hoeveel stappen je hebt gezet, hoe je hebt geslapen, wat je hartslag is en hoe vaak je actief hebt bewogen, zoals met sporten. Je kunt er vaak ook doelen mee stellen of krijgt te horen of je meer zou moeten bewegen. Het lijkt mij behoorlijk verwarrend, als ik nu nog mijn eetstoornis zou hebben.
Mensen die geen grote problemen met zelfbeeld en eten hebben, kunnen waarschijnlijk gedoseerd en constructief omgaan met apps en horloges die ik beschrijf. Maar als je een eetstoornis hebt, kan dit een wolf in schaapskleren zijn. Iets dat er goed uitziet en een stok achter de deur kan zijn om goed voor jezelf te gaan zorgen, maar wat uiteindelijk een obsessie wordt. In het begin lijkt het leuk en motiveert het je. Je hebt zin om meer te bewegen, goed te eten en de controle in handen te hebben. Althans, dat lijkt de app je te beloven.
Wanneer je eenmaal lekker aan het stappen, calorieën, meters, en hartslagen-tellen bent geraakt krijg je toch opnieuw die oude -eetstoornis- vertrouwde wens om een klein beetje af te vallen. Of een groot beetje. Of om een wasbordje te krijgen. Eigenlijk was je het niet van plan, dat afvallen. Maar een paar kilo is toch niet erg? Dat doet iedereen. Op Instagram stikt het ten slotte van de voor- en na- foto’s! Een paar kilo, op een gezonde manier, moet kunnen. Of toch niet?
Inmiddels sta ik soms zo ver van mijn eetstoornisverleden af dat ik er nog maar weinig van begrijp dat ik deed wat ik toen deed. Ik kan mezelf er niet meer in vinden. Wel kan ik mezelf goed verplaatsen in hoe ik toen was, met mijn eetstoornis. Ik zou toen niet goed om kunnen gaan met een fit-horloge of app. Ik zou er een wedtrijd van gaan maken met mezelf. Ik zou altijd net iets onder of boven de doelen willen zitten, zodat ik net wat meer sport, net wat meer drink of net wat minder eet. Om de controle. Door mijn eetstoornis.
Wil jij graag een app installeren om weet ik welke gewoonte, waarde of doelen in bij te houden met betrekking tot je gezondheid, dan wil ik je met deze blog waarschuwen en vragen om daar nog eens goed over na te denken. Je kunt ook doelen stellen via de app van Proud2Bme of via je telefoon zelf, met wekkertjes. Helpende doelen die goed voor je zijn en die jou helpen herstellen bijvoorbeeld. Geen doelen waarbij je meteen ook de hoeveelheid calorieën te zien krijgt, of je nu wilt of niet. En ook geen doelen waarbij je in moet voeren wat je weegt, omdat je anders de app niet goed kunt gebruiken.
Denk er nog eens over na, voor je de uitgave voor zo’n duur horloge doet of de uitbreiding van een app betaalt. Misschien is het iets om te doen als je heelmaal bent herstelt van je eetstoornis, over een paar jaar ofzo. Het voordeel daarvan is dat je waarschijnlijk sneller herstelt nu, je niet overbodig veel tijd hoeft te besteden achter een beeldschermpje en er tegen die tijd toch veel betere apps en horloges zijn ontwikkeld. Maar wie weet interesseert het je tegen die tijd geen bal meer en ben je weer gelukkig en bezig met hele andere dingen. Ik hoop het.
Hoe denk jij hierover?
Geef een reactie