Goed ruziemaken

Ruzie maken is echt niet altijd verkeerd of slecht. Soms kan een beetje sparren met elkaar heel gezond zijn. In een ruzie kom je namelijk voor jezelf op, je geeft je mening en je geeft je grenzen aan. Door tegen een ander in te gaan voel je weer even ‘waar je staat’, wat je vindt van dingen en waarin dat anders is dan wat de ander vindt. Een goede ruzie kan je dus heel veel over jezelf leren, over wie je bent en wat je wilt. Maar hoe kun je die leerles uit een ruzie halen? Hoe zorg je ervoor het het ‘goed ruziemaken’ is, in plaats van een steekspel waarin je elkaar alleen maar pijn doet? Hier wat tips om het beste uit een ruzie te halen.

1. Zie het als iets positiefs
Voordat je kunt gaan leren van ruzies, moet je wel bereid zijn om in te zien dat ruzies niet alleen maar negatief zijn. Zie ruzie maken als een kans om jezelf en de ander beter te leren kennen en te oefenen met voor jezelf opkomen.

2. Praat vanuit je gevoel
Zeg niet: ‘Jij bent dominant!’, maar: ‘Doordat je beslissingen voor mij neemt krijg ik het gevoel dat ik dingen niet zelf mag bepalen. Dat vind ik vervelend/irritant.’ Gebruik dus de ‘ik- boodschap’: je praat vanuit jezelf. ‘Ik vind, ik voel, ik denk, ik heb het idee dat’. In plaats van: ‘jij bent, het is zo’. Hierdoor voelt de ander zich minder snel aangevallen.

3. Vermijd woorden als ‘altijd’ en ‘nooit
‘Jij ruimt ook nooit eens je spullen op!’, ‘jij moet ook altijd zo irritant reageren’. Van zulk soort uitspraken schiet de ander niet alleen enorm in de weerstand, ze zijn meestal ook niet eens waar! Wie reageert er nou altijd irritant? Zeg liever: ‘Als je zo reageert voel ik mij…’

4. Neem time-outs
In het heetst van de strijd kun je dingen tegen elkaar zeggen waar je later spijt van krijgt. Als je een dergelijk punt aan voelt komen, neem dan even pauze. Een moment waarin jullie allebei tot rust kunnen komen en kunnen nadenken. In een ruzie is er meestal sprake van veel emotie en weinig rationaliteit. Door te kalmeren kun je nadenken over wat er nu precies aan de hand is. Een time-out kan ook helpen als iemand je heel erg van je stuk brengt. Als je niet meer weet wat nu waar is en wat je vindt, is het goed om even bij jezelf te kunnen komen.

5. Luister naar de ander
Ontzettend moeilijk als je erg boos bent! Je hebt al helemaal bedacht wat er mis is met wat de ander zegt, voordat het uberhaupt is gezegd. Maar het is erg belangrijk om te blijven luisteren naar de ander. Misschien is er namelijk sprake van een miscommunicatie. En als de ander merkt dat jij echt luistert, is hij of zij vaak ook sneller bereid om een compromis te sluiten. Iemand wil vaak alleen maar gezien en gehoord worden.

6. Geef toe als je fout zit
Ook erg lastig, vooral als je een beetje koppig bent aangelegd. Maar het heeft geen zin om door te drammen als je weet dat je eigenlijk geen gelijk hebt. Als je het toegeeft verzacht de ander meestal gelijk. En is vaak ook beter bereid om ook concessies te doen: ‘je had inderdaad geen gelijk, maar ik had ook niet zo heftig hoeven reageren.’

7. Haal geen oude koeien uit de sloot
De ruzie speelt zich ‘nu’ af. Haal niet allerlei gebeurtenissen en ruzies van vorige week, vorige maand, vorig jaar erbij. Jullie kunnen je waarschijnlijk niet meer heel goed herinneren wat er toen precies is gebeurd. Hierdoor kan miscommunicatie ontstaan en vergeten jullie waar het nu om draait.

8. Vraag en geef uitleg
Als je iets niet begrijpt vraag dan om verduidelijking. Geef niet je eigen betekenis of draai aan de woorden van de ander. Grote kans dat je het verkeerd interpreteert dan! Hetzelfde geldt andersom: check af en toe of de ander echt begrijpt wat je zegt. Dus niet (schreeuwen): ‘Jij snapt mij ook nooit’, maar: ‘Ik heb het idee dat je me niet echt begrijpt. Klopt dat?’ Elkaar proberen te begrijpen is erg belangrijk in een ruzie, probeer je dus in te leven in de ander.

9. Ga niet boos slapen of weg
Probeer het goed  te maken voordat je gaat slapen of weg gaat. Soms is een probleem zo complex dat het niet mogelijk is om het helemaal uit te praten. Maar spreek dan samen af dat jullie nu accepteren dat het is zoals het is: Agree to disagree. En spreek op een later moment af om het verder uit te praten.

Wat voor ruziemaker ben jij? Doe de test op GoedGevoel.be

Wat vind jij het moeilijkste aan ruzie maken?

Foto: Time-out
         Koe

Karianne

Geschreven door Karianne

Reacties

17 reacties op “Goed ruziemaken”

  1. Waauw

  2. Er is 1 dingetje dat ik mis. Ik trek het mijzelf altijd aan als ik een ruzie heb gehad met mijn moeder bijvoorbeeld. Dan voel ik me altijd zo waardeloos en zo’n bitch. Alsof alles ALTIJD mijn schuld is..
    Terwijl ik heus wel weet dat er niet echt een iemand de “schuld” heeft. Maar toch..

    Hebben jullie dat ook wel eens?
    Liefs, -x-

  3. nou, het hele ruzie maken eigenlijk. Iets echt durven aangaan ipv iemand alleen maar wegduwen of zelf wegkruipen.
    Ik doe het eigenlijk nooit. Op deze constructieve manier vind ik het wel knap.
    Misschien toch maar eens proberen.

  4. dat ik later altijd spijt van mijn woorden heb……

  5. Dat als degene met wie je ruzie hebt dronken is, diegene het de volgende dag allemaal niet meer weet, en dus ook niet wat er is gezegd :'(

  6. Ik ben doodsbang voor ruzie. Er is bij ons thuis ook nooit ruzie, in ieder geval niet zichtbaar. Meestal uit het zich in elkaar negeren en ben ik uiteindelijk altijd degene die zijn excuses aanbied omdat ik het niet kan verdragen. En omdat het toch altijd voelt als mijn schuld.

  7. Ik zit een beetje met die oude koeien.. hier in huis wordt nooit wat uitgepraat dus ik zit altijd met vreselijk veel opgekropte frustratie. Meestal gooi ik dat er later pas een keer uit (en dat wordt dan ruzie, of het is al ruzie en dat maakt het erger). Maar dan is het er in ieder geval uit. Moet je je hele leven anders ermee gaan rondlopen?

  8. Wauw, wat een goede blog! bedankt 🙂

  9. Wilde gewoon even zeggen dat ik het een heel mooi stuk vind!

    Persoonlijk vind ik zelf het moeilijke aan ruzie dat bij mij meteen de tranen opkomen zetten, maarja dat is niet echt iets waar je heel veel aan kan doen. Ik moet zeggen dat ik niet heel vaak ruzie heb, maar het brengt voor mij vaak duidelijkheid in waar we staan als het ware, iets dat erg positief is.

  10. Het allermoeilijkste aan ruzie maken vind ik dat ik heel bang ben mensen kwijt te raken. Dat ze me toch al stom vinden en dat dat dan de reden zou zijn om echt weg te lopen. Ik wéét dat het niet zo is, maar ik heb mijn beste vriendin zo hard nodig dat ik het niet durf te uiten als ik boos ben.

  11. Ik ben toch wel van het ontwijken en opkroppen om eerlijk te zijn. Ik vind het best wel vervelend en ik doe het met bijna alles, maar ik ‘weet niet beter’. Zo ben ik al mijn hele leven en ik heb het van huis uit meegekregen om emoties en gevoelens voor mezelf te houden.

  12. het goedmaken

  13. Haha, ik heb ook ‘goed’ ruzie maken gehad met therapie, maar ik geloofde daar nooit zo in, ik ben wel echt een gevoelsmens, en als ik écht boos ben, dan kan ik niet die regeltjes in mijn hoofd naar voren halen. Wel zijn het natuurlijk goede tips hoor, kan ze alleen zelf nooit zo goed toepassen.

  14. @ M.M
    Same story here…

    @ Waardevol
    Same story here, moet ook altijd janken.

    OT: Ik vind het vervelend dat IK altijd mijn excuses moet aanbieden, alsof het allemaal mijn schuld is… En dat mijn stiefvader dus wel “altijd” en “nooit” gebruikt.

  15. het moeilijkste aan ruzie maken vind ik,
    dat je soms het risico loopt dat de ander,
    hoe je ook probeert,
    de werkelijke essentie van jouw boos-zijn niet begrijpt
    of steeds blijft ontkennen of jou de bal terugspeelt,
    dat het, vooral, aan jou ligt
    en je daarmee met een nog rotter of nog meer boosgevoel laat zitten

  16. Het goedmaken van de ruzie. Dat vind ik het moeilijkst.

  17. Als ik ruzie heb met mijn ouders dan sluit ik me juist wél af.
    Of ik blokkeer, of ik ontplof. Meestal loop ik weg. Ga naar een vriendin, of trek mijn hardloopschoenen aan.

    Het nadeel is dat mijn ouders het nooit zien als ‘ruzie’ maar als een ‘meningsverschil’ of een ‘discussie’. Heel irritant af & toe.

    Nu woon ik niet meer thuis. Mijn ouders en ik hebben geen contact meer ( lang verhaal ), hoewel ik af en toe mijn verhaal ook kwijt kon aan mijn ouders, mis ik ze wel af en toe.

    Goed maken? Nee. Deze ruzie was te ernstig.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *