Goede opmerkingen van hulpverleners

Op de redactie hebben we allemaal te maken gehad met de zorg. Daar hebben we verschillende hulpverleners gehad die ons allemaal wilden helpen. Sommige hulpverleners hebben ons echter beter kunnen helpen dan anderen. Dat ligt natuurlijk aan verschillende factoren, maar sommigen wisten precies de juiste dingen te zeggen die ons raakten. In deze blog delen wij de goede opmerkingen van onze hulpverleners die indruk op ons hebben gemaakt.

Uiteraard zijn we ook benieuwd naar opmerkingen en adviezen die jij hebt gekregen van hulpverleners en die waardevol voor jou waren. Deel deze gerust onder deze blog. Wellicht help je hier anderen weer een beetje mee.

♥ Sandra 

”Het is niet jouw schuld”

Lange tijd heb ik gedacht dat ontzettend veel dingen mijn schuld waren. De problemen thuis voelden als mijn schuld, de scheiding van mijn ouders voelde als mijn schuld, mijn eigen problemen voelden als mijn schuld, misbruik voelde als mijn schuld. Ik droeg de last van de wereld op mijn schouders. Iemand hoefde maar een keer chagrijnig naar me te kijken en er gingen al allerlei alarmbellen bij me af: wat had ik verkeerd gedaan? Het moest wel mijn schuld zijn! Nog steeds is dat schuldgevoel wel een dingetje, maar gelukkig gaat het wel een stuk beter en daar heeft deze uitspraak erg bij geholpen. Ik heb in mijn behandeling veel EMDR gehad om nare gebeurtenissen te verwerken. Hierbij is het belangrijk om uiteindelijk te gaan benoemen wat er is gebeurd. Ik was er van overtuigd dat als ik dit zou vertellen, mijn therapeut het met me eens zou zijn dat het allemaal mijn schuld was en ik was dan ook verbaasd toen ze tegen mij zei dat niets van dit alles mij te verwijten viel. Ik heb nog wel een tijdje gedacht dat ze dit enkel zei omdat ze dat nou eenmaal moest zeggen als therapeut, maar het was iets wat ze bleef herhalen: ”Sandra, het is niet jouw schuld. Je kunt hier niets aan doen, het is niet jouw schuld. Het is niet jouw schuld.” Om zoiets keer op keer te horen van een professional, heeft me ontzettend veel gebracht, in positieve zin.

”Als er één vlek op je nieuwe jurk zit, dan ga je die toch ook niet verder verpesten?”

Om deze opmerking moet ik nog steeds wel lachen. Ik ben heel wat jaren in behandeling geweest bij een psycholoog die gespecialiseerd was in eetstoornissen. Als het ging over mijn eetbuien, dan ging het ook vaak over mijn zwart/wit denken rondom eten. Als ik iets gegeten had wat in mijn ogen niet gezond was, dan had ik het helemaal verpest en kon ik het maar beter goed verpesten. Zij kwam dan altijd met het volgende voorbeeld: ”als er een vlek op je nieuwe jurk zit, wat doe je dan? Ga je dat dan schoonmaken of zeg je dan ook: die jurk is nu verpest, dus laat ik ‘m maar goed verpest en er nog twintig andere vlekken op maken?” Hier konden we dan altijd erg om lachen. Het liet duidelijk zien wat een rare gedachte het eigenlijk was. Een dag is niet verpest als je iets eet wat in jouw ogen wat minder gezond is. Het is ook niet verpest als je een kleine eetbui hebt gehad. Het is enkel verpest als jij er die stempel op drukt en toegeeft aan dat negatieve gevoel. 

”Als je niet voor het leven kiest, dan gaat geen enkele behandeling werken”

Toen ik in de kliniek zat voor een intensieve behandeling, ging dat in eerste instantie helemaal niet zo soepel. Ergens wilde ik wel, maar ik herinner me ook goed dat iets in mij juist ook niet wilde. Ik was bang voor het leven. Een therapeut zei mij toen dat als ik de dood als een soort escape zou houden, deze behandeling niet zou gaan werken. Ik moest volgens haar er echt helemaal voor gaan en zelfmoord niet meer als een reële optie gaan zien, dan pas een behandeling echt een kans van slagen hebben. Ik besloot er toen echt voor te gaan. Dat klinkt nu wat makkelijker dan het daadwerkelijk was, maar uiteindelijk is het gelukt.  

schoenen

♥ Irene

“Als je één kopje stuk laat vallen, smijt je toch ook niet het hele servies kapot.”

Deze uitspraak is eigenlijk dezelfde als de uitspraak over de jurk van Sandra. Ik kon het mezelf altijd heel goed inbeelden dat ik een heel servies aan stukken gooi. Lijkt me overigens heerlijk om te doen, met oud servies dan, want het slaat natuurlijk helemaal nergens op als je dat servies gewoon nodig hebt. Het is inderdaad niet zo dat wanneer ik een oortje van een mok afbreek tijdens het afwassen ik meteen de hele vaat stuk ga gooien. In die zin slaat het dus ook nergens op om meteen maar een enorme eetbui te hebben wanneer je 1 stukje chocolade meer had gegeten dan op je eetschema stond. Deze denkfout maakte ik vaak. Het was voor mij alles of niets. Het heeft me op sommige momenten goed geholpen aan deze uitspraak te denken.

“Als je het niet probeert, zal je het ook nooit weten.”

Dit klinkt misschien een beetje suf. Alsof je een kind vertelt dat spruitjes best lekker kunnen zijn. Toch heeft deze uitspraak me echt heel erg veel geholpen. Ik vond herstellen van mijn eetstoornis soms ongelooflijk eng. Ik was bang voor een leven zonder eetstoornis, kon ik dat wel aan? Tja, er is maar één manier om daar achter te komen en dat is door het gewoon te doen, te onderzoeken en te ondervinden. Mijn psychologen stelden me gerust met de woorden dat ik altijd nog een eetstoornis kon hebben als ik dat echt zo graag zou willen, maar dat ik het dan wel eerst echt geprobeerd moest hebben. Ik heb dit al eens eerder verteld in een blog en het werkt zeker niet voor iedereen, maar voor mij was het een geruststellende gedachte. Hoe dan ook, nu ik een leven zonder eetstoornis heb, bevalt mij dat enorm en zou ik voor geen goud terug willen naar die schijnveilige tijd. 

♥ Scarlet
In de tijd dat ik in therapie was, heb ik met regelmaat fijne en goede adviezen gekregen van psychologen. Soms dácht ik alles zelf prima te weten en te beredeneren, maar bleek het tóch anders in elkaar te zitten. Ik zal hieronder enkele waardevolle zinnen vermelden die door hulpverleners tegen me zijn gezegd.

“Accepteren dat het slecht gaat werkt soms beter dan ertegen vechten”

Constant was ik eigenlijk in gevecht met mezelf. Ik wilde alles zo goed mogelijk doen. Ik wilde vechten voor mijn leven, vechten tegen de depressie en strijden tegen al die nare eetstoornis gedachtes. Dit maakte dat ik met regelmaat boos was op mijzelf, omdat niet alles ging zoals ik wilde. Het lukte me niet om mijn bed vroeg genoeg uit te komen of om mijzelf in gang te zetten en actief te laten zijn in het weekend. Door boos te worden op mijzelf werd mijn dag vaak nog slechter. Zelf was ik me hier onvoldoende bewust van, totdat iemand me aanraadde om af en toe eens te accepteren dat het even wat minder gaat. Ga gewoon eens overdag een uurtje in bed liggen als je je slecht voelt en sta jezelf dit toe… Ik volgde dit advies op en merkte direct dat me dat veel meer hielp dat telkens boos worden op mijzelf. Na dat uurtje in bed kon ik er veel beter tegenaan en kon ik de draad vaak weer positief oppaken. Dit in tegenstelling tot wanneer ik boos werd op mijzelf, uiteindelijk boos in bed belandde met een slaappil en hier de rest van de dag niet meer uit kwam…

“In plaats van streng voor jezelf te zijn, mag je mild voor jezelf zijn”

Eigenlijk staat dit advies een beetje in het verlengde van het voorgaande. Die mildheid richting mijzelf helpt me veel beter in het leven, dan constant streng te zijn voor mijzelf. Dat laatste maakt me kil, hard en eenzaam. Het maakt me geen mooier en sympathieker mens voor mijzelf, noch voor de ander. Met mildheid bereik ik een stuk meer in mijn leven dan met hardheid. Dat sluit ook weer mooi aan bij een advies wat ik recent nog kreeg.

“Probeer eens met mededogen naar die eetstoornis kant te kijken”

Ik was heel hard en streng ten opzichte van al die nare eetstoornis gedachtes en dwang die hierbij kwam kijken… maar het hielp geen bal. Hoe ik me er ook tegen verzette, ik ging erin mee. Alsof ik geen keuze had. Totdat iemand me adviseerde in plaats van de eetstoornis gedachtes het zwijgen op te leggen, er met sympathie en mededogen naar te luisteren en te onderzoeken hoe deze als het ware te troosten. Dat klinkt wat zweverig en ik ben verre van zweverig, maar het helpt wel en heeft ook al aardig wat geholpen.

“Het leven is niet leuk”

Het laatste ‘advies’ wat me de afgelopen tijd ook heeft geholpen is een zin van een psychiater die zei dat het leven ook gewoon niet leuk is. Ja, het kent zat mooie momenten, maar ook heel veel narigheid. Daar hebben we allemaal mee te dealen en we kunnen er allemaal het beste van maken. Het feit dat iemand met een goed beroep, die krachtig overkomt, een gezin heeft en ga zo maar door, ook laat merken dat ze het leven vaak genoeg niet leuk vindt, stelde me een soort van gerust. Het maakt het makkelijker om tegenslagen te accepteren en relativeren.

meisje

♥ Danique

“Je bent niet slecht en je moet je ook niet slecht voelen. Je hebt alleen een fout gemaakt”

Ik vond dit heel fijn om van de therapeut te horen. Ik vond het vroeger altijd lastig om fouten te maken. Nog steeds trouwens wel hoor, maar ik denk dat dat ook wel normaal is. Tijdens mijn eetstoornis kon ik mezelf echter volledig afstraffen als ik een keer een foutje had gemaakt. Ik vond het heel moeilijk om in te zien dat fouten maken menselijk is en dat iedereen het dus doet. Het was daarom fijn toen deze therapeut tegen mij zei dat ik niet meteen een slecht mens ben als ik een keer wat verkeerd doe. Ik heb mezelf langzaam maar zeker leren vergeven. Ook leerde ik om minder hoge eisen aan mezelf te stellen. Het is oké als er een keertje iets niet goed gaat. Daar leer je alleen maar van.

“Je hebt een keuze, hier, vandaag, altijd”

Dit was het allereerste wat een therapeut tegen mij zei. Het voelt vaak alsof we geen keuze hebben. Alsof het leven ons overkomt en we daar niks aan kunnen doen. Sommige dingen overkomen ons inderdaad, maar mijn therapeut wilde mij toen duidelijk maken dat we wel een keuze hebben in hoe we met dingen omgaan. Zo ook de eetstoornis. Ik kon ervoor kiezen om me hier het slachtoffer van te voelen of om me er keihard tegen te gaan verzetten. Het was een keuze tussen leven of dood. Ik ben maar al te blij dat ik voor het eerste heb gekozen. 

Welke waardevolle woorden van een hulpverlener hebben jou geholpen?

Danique

Geschreven door Danique

Reacties

31 reacties op “Goede opmerkingen van hulpverleners”

  1. “Gras groeit niet harder door eraan te trekken”
    Ik probeerde soms sommige dingen bij mezelf af te dwingen. Herstel met name. Maar soms was het beter om mezelf te richten op hoe ik andere vaardigheden kon leren. Dus daarmee werd in dezelfde zin gezegd “wat je water geeft, groeit.”

    “Ik vind jou leuk, maar die eetstoornis van jou kan ik wel schieten.”
    Als ik weleens zei dat ik een rotmens was, wat een bepaalde periode vooral was omdat ik veel loog om het eten.

    “wat zegt je gezonde kant nu?”
    Ipv alleen te kijken naar mijn gestoorde gedrag ook kijken naar mijn gezonde kant

    “je hebt er niet voor gekozen om een eetstoornis te krijgen, maar je kunt wel voor herstel kiezen”

    1. Die eerste zin is ook iets wat mijn hulpverlener vaak tegen me zegt en mij geeft dat vaak dan het gevoel dat als ik het gewoon probeer het goed genoeg is en het echt niet sneller gaat door te vinden dat het nu moet lukken.

  2. Tijdens mijn opname zei een verpleegkundige vaak tegen me `het is ook k#t`, dit vond ik destijds fijn om te horen. Hierdoor hoefde we geen ellenlange discussie te voeren, door dit zinnetje liet ze blijken dat ze begreep dat ik baalde van mijn gedwongen opname en daardoor konden we toch in contact blijven en samenwerken.

  3. “Opgeven is geen optie, dan geef je je leven op”
    Dit kreeg ik te horen toen ik de energie niet meer dacht te hebben om een behandeling aan te gaan. Het klinkt hard, maar het was precies wat ik nodig had om de motivatie weer terug te krijgen.

    “Je moet het wel zelf doen, maar je hoeft het niet alleen te doen”

  4. “Als je 80 jaar bent en terugkijkt op je leven, wil je dan denken ‘fijn dat ik zo van het leven genoten heb’ of ‘fijn dat ik geen stuk verjaardagstaart gegeten heb en iedere avond een omweg naar huis wandelde’?”
    “Gedachtes zijn maar gedachtes, niet meer dan dat. Je hoeft er niet naar te luisteren.”

  5. “Je hebt geen Fout gemaakt. Je hebt de keuze gemaakt die op dat moment voor jou de beste was. Maar niets neemt weg dat je er nu een andere kan maken”

    ” Er is niets mis met jou”

    ” Ja je kan doodgaan aan an, maar weet dat je er ook mee kan leren leven”

  6. Mijn psycholoog heeft heel erg veel goeie dingen gezegd, ik kon het ook heel erg goed met haar vinden. Dit zijn een aantal dingen die ik mij nog van het laatste gesprek (en ze heeft ze vaker gezegd) kon herinneren.

    ‘fiets hem erin’
    Dit zei mij psycholoog altijd als ik iets wilde vertellen wat ik lastig vond. Doordat ze dit zei, moesten we vaak allebei lachen en ging het praten veel makkelijker.

    ‘het is allemaal zo logisch dat je dit ervaar’
    Ik voelde mij vaak raar, doordat zij dit vertelde, voelde ik mij minder raar en wist ik dat ik niet de enige ben die dit zo ervaart.

    ‘schaamte hoeft niet’
    Als ik iets wilde vertellen waar ik mij voor schaamde zei ze dit altijd. Ook nadat ik hetgeen had verteld, zei ze dit nogmaals. Dit heeft mij heel erg geholpen om dingen tegen haar te zeggen.

    ‘ik ken niemand die….’
    Als ik dingen vertelde waarvan ik dacht dat ik de enige was, zei ze dit altijd. Dat hielp mij zo veel, ik had niet meer het gevoel dat ik de enige was die iets niet kon.

  7. Mij heeft het echt geholpen dat mijn coach laatst tegen mij zei;
    Als je later terugkijkt op je studentenleven of vakantie zijn de momenten dat je uitgaat, iets gaat drinken met vrienden, uit eten gaat, picknick in het park, roadtrips etc de momenten waar je met plezier aan terugdenkt. Niet de 1000 selfies met sixpack die je maakt als je alleen in je kamer zit terwijl je vrienden uit gaan en leuke dingen doet, maar jij te bang bent om te eten/drinken omdat je niet je shape kwijt wilt raken.

  8. Je bent niet gek, je doeg soms gek

  9. Rommelen is schommelen.

    Deze uitdrukking hielp enorm elke keer weer als ik een terugval heb en mijn lichaam uit balans raakt. Nu ben ik juist allert om normaal te doen met eten.

    Alles wat in duigen is gevallen kun je weer opbouwen.

    Hier geloof ik in. Het is nooit te laat en er zijn altijd mogelijkheden.

  10. “kiijk omhoog in plaats van naar de grond, dan zie je zo veel meer!”

  11. een zin die ik laatst meekreeg: je kunt slachtoffer zijn van het verleden of de regisseur van de toekomst (worden)

  12. Je bent een kanjer, ik ben blij dat je er weer bent.

  13. goeie blog

  14. Zo, die van de jurk en het servies komen binnen! Ik ga ze onthouden.

    Mijn therapeut zei vaak: ‘Jouw waarde hangt niet af van wat je doet of wie je bent; je bent waardevol omdat je mens bent, zelfs al lig je de hele dag in bed.’

  15. “Laat jouw humeur waarmee je opstaat je dag niet bepalen, maar kies zelf je stemming.”
    Omdat ik iets te vaak met de pakken neer zat, al direct na het opstaan, omdat ik me ‘gewoon zo voelde’. Nu voel ik me ‘gewoon’ goed omdat ik daarvoor kies.

    “Het leven is een leeg boek en de bladzijdes vul je zelf in.”
    Omdat ik teveel afschuif naar ‘dit overkomt mij’ of onmacht. Keuzes heb je iedere dag opnieuw, hoe onmogelijk het soms ook lijkt.

  16. “Weet je, ik zat een keer met een vriend in de bioscoop en hij legde ineens zijn hand op mijn been en ik schrok en verstijfde en wist niet wat te doen, maar ik was 17.’ Om aan te geven dat zij totaal onvoorbereid was op het volwassen leven in heel veel dingen, gaf zij vanuit haar eigen ervaring een voorbeeld. Dat vond ik zo tof en lief en kwetsbaar. Dat had ze gedaan voor mij. Zij was de enige die ook steeds met kennis kwam over hoe eetstoornissen werken, hoe psychologisch het doorwerkt op alles in je leven; alles om mij werkelijk te helpen. Ze verspilde niet haar tijd door nutteloze informatie te verstrekken of energieverspillende dooddoeners naar mij toe te werpen als: “Hoe denk jij er nu over en ik kan je helpen maar je zult het uiteindelijk zelf moeten doen of de eeuwige, kom uit de slachtofferrol en alles in die richting. Zij was de enige die in 15 minuten begreep over onderwerpen als narcisme wat al die andere hulpverleners in 15 jaar niet begrepen. Ik ben haar eeuwig dankbaar.

  17. “Ik heb hier een briefje van 50, die is 50 euro waard toch? Als ik ‘m nu opvouw, is ie dan minder waard? En als ik ‘m helemaal verfrommel en vies maak, wordt ie dan minder waard?”
    Met andere woorden: je schoonheid, je waarde als mens zit van binnen. Jij bent waardevol, wat er ook met je gebeurd is en wat je jezelf ook aandoet.
    Dit voorbeeld onderstreepte ze door een papiertje op te vouwen, na al die jaren heb ik dat nog steeds in mijn portemonnee zitten om me hieraan te herinneren. 🙂

  18. “Het verleden komt nooit meer goed. En kun je ook niet veranderen.”

    Dit laat mij wel in zien dat je nu in het hier en nu altijd andere keuzes kunt maken. Die in het verleden dingen hebben verpest voor je.
    Dat je een ander pad kunt kiezen dan je verleden.

  19. ‘Het is wel vervelend maar geen ramp.’

    In mijn hoofd maakte ik altijd direct een ramp van een lastige situatie.
    Mijn therapeut zei deze zin dan altijd, dat realativeerde de situatie altijd voor me.

  20. Wat een super fijne blog en ook de reacties vam de proudies hier onder!

  21. ‘Ik heb het volste vertrouwen in je, nu jij zelf nog..’

    En

    ‘Juist de balans is belangrijk, dat je dagen hebt die soms neutraal, soms heel
    fijn zijn en soms minder, maar ook niet helemaal dramatisch’

    Dit hielp mij zo!

  22. Ik wilde het graag nog even precies overbrengen.. dit was het:

    ‘Ik vind het juist getuigen van volwassenheid en gezondheid dat je nu aan de bel trekt omdat het niet zo goed met je gaat. Dat biedt mogelijkheden om er op een gezonde manier mee om te gaan en ook je omgeving daarin te betrekken. Juist de balans is belangrijk, dat het niet altijd perfect hoeft te gaan, maar ook niet meteen helemaal dramatisch.’

  23. “Je kunt jezelf nu beschermen. Je mag grenzen hebben.”

    In mij was het zo logisch dat wat toen gebeurde, zich steeds zou (kunnen) herhalen. Dat maakte me enorm bang in het hier en nu. Maar ik ben niet meer (alleen) dat kleine meisje. Ik kan nu veel meer doen dan toen. Dit inzicht brengt me bij mijn eigen kracht.

  24. “Soms is loslaten veel krachtiger dan verdedigen of vasthouden”

  25. “Humor is de grootste vijand van angst”

  26. Goede blog!! 🙂

  27. “Dat verdiende jij niet!”
    En: “Daar waar je je aandacht op richt, daar zal je naartoe gaan”.

  28. “ meisjes met dezelfde kledingmaat als jouw kledingmaat, vindt je die ook dik? “

  29. Let Go ,let God !
    Je kunt alles niet alleen,sommige dingen moet je overgeven .Je kunt niet alles zelf regelen en bepalen.Als je ze overgeeft en vertrouwen hebt komen de oplossingen vaak vanzelf naar je toe.

    Het gaat er niet om dat je valt,maar dat je weer opstaat !

    Luister naar de kleine stem in je !

    Liefde is het tegenovergestelde van angst.

    Andere mensen hebben hun eigen kracht en hun eigen weg te gaan.Je bent niet verantwoordelijk voor hun gevoelens.Zij moeten er zelf mee (leren) omgaan.

    Probeer het grote geheel te zien

    Moeilijkheden in het leven is de compost dat je doet groeien.Je bent niet gebroken omdat je moeilijkheden hebt meegemaakt of meemaakt.ELK mens krijgt zijn portie.

  30. Copingsvaardigheden aanreiken van hoe je het beste iets kunt oplossen.Steun en inzicht is belangrijk als ook begrenzing. Zingeving voldoening en vervulling. Soms is er een blinde vlek en kun je het grote geheel niet zien.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *