Heb ik anorexia?

Deze vraag heb ik mezelf maar al te vaak afgevraagd of ingetypt in andere woorden op Google. Ik wilde weten wat er me me was. Heb ik anorexia? Heb ik een eetstoornis en wat voor eentje dan? In ieder geval had ik problemen met eten, maar als ik meisjes op tv of in documentaires voorbij zag komen met anorexia, herkende ik mezelf daar weer niet volledig in. Zo dun was ik nou ook weer niet.

Ik schrok vaak als ik zulke magere meisjes zag, maar hoe langer mijn eetproblemen duurden, hoe meer ik erop wilde lijken. Ik wilde ook graatmager worden, misschien dat mensen mij dan wel zouden begrijpen en ik eindelijk mijn doel had bereikt. Intussen klooide ik wat af en bestond mijn leven jaren lang uit schommelen in gewicht en mislukte lijnpogingen. Ik begon mezelf steeds stommer te vinden en was vaak erg somber en verdrietig. Ik piekerde die jaren heel wat af op mijn kamertje in mijn eentje.

Welke eetstoornis je hebt is eigenlijk helemaal niet zo belangrijk. Toch kan het op dit moment wel heel belangrijk zijn om dat te weten voor jou. Toch is het goed om te weten dat het er niet om gaat hoe je problemen heten, maar da tje problemen hebt. Wanneer iemand zich lange tijd niet goed voelt, heel veel piekert of bijvoorbeeld gewoon heel ongelukkig is, heeft dat ook geen naam. Toch mag zo iemand hulp vragen en kunnen gesprekken met een huisarts, psycholoog of maatschappelijk werken heel goed helpen. Je hoeft geen eetstoornis te hebben, om hulp te krijgen of gewoon helemaal niet happy te zijn.

Of je anorexia hebt, kunnen wij jou niet vertellen. Of je een eetstoornis hebt ook niet. Zo’n diagnose wordt namelijk niet zomaar gesteld en kan alleen gesteld worden door een arts, psychiater of een psycholoog. Je kunt dus uren blijven zoeken naar het antwoord op de vraag of je een eetstoornis, boulimia, anorexia, eetstoornis NAO of BED hebt, maar het antwoord staat niet op internet en zelfs niet op de grootste website voor mensen met een eetstoornis.

Als er gedacht wordt dat iemand een eetstoornis heeft, wordt er meestal aan de hand van een lijst met symptomen in gesprekken vastgesteld of iemand anorexia, boulimia, eetstoornis nao of een eetbuistoornis (BED) heeft. De symptomen van de stoornissen kun je vinden onder de woorden.

Bij anorexia speelt er vooral een grote angst om aan te komen, terwijl de persoon met anorexia juist ondergewicht heeft. Verder is er sprake van een beperkte voedselinname en compenseren. Dat compenseren kan op allerlei manieren gebeuren, waaronder zeer streng lijnen, overmatig sporten, braken of laxeren. Verder zijn er vaak ook problemen met het uiten van emoties, is er sprake van een destructieve vorm van perfectionisme en somberheid.

Wat iemand eet met anorexia en wat iemand weegt met anorexia kan heel verschillend zijn per persoon. Om de exacte diagnose anorexia te stellen, moet iemand aan veel van de symptomen voldoen. Is dat niet het geval of zijn er grote verschillen op bepaalde gebieden, dan valt iemand die veel kenmerken van anorexia heeft ook wel in het vak ‘eetstoornis NAO’. De meeste mensen hebben eetstoornis NAO, omdat je nu eenmaal niet altijd exact voldoet aan kenmerken van een vastgestelde eetstoornis. Wel is er vaak een neiging naar anorexia of een neiging naar boulimia.

Anorexia is niet ernstiger dan bijvoorbeeld boulimia of eetstoornis NAO. De diagnose zelf zegt dan ook niets over de ernst van de problematiek. Zo zegt een depressie niet over de ernst van de depressie en autisme niets over de ernst van de problemen die iemand met autisme kan hebben. Denk dus niet dat je moet voldoen aan een andere lijst met symptomen dan de symptomen waar je al last van hebt. Het is al rot genoeg dat je last hebt van de dingen die er zijn.

Sommige mensen met eetstoornis NAO, boulimia of mensen die al anorexia hebben, willen graag anorexia hebben. Dat klinkt heel gek. Ik heb daar een keer een blog over geschreven. Ook hebben we er een ander artikel over dat laat zien waarom je echt geen anorexia wilt hebben.

Anorexia is een rottige eetstoornis. Net zoals alle andere eetstoornissen. Probeer jezelf niet in een diagnose te stoppen, maar probeer te zijn wie je bent, met je problemen en daarvoor hulp te vragen. Denk je dat je een eetstoornis hebt, lees dan dit eens. Heb je geen eetstoornis, maar wel problemen, lees dan dit eens. Neem jezelf in ieder geval serieus, welke problemen je ook hebt en wat je eetstoornis ook inhoudt. Het gaat er niet om wat je weeg, wat je eet, hoe vaak je braakt of hoe snel je afvalt. Het gaat erom dat je je * voelt. Een eetstoornis is geen gewichtsstoornis, maar een psychisch probleem; een probleem in je koppie.

Ik weet goed hoe lastig het is om stappen te zetten en jezelf serieus te nemen, maar ik weet ook waarom het zo fijn is om geen eetstoornis meer te hebben en weer te leren gelukkig te zijn met je leven. Dat gun ik jou ook. Of je nu anorexia hebt, boulimia of wat dan ook.

P.s. Herken je je nou in bovenstaande én zou je het prettig vinden om hierover eens door te praten, kom dan gerust eens langs in onze dagelijkse chats tussen 19:00 uur en 21:00 uur of open een topic op ons forum.

Redactie

Geschreven door Redactie

Reacties

5 reacties op “Heb ik anorexia?”

  1. Heel herkenbaar om anorexia te wĆ­llen hebben. Voel me altijd de loser onder de eetstoornissen. Ook omdat zoals hierboven ook bed meestal/altijd als laatste wordt genoemd. Op zich is het met de DSM ernaast vrij makkelijk vast te stellen welke eetstoornis je hebt. De juiste therapie ervoor vinden is een stuk lastiger, omdat dit voor ieder persoon anders werkt.

  2. Ik heb beide gehad. Als je anorexia hebt en ondergewicht is het opvallend dat er ‘iets’ is, wil iedereen je helpen, heeft men nog iets van ‘medelijden’ met je, wat je dan juist vaak niet wilt, uit schaamte, maar goed. Maar het voelt nog altijd beter want je hebt het niet eten onder controle, het gaat op jouw manier. Wanneer je eetbuien hebt, heb je iets vooral niet onder controle en dat voelt echt heel naar en als je dan ook nog overgewicht hebt, vinden mensen je al snel ongedisciplineerd of dom. Je wordt echt meer gediscrimineerd en als je het erover hebt, spelen veel mensen, (niet iedereen) steeds in op dat je het toch vooral zelf moet oplossen.
    Terwijl ik eetbuien erger vind, dan het hebben van anorexia. Anorexia, hoe naar ook, is nog iets van ‘stabiel’. Bij eetbuien weet je nooit waar je aan toe bent in hoe je je lichamelijk voelt en daarmee ook weer geestelijk, omdat een eetbui ontzettend (deprimerend) doorwerkt op je geest die meestal standaard al gedeprimeerd is, omdat je met dit probleem zit.

  3. Ik ben het eens met d en lost girl. Ik heb 7 jaar anorexia gehad en nu heb ik al een jaar BED. Ik vond het minder erg om anorexia te hebben omdat ik – zoals d zegt – wist waar ik aan toe was. En inderdaad : eetbuien worden harder veroordeeld door de buitenwereld, heb ik al ervaren.

    Tijdens mijn anorectische periode dwongen mijn ouders mij om hulp te zoeken, terwijl ze nu constant commentaar hebben op mijn overgewicht en eetbuien. Zij willen niet inzien dat BED Ć³Ć³k een eetstoornis is šŸ™

  4. Herkenbaar, mooi blog! Bij mij werd eerst eetstoornis NAO vastgesteld, neigend naar Anorexia. Ik weet nog hoe ik daarvan ‘baalde’, voor mijn gevoel werd ik pas serieus genomen als ik Anorexia zou hebben. Ik zou in ieder geval mezelf pas serieus nemen als het Anorexia heette…
    Het moment dat ik levensbedreigend ondergewicht had en het idd Anorexia heette, voelde ik me zo mogelijk nog dikker en nog minder waard om behandeld te worden dan eerst. Dat naampje zegt echt helemaal niets. Erg genoeg voel je je toch nooit, maar die behandeling waard ben je altijd!

    Ps. Ik denk dat deze blog nog geperfectioneerd had moeten worden, hihi. šŸ™‚ De links bij “lees dit eens” zijn nog niet toegevoegd en “het gaat erom dat je je * voelt”. Maar dat geeft niets! šŸ˜‰

  5. Inderdaad heb je het gevoel dat je alleen met anorexia serieus genomen wordt .
    Als je een ander e.s. hebt denken ze dat het best wel meevalt, hoewel mijn leven met anorexia veel minder ontwricht was dan nu en ik toen zelfs beter at.

    Goede tip om bij jezelf te blijven wanneer je hulp vraagt en je niet te vereenzelvigen met een diagnose.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *