Hoe vaak weeg jij jezelf?

Hoe vaak weeg jij jezelf? Iedere dag? Meerdere keren per dag of misschien maar eens per maand of zelf niets vaker dan eens per jaar? Mijn weegschaal was kapot, wat maakte dat ik me nagenoeg nooit woog en als ik me dan toch eens uit nieuwsgierigheid wilde wegen, gaf het ding een onbetrouwbaar getal aan. Rond mijn 21ste was dit wel anders, toen woog ik mezelf meerdere keren per dag. De eetstoornis in mij wilde iedere ochtend en avond weten wat de stand van zaken was. Op basis van het getal op de weegschaal kon ik mijn voedselinname van die dag bepalen en daar werd mijn stemming op aangepast. Was ik aangekomen, dan moest ik die dag weinig eten. Was ik afgevallen dan mocht ik hetzelfde eten als de dag ervoor of stiekem heel ietsje minder eten om nog wat extra te kunnen afvallen.

Het gewicht op de weegschaal was hoe dan ook nooit goed genoeg. Soms schrok ik er weleens van. Dan was ik even bang voor mijn gezondheid. Die angst maakte echter al snel plaats voor trots en doorzettingsvermogen. Ik zou nog beter mijn best doen. Mijn weegschaal was mijn veiligheid, mijn controle. Het liefst nam ik het ding overal mee naar toe. Ik had ook allerlei weegschaal gewoontes. Als ik niet kon wegen raakte ik namelijk lichtelijk in paniek. Ik wist dan niet wat mijn gewicht was en ik kon dan weleens aangekomen zijn zonder dat ik dat wist. Uit voorzorg moest ik dan al minder eten. Als ik een weekendje naar mijn vriendin ging aan de andere kant van het land, nam ik mijn weegschaal mee in mijn reistas. Eigenlijk bizar, maar toen had ik dat helemaal niet door. Het was voor mij normaal geworden en zoveel last had ik er zogenaamd niet van.

Hoe vaak weeg jij jezelf?

Voordat ik een eetstoornis ontwikkelde stond er bij ons thuis in de badkamer een weegschaal. Ik woog me nagenoeg nooit, simpelweg omdat het me niet zoveel interesseerde. Ik at normaal, pastte iedere dag nog gewoon in mijn kleding en zat goed in mijn vel. Vaker dan eens per 3 maanden woog ik mezelf niet en het getal was dan altijd ongeveer hetzelfde. Mijn ouders wogen zich ongeveer eens per maand.

Ik heb een weegschaal onder mijn bed staan, maar eigenlijk weeg ik mezelf niet zo vaak. Als ik op vakantie ga en mijn koffers wil wegen, doe ik dit wel door mijzelf ook te wegen. Verder gebruik ik hem als ik gewoon een keer benieuwd ben omdat ik merk dat mijn kleding bijvoorbeeld wat strakker of losser zit dan ik gewend ben. Eigenlijk kom ik elke keer tot de conclusie dat mijn gewicht redelijk gelijk blijft en blijft schommelen met ongeveer 2 kilo. Dat is normaal bij mij en ik weeg daarom ook niet zo vaak omdat ik dan zie wat ik toch al weet. ~ Tine

Een tijd geleden las ik een artikel in de New York Times waarin stond dat het voor twintigers gezond is om zichzelf regelmatig te wegen. Ik stel hier mijn vraagtekens bij. Wat is bovendien regelmatig? Ik denk niet dat je als gezond jong mens jezelf vaker dan eens per maand hoeft te wegen. Je weet wat je eet en je weet of je kleding nog past en op basis daarvan kan je al een heleboel zeggen over je eigen gewicht. Los hiervan schommelt je gewicht nu eenmaal ook wat door de weken heen. Ikzelf ben bijvoorbeeld echt wel bijna een kilo zwaarder als ik ongesteld moet worden. Mijn gewicht in de avond is ook anders als in de ochtend.

Het is helemaal niet realistisch om je gewicht te vaak te controleren. Dit zegt dan namelijk meer over de schommeling in de hoeveelheid vocht en eten/ontlasting in je lichaam, dan over een daadwerkelijke gewichtstoename of -afname. Als je je hier bewust van bent is dat natuurlijk onschuldig, maar als je je eten en bewegen telkens aanpast op een gewicht dat je te regelmatig controleert, dat is het niet helpend.  

Vroeger stond ik standaard twee keer per dag op de weegschaal, later één keer per dag. Nu is dat helemaal niet meer zo. Ik weeg mezelf zo nu en dan, maar hoe vaak precies weet ik eigenlijk niet. Destijds had ik daar een heel ritueel voor, nu weeg ik mezelf af en toe als ik wil weten hoeveel mijn hond weegt. Ik ga er dan eerst zelf op staan en daarna met haar, op die manier weet ik haar gewicht. Automatisch weet ik dan ook die van mij. ~ Zara

Hoe vaak is het nou normaal om jezelf te wegen? Eens per week? Eens per maand? Eens per half jaar? Ik denk dat eens per maand prima is, maar als je je lichaam kent niet per se nodig. Jezelf vaker dan eens per maand wegen kan goed zijn als je problemen hebt met je gewicht. Het is dan wel belangrijk om je motivatie om jezelf vaker dan eens per maand te wegen te achterhalen. Is dit omdat je die controle nodig hebt? Is dit omdat je naar een ongezond gewicht wil afvallen? Is dit om dat je je eten en dag laat bepalen door je gewicht? Of is het enkel om je gezondheid in de gaten te houden? 

Hoe vaak weeg jij jezelf?

Misschien weeg jij jezelf nu wel iedere dag en raak je in paniek als je jezelf een keertje niet kunt wegen. De weegschaal voelt als jouw veiligheid en je zal er alles aan doen om dat ding zo lang mogelijk bij je te houden. Je zal het minder vaak wegen uitstellen en 100 smoesjes op een serveerblaadje hebben waarom die wegschaal echt wel goed is voor jou. Voor jou of voor je eetstoornis? Minder wegen heeft mij uiteindelijk vooral heel veel rust gegeven. Ik leerde naar mijn lichaam luisteren, liet mijn voeding, beweging en stemming niet langer bepalen door wat ik die ochtend woog. Het zorgde voor rust in mijn hoeft en een gevoel van meer vrijheid. 

Door mijn terugval heb ik ook weer veel last gehad van het constant mezelf moeten checken op die weegschaal. Keer op keer nam ik mezelf voor het minder vaak te doen. Dat lukte tot op zeker hoogte. Van dagelijks naar wekelijks… totdat het weer even minder ging. Dan had dat getal weer enorm veel invloed en moest het weer vaker. Nu bouw ik het wekelijks wegen af naar uiteindelijk hopelijk weer maximaal maandelijks tot nagenoeg nooit. Hoe? Er zit gewoon geen batterij meer in de weegschaal… en de enige die weet waar die is, is mijn vriendin. We hebben hierover samen een duidelijk afspraak gemaakt en dat werkt ~ Scarlet – september 2018

Het is echt aan te raden om het te vaak wegen langzaam af te bouwen. Spreek met iemand af hoe je dit gaat minderen en vraag steun. Je kunt ook afspreken om bijvoorbeeld alleen bij de instelling waar je hulp hebt te wegen of enkel bij een vriendin die jouw weegschaal in beheer heeft. Het voelt misschien als je eigen glazen ingooien, maar eigenlijk is het vergelijkbaar met het in beheer geven van je sigaretten. Eerst is het heel onprettig, maar op lange termijn is afkicken van de weegschaal alleen maar goed voor je.

Fotografie: Yagui7

Hoe vaak weeg jij jezelf?

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

54 reacties op “Hoe vaak weeg jij jezelf?”

  1. Ik weeg mezelf weer dagelijks… binnenkort ga ik op vakantie (voor het eerst in jaren) en maak me er erg druk om dat ik me daar niet wegen kan. Het getal op de weegschaal zegt mij namelijk of ik het goed doe (afvallen) of niet (gelijk blijven, aankomen of zelfs te weinig afvallen)… triest, maar nog te weinig motivatie (of teveel angst) om het te kunnen veranderen.

  2. Af en toe, ik weet niet precies hoe vaak. Misschien eens per maand? Eigenlijk heeft het weinug toegevoegde waarde.

  3. Sommige tijden twintig keer per dag en andere tijden een haslf jaar niet. Helemaal afhankelijk van mijn geestelijke gesteldheid.

  4. Ik woog mijzelf dagelijks…. nooit tevreden en het kon min dag eigenlijk alleen meer slechter maken aangezien in nooot tevreden was. Mijn ambulant begeleidster besloot samen met mij im mijn weegschalen mee met haar te nemen. Ik zeg weegschalen omdat ik er 2 had. Een digitaal en de ander op de ouderwetse manier, voor het geval de ander het niet deed. Nu zit ik iets meer dan 4 maanden zonder weegschaal en ik denk er elke dag nog aan. Ik wil ze zo snel mogelijk terug eigenlijk. Maar ik weet ook dat dat mij niet gaat helpen….

  5. Nauwelijks inmiddels. Ik weet het wel ongeveer en als ik het al wil weten, weeg ik op m’n werk, omdat die net iets meer info geeft.

  6. Ik wil er zo graag vanaf… maar weeg me nu nog meerdere keren per dag.
    Het is mijn doel om dit nog ong. 1x per maand te doen.

    1. Probeer er echt iets aan te veranderen. Het werkt je herstel zo tegen… x

  7. Ik weeg mezelf een keer per week. Dit is om naar een gezond gewicht toe te werken.

  8. Ik weeg mijzelf wekelijks. Vlak voor mijn menstruatie ben ik een kilo zwaarder. Ook het gebruik van de pil heeft mijn gewicht doen toenemen. Op vakantie weeg ik mijzelf niet. Nooit gedaan ook.

  9. Ik deed het 3 keer pet dag, vind het heel moeilijk maar heb met mijn hulpverleenster de afspraak om alleen tijden therapie te wegen. 1 x per week. Ik voel me dik en volgevreten van mijn eetlijst, heb mijn enkel banden gescheurd en kan weinig bewegen. Ben bang aan te komen van de medicatie en het niets doen. Bang dat ik straks niet meer in mijn kleten pas. Ik wou dat er een knop was om de es uit te zetten.

  10. Ik doe het gelukkig nooit meer, heel blij mee. Naar mijn mening hoef je het helemaal niet te doen als je gewoon je kleren blijft passen en je goed voelt

  11. Ik weeg me elke ochtend en houd mijn gewicht bij in een schema. Ik weet wel dat het niet normaal is om jezelf zo vaak te wegen, maar aan de andere kant zegt iets in mij dat het geen kwaad kan en dat ik er vooral mee door moet gaan.

    1. …en wat gebeurt er als je het een paar ochtenden niet doet?

      1. Dat is een lastige vraag. Ik durf het gewoon niet om mezelf niet te wegen, bang om de controle kwijt te raken en om dan weer aan te komen. Ik zit er eerder aan te denken om me ‘s avonds ook te gaan wegen, dat deed ik eerder ook maar daar ben ik op advies van anderen, met veel moeite, mee gestopt. Het kost me elke avond steeds meer moeite om me niet te wegen.

  12. Ik weeg me, als ik eraan denk, ong maandelijks bij mijn schoonmoeder. In onze weegschaal zitten op dit moment geen batterijen en ik vergeet er altijd te kopen bij het boodschappen doen.
    Niet dat ik me anders meer zou wegen. Is enkel om mijn gewicht een beetje in het oog te houden. Mijn gewicht is namelijk stabiel, maar mijn eetpatroon is dat niet echt.

  13. Woog mezelf meerdere keren per dag… nu nooit meer…

  14. Ik heb geen weegschaal. Dat ding bepaalt mijn stemming, heb ik geen zin in.

    1. Heel verstandig 🙂

  15. Heb me ooit elke dag gewogen. Nu wil ik het niet weten en heb geen weegschaal meer. Helaas moet ik elke week in het ziekenhuis verplicht op de weegschaal, waar ik een hekel aan heb. Dat fuckt dan ook echt met mijn hoofd. Ik ben de dagen ervoor bezig het getal te controleren en na het wegen voel ik me altijd kut over het getal en wil ik weer afvallen. Terwijl ik zonder het wegen gewoon naar mijn lichaam zou luisteren. De weegschaal houdt me dus juist tegen om echt te herstellen.

  16. Ik heb mezelf nooit zo vaak gewogen. Ik heb zelf ook geen weegschaal. Maar ik woog mezelf weleens bij mijn ouders. En nu moet ik bij therapie standaard op de weegschaal staan. Dat was wekelijks. Maar omdat mijn therapie nu langzaam afgebouwd wordt, willen ze dat ik me elke week thuis ga wegen. Ik moet daarvoor een weegschaal kopen. En dat wil ik echt niet. Ik vind het ook onzin dat ik me elke week zou moeten wegen. 1 keer per maand bij mijn ouders zou ook prima moeten zijn.

  17. Haha, hier zeg je dat je weegschaal kapot is en dat je je niet zo vaak weegt. In je Vlog zei je laatst nog dat je je bijna elke ochtend weegt.

    1. Haha…… mijn weegschaal was eerder idd kapot (het grootste deel van deze blog is lange tijd geleden geschreven en gaat over de periode voor mijn terugval). In recente vlogs zeg ik niet dat ik iedere ochtend weeg. In de quote in deze blog zie je hoe de situatie nu is. Ik probeer max 1 keer per week te wegen. Liefst minder. Jammer dat mijn eerlijkheid in twijfel wordt getrokken, terwijl ik me juist zo kwetsbaar opstel.

  18. ik heb mezelf vorige maand voor de eerste keer sinds EEN HEEL JAAR GEWOGEN.
    ik ontweek de weegschaal omdat ik last had van eetbuien en enorm bang was voor het getal, in mijn hoofd was ik heel veel aangekomen omdat ik dacht constant te veel te eten door de eetbuien. vorige maand heb ik moed bijeen geraapt om mezelf te wegen, ik snapte er niets van dat ik zoveel aangekomen was, maar mijn kleding nog paste. raar maar waar, ik was amper aangekomen nog geen halve kilo! voor mij was op de weegschaal staan een grote motivatie om mijn lichaam beter te vertrouwen.
    nu wil ik mezelf 1x per maand blijven wegen, enkel om mezelf niet weer een jaar gek te maken dat ik overgewicht gekregen heb terwijl dat niet zo is.

  19. Ik vind wegen niet fijn. Ik schrik namelijk als het getal lager uitkomt dan ik had verwacht. Ik ben namelijk al jaren hard bezig om gewicht aan te komen, zelfs de laatste 2 jaar dmv sporten want spieren zijn extra gewicht.
    Maar toch blijft mijn gewicht laag, terwijl in de spiegel (en dagelijks leven, betere conditie) er wel positief verschil is. Ik dacht eerst dat het de weegschaal was, maar bij mijn vriendin zelfde lage gewicht.
    Ik doe het daarom niet meer, en kijk wel naar spiegel en functioneren.

  20. Ik woog mij vroeger ook dagelijks. Ik herinner mij nog een dag dat ik zo in paniek geraakte dat ik mij 10 keer heb gewogen. Maar nu weeg ik Me niet meer en ik heb gemerkt dat het een hele grote stap is geweest in mijn herstel. Nu ben ik veel zorgelozer! Ik wilde dit schrijven vooral voor de meiden daarbuiten dat het moeilijk hebben: Langzaam stapjes opbouwen is de beste manier. Herstel kan!

  21. dankjewel scarlet

  22. De spiegel is mijn weegschaal. Ik weeg nooit meer, deed ik als kind ook niet, ging toen ook allemaal goed. Ben blij dat ik het niet meer doe, heb het wel veel gedaan, maar hielp niet, alleen maar gefrustreerd raakte ik ervan en er steeds mee bezig, pfff. vreselijk. Gelukkig heb ik dat niet meer.

  23. Ik weeg me meerdere keren per ochtend als ik denk dat ik misschien ben afgevallen óf onder een voor mij heilig getal zit. Als ik denk aan te zijn gekomen of ver boven dat getal zit, vermijd ik hem.. tot ik weer denk dat het misschiennnn wel zo is dat er wat af is 😉

  24. Ik ben een beetje in de war Scarlet. In een vlog van laatst zei je nog dat Joyce de weegschaal had verstopt en je dat moeilijk vond. Wat overigens helemaal niet erg is en heel begrijpelijk, maar hier zeg je iets anders. Tevens dat je terug refereert naar je 21e terwijl ik tijdens vlogs in je terugval je ook wel vaker heb zien wegen of hierover heb gehoord.. Nogmaals, geen kritiek en eerder vervelend voor jou als je hier last van hebt maar ik vind sommige informatie een beetje dubbel en krijg soms het idee dat je je hier al “meer genezen” voordoet dat dat je bent omdat je misschien de druk voelt om je te bewijzen tegenover “ons”.

    1. Ik had echt exact hetzelfde toen ik deze blog las..

      1. L en Snoes, lees even wat Scarlet daarover zegt in de comments boven jullie reactie.

        1. Idd zucht…. vermoeiend altijd die ongoing kritiek hier

          1. Als je even goed leest is het geen kritiek. Iets wat ik me afvraag en een beetje van in de war ben, daar zit toch werkelijk verschil tussen. Ik ben vrij om vragen te stellen. Onder de reacties staat: “wat wil je kwijt” en niet “plaats hier alleen maar positieve dingen en complimenten” en dit wilde ik kwijt… 😉

          2. Maar ze heeft hierboven toch al antwoord gegeven in de comments bij eenzelfde soort vraag als jouwe?

          3. Suggereren dat iemand zich anders voordoet vind ik ook niet jezelf iets afvragen. Dat vind ik gewoon iemand indirect ergens van beschuldigen. Iets wat ook bijna alleen bij eetstoornissen wordt gedaan….. vreemd ook om te doen bij een ziekte.

          4. Prima als jij dat vindt. Ik zie dat anders. Gelukkig is iedereen in dit land vrij zijn mening te geven.

  25. Scarlet, ik vind het top dat je zo eerlijk bent. Er zullen altijd mensen zijn die je woorden in twijfel trekken of niet waarderen, dat is in het echte leven ook zo.

    Voor mij is de weegschaal een graadmeter voor hoe ik in mijn vel zit. Als het een periode goed gaat, heb ik weinig behoefte om te wegen en doe ik het soms weken niet. Als ik weer ontevreden word over mijn lijf en me steeds vaker weeg, is dat een signaal dat ik ergens gespannen over ben.

    1. Lief, merci! Ja, klopt… zo is het leven.
      Wel verdrietig soms, maar ja, ik weet dat het veelal grotendeels voortkomt uit de “stem vd eetstoornis”… dat maakt het meer begrijpelijk.

  26. ”Wel verdrietig soms, maar ja, ik weet dat het veelal grotendeels voortkomt uit de “stem vd eetstoornis”… dat maakt het meer begrijpelijk.’
    Dit klinkt nogal veroordelend en geeft een ‘verdedigingslinie’, soms hebben mensen ‘gewoon’ ‘oprechte’ kritiek?

    1. 100% mee eens! Aangezien ik namelijk geen last meer heb van m’n eetstoornis.. 🤔

  27. Normaal gesproken reageer ik hier eigenlijk nooit echt op en houd ik mij afzijdig van de ontstane discussies in de commenta. Ik vind het persoonlijk super jammer dat het uitieindekijk tot een discussie leidt met een negatieve lading. Terwijl met de ogen waarmee ik het lees personen oprechte vragen hebben aan Scarlet uit interesse. Uit het feit dat ze benieuwd zijn hoe het met Scarlet gaat? Hoe het met haar gevecht gaat tegen de eetstoornis. Juist omdat WE allemaal hier last hebben van deze vreselijke ziekte!! De eetstoornis haalt niet het leukste naar boven en argwaan kan een optreden. Leuk? Nee zeker niet. Ook voor jezelf doodvermoeid. Wanneer er dan met woorden wordt gereageerd als ik weet dat het voorkomt uit de “stem van de eetstoornis” vind ik persoonlijk dat eigenlijk best pijnlijk om te lezen. Alle lezers hier zijn alleen maar oprecht geïnteresseerd en wellicht bezorgd hoe het met Scarlet gaat en leven met haar mee in haar terugval / weg terug naar herstel. Daar ben ik heilig van overtuigd. Nogmaals ik vind het gewoon jammer dat het deze discussies vaak een negatieve lading krijgen en resulteren in een verdediging. Maar goed dit is wat ik denk.

    1. Als je oprecht geïnteresseerd bent, zou je ook gewoon kunnen vragen ‘goh Scarlet, hoe gaat het met je? Ik denk dat als je iets wil weten, je vooral gewoon de vraag moet stellen die je echt dwars zit in plaats van je eigen gevoelens te projecteren op een ander. Want uiteindelijk heeft het totaal geen meerwaarde om op deze manier naar iemands gesteldheid te vragen, daar zit wel degelijk een bepaalde boodschap of gevoel achter. Dit emotioneel reageren is toch wel vaker terugkerend iets hier. Ook iets dat je denk ik niet tegenhoudt, eetstoornissen zijn competitief en dat blijven ze ook. Schijnbaar hebben mensen er moeite meer dat Scarlet een zogenaamde ‘schijn van beterschap’ ophoudt. De vraag is wiens probleem dat uiteindelijk is en wat maakt dat mensen daar iets van moeten vinden. En wat nou als het inderdaad schijn is, wat dan? Ik slaap er niet minder van, want ik ben uiteindelijk verantwoordelijk voor mijn eigen gezondheid en welbevinden, niet Scarlet 😉

      1. Eens! En zelfs die ‘schijn ophouden verwijt’ vind ik niet kloppend. In deze blog lees ik in die laatste quote waarover ze in de reacties hierboven schrijft gewoon een eerlijk beeld waarin geen volledig herstel wordt beweert.

        Snap alle commotie om de blog niet.

      2. Ik ben het helemaal eens met je geschreven stuk. Ik denk alleen dat die vraag vaak genoeg al onder commenta is gevraagd aan Scarlett. Tenminste ik lees de vraag vaak genoeg. Je laatste zin vind ik treffend omschreven. Daarin heb ik helemaal gelijk!

  28. Het moment dat je besluit dat ‘eetstoornisvrij’ je meer aandacht geeft dan eetstoornisaddict (met allebei het bijbehorende ‘afzeikgedoe’ wat je vaak tegenkomt uit je omgeving). Een eetstoornis ECHT uitbannen, blijft moeilijk, zo blijkt maar weer, want eetstoornismensen zijn heel gevoelige mensen en voelen vaak heel veel aan. Dat is wel een positieve eigenschap, want zo wordt de wereld een beetje beter uiteindelijk, want alles wat echt is, is mooi.

  29. Hi all,

    wat lastig dat er wat mensen verward raken door deze blog en hierdoor mijn eerlijkheid in twijfel trekken. Zoals ik al schreef in de reacties hierboven heb ik deze blog lange tijd geleden geschreven. Hierdoor stond er in de inleiding nog een zin over dat mijn weegschaal kapot was en ik daarom sporadisch woog. Ik heb de blog kort voor publicatie meer up to date willen maken door onderaan een quote over de situatie nu toe te voegen. Vervelend dat de zin over de kapotte weegschaal, ondanks de quote, toch voor verwarring heeft gezorgd.

    Ik ben vrij open over mijn terugval en herstel en houd niet de schijn op. Als ik dat zou willen, zou ik in vlogs e.d. ook niet praten over het verstoppen van een weegschaal of het verwijderen van de batterijen. Ik vind het daarom wel een beetje kwetsend als er indirect vragen gesteld blijven worden over mijn oprechtheid, zeker omdat dit zo’n persoonlijk onderwerp is.

    Wat betreft mijn herstel…
    Ik beweer nergens al volledig hersteld te zijn. Dat ben ik ook niet. Herstellen na een pittige terugval is zwaar en gaat met vallen en opstaan. Zo ook bij mij. Het gaat veel beter dan een tijd geleden, iets waar ik heel blij mee ben en ook best trots op ben. Ik ben een heel eind, maar ik ben er nog niet. Als ik hierover meer details wil delen, zal ik dat zeker doen. Mocht je hierover meer vragen hebben vanuit oprechte interesse, dan mag je me natuurlijk altijd eens mailen.

    Ik hoop dat er zo wat meer duidelijkheid is en dat de eventuele volgende reacties nu gewoon weer kunnen gaan over de kern van deze blog, in plaats van over mijn herstel.

    Merci.

    Liefs, Scarlet

    1. Dankjewel Scarlet, denk dat dit heel verhelderend is – lief en fijn dat je je zo op durft te stellen, ik hoop dat iedereen hier een voorbeeld aan kan nemen
      dankjewel hoor.

    2. Bedankt voor je uitleg Scarlet en het was niet mijn bedoeling je te kwetsen. Merk dat ik het inderdaad soms verwarrend vind omdat dingen blijkbaar door elkaar lopen. Omdat je met ik vrouw van jou zo open over je leven bent is het misschien lastig als blogs van hier daar niet gelijk mee lopen. Anyway ik vind het fijn dat je hier even op hebt willen reageren want het was inderdaad vanuit oprechte interesse en persoonlijke verwarring, ookal beweren sommige anderen hier van niet, en wil je veel succes wensen in je verdere herstel nog!

  30. Ik weeg me een keer per 4 tot 6 weken.
    Zodat ik en mijn omgeving goed in de gaten kunnen houden of ik niet weer afglijd of zo. Meestal word ik vooral heel chagrijnig van de weegschaal en ik ben blij dat ik niet vaker hoef te wegen :).

    Toen ik nog bezig was met afvallen stond ik echt meerdere keren per dag op de weegschaal omdat ik iedere keer hoopte dat het weer minder (en dus in de ogen van de eetstoornis beter) was.

  31. Ik woog mezelf op een gegeven moment wel 50x per dag. Het was echt heel dwangmatig. Het is me toen gelukt af te bouwen naar 2 tot 3 keer per dag. Tijdens m’n 2 opnames en behandelingen in verschillende eetstoornisklinieken lukt het af te bouwen naar 1x per dag thuis en mocht ik 2x per week daar wegen. Dat was een uitzondering op de rest van de groep. we hebben geprobeerd dat nog minder te doen maar dat gaf in alle behandelingen zoveel stress dat het eten alleen maar slechter ging en het met mij ook steeds slechter ging tot telkens suïcidaal worden aan toe. Van 50x per dag naar 1 tot 2x per dag is dan al een hele winst en soms moet je daar blij mee zijn.
    Het is een tijd gelukt om 1x per dag te wegen en nu zit ik op 1 of 2 keer.
    Op advies van m’n psycholoog heb ik wel de weegschaal mee genomen op vakantie. De redenatie was: als je hem niet meeneemt geeft dat zoveel stress en val je in alles terug en is er niets van genieten aan je vakantie. Waarom zou je jezelf zoveel stress geven op iets wat ontspannen moet zijn. Neem dat ding mee, het daar anders eten en bewegen en een lange reis is al stressvol genoeg.
    Dus de weegschaal (een speciale reisweegschaal) gaat mee op weekendjes weg, op vakanties, als ik ergens een nachtje slaap en ik kan het daar dan 2x per dag bij houden. Ben niet in paniek als ik het iets zie stijgen want ik weet tenminste wat er gebeurt en ik weet wat het dan thuis weer is. Voor mij een leefbare situatie. Het is nog wel veel eetstoornis (of eigenlijk andere problematiek die dit veroorzaakt) maar soms genees je niet maar moet je het zo leefbaar mogelijk maken. het zorgt er op vakantie voor dat ik niet stop met eten, dat ik niet braak na een etentje of juist eetbuien krijg door de stress. het zorgt er voor dat ik controle er op kan houden en er niet teveel stress daarover ontstaat.

    Mijn tip: probeer er echt vanaf te komen want van 50x per dag afkicken is echt een hel. des te langer je wacht, des te moeilijker het wordt. maar kom je er met je behandelaar achter dat nog minder wegen averechts werkt, accepteer het, zorg dat het niet weer meer wordt en maak je er niet te druk om. Dan is het het best leefbaar.

  32. ik vind de weegschaal eigenlijk een liegbeest omdat het niets zegt over hoe je er uit ziet. Toch maken mensen dat verband. Gewicht is maar een kleine indicatie van hoe zwaar je lichaam in totaal is, terwijl mensen alleen maar hun buikvet, dikke benen of hangende armen zien die er helemaal niet zijn. Gewicht is meer dan uiterlijk, gewicht is botten, spieren, vocht, je avondmaaltijd van de dag ervoor, etc. Gewicht zegt niet maar dan ook helemaal niets over jezelf, hoe je er van buiten en van binnen uitziet en of je gezond bent. Het geeft slechts een kleine indicatie hoe je lichaam is samengesteld. We moeten eens stoppen met al die getallen en gedachtes erbij die niet kloppen maar luisteren naar ons hart en gevoel dat je gelukkiger maakt. En ja het is belangrijk dat je gezond bent, maar dat kan je ook op andere manieren zien en meten.

  33. “Gezond om je regelmatig te wegen” in dat artikel. Echt eens met je Scarlet, daar kan ik me ook weinig bij voorstellen. Volgens mij denken die lui ook dat dat dan per direct een positieve invloed heeft op eetgewoonten.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *