Hoe voel ik me eigenlijk?

Hoe heb jij je de afgelopen 24 uur gevoeld? Vroeger had ik het op sommige dagen echt niet geweten. Misschien weet jij het nog wel, maar hoe heb jij je de afgelopen week gevoeld of de afgelopen maand? Emoties van zo lang terug je herinneren is lastig. Hierdoor kan je niet een grote lijn in je emoties zien en een bepaald patroon herkennen in waar ze vandaan komen en welke gebeurtenissen (groot of klein) ze triggeren. Toch kan dit erg handig zijn om te doen! In deze blog leg ik uit waarom en hoe dat werkt.

Met mijn eetstoornis kon ik goed mijn emoties onderdrukken. Naast dat ik, helaas, ook fijne emoties onderdrukte, kwam het me best wel goed uit dat ik me niet meer boos, bang of verdrietig hoefde te voelen. Ik heb het altijd lastig gevonden mijn gevoel te herkennen en vond mezelf al gauw een aansteller. Ik drukte het liever weg, omdat ik de druk voelde altijd mijn blije, positieve zelf te zijn. Dan zouden mensen mij toch het leukst vinden…? Niemand zit te wachten op een boze of verdrietige Irene. Niks aan mijn emoties was nog echt, het was alleen wat ik dacht dat er van mij verwacht werd. Ik drukte mijn gevoelens zo veel en lang mogelijk weg, maar achter mijn masker stapelden mijn gevoelens zich hoger en hoger op terwijl niemand het zag en ik ze niet kon uiten. Soms had ik dan pas door dat ik me bijvoorbeeld boos voelde als ik op een schaal van 0 tot 10 ineens op level 11 zat. Plotseling werd ik overvallen door mijn emotie. Hier schrok ik dan zo van dat ik niet wist wat ik er mee moest. Met bijvoorbeeld een eetbui kon ik het wel weer indempen. Dit was echter geen constructieve oplossing in het omgaan met deze plotseling heftige emoties. Ik moest een andere manier vinden… 


Bron Foto

In therapie vertelden ze mij dat ik moest leren mijn emoties al in een vroeger stadium herkennen zodat ik er eerder iets aan kon doen. Op deze manier zal ik niet meer plotseling op level 11 zitten op die schaal van 1 tot 10 en zou ik ook geen eetbuien of ander eetgestoord gedrag nodig hebben om het gevoel in te dempen. Vaak bouwde mijn emotie zich in een aantal dagen op. Ik kon lang met een bepaald probleem blijven zitten of een bepaalde gewoonte in stand houden die mij helemaal niet hielp. Welke dingen lieten mij nou hoe voelen? Ik had eigenlijk geen idee meer waar ik nou boos, bang, verdrietig of gelukkig van werd. Het registreren van mijn emotie per dag heeft me hier erg mee geholpen. Hoe beter het me lukte, hoe minder ik mijn eetstoornis nodig had. Ik had zelf in de hand welke dingen ik meer en welke dingen ik minder toe liet in m’n leven. Als het dingen waren waar ik zelf geen invloed op had, kon ik ze leren herkennen en er een plan voor bedenken, maar eerst moest ik het verband tussen mijn emoties en de gebeurtenissen herkennen. Dat deed ik als volgt: 

Elke dag schreef ik 3 dingen voor mezelf op, namelijk:

♦ Mijn algemene emotie van die dag
Ik moest mijn emotie per dag een cijfer geven van 0 tot 10. Voelde ik mij heel goed of voelde ik mij heel slecht? Ik deed dit in een schriftje en had ook ruimte om het cijfer uit te leggen. Voelde ik mij bang, boos, verdrietig of blij? 

Wat ik die dag gedaan had/Hoe de dag was
Regende het of scheen de zon? Zei ik de buurvrouw gedag? Had ik me aangekleed? Heb ik gesport? Hoe was het op werk? Welke vrienden heb ik gezien? Wat voor gesprekken heb ik gehad? Je kan er zo diep op ingaan als je zelf wilt.

♦ De link tussen mijn emotie en wat er gebeurde
Sta eens stil of je een emotie kreeg bij het weer. Glimlachte ik toen ik de buurvrouw gedag zei? Voelde ikme fijner toen ik me had aangekleed? Gaf het sporten me energie of putte het me juist uit? Lag dat aan het tijdstip of was het iets anders? Het zijn een hoop vragen die je jezelf stelt, je bent tenslotte op zoek naar een antwoord. 

Na een aantal dagen kom je er achter dat je je niet elke dag hetzelfde voelt. Het kan best wel eens flink verschillen. Soms voel je je fijn, een andere keer een beetje neutraal en soms voel je je gewoon echt heel kut. Dat is normaal, we zijn allemaal mens. Op sommige dingen hebben we zelf invloed, maar we kunnen niet alles controleren wat om ons heen gebeurt. Ook vervelende emoties horen bij het leven en hebben nut. Door verdrietig te kunnen zijn kunnen we ons uiten, door bang te kunnen zijn doen we geen domme dingen en door boos te kunnen zijn kunnen we onze grenzen aan geven. Soms komen gevoelens echter op de verkeerde momenten of bij onjuiste situaties. Te veel en te vaak van een bepaalde emotie is natuurlijk niet wenselijk, maar het hoeft absoluut niet vermeden te worden.

Het is niet mogelijk om je altijd gelukkig of blij te voelen. Probeer er dan ook geen druk op te leggen dat wel zo te laten zijn. Deze oefening is meer bedoeld om er een beetje zicht op te hebben. Misschien kan je het gemiddelde wel wat omhoog halen met je nieuwe inzichten, maar altijd gelukkig zijn, bestaat gewoon niet. 

Hoe pas ik mijn nieuwe inzichten toe op mijn dagelijks leven?
Zoals je hebt gezien bepalen gebeurtenissen onze emoties. Soms gebeurt dit heel bewust, maar vaak ook heel onbewust. Door beide zaken bij te houden kan je achter een verband komen tussen bepaalde emoties en gebeurtenissen. Wanneer je doorhebt welke gebeurtenissen een bepaalde emotie bij jou veroorzaken, kan je proberen juist meer op zoek te gaan naar gebeurtenissen die jou gelukkig maken. Soms kom je er achter dat dit echt hele simpele dingen kunnen zijn. Bijvoorbeeld ‘Hallo’ zeggen tegen iemand op straat, gaan sporten of jezelf een avondje op de bank gunnen. Je hebt natuurlijk niet altijd overal invloed op, maar daar waar je wel invloed op hebt, kan je iets aan doen. 


Bron Foto 

Het kan ook dat je er achter komt dat je steeds bepaalde dingen doet die jou niet gelukkig maken. Ik kon een bepaalde situatie wel eens dagen door laten gaan zonder dat ik door had of wilde toegeven dat het mijn humeur flink beïnvloedde. Door je emoties bij te houden wordt het voor jezelf een stuk duidelijker. Misschien had je wel al die tijd niet door dat een regenachtige dag zoveel invloed op je had. Wanneer je dit wel weet, zou je daar een beetje rekening mee kunnen houden door extra lief voor jezelf te zijn op zo’n dag. Helaas kunnen we regenachtige dagen niet vermijden. Of je moet naar een warm land verhuizen. 😉

Het kan ook dat je er achter komt dat je niet gelukkig wordt van een bepaald ritueel wat je in je leven hebt. Zo had ik niet door dat ik zo overmatig aan het sporten was dat ik er eigenlijk supermoe van werd. Ik dacht dat het goed voor me zou zijn, maar ik had al zo’n drukke planning dat het eigenlijk helemaal niet paste. Door m’n emotie te registreren kwam ik hier ineens achter en heb ik het anders aangepakt wat sporten betreft. Het betekende niet dat ik dat dan maar nooit meer mocht doen, maar wel dat ik er niet meer elke dag idioot vroeg voor op hoefde te staan en dat als het niet uitkwam dat oké was. Het hielp me namelijk niet dit in een dag te proppen waar het niet paste. 

Ik deed dit altijd gewoon in een schriftje, maar tegenwoordig heb je er allemaal apps voor zoals bijvoorbeeld Mr Mood en Moodtrack Diary. Ik heb zo’n app zelf nooit geprobeerd… Ik vond het altijd fijn om iets fysieks als een schriftje te hebben waar ik makkelijk door heen kan bladeren, maar dit kan voor iedereen anders zijn.  Een andere manier om gevoelens te onderzoeken is door middel van het g-schema. Ken jij nog methodes om bij je gevoel stil te staan en patronen te doorbreken? 

Sta jij wel eens stil bij je gevoel?

Irene

Geschreven door Irene

Reacties

5 reacties op “Hoe voel ik me eigenlijk?”

  1. Sinds ik in herstel zit schrijf ik dagelijks een verslagje en standaarbij stil bij mijn gevoel mijn acties en reacties op het leven van die dag. Geeft me veel inzichten en helpt me nog altijd
    Dankjewel voor deze fijne blog

  2. Een kennis die er van weet en vraagt hoe het gaat, zeg ik telkens goed tegen. Maar de laatste tijd realiseren ik me dat ik niet weet hoe het gaat, waarna goed het makkelijkste is. Bedankt voor je blog, zat al een tijdje hierover te denken

  3. Ik maak me altijd zorgen dat er iets met me gaat gebeuren

  4. Ik voel me altijd als een noob😣😣

  5. ik voel me diep van binnen heel somber maar laat het niet zien, ik praat er niet over met vriendinnen of met mijn ouders ik vind het zo moeilijk om mezlef open te stellen dat ik het liever niet doe en alles voor mezelf hou. ik ben bang dat mijn ouders me voor gek verklaren en ook mn vriendinnen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *