Ik ben anders dan anderen

Ik denk dat veel mensen zich erin herkennen; het gevoel dat je anders bent. Eigenlijk een logisch gevoel, omdat iedereen uniek is en je dus inderdaad allemaal verschilt. Maar je anders voelen dan anderen kan soms ook lastig zijn. Misschien ervaar je het als een probleem, hoor je voor je gevoel nergens bij en voel je je alleen. Anders zijn dan anderen is niet altijd even leuk. 

Als kind al voelde ik mij anders dan anderen. Ik was de vreemde eend in de bijt en soms zelfs het zwarte schaap van de klas. Ik was een indiaan, een buitenlander, een hippie of gewoon raar. Ik was in ieder geval niet doorsnee. Dat klinkt nu leuk, dat je uniek bent of bijzonder, maar als kind en ook tijdens mijn tienerjaren en misschien soms nog steeds, voelde dat niet zo positief.

Kinderen zijn vaak erg onzeker en ook in de puberteit komen er vragen in je op zoals; ‘’Waar hoor ik bij?” ‘’Wie ben ik?” of ‘’Wat vinden anderen van mij?” Aan de ene kant probeerde ik mezelf te zijn, door mijn eigen stijl, gekke dingetjes of enthousiaste gedrag. Maar het was dubbel. Wanneer ik mezelf was, hoorde ik nergens bij. Als ik anderen nadeed en mezelf een beetje inhield, mocht ik echter juist wel weer overal aan meedoen.

Soms begrepen mensen mij niet. Ze wisten niet waarom ik veel lawaai maakte als ik iets leuk vond, glittertjes op mijn hoofd plakte of een gele muts met pompons droeg in de winter. Sommige mensen dachten dat ik aandacht wilde, maar dat was het niet. Ik wilde dragen waar ik van hield, doen wat ik leuk vond en eigenlijk alleen maar gewoon mezelf laten zien.

Anders zijn dan anderen kan lastig zijn, zeker wanneer je onzeker bent. Die onzekerheid zorgt ervoor dat je jezelf misschien wel gaat verbergen, inhoudt of jezelf anders voordoet dan je bent. Zonde, want in jou zit juist die bijzondere vrouw, dat unieke meisje.

Ik kan nu zeggen dat je jezelf niet moet verstoppen, dat je jezelf mag zijn en dat je trots moet zijn dat je anders bent, maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Neem deze boodschap in ieder geval wel mee, zelfs ook al kun je er niet direct iets mee. Jezelf durven zijn en positief kijken naar jouw ‘’andere” kanten, is een proces. Iets wat hoort bij het leven en waar je doorheen gaat als je volwassen wordt. 

Anders zijn heeft namelijk ook voordelen. Lange tijd keek ik naar anderen en hoe die waren. Ik vergeleek mezelf met mijn omgeving, maar vond weinig gelijkenissen. Ik was anders en dat kon ik als kind maar moeilijk accepteren. Op latere leeftijd leerde ik mijzelf steeds beter kennen. Ik ontdekte wat er leuk aan mezelf was, voelde geen haat meer tegenover mijn ‘’andere” kanten maar leerde deze te waarderen en zelfs te gebruiken op een positieve manier. 

‘’Anders zijn” kun je veel negatieve namen geven. Je kunt zeggen dat je raar bent, vreemd bent, buiten de boot valt, niet goed genoeg bent, stom bent en misschien vind je jezelf zelfs waardeloos hierdoor. Door positief over jezelf te leren denken en je creatieve, bijzonder of ‘’andere” kanten te gaan benutten, kun je dat ‘’anders zijn” ook anders gaan leren bekijken. Ga dingen doen met die ”andere kant”, leef je uit. 

Leer jezelf zien als bijzonder, uniek, lekker anders dan de rest, niet doorsnee, origineel of excentriek. Je mag zijn wie je bent. Probeer die zin te onthouden, hoe afgezaagd hij ook klinkt. Maar onthoud het tijdens alles wat je doet. Heb lak aan wat andere denken, je mag zijn wie je bent, hoe je er ook uitziet, wat je ook doet en of je daardoor nou anders bent of niet.

Voel jij je wel eens anders dan de rest?

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

27 reacties op “Ik ben anders dan anderen”

  1. Een jaar geleden voelde ik me altijd anders dan de rest. Nu gaat het beter, maar nog teveel. En ook altijd vergelijken met anderen die dan zgn. beter zijn enz.

  2. dit is zo herkenbaar ! ik heb me altijd anders gevoeld, en, ik ben ook altijd anders geweest (zonder specifieke reden, nu is dat mss zo omdat ik ernstig ondergewicht heb en sondevoeding, maar voor mijn an was ik om één of andere ongrijpbare reden altijd anders). ik leer stillaan het te accepteren, soms is dat makkelijker, maar ik voel me er zo vaak buiten vallen, en de meeste mensen vinden me in het begin ook ‘n beetje gek. soms is het wel moeilijk dat mensen zo lang aan mij moeten wennen.

  3. Ja heel erg!!

  4. Jup ik ben anders, voel mij anders maar ik begin steeds meer te beseffen dat het ook een goede ‘eigenschap’ is en dat het iets moois is waar ik trots op mag zijn. En ergens voel ik ook niet meer die behoefte om ergens bij te horen….

  5. Dat herken ik ook heel erg! Op de basisschool voelde ik me nog hetzelfde als ‘normale’ kinderen, maar daarna is er iets mis gegaan volgens mij en ben ik alleen maar meer gaan afwijken van ‘normale’ mensen. Een paar maanden geleden kreeg ik de diagnose PDD-NOS, waardoor ik nu veel beter snap waarom ik me zo anders voel. En weet je, ik wil helemaal niet normaal zijn. Toen ik laatst bijvoorbeeld op een verjaardag binnen stapte, was mijn eerste gedachte “nee hè, een hele kamer vol normale mensen”. Dan weet ik me gewoon geen houding te geven. Op zulke momenten verlang ik sterk naar andere afwijkende mensen, dat zijn toch de mensen waar ik mezelf het prettigst bij voel. Hoe vreemder hoe beter.

  6. mooi geschreven en erg herkenbaar

  7. Ik heb me altijd heel erg anders gevoeld dan de rest ja. Ik dacht altijd heel veel na, was heel erg gevoelig en beleefde alles erg intens. School, uitgaan en uitstapjes kosten voor mij altijd heel veel energie. Dus na een hele dag school kan ik niet meer gezellig nog wat gaan drinken met vrienden. En daar hadden mijn ‘vrienden’ nooit begrip voor. Ze begrepen gewoon niet dat ik helemaal op was na zo’n dag. Gelukkig heb ik nu betere mensen leren kennen die mij wel begrijpen.
    Ook heb ik geleerd dat ik helemaal niet zo anders ben als ik altijd dacht. Sinds ik beter heb leren praten over dingen die me dwars zitten krijg ik veel begrip van mijn omgeving. Zo krijg ik vaker te horen dat bepaalde gevoelens ook bij andere mensen voorkomen. Maar als niemand erover praat zal je altijd denken dat je de enige bent die zich zo voelt.
    Je staat er nooit alleen voor. 🙂

  8. Heel herkenbaar. Ik heb heel lang getwijfeld of ik achter de meute aan zou lopen (en daarmee dus mezelf niet zou zijn) of dat ik toch meer van mezelf wilde laten zien.
    Al in het begin van de basisschool was ik bewust bezig met me anders voor te doen dan ik was. Waar ik op vijf jarige leeftijd al las, vonden mijn klasgenootjes me maar raar en terwijl ik als meisje van zes graag met lego speelde en absoluut geen jurkes aanwilde, vonden de meisjes in de klas dat ik maar met de jongetjes moest gaan spelen. Veel van de dingen die mij ””anders”” maakten probeerde ik te verbergen.
    Vanaf dat ik een jaar of 8 ben durf ik wat meer mezelf te zijn en durf ik ‘uit te komen’ voor wat ik leuk vind. In het begin was ik wel de dupe van pesterijtjes, maar echt heel erg gepest ben ik er nooit mee. Ik ben nou eenmaal MM en ik ben een beetje vreemd en ik val een beetje buiten de groep. Maar ookal was het in het begin erg moeilijk, ik hoor de laatste tijd juist veel dat mensen dat een van de leuke dingen aan me vinden. En eigenlijk moet ik er niet aan denken om ‘normaal’ (whatever that may be) te zijn.

  9. They laugh at me because I’m different I laugh at them because they are all the same.

    En zo kan ik er nu over denken. x3

  10. Jup

  11. Ja heel erg, maar meer omdat ik heel gevoelig ben en snel in een dip zit, daardoor voel ik me anders dan anderen

  12. Ja, ik voel me anders, en dat ben ik ook wel. Ik ben namelijk sinds kort gediagnostiseerd met Asperger. Maar weet je, ik ben zoals ik ben. Ik ga me niet veranderen voor anderen. Zolang ik tevreden ben, en dat leer ik steeds meer, is het goed! 🙂

  13. Ik voel me ook anders, maar ik ben er juist trots op. Ik hoef en wil er niet bij horen en ik ben er trots op dat ik niet bij de mainstream hoor. Ik doe waar ik zin in heb, draag wat ik mooi vind en zeg wat ik wil. Het maakt me gelukkig om gewoon mezelf te zijn en het kan me niet schelen wat andere van me vinden. Niet iedereen kan je aardig vinden en er zijn zat mensen die wel van me houden om wie ik ben. 😉

  14. Voelde me als tiener zo extreem anders als alle anderen; vroeg me af of ik wel echt een mens was, en geen androide of alien. Dat lag heel sterk aan mijn autisme, en dat kent veel overlap met eetstoornissen, dus een beetje dubbel pech in dit geval.

  15. Ik ben een meisje van 14jaar ik voel me ongeaccepteerd in de klas maar vooral anders. In mijn klas denken alle kinderen uit mijn klas aan ‘yolo’ zoals je vol zuipen vriegtijdig seks hebben en doen wat je wilt in het leven maar ik bekeijk het anders yolo betekent voor mij je eft maar een keer dus maak ook niet je enige leven kapot en doe er wat goeds mee want later als je erg oud bent dan kij k je terug op je leven en dan kun je trots op je zelf zijn maar iedereen uit mijn klas vind mijn mening onjuist ik ben voorbamelijk veel serieuzer dan anderen en dat zorgt dus ook voor vele ruzies misschien komt het door mijn erg vervelende thuissituatie dat ik zo ben maar het geviel om anders te zijn blijft stom

  16. Ik heb me heel erg anders gevoeld maar nu heb andere mensen gevonden die ook “anders” zijn we zijn supper goede vrienden geworden en zijn nu met zijn alle lekker anders mensen kijken ons soms raar aan maar dan kijken we gewoon raar tegug en liggen daarna met ze alle in een deuk supper gezellig en zijn genoeg mensen die “anders” zijn op deze wereld

  17. ”een wolf hoort niet tussen de schapen
    doet zijn eigen ding
    heeft veel meer waarde in zich dan een schaap
    kan je niet temmen
    zal je bijten als je zijn grens overschrijdt
    en vind het helemaal niet gek als de schapen nerveus worden onder zijn aanwezigheid.

  18. ik ben gevoelig, heb adhd, ben hoogbegaafd en een jaar jonger.daarbij doe ik graag kinderspelletjes,(11 jaar) dus ik word gepest

  19. Ik ben 12 jaar en word 1 november 13, ik voel me altijd anders dan de rest. De rest is wat slimmer dan mij en denken al gouw dat ze alles zijn, door dat ga ik denken dat ik een dom kind ben en lelijk, ik werd ook veel gepest vroeger daardoor heb ik rare stemmetjes in mijn hoofd gekregen, de stemmetjes in mijn hoofd zeggen dat ik een lelijk kind ben waar je niks meer aan kan doen. me vriendinnen zeggen wel dat ik mooi ben maar ik denk dat ze dat alleen maar zeggen omdat ze mij al heel lang kennen. ik wil wel eens weten wat mensen die me niet kennen van me vinden, het lijkt of in deze tijd alleen maar naar het uiterlijk word gekeken terwijl ik naar het innerlijk kijk ik wil hier graag hulp mee, hier is mijn Gmail misschien kunt u mij dan helpen? -aangepast-

  20. Als het een tijdje moeilijk is om anders te zijn, ( hoogbegaafd, dol op ouderwetse dingen -muziek en -kleding, volwassener dan leeftijdsgenoten, tics, kortom anders) luister ik graag naar de liedjes van omnia. Vooral ‘free’ en ‘toys in the attic’, dat laatste wordt in het engels ook gebruikt om te zeggen dat iemand gek is, zoals het nederlandse ‘rare snijboon’.

    Gek ben ik inmiddels ook als geuzennaam gaan gebruiken. Scheelt een hoop discussies. Als iemand commentaar heeft op iets wat je doet, zegt, draagt etc. is ie gauw stil als je resoluut de beginnende discussie beëindigt met ‘ dat zou zomaar kunnen, maar ik ben dan ook (een) gek en totaal gestoord. Dan weten de mensen niet meer wat te zeggen omdat ze dat antwoord niet verwachten, je met ze meeveert en de enige reactie van tegengas zou kunnen zijn dat je iets normaals doet in hun ogen, maar dan zouden ze zichzelf ongelijk geven. Op die manier hoef ik nooit mezelf en mijn keuzes te verdedigen.

    Het is soms lastig, doodeng en heel verdrietig om anders te zijn of je anders te voelen, maar als je trots kunt zijn of worden op je aparte zelf, is dat het honderd procent waard.
    Houd moed en wees jezelf!

  21. mooi geschreven.
    ik voel en zie mezelf ook anders dan andere en daar ben ik vaak ook wel heel erg blij mee. een “kopietje” zijn van de rest is mij veel te saai. maar toch is het vaak wel moeilijk om dan toch jezelf te zijn, zeker op school.

    maar wees vooral jezelf!

  22. Ik denk dat het weinig echt te maken heeft met echt begaafd te zijn. Ik voel me ook anders dan andere. Het probleem is dat ik tekortkomingen van andere zie. Mensen die zich voordoen als de persoon die ze niet zijn. Ik prik daar zo doorheen, terwijl andere als zombies zich niets lijken te realiseren.

    Ik vraag me vaak af of ik nu zo slim ben of de rest van de mensheid zo dom. Ik heb al aardig wat gelezen op internet en kom er niet echt uit. Ik heb geen universitaire opleiding gehad en heb ook geen wereld baan… toch heb ik het gevoel alsof ik leef in een wereld van mensen die leven op de automatische piloot, waarvan ik de enige ben die zich realiseert hoe de wereld echt in elkaar zit. Ik maak me druk om de dingen die er wel toe doen terwijl andere doorleven alsof ze zonder hersenen ronddwalen hier op aarde.

    Het is frustrerend en tegelijkertijd jaloezie opwekkend… Als ik een auto koop denk ik al na over de onderhoudskosten over 5 jaar nadat de garantie verlopen is. Vrienden noemen me een idioot. ik hoor in hun ogen ieder geluidje in een auto en vind overal wel een tekortkoming. Hierdoor vinden mensen mij negatief…. Als ik er rationeel naar kijk dan ben ik het daar totaal niet mee eens. Ik vind mezelf realistisch. Mensen doen in mijn ogen iedere dag dingen zonder er over na te denken. Ze rijden op de snelweg en moeten op het samen komen van een invoegstrook nog net een auto verder waardoor het hele verkeer op de rem moet. Ik frustreer me als ik deze stommiteiten zie. Deze idioten (in mijn ogen) veroorzaken files zonder dat ze er zelf bij stil staan.

    Dit zijn zomaar enkele voorbeelden van de domheid van de mens. We vinden ons zelf heel slim. maar eigenlijk zijn we niet anders dan een stel domme, arrogante organismen op aarde. die totaal geen idee hebben wat ze hier aan het doen zijn. We willen alleen maar meer en meer ook al gaat dit ten koste van alles om ons heen.

    Ik denk dat het veilig is om te zeggen dat de mens het meest domme organisme op aarde is, ondanks onze intelligentie .

  23. Sygys , jij omschrijft heel mooi hoe ik het ook ervaar. Tegenwoordig wil ik er ook niet meer bijhoren, liever alleen dan mensen om me heen die niet eerlijk zijn, zich anders voordoen etc. Ik voel dat haarfijn aan maar ja niemand geeft iets toe als je geen bewijs hebt. Ook ik word vaak negatief genoemd, als ik dan achteraf zeg zie je nou wel ik gelijk had en niet negatief maar realistisch was, dan wordt het weggewuifd en de keer erop ben ik in hun ogen weer negatief . Ook praat ik graag over andere dingen dan de mensen om mij heen, ik hou van diepgaande gesprekken maar de meeste mensen roddelen liever over andere. Dat vind ik verschrikkelijk , want meestal klopt het ook niet wat er gezegd wordt over een ander en niemand zal vragen of het echt zo is wat die gehoord heeft aan de persoon zelf. Nee ze vertellen het verhaal liever nog verder rond. Ik denk niet dat het met intelligentie te maken heeft, want ik vind mezelf totaal niet intelligent ik denk dat het te maken heeft met gevoel en dingen aanvoelen, en daarbij het realistisch denken wat andere dus negatief denken noemen , misschien ook wel een stukje meer verantwoordelijkheids gevoel.

  24. mooi geschreven en erg herkenbaar

  25. They laugh at me because I’m different I laugh at them because they are all the same.

  26. Ik voel me stukken beter ik mag er zijn ook al hoor ik niet bij de anderen

  27. Late reactie voor Leonie .Pfff je lijkt mij wel …!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *