‘’Mijn ouders begrijpen het niet en mijn vriendinnen wil ik er niet mee lastig vallen.” een zin die ik regelmatig op het forum lees. Of de zin ‘’Ik moet het alleen op lossen.” Misschien denk je wel dat je het zelf veroorzaakt hebt en het nu dus ook zelf weer op zult moeten lossen. Maar is dan ook zo? Moet je wel zo hard voor jezelf zijn?
‘’Lange tijd heb ik gedacht dat het wel over zou gaan. Ik had dit zelf gecreëerd en wilde toch zelf die eetstoornis? Nu ik hem dan eenmaal had moest ik het dus ook maar zelf oplossen. Ik kon mezelf erin werken dus werk ik mezelf er ook maar weer uit.
Het zou te erg zijn als ik mijn omgeving zou moeten vertellen dat ik een eetstoornis had ontwikkeld. Ze zeggen dan vast dat ik weer gewoon moet gaan eten, normaal moet doen en me niet zo moet aanstellen. Het is mijn probleem, dus ik zal het zelf moeten oplossen. Ik heb hier voor gekozen, dus ik ga hen niet onnodig bezorgd maken.”
Herkenbare gedachte voor jou? Voor mij in ieder geval wel. Jarenlang heb ik er zo over gedacht. Jaren die geen jaren hoefden te zijn als ik had geweten dat ik het wel mocht vertellen aan mijn omgeving. Dat de eetstoornis niet mijn eigen keuze of eigen schuld was, ook al dacht ik dat soms. Die jaren van geheimhouding en eenzaamheid hadden weken kunnen zijn en misschien wel dagen als ik had geweten wat ik in dit blog zal beschrijven.
Een eetstoornis is niet jouw eigen schuld. Dat kon je eerder al lezen in DIT blog. Je hebt er niet voor gekozen het te krijgen, maar kunt er wel voor kiezen weer beter te worden. En herstellen van een eetstoornis doe je niet alleen. Je kunt hier professionele hulp bij gebruiken, steun van je omgeving en lotgenoten contact.
Een eetstoornis is niet iets waar je zonder enige hulp van buitenaf weer uit kunt klimmen. Neem jezelf serieus en trek dus aan de bel. En ja, misschien begrijpen mensen je in eerste instantie niet. Ze weten misschien niet wat een eetstoornis nou precies is of denken dat het wel mee valt omdat je gewicht nog redelijk gezond is.
Voel jezelf dan aangesproken om hen uitleg te verschaffen. Gebruik of print bijvoorbeeld artikelen van proud2bparents.nl of leg hen zelf uit hoe het voor jou is en waarom je er niet uit komt in je eentje.
Natuurlijk is het fijn als je niemand hoeft te vertellen dat er iets met je is en het zich vanzelf op lost. Als je een blauwe plek hebt werkt het inderdaad zo. Maar wat eetstoornissen betreft niet. Wachten en hulp uitstellen betekent dat het alleen maar erger wordt. Trek dus aan de bel, vraag die hulp.
Zelfs ook al denk je dat het allemaal nog wel mee valt met jouw eetstoornis of als je denk dat het nog niet echt een eetstoornis is. Een dietist of psycholoog kan je in dat geval behoeden voor het verder ontwikkelen van deze eetproblematiek.
‘’Mijn ouders verdienen het niet om te horen dat ik mijzelf dit aan doe. Ik doe ze dan alleen maar verdriet en dat wil ik niet.”
Denk er eens over na hoe rot het voor omgeving is als ze niet weten wat er in jou, hun vriendin of hun kind om gaat. Dat ze achteraf horen dat je al langere tijd problemen hebt met eten en ze jou er al die tijd zo graag mee hadden willen helpen. Je bent niet tot last als je eerlijk bent.
Houdt de twijfel of je wel beter wilt worden je tegen om aan die bel te trekken, praat hier dan over. Je hoeft het niet alleen te doen. Je eetstoornis laat je misschien wel denken dat je niet beter wilt worden.
Vergeet niet dat er nog steeds een stukje van jouw ‘’gezonde ik” aanwezig is. Misschien lukt het niet om dat stukje zelf naar boven te halen, maar leer je dit inzien met hulp van anderen.
Deze strijd hoef je niet alleen te voeren. We zijn niet voor niets met zoveel mensen op de wereld. We zijn er om er samen het beste van te maken. Er is altijd wel iemand die jou kan helpen. Ga op zoek, praat en vraag hulp!
Zoals je ziet zijn er genoeg voordelen op te noemen om toch iemand bij de hand te nemen in je strijd. Begin met een vriendin, een kennis, een leerkracht of je ouders. Zet de stapjes die jij al kunt zetten en breid deze dan langaam uit.
Jij verdient hulp, voor welk probleem dan ook.
Geef een reactie