“Dus, nu zie ik je drie weken niet…”, zeg ik een beetje verlegen. “Hoe is dat voor jou, dat weelkaar de komende weken niet zien?” vraagt ze. “Uhm, wel oké hoor”, zeg ik braaf, terwijl ik van binnen denk: aaarghh! ik weet helemaal niet of ik wel zo lang zonder je kan! Maar een streng stemmetje in mij zegt: wat een onzin! Natuurlijk kun je zonder haar. Stel je niet aan. Drie weken zonder je therapeut. Moet lukken. Uiteindelijk durf ik te mompelen dat ik het “toch best wel lastig vind” dat ze op vakantie gaat.
Heerlijk dat het zomer is, de zon schijnt en je vakantie hebt. Maar de zomer met een eetstoornis is niet alleen maar zonnestralen en puur genieten. Een van de moeilijkheden van de zomervakantie is dat veel behandelaren, therapeuten, psychologen en begeleiders op vakantie gaan. Je zit een tijdje zonder therapie. Je bent even op jezelf aangewezen of hebt een tijdelijke behandelaar die invalt voor je eigen, vertrouwde therapeut. Dit kan een heleboel gevoelens en gedachten in teweeg brengen.
Misschien maak je je zorgen. Kan ik het wel zonder hem/haar? Stort ik niet volledig in, als ik niet naar therapie kan? Je voelt je onzeker en bang en vraagt je af hoe je de moeilijke dingen gaat doorstaan, zonder de hulp van je behandelaar.
Misschien ben je ook wel een beetje boos, of voel je je afgewezen: hoe kun je me nu alleen laten, terwijl ik mij zó voel? Je voelt je overgeleverd aan jezelf of een behandelaar die je niet zo goed kent en in de steek gelaten door je vertrouwde therapeut.
Of het voelt bedreigend dat je je zo afhankelijk voelt van je therapeut. Ik kan het toch wel zelf? Ik heb hem/haar toch niet nodig?! Die afhankelijkheid kan je boos maken, in de war brengen, verdriet oproepen of zorgen voor angstgevoelens. Ik mag niet afhankelijk zijn, want ik word toch wel weer verlaten of gekwetst!
Ook kan de vakantie van je behandelaar je behoorlijk in de war brengen. Waarom voel ik mij eigenlijk zo rot over het feit dat ik hem/haar een tijd niet zie? Wat voel ik eigenlijk over mijn therapeut? En wat betekent dit? Waarom zou ik mijn therapeut missen? We zijn toch geen vrienden? Ik ben toch niet verliefd op mijn therapeut?
Toen mijn therapeut op vakantie ging, vroeg ik mij af waar ze naartoe ging. En met wie. Haar vakantie opende een wereld aan vragen die ik al maandenlang heb, maar onderdruk omdat ik ze niet durf te stellen. Is ze getrouwd? Heeft ze kinderen? Wat doet ze in haar vrije tijd? Wie is mijn therapeut eigenlijk? Wat voor leven leidt ze buiten de therapieruimte? Ik zit daar maar elke week over mezelf te vertellen: ze weet eindeloos veel over mij en ik niks over haar! Dat is zo vreemd! Wat zijn haar gedachten, angsten, gevoelens, verlangens: wat is haar verhaal? Nu is ze op vakantie en zit ik mij steeds maar af te vragen wat ze aan het doen is… – Hanna
Het is helemaal niet vreemd dat je het lastig vindt als je therapeut op vakantie is. Je hebt recht op je eigen gevoelens en redenen waarom je er moeite mee hebt. Die gevoelens mogen best wat ruimte en aandacht krijgen. En dan ga je het beste van de vakantie van je therapeut maken.
Maak het bespreekbaar
Praat in de therapie over wat het met je doet, dat je therapeut op vakantie gaat. Druk je gevoelens niet weg, omdat je het gek of raar vindt of omdat je je schaamt voor het feit dat je je behandelaar gaat missen. Deel het eventueel met een goede vriend of vriendin. Misschien iemand die zelf ook in therapie zit en je gevoelens begrijpt. Krop het niet op, maar praat over wat er in je omgaat.
Onderzoek je gevoelens
Wat vertellen je gevoelens je eigenlijk? Ben je bang, omdat je denkt dat je het niet ‘alleen’ kan? Of ben je boos, omdat je je in de steek gelaten voelt? Of ben je verdrietig, omdat je het zo fijn vindt om te praten elke week met je therapeut? Je gevoelens kunnen je veel vertellen over je angsten en je verlangens. Als je jezelf begrijpt, kun je de therapeut-loze weken een stuk beter aan.
Maak een plannetje
Misschien wil je wat overbruggende gesprekken met een andere behandelaar. Of maak je een paar afspraken met de huisarts als back-up. Schakel hulplijnen in. Misschien kun je met een goede vriendin afspreken dat je elke week even aan haar terugkoppelt hoe het gaat. Of ga je wat vaker langs je ouders om te spuien. Kijk wat jij nodig hebt om die weken door te komen.
Zie het als een uitdaging
Het is ook best een interessante uitdaging, de vakantie van je therapeut. Je zult hoe dan ook een hoop leren over jezelf en hoe je in het therapieproces staat. Niet alleen de gevoelens die je hebt over de vakantie, vertellen je veel over jezelf. Maar ook hoe je de therapievrije weken doorkomt. Misschien heb je er veel last van of valt het juist wel mee. Wie weet kom je erachter dat je het best alleen kunt of ontdek je wat je precies haalt uit de therapie. De vakantie van je therapeut is onderdeel van je therapieproces: niet een onderbreking!
Zoek afleiding
Je houdt opeens wat tijd over! Dat is een mooie gelegenheid om een project op te pakken. Misschien wil je de vakantie van je therapeut gebruiken als mogelijkheid om te ontspannen, iets nieuws te leren of een klus te klaren. Een leuke cursus volgen, je muren schilderen, afspreken met vriende of lekker in het zonnetje liggen: ga bewust iets voor jezelf doen in je therapietijd.
Gaat jouw therapeut op vakantie?
Geef een reactie