Schijnvoordelen van een eetstoornis

Als je denkt dat ik je ga vertellen waarom je denkt dat een eetstoornis werkelijk voordelen heeft, dan kun je beter stoppen met lezen. Ik snap dat je ergens hoop dat je eetstoornis nuttig is, belangrijk is en je werkelijk helpt in het leven. Niets is echter minder waar. Maar ik kan je wel vertellen waarom je dat gevoel krijgt.

Het voelt vertrouwd
Eigenlijk is het gek, maar toch voel je je op een gegeven moment vertrouwd bij je eetstoornis. Het is iets wat je kent, waar je je vielig bij voelt en waarvan je het gevoel hebt dat je erop kunt rekenen. Je bent in de loop van de tijd gewend geraakt aan het negatieve denken en het destructieve gedrag. Het is fout gedrag, ongezond gedrag en het maakt je ongelukkig, maar het is alles wat je kent. Daardoor kan een eetstoornis heel vertrouwd voelen, terwijl er niets meer tegen je liegt, dan de eetstoornis. Het is een leugen waarin je leeft. Je eetstoornis gaat je geen geluk en veiligheid brengen, ook al lijkt het wel zo te voelen. Het is een vorm van schijnveiligheid, waar je je goed bewust van moet zijn en worden om er uiteindelijk uit te gaan stappen. 

Controle
Eigenlijk bestaat controle niet. Er is niets dat jou zekerheid geeft in het leven, over je gevoelens of over je dierbaren. Leven is iets onzekers. Dat klinkt hard, als je erg bang bent om controle te verliezen, maar geeft je ook vrijheid. Het niet hebben van controle houdt in dat je vrij bent en open staat voor wat er komt. Natuurlijk wil ik ook liever geen nare dingen meemaken, maar als ik niet open sta voor verdriet en dat niet voel, sta ik ook niet open voor het hebben van de slappe lach. Ik moest de controle over mijn gevoelens en mijn leven los leren laten, om weer echt te kunnen leven en het te nemen zoals het komt. Je kunt je leven en je gevoelens niet controleren door een eetstoornis. Een eetstoornis heeft controle over jou. 

Minder gevoel
Doordat je minder voelt, lijkt het fijn om een eetstoornis te hebben op sommige momenten van de ziekte. Ik weet nog dat ik soms dacht dat ik niet anders met het leven om kon gaan, dan op deze manier. Ik wist niet beter dan dat mijn eetstoornis mij hielp om minder te voelen en dat voelde veilig. Ik werd niet meer, zoals ik dat als kind ervoer, overspoeld door emoties en gevoelens van mezelf en mensen om mij heen. Ik voelde minder en was verdoofd. Ik kon het leven daardoor beter handelen, voor mijn gevoel.

Toch was dat allemaal helemaal niet de goede manier. Het was gevaarlijk en hielp me absoluut niet. Doordat ik jarenlang mijn gevoelens weg maakt door weinig te eten etn obsessief met eten om te gaan, raakte ik zo ver van mijn gevoel af dat ik niet eens meer wist of ik gelukkig of ongelukkig was. Ik was leeg. Gelukkig heb ik geleerd stap voor stap meer gevoel toe te laten en kan ik nu zonder eetstoornis omgaan met het leven, mijn eigen emoties en die van anderen. Ik voel, dus ik leef en dat voelt veel fijner dan jezelf kapot maken om niet te voelen.   

Zorg en aandacht
Als je een eetstoornis hebt, kan het zo zijn dat je minder verantwoordelijkheid neemt over je eigen leven. Je bent tenslotte ziek. School, werk en relaties lijden eronder en jij kunt daar ‘niks aan doen.’ Het komt door je eetstoornis dat je bepaalde dingen niet aankunt. Misschien maakt je omgeving zich op den duur zorgen om jou en om wat je jezelf aandoet. Mensen geven je aandacht, willen je helpen of sturen je kaartjes. Dat kan heel fijn voelen, op een moment dat je die aandacht juist in wilt halen en mist. Je wordt zichtbaar, terwijl je dat ergens ook weer helemaal niet wilt. Toch kan die zorg en aandacht soms heel fijn voelen. Je eetstoornis wordt een manier om aan te geven dat het niet goed met je gaat. 

Probeer vooral te stoppen met aangeven dat het niet goed gaat, via je eetstoornis. Leer praten, schrijven en je emoties delen met anderen. Het is belangrijk om niet in je eentje met dit soort destructieve problemen rond te blijven lopen. Er zijn mensen die jou willen helpen, ook als je nog niet hebt ontdekt wie dat in jouw omgeving zijn. Ga er naar op zoekt en vraag op een gezonde manier om steun en aandacht. Dat gaat je veel verder brengen dan eerst afvallen of jezelf beschadigen om aandacht te vragen voor de problemen die je hebt.

Je bent ergens goed in
Als je een eetstoornis hebt, kan het in sommige periodes voelen alsof je ergens goed in bent. Bijvoorbeeld als het afvallen lukt. Dit kan je een kick geven. Als je een laag zelfbeeld hebt, denk je misschien wel dat je ‘eindelijk ergens goed in bent.’ Het geeft je een positief gevoel over jezelf, terwijl je dat juist bijna nooit hebt. De eetstoornis geeft je daarmee het idee dat je je zelfverzekerder gaat voelen door veel met eten bezig te zijn. Ondertussen maak je jezelf kapot en ontdek je juist niet wat jouw talenten zijn. Je eetstoornis is een dwaalspoor dat je voor de gek houdt en afleidt van waar het leven werkelijk om gaat.

Misschien heb jij ook op sommige momenten het idee dat je leven beter is met eetstoornis, dan zonder. Het geeft je iets dat jij denkt nodig te hebben op dit moment in je leven. Toch is het belangrijk om goed te beseffen wat de gevolgen van een eetstoornis zijn en hoe ver je jezelf juist af brengt van een gelukkig leven. Een eetstoornis is enkel een manier om te overleven. Echt leven leer je pas als je de eetstoornis aan de kant gaat zetten, hulp gaat vragen en jezelf leert kennen. Ga voor herstel, daar zitten veel meer leuke voordelen aan. Als ik daar een blog over zou moeten schrijven, ben ik over 80 jaar nog niet klaar. 

Plaatjes: Weheartit