Als je last hebt van eetbuien is vrijwel elk eetmoment vaak een grote uitdaging. Bij mij was dat in ieder geval wel zo. Elke keer weer was ik bang voor mezelf, bang dat ik mezelf niet onder controle zou kunnen houden en dat ik door zou slaan in een eetbui. Die angst was al helemaal groot als ik vakantie had óf wanneer ik een verjaardag had. Ik zag daar altijd als een berg tegenop, omdat ik gewoon niet wist hoe ik me daar doorheen moest slaan zonder meteen in een eetbui te belanden. In deze blog zal ik mijn tips over hoe je deze momenten doorkomt met jullie delen.
Ik zal eerst beginnen met verjaardagen. Normaal gesproken zijn verjaardagen vaak gezellige aangelegenheden. Het zijn vaak momenten dat je elkaar weer ziet en even bij kan praten. Vaak gebeurt dat onder het genot van een stuk taart, een drankje en nog meer lekkere hapjes. Nu vind ik verjaardagen dus vaak heel gezellig, maar toen ik nog boulimia had, was dat wel een ander verhaal.
Verjaardagen stonden in mijn hoofd gelijk aan heel veel eten. Vaak krijg je een stuk taart in je handen geduwd. Dat stukje taart was in mijn hoofd al moeilijk, want ik wilde eigenlijk zo min mogelijk calorieën eten en met zo’n stuk taart zou dat niet lukken. Toch kon ik dat stukje taart echter vaak ook wel weer relativeren. Het is normaal, het is een verjaardag, iedereen doet het, je hebt verder nog niet zoveel gegeten vandaag etc.
Ik maakte me vooral druk over de hapjes die na de taart vaak op tafel komen. Chips, nootjes, kaas, worst, M&M’s… Al die hapjes waren voor mij eetbuivoedsel. Als ik op een verjaardag was, kon ik gewoon aan niks anders denken dan aan al die hapjes. Ik wilde dan wel wat lekkers nemen, maar ik durfde het niet. Als ik eenmaal begon, was het einde altijd zoek en ging ik helemaal los. ‘Ik had het dan toch al verpest’ en kon dan niet meer stoppen met eten. Ik denk dat het andere mensen niet eens echt opviel, omdat ik me natuurlijk zo normaal mogelijk probeerde te gedragen, maar ik zou dan echt gaan schransen. Ik wist echter ook hoe schuldig ik me zou voelen als ik eraan toe zou geven. Het liefst wilde ik dan alles meteen compenseren, maar op een verjaardag vond ik dat toch altijd lastig om te doen. Het gevolg: met een enorm schuldgevoel die verjaardag uit moeten zitten en mezelf ontzettend haten.
Hoe overleef je dan dus een verjaardag als je last hebt van eetbuien? Ik denk dat het helpend kan zijn om van tevoren met jezelf af te spreken wat je allemaal gaat eten, zodat je daar de ‘controle’ over hebt. Je voorkomt dan dat het in je hoofd ‘rommelig’ wordt en dat je dus doorslaat in een eetbui. Spreek bijvoorbeeld met jezelf af dat je alleen een stukje taart eet. Als je het kan, kan je misschien ook nog twee handjes met nootjes of chips eten en dat was het dan. Ik weet dat het heel moeilijk is om die afspraak met jezelf te maken. Voor mij was het dan ook alleen haalbaar om voor het stukje taart te gaan en verder niks. Ik wist gewoon dat ik het niet bij twee handjes met nootjes zou kunnen laten en daarom sprak ik met mezelf af dat die nootjes gewoon helemaal geen optie waren.
Dit kan niet altijd, maar mij heeft het ook geholpen om even uit de situatie te gaan. Soms stond ik bijvoorbeeld vlak bij een tafel met allerlei lekkers en was ik alleen maar daarop gefocust. Door ergens te gaan staan of zitten, zorgde ik ervoor dat ik niet zo geconfronteerd werd met het eten. Ik probeerde -voor zover dat kon- mijn aandacht op wat anders te richten door druk met iemand in gesprek te gaan op een wat ‘veiligere plek’.
Naast verjaardagen vond ik ook vakanties erg moeilijk. Ik ging vroeger weleens naar van die all inclusive hotels. Doe ik nu nog steeds en dat vind ik echt leuk, maar vroeger niet. In zulke hotels heb je voor het ontbijt, lunch en avondeten een buffet. Je kan dan uit zoveel lekkere dingen kiezen… Niet heel fijn als je last hebt van eetbuien.
Vakanties waarbij ik niet in een all inclusive hotel zat, waren ook moeilijk. Op vakantie eet je gewoon anders dan thuis en daar kon ik niet zo goed mee omgaan. De ene dag ontbijt je bijvoorbeeld heel laat waardoor het meer een lunch is, je eet ijsjes tussendoor, frietjes als lunch etc. Voor mij betekende dit chaos en chaos betekende dat ik het overzicht kwijt was over het eten, over wat normaal was, honger kreeg en daarom doorsloeg.
Voor mij was het belangrijk dat ik op vakantie structuur aanhield met minstens de drie eetmomenten. Zorg er dus voor dat je in ieder geval je ontbijt, lunch en avondeten eet. Je voorkomt dan dat je enorme honger krijgt en naar andere dingen grijpt waarmee je door kan slaan naar een eetbui. Structuur in je eten is dus belangrijk.
Probeer verder ook te kijken naar wat haalbaar voor je is. Je kan wel met alles mee willen doen, dus lekker mee uit eten en ijsjes eten, maar als dat voor te veel stress zorgt en je daar eetbuien van krijgt, dan is het ook gewoon prima om een keer even iets veiligs te eten. Geef dat ook aan bij de mensen met wie je op vakantie bent om scheve gezichten te voorkomen.
Ik hoop dat deze tips je misschien een klein beetje helpen om de vakantie of een verjaardag door te komen. Het zouden vooral leuke momenten voor je moeten zijn, geen stressvolle momenten. Ik hoop dt het je lukt om ondanks alles toch een beetje te genieten!
Heb jij nog meer tips?
Geef een reactie