Op het forum lees ik vaak dat mensen het lastig vinden om met hun omgeving te praten over hun problemen. Ik herken dit zelf ook erg van toen ik nog slecht in mijn vel zat en voordat ik intensieve therapie had gehad. Ik vond het lastig om te praten over wat ik voelde en over wat er allemaal in mij omging. Hierdoor vereenzaamde ik en kwamen mensen die belangrijk voor me waren, steeds verder van me af te staan. Praten over de problemen die je hebt, of het nu gaat om een eetstoornis, depressie of andere psychische problematiek, heeft echter veel voordelen.
1. Zodat anderen je kunnen helpen de signalen te herkennen
Toen mijn vriendinnen nog nauwelijks wisten wat er met mij was en waarom ik me rot voelde, konden ze me ook niet helpen. Pas toen ik vertelde over wat er allemaal in mij omging, konden ze me helpen om bepaalde signalen te herkennen. Mijn huisgenoten wisten dan bijvoorbeeld dat als ik vaker op mijn kamer zat in plaats van in de gezamenlijke ruimte, dat dat een teken was dat er misschien iets was terwijl ze eerst dachten dat ik gewoon geen zin had in contact. Ze klopten dan wat vaker aan of wezen mij erop dat ik mezelf isoleerde wat mij hielp om toch weer in contact te gaan.
2. Om je minder te schamen
Juist door er niet over te praten maak je het ongemakkelijk. Mensen in je omgeving weten dan niet of ze wel of niet naar je afspraak bij de psycholoog kunnen vragen. Door open te zijn hoef je je minder te schamen of smoesjes te verzinnen waarom je een afspraak ergens hebt. Je mag gewoon vertellen wat er echt is.
3. Zodat anderen je beter leren kennen
Als je psychische problemen hebt, of deze nu van tijdelijke aard zijn of niet, dan horen die nu eenmaal bij je op dat moment. Het is zonde als je dat stuk moet verbergen omdat je niet wil laten merken dat er iets is of dat je je rot voelt. Op die manier kun je nooit echt jezelf zijn terwijl dat zeker mag.
4. Zodat anderen meer te weten komen over bepaalde psychische problematiek
Natuurlijk is het lastig om te vertellen dat je bijvoorbeeld een eetstoornis hebt en misschien ben je bang niet serieus genomen te worden omdat je gewoon een gezond gewicht hebt. Door hier juist wel over te praten leren anderen ook wat meer over deze problematiek, wat destigmatiserend kan werken.
5. Om te kunnen verklaren waarom je soms doet zoals je doet
Als ik me somber voel, kan ik vaak wat kortaf doen. Mensen die mij niet zo goed kennen of niet veel van mij weten, denken dan vaak dat ik chagrijnig ben omdat dat snel zo kan overkomen. Toen ik depressief was, dachten mijn huisgenoten ook geregeld dat ik gewoon slecht gehumeurd was. Het hielp erg om dan eens te kunnen zeggen dat ik me gewoon erg rot voelde en daarom soms kortaf deed en dat dit niets met hen te maken had.
6. Zodat je eerlijk kunt zijn over waarom je bijvoorbeeld niet werkt of naar school gaat
Zodra iemand vraagt naar werk of school, is het vaak lastig om te zeggen dat je even niets doet. Wat moet je dan immers voor reden geven? Je kunt zeggen dat je een tussenjaar hebt maar je kunt ook eerlijk zijn en zeggen dat je op dit moment aan jezelf werkt en daar veel tijd in steekt.
7. Zodat je iets kunt vertellen
Dit klinkt heel simpel en eigenlijk is dat het ook. Open zijn over je problemen zorgt dat je er ook meer over kunt delen en er niet alleen mee blijft zitten. Misschien spreek je weleens af met vrienden en heb je het gevoel dat je hen niks meer te vertellen hebt vanwege je psychische klachten, terwijl je misschien juist iets te zeggen hebt door al die problemen. Zij moeten dit echter wel van je weten.
8. Zodat je niet hoeft te doen alsof
Doen alsof is ontzettend vermoeiend. Doen alsof je je vrolijk voelt, doen alsof er niks is of altijd maar doen alsof je moe bent terwijl je je eigenlijk heel verdrietig voelt, put je volledig uit. Eerlijk zijn zorgt ervoor dat je niet meer met dat masker op hoeft te lopen en dat je gewoon kunt zijn wie je bent.
9. Zodat je niet hoeft te liegen op je CV
Het is immers heel vervelend om vage redenen te moeten bedenken waarom je allerlei gaten hebt door behandelingen, onafgemaakte opleidingen of baantjes die je toch niet aan bleek te kunnen. Het zou fijn zijn als je gewoon kon zeggen hoe dit echt zit in plaats van allerlei smoesjes te hoeven bedenken. De realiteit is echter wel dat dit niet bij alle bedrijven zo werkt. Openheid geven over die gaten als gevolg van psychische problemen, kan soms zelfs tegen je werken omdat een bedrijf nu eenmaal op zoek is naar mensen die stabiel in het leven staan en zoveel mogelijk het risico op ziekte willen vermijden. Ook al gaat het nu goed met je, een verleden met psychische problemen schrikt werkgevers in eerste instantie wel af. In een ideale wereld zou je gewoon kunnen zeggen hoe het echt zit, maar houdt er rekening mee dat dit in de praktijk soms tegen kan werken. Als je eenmaal een tijdje bij een bedrijf werkt en je collega’s wat beter leert kennen, dan is er misschien wel een mogelijheid om er iets over te zeggen
10. Omdat je therapeut niet degene hoort te zijn die jou het beste kent
In therapie praat je over hele persoonlijke dingen en ben je vaak een stuk opener dan tegen de mensen om je heen. Eigenlijk is dat gek want een behandelaar hoort niet degene te zijn die jou het best kent. Dat horen de mensen om je heen te zijn, zoals familie of vrienden. Ze leren je echter pas beter kennen als je openheid geeft. Toen ik depressief was, dachten mijn huisgenoten ook geregeld dat ik gewoon slecht gehumeurd was. Het hielp erg om dan eens te kunnen zeggen dat ik me gewoon erg rot voelde en daarom soms kortaf deed en dat dit niets met hen te maken had.
Geef een reactie