8 x wat je moet weten over boulimia

Je hoeft het niet allemaal te begrijpen of te herkennen, dat verwacht ik niet. Maar er is een aantal dingen die ik je wil laten weten over de struggle die boulimia heet. Het is een eetstoornis en dat is niet altijd logisch te verklaren of helder uit te leggen. Het is namelijk op geen enkele manier logisch; het is een stoornis. Ik wil je alleen uitleggen hoe het werkt in je hoofd, als je hier elke dag mee worstelt. Er speelt namelijk veel meer mee dan je van de buitenkant kunt zien. En die bizarre, eetgestoorde gedragingen vragen soms om wat meer uitleg.

1. Ik doe dit niet om af te vallen

Ik weet dat dit niet de manier is om af te vallen. Geloof me, ik weet het. Ik weet ook dat je mij mooi en oké genoeg vindt en op sommige dagen vind ik zelf niet eens dat ik dunner moet zijn. Het is geen effectieve manier van lijnen, dat besef ik. Dat is het doel ook niet. Ik besef dat het grootste gedeelte van de mensen met boulimia een gezond gewicht heeft. En hoewel ik soms zou willen dat mijn pijn meer zichtbaar was, is afvallen niet altijd wat ik hiermee wil bereiken. 


Bron: brookecagle

Ik heb deze eetstoornis niet omdat ik wil afvallen, het is niet zo simpel. Ja, mijn lichaam en gewicht spelen een enorm grote rol in hoe ik mij voel en misschien was dit wel de aanleiding ooit. Maar deze strijd met eten gaat over veel meer dan dat. Deze gewoontes zijn iets dagelijks voor mij, die soms meer met mijn gevoel te maken hebben dan puur met wat ik in de spiegel zie. En op de dagen dat het wél is, is dit mijn manier om met die walging en die paniek om te kunnen gaan.

2. Dit is de meest constante factor in mijn leven

Wat er ook gebeurt in mijn leven, dit is altijd een hele constante factor. De eetstoornis is er altijd. Dat is stabiel en veilig, hoe destructief het ook is. Ik kan er altijd van op aan en er altijd op terugvallen. De dagen die gevuld zijn met de eetstoornis kunnen heel intens zijn en alle kanten opschieten, maar toch voelt het vertrouwd om mijzelf hier altijd aan vast te kunnen houden. Terwijl er inderdaad soms geen houden meer aan is. Die intensiteit, die onvoorspelbaarheid, is precies wat ik gewend ben. Ik walg ervan, maar tegelijkertijd sleept het mij er doorheen. Terwijl ik ook weet hoe moeilijk die eetstoornis het mij juist maakt en dat ik beter af ben zonder. Het is als een relatie, een gewelddadige relatie. Waar ik niet met, en niet zonder kan. Nu niet in ieder geval. 

3. Ik weet dat het niet hoeft

Ik weet dat er andere manieren zijn. Echt, ik kan iedereen adviseren wat ze op moeilijke momenten moeten doen en hoe ze het beste met gevoelens om kunnen gaan. Dus inderdaad, je kan er een heel goed gesprek met mij over voeren. En toch doe ik niet altijd wat goed voor me is. Ik weet dat het anders kan, maar ik kan dat niet altijd. 

4. Ik weet dat anderen om mij geven

Ik doe het niet om aan anderen iets te laten zien. Het liefst wil ik dat niemand er iets aan ziet, omdat het zo schaamtevol is. Ik doe het niet om ergens tegenaan te schoppen of om iets te bewijzen. Ik wil geen aandacht en ik weet dat er ook andere manieren zijn om met problemen om te gaan. Die manieren heb ik alleen nog niet zo onder de knie als deze manier; de boulimia. Ik voel soms echt wel de liefde van de mensen om mij heen en misschien voel ik me daardoor juist nog meer schuldig.

5. Ik weet dat ik om hulp mag vragen

Dankjewel dat ik altijd mag bellen en om hulp mag vragen, ik weet namelijk echt dat dat mag. Dat ik het niet doe, betekent niet dat ik het niet wil. Ik kan het soms gewoon niet. Ik weet dat je er voor me bent en het beste voor mij wilt, dat wil ik zelf namelijk ook! Ik geloof je, ik geloof wat je zegt, ook als ik je goede raad niet opvolg. Ik wil mezelf niet de afgrond in helpen, maar ik weet soms niet hoe het anders moet. Ik weet dat het kan, maar niet altijd hoe het moet. Dat is geen onwil.

6. Ik probeer het. Elke dag.

Ik wil dit ook niet. Hoe bizar het ook klinkt, omdat de boulimia mij hele gekke dingen laat doen. Ik wil het diep van binnen echt anders. Ook op dagen dat ik eetbuien heb, ook als ik achter elkaar aan het braken ben, blijf ik het proberen. Ik probeer het zodra ik opsta. Ik probeer het als ik boodschappen moet doen. Ik probeer het als het toch weer is misgegaan en ik ‘s avonds ook nog eens een afspraak heb. Op elk moment van de dag probeer ik door te gaan en probeer ik het opnieuw anders te doen.

7. Ik wil niet altijd herstellen

Het spijt me, maar ik wil het niet altijd. Daar durf ik zelden voor uit te komen, maar soms ontbreekt de motivatie en dat vind ik vreselijk. Ja, ik wil het anders en ik wil deze eetstoornis loslaten. Maar soms wil ik het niet, omdat het mij de afleiding en de coping biedt die ik nodig heb. Soms wil ik een eetbui, omdat het de meest effectieve manier is die ik ken om ergens mee om te gaan.   

Dan vergeet ik, dan ontlaad ik, dan overleef ik. Ook als ik me bewust ben van het gevoel achteraf. Zelfs dan wil ik het soms en zijn mijn alternatieven nog niet sterk genoeg. Ik weet hoe gek dit voor jou moet klinken en daarom voelt het alsof het elke keer opnieuw mijn eigen schuld is. Soms kan ik me niet voorstellen hoe het leven is zonder boulimia en word ik zelfs onrustig van het feit dat ik dit niet meer zou hebben. Soms ontbreekt mij het vertrouwen dat ik dat in me heb en geloof ik niet altijd dat ik echt zonder zou kunnen. Ook dat voelt zwak, als falen en slecht. Maar ik werk eraan, ook op de dagen dat ik mij niet gemotiveerd voel.  

8. Ik ben nooit volledig eerlijk

Juist om wat ik hierboven vertel. Ik durf nooit helemaal eerlijk te zijn en soms lieg ik zelfs, want ik schaam mij kapot. Ik weet namelijk hoe raar en eetgestoord het is en hoe ver dit van jou afstaat. Ik weet dat ik niet altijd op begrip kan rekenen. Veel dingen die bij boulimia horen zijn voor mij normaal geworden, maar ze zijn te vies en te lelijk om uit te spreken. Hoe een eetbui eruit ziet, hoe de wc er soms uitziet, hoe ik er soms uitzie; ik denk niet dat dat ik ooit durf te laten zien. Het is voor een groot deel mijn eigen, geheime wereld. Daarin ben ik vrij, maar ook gevangen. Daarin doe ik dingen die ik nooit had verwacht te doen, maar ik hoop daar ook elke dag weer uit te kunnen komen.

 Wat wil jij dat anderen weten over boulimia? 

Deze blog kwam oorspronkelijk online in 2020


Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.

Daphne

Geschreven door Daphne

Reacties

31 reacties op “8 x wat je moet weten over boulimia”

  1. Dit is zo fijn om te lezen. Even niet de tips die ik al 100 keer gehoord heb maar de bevestiging dat ik het allemaal weet. Alleen dat er een enorm gat is tussen iets verstandelijk weten en in de praktijk uitvoeren. Dat de weg tussen het gesprek met je therapeut en het moment dat je weer thuis bent voelt alsof je een wereldreis hebt gemaakt. Opeens is het heel lang geleden dat alles heel logisch klonk en wist hoe je het deze keer ging aanpakken. Je zag het voor je en je weet alle stappen nog. Alleen aan jouw kant van de wereld valt er geen connectie meer te maken met wat je een kwartier eerder in de wereld van de therapeut besprak en afsprak.

    Ik kan voor mezelf bijna dezelfde blog gebruiken maar dan voor BED. Wat voor mij anders is, is dat ik het niet elke dag probeer. Ik probeer het voor een maand of vier/vijf en dan weer een jaar niet omdat het gevecht van die paar maanden proberen zoveel kost dat ik er daarna weer een jaar geen energie voor heb of ik het echt nodig heb om andere zaken te “overleven”. En wat voor mij anders is, is dat ik altijd eerlijk ben. Het heeft geen zin om de waarheid te verbergen omdat je jezelf daarmee alleen maar kansen ontzegt.
    Mooie blog💛

    1. Hi Lost Girl,

      Dank voor je uitgebreide reactie. Fijn dat je hier zo veel aan hebt en vooral ook goed dat je veel dingen anders doet. Dat je zo eerlijk bent en blijft, dat levert ook echt het meeste op. Dat is mijn ervaring ook inmiddels. Veel sterkte!

      Liefs.

  2. Dit verhaal zou ik zo willen overnemen en aan alle mensen die mij kennen willen sturen, kort, bondig maar echt alles klopt en legt heel duidelijk uit wat een eetstoornis doet!

  3. Ik heb ook boulimia helaas tegenwoordig met overgewicht omdat ik flink ben aangekomen door medicatie dit triggert de boulimia enorm.
    Ik merk nu dat ik mezelf wil verdedigen maar het is gewoon een rotstoornis. Die mn hele leven beheerst.

  4. Ik heb zelf anorexia… ik volg een eetlijst maar ik val toch nog af ik drink nutridrink bij eetmomenten maar ik val toch nog af ik moet nog extra nutri drinken maar ik durf het niet

    1. Dit triggert enorm…

    2. Ik zie even niet hoe dit een reactie is op de geschreven blog. Wat wil je eigenlijk zeggen of bereiken met deze post?

      1. Ik wil graag tips.. ik wilde niemand triggeren met mijn post maarja als ik mijn verhaal niet kwijt mag ik mag dat nergens, oke is goed ik zoek het zelf wel uit dan, niemand mag mij

      2. Reageer maar boos sorry dat ik mijn gevoelens onder deze blog vertel wtat niet mag ik zou niet weten waar ik het anders kwijt kan maarja zie mij maar als gemeen aan dan maar terwiijl ik het niet zo bedoel, *tranen in me ogen*

      3. Sorry dat ik overdreven reageer ik heb het er heel moeilijk mee met de drinkvoeding en eetlijst, ik wilde alleen me hart luchten want ik kan dat nergens en dan krijg ik zo reactie of ik iemand pijn wil doen ermee? maar dat wil ik helemaal niet en ik zit echt te huilen om ik jullie niet wil triggeren en er word ook niks over mijn eetstoornis geschreven misschien wel maar ik voel geen herkenning. :/ daarom hoopte ik op steun onder me berichtjes maar nee..

        1. How About een kijkje nemen op het forum? Daar zijn een boel topics over onderwerpen waar je vraag misschien beter bij aansluit en je mag ook altijd zelf een topic over! Vragen onder een blog kan ook, maar misschien is het fijner om die te stellen onder een blog die meer bij jou situatie gaat mijns inziens. Die zijn er namelijk genoeg 🙂 zo vind jij je plekje om je verhaal kwijt te kunnen maar voelen mensen met andere problemen ook de ruimte om hún verhaal te delen. En geen sorry nodig lijkt me!

        2. Ga lekker op het forum je probleem bespreken, daar is het forum voor. Je bericht heeft niks met de blogpost te maken.

        3. Ah, je bent op zoek naar tips, steun en een plek om je hart te luchten. Begrijpelijk, maar ik had het absoluut niet uit je eerste post gehaald. Wellicht is het forum een geschikte plek voor je? Daar kun je je verhaal kwijt en zijn er mensen die je kunnen voorzien van tips en steun. De chat is misschien een andere plek waar je iets aan hebt. Daar zijn altijd ervaringsdeskundige begeleiders bij die je graag willen helpen. Een tip kan ik je hier ook al wel geven trouwens: wees helder in je communicatie. En nog eentje dan: trek íéts minder snel je conclusies over wat mensen allemaal denken. Dan hoef je ook niet zo passief-agressief te reageren en in een slechtofferrol te schieten. Er zijn echt mensen die je hulp en steun willen bieden, maar dit type reacties stoot mensen af.

          1. Oke ik snap het, als nog sorry als ik mensen heb getriggerd het was niet me bedoeldiing ookal heb ik een ander soort eetstoornis ik herken wel een paar dingen in deze blog. 🙂

        4. Hi Anoniem,

          Wat ontzettend lastig dat je hier mee worstelt, dat klinkt zwaar. Je mag zeker je hart luchten en ik wil je daarom graag uitnodigen op ons forum. Daar kun je van je afschrijven, maar ook advies vragen als je daar behoefte aan hebt. Ook is er elke avond een chat, waar je van harte welkom bent.

          Liefs.

  5. Zo waar dit! Dankjewel!!!

  6. Kippenvel…. wauw dit had ik zo nodig… zo veel herkenning

  7. Ik heb dit…..

  8. Wauw, ik heb nog nooit gereageerd op een blog. Maar dit raakt mij enorm. Ik ben zelf herstellende van anorexia, maar heb momenteel onbeheersbare eetbuien. Deze woorden beschrijven precies hoe ik mij voel. Het gevoel dat niemand je kan begrijpen wat er écht door je heen gaat en de twijfel bij jezelf of je nu wel hard genoeg je best doet om beter te worden. Dit geeft zoveel erkenning. Dank!

  9. Precies dit….

  10. Wow wat goed omschreven….zo herkenbaar!!

  11. Heel mooi daphne

  12. Dit is precies waarom ervaringsdeskundigheid zo waardevol kan zijn. Heel treffend omschreven. Ik denk trouwens dat een heleboel punten niet alleen voor boulimia gelden, maar ook voor andere eetstoornissen. Dank je wel voor deze blog, Daphne!

  13. @Daphne: is dit hoe het nu voor je is? Of hoe het toen voor je was? En hoe heb je hierin stappen weten te zetten en dit te veranderen?

    1. Ik vraag me dit ook af omdat het zo in de tegenwoordige tijd is geschreven…

    2. Hi S,

      Begrijpelijke vraag, dit is hoe het toen voor mij was. Een periode die ik mij nog helder voor de geest kan halen. Zeker de punten waar ik toen mij erg voor schaamde, maar nu veel makkelijker over kan praten.

      Mijn behandeling heeft hier een belangrijke rol in gespeeld. Maar ook om deze pijnlijke punten toch steeds meer te bespreken met mijn omgeving. Door toch steeds eerlijker te zijn, kon mijn omgeving mij steeds beter helpen en kon ik echt een stok achter de deur zetten op moeilijke momenten. Hopelijk heb je hier iets aan. Stapje voor stapje kan het echt anders worden.

      Liefs.

  14. Wauw, super mooi geschreven & duidelijk uitgelegd.

  15. NAGEL OP DE KOP!!!

  16. Zo mooi geschreven 💗

  17. goeie blog

  18. Bouiimia kan een groot geheim zijn en kan gevaarlijk zijn maar op het eerste gezicht zie je niets. Slokdarmruptuur en maagruptuur kunnen het gevolg zijn en dat is erg gevaarlijk. Het s een verkeerde gewoonte en men wil er van af maar kan dat niet of vindt dat moeilijk of ook stel je je de vraag met wie kan ik er over praten. Het lijkt soms een taboe. Er zijn wel werkboeken verschenen die door iemand die duurzaam is genezen van boulimia en er staan opdrachten.in. Vaak hebben mensen die duurzaam zijn genezen zelf een praktijk om adviezen te geven. Je merkt dat ze er wel meer vertrouwen in hebben omdat het bewezen is dat het kan en dat geeft hoop. Idealisme in combinatie met realisme.en praktijkervaring. Ik hoop dat cynisme plaats maakt voor hoop.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *