Bijna iedereen moet weleens een keertje bloed laten prikken. Dit is bijvoorbeeld ter controle of om het een en ander na te kijken als je bepaalde lichamelijke klachten hebt waar niet zo snel een oorzaak voor te vinden is. Denk bijvoorbeeld aan klkachten als vermoeidheid, duizeligheid of een futloos gevoel. Een bloedonderzoek kan dan veel eventuele lichamelijke problemen uitsluiten, maar hoe verloopt zo’n onderzoek eigenlijk?
Een bloedonderzoek wordt meestal via een huisarts aangevraagd nadat je daar bent geweest met diverse klachten. Ik heb meerdere keren een bloedonderzoek gehad in de afgelopen jaren. De voornaamste klachten waren vermoeidheid en het hebben van een futloos gevoel. Doordat ik verder geen bijzondere klachten had, werd er al snel gedacht aan bloedarmoede. Om daar achter te komen is een bloedonderzoek ideaal. Uit onderzoek kwam inderdaad het resultaat dat ik een lichte bloedarmoede had. Dit kon makkelijk aangevuld worden door middel van ijzertabletjes.
Uit bloed kan men dus veel informatie halen. Doordat bloed zich door het hele lichaam bevindt, neemt het veel informatie in zich op. Door deze informatie af te lezen, kan je ook duidelijk krijgen of er iets afwijkt. Dit kan een tekort zijn van bepaalde waardes, maar het kan ook voorkomen dat een bepaalde stof juist in overmate aanwezig is. Een balans is in dit geval erg belangrijk zodat het zijn werk goed kan doen. Wanneer iets afwijkt, kan het duiden op een mogelijke ziekte of infectie. Dit kan soms iets kleins zijn, maar soms kan het een aanleiding zijn om de klachten verder te onderzoeken.
Ik moest bloed laten prikken bij een apotheek en hiervoor moest ik nuchter blijven. Dit hield in dat ik vanaf de nacht ervoor niets mocht eten of drinken, behalve water. Dit kon namelijk het onderzoek beïnvloeden. Dit hoeft echter niet bij elk onderzoek en dit wordt van tevoren aangegeven. Hoewel ik bij een apotheek moest bloedprikken, wordt dit vaker gedaan bij poli’s of prikposten. Het hangt er vanaf waar je woont en waar je dus het beste terecht kan.
In alle gevallen werd er bij mij bloedgeprikt op mijn arm aan de binnenkant bij mijn elleboog. Er wordt een bandje omgedaan zodat de aders beter zichtbaar worden. Soms blijft het even zoeken, maar over het algemeen zijn het ervaren mensen die dit doen en duurt het niet lang voordat ze het nodige bloed hebben afgenomen. Ik heb het één keer meegemaakt dat er mis geprikt werd doordat een ader net weggeglipte en dit deed inderdaad even pijn. Soms kun je er een blauwe plek van krijgen, maar dat trekt vaak snel weg.
Meestal gaat het echter gewoon goed en ben je er zo weer vanaf. Naast deze standaardmethode kan er ook nog bloed afgenomen worden via de vinger of de slagader. Via de vinger wordt het vaak gedaan als alleen de bloedsuiker nodig is of om het zuurstof in je kleine adertjes te meten. Via de slagader kunnen ze de hoeveelheid zuurstof in je slagaders meten en andere waarden die te maken hebben met de zuurgraad van je lichaam. Dit laatste wordt meestal gedaan wanneer je iets aan je longen hebt en alleen een arts mag dit onderzoek uitvoeren.
Afhankelijk van wat er onderzocht moet worden, wordt er een aantal buisjes bloed afgenomen. De hoeveelheid buisjes kan dus per keer verschillen. In sommige gevallen kan één buisje bloed gebruikt worden om meerdere stoffen te onderzoeken. In andere gevallen moeten er additieven gebruikt worden om een bepaalde stof in het bloed te kunnen onderzoeken. Doordat het bloed snel kan stollen, zou het bloed zonder deze stoffen onbruikbaar worden voor een onderzoek. Hierdoor kan het dus voorkomen dat je in één keer meerdere buisjes bloed moet laten afnemen. Het ziet er misschien wat onhandig uit met allerlei soorten buisjes met allerlei kleuren dopjes erop, maar voor het is een manier om de buisjes uit elkaar te houden.
Na het bloedprikken is het wachten op het resultaat aangebroken. Gelukkig duurt dit in de meeste gevallen niet te lang. Binnen enkele dagen is het resultaat vaak al bekend. De manier waarop je resultaat krijgt kan nog weleens verschillen. In sommige gevallen kun je zelf bellen voor de uitslag en in andere gevallen word je gebeld. Het kan soms spannend zijn om te moeten wachten, maar een dergelijke onderzoek kost eenmaal even tijd.
Heb jij al eens een bloedonderzoek gehad?
Geef een reactie