Hoe zien we dat jouw koelkast van jou is? Wat mag er echt niet in jouw koelkast ontbreken? Hoe zag jouw koelkast er 5 jaar geleden uit? ‘De Koelkast van…’ is een blogreeks die je de komende periode op Proud2Bme zal tegenkomen. In ‘De Koelkast van…’ vragen we bekende en minder bekende mensen naar de inhoud van hun koelkast. Naar de inhoud van wiens koelkast ben jij benieuwd? Vorige keer keken we naar de koelkast van een studentenhuis. Vandaag de koelkast van een veganist: Nina Leus van The Vegan Student.
Nina is een 23-jarige vrouw die eigenlijk geen idee heeft waar ze mee bezig is. Ze probeert zoveel mogelijk dingen te doen die haar geluksgevoelens geven. Als je Nina’s vrienden zou vragen wie ze is, zouden ze waarschijnlijk iets antwoorden in de trant van: een idealistische, blije, nuchtere meid. Ze is een tikkie raar, maar dan wel op een goede manier. Tegen haarzelf praten doet ze dagelijks en haar 3 keer roepen zonder enige reactie te krijgen is ook normaal. In digitale communicatie is ze nooit goed geweest.
Nina woont in Wageningen waar ze de master Nutrition & Health doet. Haar dagen zijn op dit moment gevuld met colleges over het effect van voeding op kanker. Ook staat ze met regelmaat in een lab om de bacteriën op gesneden champignons te analyseren. Heel erg leuk, vindt ze! Aan het eind van de dag fietst ze naar huis en duikt daar alleen of samen met huisgenootjes de keuken in. De dinertjes zijn het hoogtepunt van de dag, waarbij de gebrande kaarsen elke dag weer op tafel staan.
Het gezamenlijke diner loopt regelmatig uit tot low key keukenfeestjes of thuisbioscoop avondjes. ‘s Avonds nog aan de studie heeft ze na de eerste week al opgegeven. Het is veel te gezellig thuis. In haar vrije tijd vind je haar waarschijnlijk ook in de keuken of is ze een rondje aan het hardlopen. Nina maakt YouTube video’s waar ze vegan recepten deelt in de hoop anderen te inspireren om wat vaker plantjes in het boodschappenmandje te leggen. Een uit de hand gelopen hobby die haar heel veel voldoening geeft….
Waarom veganistisch?
De 17-jarige Nina was alles behalve veganist. Toentertijd was het minimaal 4x per week pannenkoekendag, een bak(je) ijs als toetje was niet sporadisch en in het weekend werden er broodjes hamburger gebouwd en verslonden. Ik was die persoon die aan vegetariërs vroeg waarom ze geen vlees aten, aangezien ik zelf geen legitieme reden kon bedenken. “Omdat ik het zielig vind” vond ik namelijk geen legitieme reden.
Dit bericht bekijken op Instagram
Zover ik me kan herinneren heb ik altijd last gehad van eczeem. Op m’n 18de was ik daar he-le-maal klaar mee. Ik ging voor de zoveelste keer naar een dokter in de hoop dat hij me een wondermiddel zou geven. Die kreeg ik niet. Ik kreeg helemaal niets. Ik moest er mee leren leven. Met dit advies nam ik geen genoegen. Ik besloot om zelf op onderzoek uit te gaan. Er moest toch iéts zijn dat helpt? Tijdens mijn zoektocht las ik iets over hoe een plantaardig dieet zou kunnen helpen tegen eczeem. Na wat tegensputterende gedachtes van mezelf te hebben aangehoord dacht ik: “Oké Nina, luister, wat heb je nou te verliezen? Probeer het toch gewoon”. Opstandige Nina ging hier uiteindelijk mee akkoord. Ik ging plantaardig eten. Eenmaal bezig, vroeg ik mij af waarom mensen vrijwilliger deze keuze eigenlijk maken?
Waarom zou je een vegan zijn als je het niet doet voor je gezondheid? Na een deep-dive te hebben gedaan in de vegan wereld was me dit al heel snel duidelijk. Het voelde serieus alsof er allerlei gordijnen open gingen die voorheen totaal geen licht door lieten. Hoezo had niemand mij dit eerder verteld? Hoezo wist ik niet dat we geen dierlijke producten hoeven te eten om gezond te zijn? Hoezo wist ik niet dat de vee industrie een enorme impact heeft op ons milieu? Hoezo wist ik niet dat voeding zoveel invloed heeft op je fysieke en mentale gezondheid? En hoezo was ik me niet eerder bewust van het dierenleed dat schuilgaat achter de maaltijden op mijn bord?
Na deze openbaringen klonk de vegan leefstijl heel erg logisch voor mij. Ik kon al die geopende gordijnen niet dicht trekken en weer terug naar mijn pannenkoeken-tosti-ijs-hamburger dieet. Ik wist te veel. Dus ik bleef op allerlei lekkere plantjes knabbelen en liet ik de hamburger feestjes achterwege. En oh ja, als leuke bijkomstigheid trok de eczeem helemaal weg. Tot op de dag van vandaag is die nooit meer komen buurten!
De koelkast van Nina?
Het is een chaotische bedoeling en er is grote kans dat er ergens iets aan het verrotten is. Ik raak het overzicht in m’n zelfgebrouwde creaties vrij snel kwijt en helemaal aangezien ik de koelkast met twee andere keukenprinsesjes deel. Daarnaast laat de hoeveelheid bier ook duidelijk zien dat dit een koelkast is in een studentenhuis.
Wat kenmerkend is voor de koelkast van Nina is de grote pot tahin en de restjes eten. M’n lunch bestaat standaard uit allerlei restjes avondeten. Daarnaast staat er regelmatig een nieuw microbiologisch project in de koelkast. Nu ben ik bezig met het zelf maken van plantaardige yoghurt (zie bovenste plank). Heel leuk nu ik er op de uni zoveel meer over geleerd heb en daadwerkelijk (soort van) begrijp wat er allemaal tijdens het fermentatieproces gebeurd.
Normaal zijn de groentelades overvol met o.a. broccoli, boerenkool, wortelen en andere groenten maar voor een tripje naar de markt had ik deze week geen tijd. Dus nu is de groenten situatie in deze koelkast vrij karig.
Wat mag niet ontbreken in de koelkast?
Tahin. Ik ben nog geen gerecht tegengekomen waar je het niet in kan verwerken. Je kunt er super lekkere salade dressings mee maken, het gebruiken voor zoete sausjes voor op pannenkoeken, een dipsaus in combinatie met mosterd voor patatjes of gewoon over je spaghetti heel gedrizzeld. Oh en deze moet je echt even proberen: geroosterd broodje met een laag appelstroop en vervolgens een laag tahin. You can thank me later
Ook de rijstazijn, sweet chilli saus en tamari (naast de tahin) zijn producten die standaard in mijn koelkast te vinden zijn als de echte smaakmakers. Oh en mosterd. Ik sta bij mijn huisgenoten bekend voor mijn overtollig mosterd gebruik.
Betekenisvolle producten die in de koelkast staan?
Als ‘foodblogger’ krijg ik tegenwoordig ook zo nu en dan gratis eten op gestuurd om daar vervolgens recepten mee te maken. Zo zie je op de bovenste plank de pickled mushrooms (super lekker!) en de date paste. De ontdekking van het jaar! Met beiden heb ik een recepten gemaakt die binnenkort online komen. Daarnaast vraag je je misschien af wat al die flessen in de deur zijn: dat zijn fermentatie experimentjes van mijn huisgenoten. Je kunt een glaasje kombucha (gefermenteerde thee) of waterkefir krijgen als je bij ons op bezoek komt. Als je dan ook nog blijft eten is de kans groot dat er gefermenteerde kool op je bord belandt of kokosyoghurt in je toetje vindt.
Jouw koelkast 10 jaar geleden?
Oeh, een wereld van verschil. Toen waren alleen de groentelades bestemd voor groentes. Nu is de gehele koelkast bestemd voor groenten en vegan producten. De gewone yogurt en melk zijn vervangen door een plantaardige variant. Het hartig broodbeleg was toen kaas, vleeswaren en pesto. Dat is vervangen door fancy groentespreads, pindakaas en avocados. Over het algemeen ziet de koelkast er van nu veel kleurrijker uit en bevat het een stuk minder bewerkte voedingsmiddelen.
Jouw ideale koelkast?
Eentje die super geordend is zodat ik precies kan zien wat er allemaal in zit wanneer ik hem open trek. Het liefst met van die mega groentelades waar ik m’n groentes dan op kleur bij elkaar kan leggen. Puur voor de esthetiek. En een groot vriesvak, niet onbelangrijk.
Vegan duurder & minder gevarieerd?
Nee, vegan eten hoeft echt niet duurder te zijn dan een omnivore voedingspatroon. De truc is om niet te veel met vleesvervangers te werken, aangezien die vaak vrij prijzig zijn. Een goedkopere en super voedzame eiwitbron zijn peulvruchten. Gerechten als linzensoep met brood, mexicaanse bonenschotel, indiase curry met kikkererwten of wraps met kidneybonen kosten allemaal relatief weinig geld.
Nu moet ik wel zeggen dat ik geen goed voorbeeld ben voor goedkoop vegan koken. Ik houd er te veel van om te experimenteren met nieuwe producten en mega lange ingrediëntenlijsten te maken. Maar dat was ook al zo voordat ik vegan was. Dus in die zin is het qua kosten voor mij niet veel veranderd.
Instagram: Nina Leus
En wat betreft de variatie in dieet is die bij mij vertienvoudigd sinds ik vegan ben gaan eten. Er is zoveel mogelijk wanneer het aankomt op vegan eten. Mijn gerechten zijn nu veel kleurrijker, veel diversere qua smaken en hebben hun orgines uit veel meer verschillende landen. Dus nee, een vegan dieet is zeker niet minder gevarieerd dan een omnivoor dieet.
Naar wiens koelkast ben jij benieuwd?
Een koelkast van de bewoners op het Japanse eiland Okinawa. Ik ben altijd super geïnteresseerd in wat er in verre landen en verschillende culturen gegeten wordt. Wanneer ik op reis ben is het eerste wat ik doe naar de supermarkt, my kind of musea. Daar kan ik me makkelijk een middag vermaken om nieuwe producten te ontdekken, te observeren wat de locals in hun winkelmandje droppen en wat voor exotische vruchten en groenten er zijn.
En ik kies dan specifiek het eiland Okinawa omdat dat een van de Blue Zones is. Blue zones zijn een aantal regio’s in the wereld waar de mensen door hun manier van leven en hun leefomgeving meetbaar langer leven. Ik, als Nutrition nerd, vind dit reuze interessant!
Heb jij een bijzondere of betekenisvolle koelkast en wil je meedoen aan deze serie? Mail ons dan. We zijn heel benieuwd naar jouw verhaal én koelkast: redactie@proud2Bme.nl
Geef een reactie