Anorexia is sterk

Anorexia was voor mij iets sterks. Ik bewonderde andere meiden die mager waren, anorexia hadden of obsessief met eten bezig waren. Zij hadden controle. Controle die ik ook wilde hebben, maar waarin ik het gevoel had constant te falen. Anorexia, dat moest ik hebben om echt sterk te zijn. Ook al wist ik ergens dat het ook heel gevaarlijk was, toch trok het mijn aandacht.

Eenmaal verwikkeld in mijn eetstoornis en negatieve zelfbeeld, ontstonden de gedachtes over hele lage gewichten, nog minder eten en een anorectisch BMI. Ik had dan misschien al een eetstoornis, maar als ik Anorexia zou hebben, zou dat mijn eetstoornis veel serieuzer maken en zou ik zo trots zijn op mezelf. Ik dacht zelfs dat Anorexia mij perfect zou kunnen maken, mij zou helpen in de toekomst en mij zoveel kracht zou geven, dat ik niet meer aan mijn problemen hoefde te denken.

Herken jij dit soort positieve gedachtes over Anorexia? Dat is op zich helemaal niet zo raar als je problemen hebt met je zelfbeeld of eten. Door de kick die je van afvallen en lijnen krijgt, kun je je heel sterk gaan voelen. Schijn-sterk. Ook lijkt het misschien alsof je enorme controle en zelfbeheersing hebt, wanneer je Anorexia zou hebben. Anorexia is een ziekte die voor mensen met een eetstoornis soms een voorbeeld is. Ernstig ondergewicht, weinig eten, controle en heel dun zijn, dat lijkt voor sommige mensen een ideale manier om het echte leven, de problemen of verantwoordelijkheden te kunnen ontvluchten. Weg van alle narigheid, op weg naar perfectie.

Als jij dit herkent, is dat niet gek maar wel enorm gevaarlijk. Alle gedachtes die ik hierboven beschrijf zijn in gedrag namelijk uiteindelijk zo dodelijk als wat. Je maakt je lichaam met Anorexia kapot. En vergeet absoluut niet dat wanneer je nu al Boulimia of een andere eetstoornis (NAO) hebt, je al behoorlijk op weg bent je lichaam te vernielen en jezelf ongelukkig te maken.

Je hebt misschien het idee dat je op dit moment niet gelukkig bent zonder eetstoornis. Maar het idee dat je eetstoornis jou wel gelukkig gaat maken, je zou helpen en sterk maakt is de grootste illusie die je misschien wel in je leven tegen gaat komen. Toch ben je er op sommige momenten misschien van overtuigd of voelt het enorm aantrekkelijk om streng te gaan lijnen en veel af te vallen.

Anorexia is een ziekte. Net zo’n ernstige ziekte als Boulimia, NAO of BED. Eetstoornissen behoren tot de meest gevaarlijke psychische ziektes die er op dit moment zijn in Nederland. Daartoe behoren is geen keuze, maar mocht je merken dat je een eetstoornis hebt of wilt, dan is het wel heel belangrijk dat aan te pakken.

We hebben het hier niet over iets waarmee je een beetje kunt flirten, iets wat ‘‘bij jou wel meevalt” of ‘’nooit zo erg al bij een ander” zal worden. Zo werkt het niet met eetstoornissen. Iedere eetstoornis is ernstig. Ga niet wachten of er aan werken om je eetstoornis ernstiger te maken, meer lichamelijke problemen te krijgen en stel hulp niet uit.

Anorexia is niets om trots op te zijn. Net zoals dat Boulimia en NAO geen dingen zijn om trots op te zijn. Een eetstoornis is een hele nare ziekte. Geen kracht, geen talent en zeker niet iets waarin je goed kunt proberen te zijn. Goed zijn in een ziekte bestaat niet. Heb je op de een of andere manier de overtuiging dat dun zijn jou echt gelukkig maakt, dan kan ik je vertellen van niet. Die kracht, die trots en die controle is van zo’n korte duur. Het moment op de weegschaal is zo weer voorbij en voor je het weet voel je je dik en lelijk, omdat je nog dunner wilt zijn. Dun zijn maakt niet gelukkig. Jezelf weer mooi leren vinden en jezelf accepteren zoals je bent. Dat maakt gelukkig. 

Heb jij door dat je Anorexia of eetstoornissen interessant vindt of heeft braken, laxeren en streng lijnen jouw interesse gewekt? Zie dit dan als signaal van problemen in je leven. Je weet namelijk ergens heel goed dat een eetstoornis geen oplossing is. Nooit. Voor geen enkel probleem. Niet op de korte en zeker niet op de lange termijn. Merk je dit soort gedachtes op bij jezelf, praat hier dan over, maar kijk ook naar de rest van je leven.

Ben jij gelukkig op dit moment? Zoniet, ga dan op zoek naar de oorzaak. Je kunt ook wel eerst de omweg van een eetstoornis maken en daarna weer terug komen bij de oorzaak, maar waarom zou je dat doen? OOk als je op dit moment geen eetstoornis hebt, mag je praten over je problemen. Heb je op dit moment al wel een eetstoornis, neem deze dan zeker serieus. Welk cijfertje de weegschaal ook aangeeft, het gaat erom dat jij ergens mee zit, worstelt en niet blij bent.

Anorexia is niet sterk. Sterk zijn is hulp vragen en werken aan jezelf totdat je weer gelukkig bent. Ben je er nog steeds van overtuigd dat Anorexia jou gelukkig gaat maken, lees dan dit eens. 

Plaatjes: Weheartit

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

31 reacties op “Anorexia is sterk”

  1. Gosh.. zo herkenbaaar!!

  2. Altijd weer op het goede moment. Super blog! Ik zelf beschouw mensen met AN ook altijd als sterk en perfect. In mijn ogen zijn ze geweldig, en ik de mislukkeling zonder controle. Wel super fijn dat deze blog laat zien dat dat helemaal niet zo hoeft te zijn

  3. Mooie blog

  4. ik voel me eerlijk gezegd als an patient nu wel nog meer mislukt..
    en die eat less geschrapt met eat better… is dat dan niet gewoon orthorexia promoten…?

  5. Marleen2502, dat hangt er maar vanaf hoe je ‘better’ interpreteert….

  6. Toen ik de titel las dacht ik: oh my.. er gaan vast mensen vallen over het feit dat dit over anorexia gaat en niet over NAO of boulimia of een andersoortige ES. Maar het viel mij op hoe goed verwoord in dit artikel – hoe ‘veelzijdig’ de ES in dit artikel belicht wordt terwijl het artikel “vanuit”1 soort (anorexia) geschreven is.

    Ik mis het zogenaamd gelukkig zijn (tijdens anorexia) – vooral als het ‘echte’ geluk er nog niet is en er al wel degelijk echt ‘ongeluk’ is over zeer a-relaxed eetpartroon 😉

    Dat terzijde : goed artikel dus Nouska, tnx!

  7. Mooi en herkenbaar van vroeger.

  8. Komt precies op het goede moment! Ik heb anorexia maar vind het nooit ernstig genoeg en wil dan meer ondergewicht. Maar dat is een zieke gedachte en levensgevaarlijk. Dankjewel Nouska! ♥

  9. Heel herkenbaar.

  10. wow herkenbaar
    nu alleen de knop durven om te zetten

  11. Jeetje, komt binnen dit.

  12. Wow, zo herkenbaar!!
    Maar hoe kom je van die gedachtes af??

  13. Goed stuk!
    Ik vind zelf dat je niet sterk bent als je toegeeft aan je eetstoornis, het is juist heel sterk om ertegenin te gaan! Dat is pas kracht!

  14. Pffff, ik ben praktisch gezien goed op weg, maar sinds gister weer zooo’n twijfel dat het zwak is dat ik eet zonder opname / dwang, dat anorexia hebben sterk is… Ik wil dat soort gedachtes niet 🙁

  15. Je. herkenbaar..

  16. Heel herkenbaar. Ik bewonderde mensen met anorexia, ze waren sterk in mijn ogen. Ik wilde dat ook. Iets wat ik ook heb gedaan en ik voel me alles behalve sterk. Nu ik in behandeling ben, besef ik dat het loslaten van de anorexia het lastigste is wat ik ooit heb gedaan, maar ik doe het wel. En dat vind ik veel sterker van mezelf.

  17. Herkenbaar. Ik heb zelf ook altijd iets van hoeveel ik ook afval het is nooit genoeg en zie de ernst er niet zo van in. Maar wat een rotleven, nergens meer zin in, niks willen doen, geen gevoel bah.. En dat motiveert me heel erg om aan de anorexia te werken

  18. Heel herkenbaar. Ik zat net een fotoboek te kijken met foto’s van toen ik heel erg ondergewicht had. En toen vond ik mezelf veel te dik. Maar als ik die foto’s nu terug zie denk ik waarom was ik toen niet gelukkig met mijn gewicht. Ik wil maar zeggen het is nooit goed genoeg.

  19. Wauw, wat een goeie blog!!!! Heel sterk, heel krachtig.
    Goed dat er eens zo’n blog op staat!

  20. Wow dit herken ik ook zo hard! Ik had in het begin van mijn eetstoornis altijd het gevoel dat ik graag anorexia wou. En toen ik mijn diagnose kreeg was ik daar in eerste instantie zelfs trots op, ik dacht ‘Zie je wel dat ik het kan’.

    Op een bepaald moment toen het echt heel slecht ging met me, is bij mij echter de knop omgegaan. Ik ben erin geslaagd uit dat diepe dal te klimmen en ik kan anorexia nu zien als de vreselijke ziekte die het werkelijk is.

    De weg naar boven is heel zwaar en ik heb al heel veel rondjes gelopen, maar één ding weet ik heel zeker en dat is dat ik nooit naar die hel terug wil!

  21. Heel herkenbaar, ik ben volgensmij ook weer aan het terugvallen. Zelfs dit artikel triggert mij. Ik droom over uitgehongerd zijn en gedwongen worden om te eten. Dacht dat ik het achter me had. Zelfs dit artikel geeft een kik 🙁 . stom he

  22. Heel herkenbaar van vroeger… Ik had altijd met mezelf de afspraak dat ik pas richting genezing mocht gaan als ik minimaal 1 periode zwaar ondergewicht had gehad. Ik had eerst jaren eetstoornis nao met amper ondergewicht. Uiteindelijk kreeg ik het zware ondergewicht wat ik zo graag wilde, en voelde ik me ellendiger dan ooit. Allemaal omdat ik dacht dat ik me minimaal 1x bewezen moest hebben. Die onzin heeft me 8 jaar van m’n leven gekost…
    Echt meiden, veel ondergewicht maakt de zaak alleen maar hopelozer en uitzichtlozer en ineens realiseer je je dat je je hele tienertijd hebt gemist door die onzin.

  23. Amen to that.

  24. Heel herkenbaar! Ik heb al 4 jaar een streefgewicht in mijn hoofd (waarvan ik weet dat het heel erg ongezond is), maar ik probeer nog steeds (tevergeefs) het te bereiken. Ik mag pas hulp zoeken als ik het bereikt heb, als ik dun ben, als ik ooit de diagnose AN krijg. Ik weet dat het ziek is, maar het voelt nog steeds als een soort ultieme droom…

  25. eerst had ik dit ook, en nu nog steeds wel een beetje. Het enige is nu ik besef dat ik mezelf serieus mag nemen dat hulpverleners en mijn omgeving dat niet doen.. dat helpt niet echt mee.

  26. Mijn boodschap aan alle meiden hierboven die dapper hebben toegegeven dat ze stiekem toch wel eens verlangen naar ondergewicht: het is het niet waard, en het brengt je helemaal nergens. Je moet hoe dan ook weer naar gezond gewicht, en die strijd valt mij persoonlijk nu ontzettend zwaar. Ondergewicht betekent niet meer mogen sporten, je slecht kunnen concentreren, en geen energie meer hebben om leuke dingen te doen met vriendinnen. Ik heb mijn lichaam ernstige schade toegebracht, en de mensen die om mij geven heel veel verdriet gedaan. Nogmaals, het is het niet waard. Jullie verdienen allemaal een leuk leven, en ondergewicht draagt daar niet aan bij. Sterker nog, het verziekt alles.

  27. goede blog!

  28. Maar, wat nu…

    Hoe (o hoe) weet je dat je -eens je terug met eten zou beginnen- nog zal kunnen stoppen?

  29. Ik herken dit uit 1000en.Heel soms als ik echt een vreetbui hebt gehad met echt vette dingen, dan braak ik het uit maar dat gebeurt hoogstens 1 keer in de 2 weken,niet zo veel dus.Het kan volgens mij dus nu ook niet veel kwaad bij mij. Ik heb deze gedachtes wel, die in dit artikel staan beschreven alleeen echt streng lijnen hou ik nooit vol, en meestal krijg je dan ook niet de nodige voeddingsstoffen binnen en daar kan ik echt niet tegen haha.

  30. Wou dit is HEEL erg herkenbaar!!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *