Misschien klinkt de titel van deze blog een beetje gek. Wie is er nou bang om gelukkig te zijn? Is gelukkig zijn niet wat iedereen wil? Toch kan het idee van gelukkig zijn voor sommigen eng zijn. Gelukkig zijn betekent dat je helemaal jezelf bent, dat je geen negatieve aandacht krijgt, dat je geen excuus hebt waarmee je onder verplichtingen uit kunt komen, dat je naar je idee misschien niks hebt om op terug te vallen. Misschien wil je ergens wel gelukkig zijn, maar durf je het niet. Er zijn een hoop dingen die ons tegen kunnen houden om echt gelukkig te zijn.
Een eetstoornis kan je geluk behoorlijk in de weg staan. Maar niet alleen een eetstoornis, ook een depressie, het beschadigen van jezelf of ander destructief gedrag kan ervoor zorgen dat er geen ruimte is om gelukkig te zijn. Misschien ben je er ook wel helemaal niet meer aan gewend om gelukkig te zijn, weet je niet meer hoe dat is of misschien heb je het wel helemaal nooit ervaren. Hierdoor kan het eng zijn, of zelfs onmogelijk lijken, om echt gelukkig te worden.
Ik ben niet meer bijzonder
Als je een eetstoornis hebt dan kan het zijn dat je je hierdoor bijzonder voelt. Jij bent een uitzondering. Je bent anders dan normale mensen en je valt op tussen de massa. Mensen zien jou staan. Misschien vind je het op de één of andere manier wel fijn om zielig gevonden te worden. Maar is dit echt de manier waarop jij gezien wilt worden? Wil je dat mensen die aan jou denken, denken aan dat meisje met die eetstoornis? Of aan dat meisje die zo depressief is? Volgens mij is het veel leuker als mensen jou zien staan om wie jij bent. Om dat leuke meisje, dat vrolijke of gezellige meisje. Want bijzonder zijn dat kan je ook zonder eetstoornis. Als ik in mijn omgeving kijk dan zijn er genoeg mensen die ik bijzonder vind. Ik vind mijn beste vriendin heel bijzonder omdat ze altijd voor mij klaarstaat, ik vind een andere vriendin van me heel bijzonder omdat ze is geslaagd voor haar opleiding waar ze veel moeite mee had.
Mijn zus vind ik bijzonder omdat ze heel positief in het leven staan, ook als het haar even tegenzit. En mijn zusje vind ik bijzonder omdat ze haar dromen achterna gaat. Ik kan nog wel even doorgaan met dit lijstje. Zoals je ziet vind ik mensen juist bijzonder om de positieve dingen die ze doen. Natuurlijk gaat het ook met deze mensen weleens niet zo goed. Maar dat zijn niet de dingen die hen bijzonder maken. Ga voor jezelf eens na welke mensen jij nou echt leuk vindt, wie jij bijzonder vindt en bij wie jij graag in de buurt bent. Wat maakt deze mensen zo speciaal? Is dat een eetstoornis, zijn dat andere problemen? Of zijn het juist de positieve dingen die deze mensen zo bijzonder maken?
Jij bent verantwoordelijk voor jouw leven
De rest van de wereld kan op zijn kop gaan staan, jij kunt alles en iedereen om je heen verliezen, maar je hebt altijd die eetstoornis nog. Een eetstoornis kan je een heel veilig gevoel geven. Ook kan het een geruststellende gedachte zijn dat je altijd nog terug kunt vallen op zelfbeschadiging als je de pijn in je leven even niet meer aan denkt te kunnen. Of dat je altijd een dagje over kunt slaan en in je bed kunt blijven liggen, wat anderen mensen zullen begrijpen omdat je nu eenmaal last hebt van een depressie. Als jij er echt voor gaat om gelukkig te zijn dan heb je al deze dingen niet meer om op terug te vallen. Je hebt geen excuus meer om onder je verplichtingen uit te komen. Jij bent verantwoordelijk voor jouw leven. Dat is nogal wat. Als je nu iets fout doet dan is dat niet meer te wijten aan de situatie, of aan de eetstoornis. Jij bent nu degene die hier verantwoordelijk voor is. Maar is dat erg? Nee. Iedereen doet weleens iets niet goed. Dat zijn leermomenten die bij het leven horen. Soms gaan dingen goed en soms niet. Als alles altijd maar goed zou gaan dan zou het leven denk ik enorm saai worden. Ook al heb jij op de momenten dat dingen niet goed gaan geen excuus om op terug te vallen, als je gewoon gelukkig bent met jezelf en je verantwoordelijkheid voor het leven neemt dan heb je deze excuses niet meer nodig.
Ik moet mezelf zijn
Om gelukkig te worden zul je gelukkig moeten worden met jezelf. Dat kan maar op één manier en dat is door gewoon jezelf te zijn. Jij bent niet jouw eetstoornis, jij bent ook niet jouw problemen. Zolang dit allemaal nog een rol speelt in jouw leven kan het heel lastig zijn om te zien wie jijzelf werkelijk bent. Misschien ben je wel bang dat de persoon die jij werkelijk bent helemaal niet zo leuk is, of niet goed genoeg is. Misschien vraag je je wel af wie jij bent zonder eetstoornis. Maar het maakt uiteindelijk helemaal niet uit wie of wat je bent, je bent altijd leuker als je gewoon jezelf bent. Ga nog maar eens een keer na welke personen jij precies voor je ziet als je denkt aan mensen die je leuk vindt. Waarom vind je deze mensen leuk? Is dat omdat zij perfect zijn? Hebben zij alleen maar goede en leuke kanten? Of zijn zij net als iedereen ook maar een mens met leuke en minder leuke kanten, en is dat nou juist datgene dat hen zo leuk maakt? Uiteindelijk zul je veel gelukkiger zijn als je lekker jezelf kunt zijn. Er zullen vast wel mensen zijn die jou hierom niet kunnen waarderen, maar die mensen zijn er nu ook. Die mensen zullen er altijd zijn. Maar die mensen zijn jouw aandacht en energie helemaal niet waard.
Ik krijg geen steun meer
Het kan best eng zijn om toe te geven dat het eigenlijk wel goed met je gaat. Als mensen denken dat het goed gaat met jou dan ben je misschien bang dat je geen aandacht meer krijgt, of dat je de mensen verliest waar je op terug kunt vallen als het even niet zo goed met je gaat. De buitenwereld het idee geven dat het niet goed met je gaat of dat je het zwaar hebt kan een veilige back-up lijken. Maar mensen staan heus nog wel voor je klaar als je gelukkig bent! Ook met gelukkige mensen gaat het soms even niet zo goed. En ook die mensen krijgen daar dan gewoon steun bij. Daarbij kan het ook weleens niet goed met je gaan zonder dat je jezelf uithongert, eetbuien hebt, jezelf beschadigt of ander destructief gedrag laat zien. Er hoeft niet altijd een zichtbare of tastbare reden te zijn om te mogen zeggen dat het niet goed met je gaat. Iedereen loopt weleens tegen problemen aan, ook gelukkige mensen. En dan hoeft je echt niet altijd ‘ernstig’ te zijn om daarbij steun te verdienen.
Ik moet mijn gevoelens aangaan
Gelukkig zijn betekent dat je het leven neemt zoals het is. Daar horen heel veel leuke en mooie dingen bij, maar ook minder leuke dingen. Maar of je nu vol in het leven staat en gelukkig bent of je verschuilt achter je problemen en niks aan durft te gaan, de minder leuke dingen zullen altijd op je pad blijven komen. Als je jezelf afsluit voor alle gevoelens die in minder leuke situaties loskomen, dan sta je automatisch ook niet meer open voor de leuke dingen. Het kan je in de weg staan om echt gelukkig te worden. Misschien lijkt het niet zo moeilijk om je voor die fijne gevoelens open te stellen. Maar als je dat doet dan krijg je ook met die negatieve gevoelens te maken. En dat kan heel eng en moeilijk lijken. Het kan voor velen een struikelblok zijn om echt die knop om te zetten en te genezen van die eetstoornis of depressie. Het kan zo lekker veilig lijken om niet met die negatieve gevoelens te hoeven dealen. Je stopt ze gewoon weg en het bestaat niet meer. Toch? Maar zolang jij niks met die negatieve gevoelens doet zul je die altijd met je mee blijven dragen.
De enige manier om daar echt los van te komen en het een plekje te kunnen geven, is door het aan te gaan. Dat hoeft je natuurlijk niet alleen te doen, je kan hier gewoon hulp bij vragen. Het zal niet makkelijk zijn om al die gevoelens, die je zo lang weg hebt gestopt, naar boven te moeten halen. Maar bedenk je dat er ook nog een andere kant zit aan dit verhaal. Als je gelukkig bent en vol in het leven staat dan krijg je daar enorm veel energie van. Als je al deze moeilijkheden aan bent gegaan, als je onverwerkte dingen hebt kunnen verwerken, als je zo hard hebt gevochten, dan maakt dat je zoveel sterker! Gelukkige mensen komen net zo goed als ongelukkige mensen weleens moeilijke dingen tegen in het leven. Maar het is een stuk minder moeilijk om hiermee te dealen als jij je sterk voelt, als jij de gevoelens aan durft te gaan, als jij je gelukkig voelt.
Er zijn vast nog wel meer dingen die jou tegenhouden om gelukkig te zijn. Maar gelukkig zijn is niet iets om bang van te zijn. Als je gelukkig bent dan ben je nog minstens zo bijzonder als je nu bent. Je hebt misschien geen excuus meer als iets niet goed gaat maar als je echt gelukkig bent met jezelf dan heb je dit ook helemaal niet meer nodig. Jij bent op je leukst zoals jij echt bent. En ook al gaat het nog zo goed met je en ben je oprecht gelukkig, je mag altijd om steun vragen als je het even moeilijk hebt. Misschien zijn er heel wat weggestopte gevoelens die je aan zal moeten gaan om eindelijk eens gelukkig te worden. Ook al is dit moeilijk, bedenk je dat het je uiteindelijk veel sterker maakt. Het leven wordt er alleen maar makkelijker, mooier en leuker van als jij gewoon gelukkig kan zijn.
Ben jij bang om gelukkig te zijn?
Geef een reactie