Mijn laatste plog alweer! Wat ging het jaar snel. En dat terwijl het soms ook echt kon voelen alsof de tijd voorbij kroop. Een jaar waarin voor jezelf zorgen misschien nog nooit zo belangrijk is geweest. Waarin gevoel en verstand nog nooit zo haaks op elkaar hebben gestaan. Een jaar waarin Winnie, mijn bejaarde katje, al vrij snel overleed. Maar ook een jaar waar ik al met al voor mezelf positief op terugkijk. Ik ben begonnen met sporten en Рwanneer het kon Рgenoot ik hier oprecht van. Ik liep mijn eerste hardloopwedstrijd, ben weer ̩cht begonnen met koken. En het jaar waarin liefde en rouw door elkaar heen liepen, toen mijn vriend en ik in mei besloten om twee kittens in huis te halen. Al met al dus een heel bewogen jaar. Hopelijk kan jij ook met een ok̩ gevoel terugkijken op jouw 2021. En vooral: hopelijk zal 2022 jouw jaar worden.
Nou, het is een volle plog geworden! Vol sporten, lekker eten, een interview voor de Linda (!) en natuurlijk een flinke dosis kittens – as usual. Ga er lekker voor zitten en voor de laatste keer dit jaar van mij: veel lees- en kijkplezier! ♥
Zaterdag
Omdat ik op maandag vrij ben, begin ik sinds kort mijn plogweek op de zaterdag de week ervoor. Dat klinkt misschien een beetje onlogisch, maar daardoor hoef ik niet op maandag de plog nog in elkaar zetten. 😉 Dit zorgt ervoor dat mijn plog een lichte overlap heeft met de dagen van Irene en ook ik plog op de dag van de aankondiging van de lockdown. Gelukkig kon ik in de ochtend nog een sportlesje meepakken. Zeker gezien de geruchten dat de sportscholen ook weer dichtgingen, wilde ik toch nog even wat energie kwijt.
In de middag fietsten mijn vriend en ik naar een cafeetje waar we sinds kort wat vaker komen. We dronken koffie, aten taartjes en daarnaast at ik ook wentelteefjes van croissantjes, daar had ik echt nog nooit van gehoord!
Een rustige avond, daar hadden we allebei zin in. We aten leftover koekjes en gevulde speculaas, dronken gemberthee en keken de finale van Masterchef Australia terug (dat vind ik zo’n feelgood-programma, de feedback die ze daar geven is echt opbouwend en zo aardig) en een gemiste aflevering van ‘de Verhulstjes’; een show rondom het gezin van Gert Verhulst (studio 100).
Zondag
Mijn vriend besloot een rondje hard te lopen, dus ik had het huis helemaal voor mezelf. Nou ja, voor mezelf. Bij alles wat ik doe, zit er ten minste wel één nieuwsgierig snoetje mee te kijken. Toen ik de keuken schoon had gemaakt, vond ik dat ik hem ook wel weer vies mocht maken en ik maakte een boterkoek met volkorenmeel, havervlokken, citroen en gember. Het spande erom of het ging lukken, vooral omdat (voordat het in de oven zat) Sopje al een beetje was begonnen met eten.
Daarna door naar twee vrienden om zelf pizza’s te maken. Zij hadden zelf zuurdesemdeeg gemaakt en wij maakten de saus en namen de toppings mee. Tegenwoordig ben ik echt helemaal verzot op pizza’s met crème fraîche, aardappel, ui en salie.
Maandag
Naar buiten, naar buiten! Het weer is prachtig, dus ik ren een rondje hard door de wijk. Mijn wijk is vooral bos of park en dat vind ik heel fijn!
In de avond werk ik voor Irene. Voordat ik begin, maak ik het eten. We hadden veel aardappels in huis en een zak boerenkool: geen moeilijke keuze. Ik maak er zelf een vega jus bij (van roomboter, ui, bloem, boullion, gerookte paprika en ketjap). Op zich heel lekker, maar ik denk dat hij lekkerder kan. Als ik eruit ben, zie je hem vast een keer in de maandelijkse receptenblogs voorbij komen! Door de stamppot zelf deed ik trouwens wat gorgonzola.
Ik lees braaf de plogs van Irene en daardoor wist ik van de chocomeltraditie op de chatavond. Nou, daar doe ik graag aan mee!
Dinsdag
Normaal zitten we de dinsdag op kantoor, maar omdat ik in de avond voor Phoi Cai chat, werk ik een dag thuis. Het weer is prachtig, dus in de middag loop ik even een rondje buiten en ik lunch met leftover stamppot.
Tussen het werken door heb ik heel kort even vrij, nét genoeg tijd om eten te maken. Ik koos voor een minestronesoep om zo wat restjes op te maken. Nog een voordeel: je kan er prima twee avonden van eten!
Ook al is het geen traditie vandaag, ik drink toch graag nog een kopje warme chocomel in de avond.
Woensdag
We hebben wat teruggeschaald als het gaat om content, maar de ProudFunding loopt nog steeds en achter de schermen zijn we druk bezig! Vandaag werd ik geïnterviewd door Linda Meiden over de kerstchats die we organiseren tijdens de feestdagen. Voor die campagne maakten Irene en ik eerder al dit filmpje. Als je deze blog leest, is het inmiddels al kerst geweest, maar weet dat we ook aankomend weekend, met Oud en Nieuw voor je klaarstaan in de chats en op het forum. De hele chatagenda vind je hier.
Wil je het interview graag lezen? Je vindt het zowel op linda/meiden als op linda.nl.
Omdat ik maandag voor Irene had gewerkt, werkt Irene vanavond voor mij. Ineens ben ik dus een hele middag vrij! Wat ik met mijn tijd doe? Mascara halen (wat een zoektocht blijft het om de ‘juiste’ te vinden!), knuffelen met de katten, de was doen (die direct opnieuw bevuild wordt) de laatste boodschappen halen voor ons deel van het kerstdiner (we maken allemaal een gang), maar ook de kattenbakken verschonen. Want ook dat moet gewoon gebeuren.
In de avond rijd ik met mijn vriend naar zijn moeder. Zijn zusje is vandaag jarig, dus we schuiven daar aan het voor het eten! De minestrone wacht wel een dagje. 😉
Donderdag
Thuiswerken, ja. Voor mij is dat niets nieuws, voor jou misschien ook niet (meer), en toch – ook al ben ik het gewend – komen de muren soms wel eens op me af. Nu de lockdown echt is doorgevoerd, kan ik ook niet zomaar even naar een cafeetje. De koffiebonen moet ik echt zelf malen, maar juist die momentjes zijn belangrijk, merk ik. Even je ogen van het scherm, even naar buiten. Alleen naar buiten kijken, je ogen even op iets anders laten focussen, kan ik al heel prettig vinden. Het zijn de ‘kleine’ dingen die een verschil kunnen maken.
En aan dat uitzicht geen gebrek. Wat een prachtige luchten deze dagen!
Waar ik ‘s ochtends vaak naar 3FM luister (en nu dus ook Serious Request daar lekker meepak) vind ik klassiek of jazzmuziek prettig tijdens het werken. Radio Fip (ja, daar is onze kat Fiep naar vernoemd!) staat hier vaak aan of Radio Fip autour du jazz, waar ze alleen jazzmuziek draaien. Ook populair tijdens het koken.
In het verlengde daarvan: in de blog ‘A trip down memory lane‘ (waarin we aankondigden dat we een maand lang eerder geschreven blogs omhoog gingen plaatsen), schreef ik al dat ik nostalgie een krachtige emotie vind. Tijd om eens in actie te komen en de daad bij het woord te voegen. Deze showergel had ik al heel lang in mijn kast. Ik kocht deze (niet specifiek deze fles, hoor) ooit tijdens een vakantie aan Italië. Ik heb daar veel familie wonen en als herinnering mocht ik iets uitzoeken. Ik koos voor die showergel, want die rook lekker. Toen de fles leeg was, heb ik hem heel lang op mijn kast in mijn slaapkamer thuis bewaard. Af en toe rook ik eraan, de geur bleef goed hangen, en dan was ik weer even terug in Italië. Toen ik eenmaal uit huis ging, heb ik de fles weggegooid. Jaren later werd ik weer herinnerd aan die fles en ineens wilde ik weten wat het ook weer was, maar ik kwam er niet op. Google hielp me ook niet verder. Tot ik een paar jaar geleden, de broer van mijn vriend woont in Milaan, tegen deze fles aanliep daar in de supermarkt. Ik had hem gevonden! Ik heb direct een flesje meegenomen en die heb ik, tot vandaag, in mijn kastje bewaard. En nu vond ik het tijd om hem te gebruiken!
Zo, een heel lang verhaal en ik heb geloof ik precies niets gezegd. Ik hoop vooral dat dit op een of andere manier jouw gevoel van nostalgie aanwakkert. Heb jij iets wat jou prikkelt?
Vrijdag
Overdag een werkdag zoals de andere, met de nodige katten-afleiding. Na het werken maak ik snel een dadelcake. Het is naar een recept van een vriend, maar bij mij mislukte hij steeds. Blijven proberen! Dit keer heb ik er wat zeezout en sterke koffie doorheen geroerd, het rook in ieder geval heel lekker!
In de avond eten mijn vriend en ik samen met de broer van mijn vriend. Hij woont, zoals ik hierboven al zei, in Milaan. Voor de feestdagen is hij overgevlogen, samen met zijn vriendin. Hij had een flinke lading oranje wijn besteld, dus daar hebben we alvast wat van geproefd.
Deze plog zal het weekend na kerst online komen, dus als je dit leest, heb je dat er al op zitten. Misschien heb je het niet gevierd omdat het te heftig voor je is of vanwege je religie. Omdat je het dit jaar niet zo voelde of omdat je het nooit viert. Misschien heb je het wel gevierd, is het tegengevallen of heb je de tijd van je leven gehad. Ik hoop dat het fijne, oké of misschien gewoon haalbare dagen voor je waren. Dat je er met een oké gevoel op terug kan kijken.
Ook al spreek ik je waarschijnlijk snel weer, ik wens je zoveel goeds, zoveel moois toe voor 2022. Ik wens je alles wat ondenkbaar voelt. Alles wat ver weg lijkt, alles wat niet voor jou weggelegd lijkt. Ik wens je wilskracht en vechtlust. Ik wens je toe wat je maar wilt, waar je naar verlangt. Dat gun ik je en daar knokken we samen voor.
Dikke kus,
Lonneke
♥
Geef een reactie