Het is menselijk om je over vanalles zorgen te maken en dat is dus ook precies wat we doen. Soms gaat het om kleine dingen maar vaak genoeg maken we ons ook zorgen over verschillende problemen en levensvragen. We kunnen het gevoel hebben dat we er alleen voor staan, dat niemand het zal begrijpen, we proberen het weg te stoppen, schamen ons of we willen er om andere redenen niet over praten. We houden het veel te vaak voor onszelf en dit is eigenlijk niet goed. Zorgen heb je misschien alleen, maar je hoeft het niet voor jezelf te houden.
Waarom houden we veel voor onszelf?
Er zijn genoeg redenen waarom we dingen voor onszelf houden, dit gebeurt natuurlijk niet voor niks. Omdat we ons over zoveel dingen zorgen maken, gaat het vaak ook vanzelf dat we niet alles delen. Dat hoeft natuurlijk ook helemaal niet en anderen zitten er misschien ook wel niet op te wachten om letterlijk alles te horen wat wij denken. De gedachten en dus ook de zorgen die bij ons binnenkomen interpreteren we en verwerken we en daarna overwegen we soms of we iets gaan delen of niet, maar dit gebeurt dus lang niet altijd. Wij zijn over het algemeen met z’n allen heel goed in het wegstoppen van dingen. Gedachten waar geen tijd of ruimte voor is en waar we misschien later ooit wel op terug komen.
Ik ben denk ik wel iemand die later op dit soort gedachten en gevoelens terug kom bij mijzelf maar ik hou dit soort dingen vaak ook voor mijzelf. Vroeger is mij door mijn ouders weleens verweten dat ik meer moest delen en niet overal zelf mee rond moest lopen. Ik was heel selectief in wat ik wel of niet vertelde. Ik denk dat ik bang was voor het ‘wat je aandacht geeft groeit’ principe. Als ik mijn zorgen deel dan is het ineens echt, dan wordt het groter dan dat het is en moet ik er iets mee.
Daarnaast denk ik dat schaamte een grote rol speelt bij het niet delen van zorgen. We zijn over het algemeen snel geneigd om te denken dat we ons aanstellen, dat we ons onterecht zorgen maken en dat we de enige zijn die hier mee zitten. Ook speelt het idee dat anderen ons toch niet begrijpen een rol bij het voor onszelf houden van de dingen waar we mee zitten. Je bent misschien bang om teleurgesteld te worden door de reactie van anderen en dit weegt zwaarder dan de mogelijkheid dat ze je misschien wel begrijpen en kunnen ondersteunen. Wat er ook voor kan zorgen dat we teveel voor onszelf houden, is het idee dat we anderen lastig vallen met onze zorgen en dat we juist niet willen dat ze zich zorgen gaan maken. Je schat jezelf niet op waarde en hebt misschien het gevoel dat je geen recht hebt op steun en aandacht.
Jezelf isoleren
Zo kunnen er nog veel meer redenen zijn waarom je je zorgen voor jezelf houdt en niet deelt met mensen in je omgeving, mensen die om jou geven en je graag willen steunen. Door je zorgen voor jezelf te houden ga je jezelf isoleren. Je sluit je steeds meer af voor de buitenwereld en creëert een nog grotere wereld die alleen voor jou is. Ik heb dit zelf ook ervaren en niet omdat ik thuis zat en niks meer deed omdat ik teveel bezig was met mijzelf en mijn problemen, maar ook vooral omdat ik mij alleen voelde met mijn gevoel. Het feit dat alleen ik wist wat er echt in mij omging, maakte me heel eenzaam. Ik denk ook dat dat een andere manier is om jezelf te isoleren en dit zorgt er misschien ergens ook wel voor dat zorgen groter worden en problemen erger.
Redenen om zorgen te delen
Een andere omschrijving van het delen van je zorgen is eigenlijk heel simpel: Praat! Communiceer met anderen en deel je gevoelens en gedachtes. Dit is iets wat je waarschijnlijk al snel als eerste advies krijgt, maar dat is niet voor niks. Het is heel belangrijk, ook als het om wat kleinere zorgen gaan die op het eerste gezicht misschien niet zo belangrijk lijken. Het is een begin. Je werkt aan een vertrouwensband, aan goede ervaringen voor jezelf en je leert jezelf aan niet meer alles voor jezelf te houden. Ik vond delen altijd ontzettend moeilijk en het kostte me ook heel veel moeite om dat steeds meer te doen, maar ik heb wel echt gemerkt hoe belangrijk het is. Ook in mijn eerdere werk maar ook bij Proud2Bme heb ik gezien dat heel veel mensen het moeilijk vinden om te praten over zichzelf. Over de dingen waar zij mee worstelen en de diepste kern van de zorgen. Soms moet je klein beginnen voordat je direct heel je levensverhaal op tafel legt, probeer voor jezelf ervaringen te creëren waarin je ziet dat het delen van zorgen wel wat kan opleveren en dat er mensen zijn die je kunt vertrouwen. Gun jezelf het momentje om even te spuien en stel haalbare doelen. Het gaat je zoveel opleveren. Maar goed, waarom is het nou goed om dit te doen?
Zorgen worden minder als je deelt
Net als dat geluk groter en mooier wordt als je het deelt, werkt het ook een beetje de andere kant op. Dat wil niet zeggen dat het direct stukken beter met je gaat als je iets deelt, maar vaak maakt het het wat minder zwaar. Het ligt niet meer als druk alleen op jouw schouders maar je kunt de schouder van een ander ook een beetje lenen.
Opluchting
Wanneer je zo lang alleen rondloopt met dingen, kan het op gegeven moment zo zijn dat het echt teveel wordt. Dingen stapelen zich op en je kunt het gevoel krijgen dat je het niet meer aan kan. Praten met iemand kan enorm opluchten en alleen dat is al een reden om niet alles voor jezelf te houden. Opluchting geeft ruimte en zorgt ervoor dat je alles wat beter aankunt.
Anders er naar leren kijken
Wanneer je je problemen deelt, kun je hier samen over nadenken. Zelf heb je waarschijnlijk al ontzettend zitten piekeren en denk je in cirkeltjes terwijl iemand anders pas net geconfronteerd wordt met jouw gedachten en zorgen. Dit zorgt ervoor dat diegene hier vanaf een afstandje naar kan kijken en dit is vaak wel interessant. Iemand anders kan jou laten zien dat je ook op een andere manier naar dingen kan kijken en dat dingen vaak lang niet zo uitzichtloos zijn als dat ze in eerste instantie voor jou misschien lijken. Anders naar je eigen zorgen en problemen leren kijken kan heel veen inzicht geven en verrijkend zijn.
Samen weet je meer dan alleen
Samen weet je meer dan alleen. Ik denk vaak dat ik zelf wel het beste weet wat goed is voor mij en hoe ik dingen moet aanpakken maar wanneer ik het bespreek met iemand anders kom ik er achter dat er nog tal van andere mogelijkheden zijn waar ik zelf misschien niet direct aan gedacht had of die ik zelf bij voorbaat al had afgeschreven. Juist omdat andere mensen vanaf een afstandje naar dingen kunnen kijken maar ook gewoon anders in het leven staan, kunnen er veel meer oplossingen voor iets gevonden worden die ook kunnen helpen. Ook wanneer je het zelf allemaal even niet meer weet geldt dat je samen meer weet dan alleen, dus geef het een kans. Het kan je zoveel opleveren. Iemand anders kan met je meedenken voor oplossingen voor je problemen en een weg vrijmaken die je zelf niet direct zou inslaan.
Je kunt je sterker voelen
Samen voel je je sterker! Ook als je je problemen deelt en erover praat met anderen terwijl zij die problemen niet hebben, kun jij je sterker voelen. Dit kan komen doordat er een last van je schouders valt of doordat je merkt dat anderen er voor je zijn, dat je er niet alleen voor staat.
Er zijn talloze smoesjes te bedenken om jezelf te weerhouden om met anderen te praten, je hart te luchten of je zorgen te bespreken. Gelukkig zijn er ook genoeg redenen waarom je wel zou moeten delen en dit zijn ze nog niet eens allemaal. Het uiteindelijk ook doen is een ander lastig punt waarbij gebrek aan vertrouwen en onzekerheid een grote rol kunnen spelen. Begin klein, stel doelen voor jezelf en zet kleine stapjes.
Wat is jouw reden om je zorgen te delen met anderen?
Geef een reactie