We zijn aangekomen bij het laatste hoofdstuk van onze rondreis door Marokko. Nadat we hebben geslapen bij familie en bij berbers in de woestijn, zijn we toe aan iets meer comfort en luxe. Als we vermoeid en een beetje ziekjes aankomen bij ons hotel in Marrakesh, besluiten we dan ook meteen dat het tijd is voor een upgrade naar een mooiere kamer. Een kamer met een kingsize bed, enorme badkamer, zachte badjassen en een weegschaal. Huh wat… een weegschaal!?
Ik laat mij op het bed vallen en dartel even later tevreden door de suite. Heerlijk dit, echt een fijne plek om even bij te komen. Als ik mij naar de badkamer verplaats voor een uitgebreide douche, zie ik midden in de ruimte een weegschaal staan. Eerst valt het mij nog niet zo op, maar daarna loop ik toch even terug om het ding eens goed te bekijken. Een weegschaal? Waarom eigenlijk?
Ineens vind ik het ontzettend gek dat hier een weegschaal staat, op een plek waar je even weg bent van alles. Waar je ook vandaan komt en waar je thuis ook mee worstelt, iedereen komt naar deze kamer om tot rust te komen of om er even uit te zijn. Waarom zou hier behoefte zijn aan een weegschaal? Waarom hebben zij besloten dat hier behoefte is om jezelf te wegen? Van wie moest dat?
De afgelopen weken hebben we duizenden kilometers afgelegd door de mooiste landschappen, hebben we op nieuwe en spannende plekken geslapen, veel nieuwe dingen geleerd en is het me gelukt om te kunnen blijven staan op een surfboard. We zijn in een onbekend land, we hebben onszelf kunnen redden en we hebben een geweldige tijd gehad. Dat vind ik zulke mooie momenten en tijdens zo’n reis voel ik mij vrijer en sterker worden. Tijdens al deze ervaringen en momenten heeft het geen enkele keer uitgemaakt hoe veel ik woog. Ik heb er totaal niet over nagedacht of mijn gewicht belangrijk was en niemand heeft mij dat gevoel gegeven.
Of we nu compleet zen aan het strand lagen, in de drukke steden ons mannetje moesten staan of zonder aanwijzingen de weg moesten vinden, nooit maakte mijn lichaam en mijn gewicht daar deel van uit. In ieder geval niet in aanwijsbare getallen of maten. Mijn uithoudingsvermogen en lichaamstaal waren belangrijk. Hoe ik mij voelde en in mijn vel zat, dat was belangrijk, maar mijn gewicht niet. Waarom zou dat hier ineens wel belangrijk moeten zijn?
Dat hoeft nu natuurlijk ook helemaal niet belangrijk te zijn. Ik bepaal zelf wat ik met die weegschaal doe, want ik hoef er namelijk helemaal niets mee te doen. Wel besef ik mij hoe zoiets kleins je weer terug kan brengen, hoe het weer je aandacht kan laten richten op eigenlijk hele kleine en onbelangrijke dingen. Alsof die tegenstellingen nu ineens, in deze badkamer, allemaal samenkomen. Ik schuif hem een beetje opzij, maar helemaal loslaten kan ik het niet meteen. Waarschijnlijk is er zonder enige bijbedoelingen een weegschaal in die kamer geplaatst, maar het geeft hiermee misschien wel het gevoel dat het normaal is om dit belangrijk te vinden. Dat het dus normaal is om een weegschaal in een kamer te hebben, terwijl het net zo normaal is en misschien wel veel gezonder om dat niet te hebben.
Terwijl ik die weegschaal vanuit mijn eetstoornis ervaring aan het over-analyseren ben, gaat mijn vriend er uit nieuwsgierigheid meteen op staan. Ik moet lachen, grappig hoe dat toch totaal anders werkt en hoe iemand anders daar op een hele gezonde en luchtige manier mee om kan gaan. Huh, hoor ik, hij klopt helemaal niet! Volgens mij is hij kapot..
Voor je het weet laat je dus iets onbelangrijks je dag, humeur of vakantie beïnvloeden, wat uiteindelijk niet eens blijkt te kloppen. Iets wat voor jou een absoluut cijfer aangeeft, waar je misschien zelfs je absolute zelfwaardering uithaalt, klopt misschien niet eens. Het gevoel dat ik de hele vakantie had, het sterke en vrije gevoel, dat was iets dat ik zelf aanvoelde. Dat was iets dat klopte.
Deze weegschaal, hoewel waarschijnlijk aan vervanging of nieuwe batterijen toe, haalde het met alle cijfers van de wereld niet bij dat gevoel. Al die momenten die ik eerder had beleefd, waar mijn gewicht geen rol speelde, waren zo veel waardevoller. Die nam ik mee naar huis, die maakte mij weer een stukje meer compleet en rijker dan ik voorheen was. Die momenten en ervaringen wegen vele malen zwaarder. Dat gewicht telt.
♥
Geef een reactie