Het kan altijd erger, dus ik mag niet klagen en ik stel mij aan. Daarmee sla ik al mijn eigen problemen in één klap in de wind en lijkt mijn situatie er ineens minder toe te doen. Zodra ik mij besef dat het altijd erger kan, betekent dat ook dat ik mijn situatie vergeleken heb met die van een ander. Of nog suffer, dat ik het vergeleken heb met een situatie die nog helemaal niet aan de orde is. Het kan namelijk ook altijd erger en dat heeft direct invloed op hoe ik naar mijn eigen situatie kijk. Dat kan zowel een negatief als positief effect hebben, maar effect heeft het zeker.
Het kan zo moeilijk zijn om jezelf echt serieus te nemen. Om alleen naar jezelf te kijken en te erkennen wat er niet goed gaat. We willen dat het goed gaat en als dat even niet zo is, willen we in ieder geval er niet over zeuren, want het kan altijd nog erger. Het kan best helpen om het op die manier in perspectief te plaatsen, maar tegelijkertijd verandert het niets aan hoe het op dit moment met je gaat. En hoe het nu met jou gaat, is al jouw aandacht en energie meer dan waard. Ja, het kan erger, maar het kan ook beter.
Het kan ook echt altijd erger
Het is altijd ergens beter, mooier en vooral anders. Dus het is ergens anders ook ongetwijfeld erger. De kans is behoorlijk groot dat er op de hele wereld altijd iemand is waarbij het erger is, de kans is zelfs heel groot dat dat misschien al bij de buren het geval is. Dat is de realiteit. Juist om die reden is het beter om daar niet naar te kijken. Wat schiet je ermee op om er rekening mee te houden dat het altijd erger kan? Wordt jouw probleem er minder van? Is het dan ineens wél opgelost bij jou?
Je kunt situaties nu eenmaal niet met elkaar vergelijken en hoe begrijpelijk het ook is om dat wel te doen, het zorgt voor een oneerlijke strijd. Het is geen wedstrijd en het vergelijken zorgt er meestal voor dat jij jezelf uiteindelijk nooit serieus mag nemen. Het kan ten slotte altijd erger, en daarmee doe je jezelf tekort. Tijdens mijn eetstoornis zei iemand ooit dat die problematiek in Derde Wereld landen niet voor zou komen en hoe gelukkig we hier mogen zijn met het eten dat we tot onze beschikking hebben. Ik denk niet dat die persoon opzettelijk mijn situatie wilde vergelijken met die van een meisje uit de achterstandswijk in Afrika, maar het gaf wel aan dat het er ergens anders in ieder geval veel slechter aan toe ging dan bij mij.
Het vervelende hiervan is denk ik, dat je nooit klaar bent. Het vergelijken houdt nooit op en dat zou betekenen dat er nooit iets aan de hand zou mogen zijn. Terwijl iedereen problemen heeft en waar je ook woont, die problemen zijn echt. Het zijn dingen die in jouw eigen leven aan de hand zijn en die net zo goed de werkelijkheid zijn als de problemen van iemand aan de andere kant van de wereld. Er bestaat eigenlijk niet zoiets erger of minder erg, het is allebei aan de hand en verdient allebei aandacht. Je kunt jouw situatie nu eenmaal niet vergelijken met die van iemand anders, want niemand kan er iets aan doen dat ie in een bepaalde situatie zit of ergens anders geboren is. Dat zou betekenen dat ook de problemen die zich in dat leven voor kunnen doen, wél iets is waar je invloed op hebt, terwijl dat ook lang niet altijd zo is.
Het kan denk ik makkelijk naast elkaar bestaan. Ja, het kan altijd erger. Ja, het is ook al erg genoeg en jij mag ook hulp accepteren. Dat het erger kan betekent niet dat het ook per se zo ver hoeft te komen. Het feit dat er nu iets aan de hand is wat niet lekker gaat, is al reden genoeg om hulp te mogen accepteren en jezelf serieus te nemen.
Relativeren
Aan de andere kant kan het ook helpen om te relativeren. Het kan namelijk altijd nóg erger. Mij heeft het ook wel eens geholpen om dat op een positieve manier te benaderen. Dus niet om je eigen problemen daarmee naar beneden te halen of te bagatelliseren, maar om te realiseren dat het niet uitzichtloos is. Dat het eigenlijk nooit uitzichtloos is. Het gaat nu misschien niet goed, het is nu allemaal niet zo fijn als je zou willen, maar het kan altijd erger. Het kan dus ook altijd beter. Als een soort ladder waarbij jij je ook ergens bevindt. Er is een weg omhoog en er is hoop. Misschien is het zelfs wel eens erger geweest en heb je dat ook al ervaren. Dan is die weg omhoog al ingezet. Dat doet niets af aan hoe vervelend het nu kan zijn, maar ook hier ben je op eigen kracht gekomen en ook de volgende stap zal je lukken.
Het kan ook altijd beter
Natuurlijk wordt je ook geconfronteerd met anderen en is het heel menselijk om dat met elkaar te vergelijken denk ik, maar uiteindelijk heb je alleen maar met jezelf te maken. Jij hebt de verantwoordelijkheid over jouw leven en jij zal uiteindelijk met jezelf verder moeten. Als er winst te behalen is in jouw situatie, waarom zou je daar niet voor gaan? Uiteindelijk gaat het om jouw toekomst en daarin heb je weinig te maken met hoe goed of slecht het ‘zou kunnen zijn’ of hoe het met anderen gaat.
Dat ‘erger’ moet juist niet de maatstaf zijn. Jij bent nu jouw eigen maatstaf en daarin gaat het zoals het gaat. Soms goed, soms niet goed en soms erger. Dat is eigenlijk het enige waar we allemaal echt mee te maken hebben en dat is veel te persoonlijk om te vergelijken. Elke situatie kan inderdaad erger, maar dat betekent niet dat je het daar maar bij moet laten of dat je geen recht van spreken hebt. Hoe zou je willen dat het gaat en in welke situatie zou je willen zitten? Wat kun jij eraan doen om daar te komen? Als jouw situatie, jouw leven en jouw stemming ook beter zou kunnen, is dat alle energie waard. Jij bent dat waard en niets is daarin te veel gevraagd.
Fotografie: minan1398
Geef een reactie