Ik doe niks, maar rust niet uit

Toen ik begon aan mijn deeltijd eetstoornisbehandeling dacht ik dit wel naast mijn opleiding te kunnen doen. De behandeling was immers ‘maar deeltijd’ en ik had daarnaast toch nog genoeg tijd? Maar ik merkte al snel dat het niet ging. Dat het te veel was. Uiteindelijk ben ik een jaar gestopt met school. Toch bleven de weken zwaar en vermoeiend. Dit vond ik heel lastig, want ik deed toch niet zo veel? Ik ging maar twee dagdelen naar therapie? Ik deed niks, maar bleef moe. Ik rustte niet uit, kwam tot niks. Hoe komt het dat uitrusten – niks doen – soms niet voldoende is om echt tot rust te komen? Waarom was ik zo uitgeput?

Misschien herken jij dit wel. Wellicht niet precies dezelfde situatie met deeltijd therapie, maar wel dat je soms rust neemt of rustiger aandoet, maar daar gewoonweg niet (genoeg) van uitrust. Je doet zo je best, hebt behoefte aan die rust, maar het werkt niet voor je. Hoe komt dat en wat kan je eraan doen?


bron foto

Hoe komt het?

Een eetstoornis en eetstoornisherstel is zwaar

Het leek alsof ik niet zo veel deed, die therapie was toch maar een paar uurtjes per week. Wat deed ik verder nou eigenlijk als ik ook niet naar school ging? Toch was ik zo moe. Een eetstoornis hebben op zich is al heel vermoeiend. Het kost energie, maar ook letterlijk tijd. Supermarkt in, supermarkt uit, eetbuien, compenseren, twijfelen, tobben, piekeren. Er gaat echt een stuk meer tijd inzitten dan je denkt. Daarnaast neemt het veel ruimte in in je hoofd. Dat kost energie! Dat moet je niet onderschatten.

Evenals je het herstellen van een eetstoornis niet moet onderschatten. Dat is namelijk keihard werken. In eerste instantie wordt het misschien zelfs wat zwaarder wanneer je bewust stappen tegen de eetstoornis gaat zetten. Daarover schreef ik in de blog ‘De therapie voelt slecht‘. Herstellen van je eetstoornis doe je niet alleen in therapie. Het grootst gedeelte van het proces zit juist in al die uren daar buiten. In therapie kan je bespreken, reflecteren, handvatten ontwikkelen, maar in die tijd daarvoor en daarna moet je dat allemaal gaan toepassen.

Als je lichamelijk ook echt moet herstellen van je eetstoornis, kan dat ook veel energie kosten. Een lichaam waar slecht voor wordt gezorgd, heeft minder energie. Maar ook als je wel voor jezelf aan het zorgen bent, kan daar nog best wat tijd overheen gaan voordat je lichaam weer helemaal hersteld is. Dat is heel frustrerend, maar zet door. Want een leven zonder eetstoornis is op vele vlakken ontzettend veel lichter.

Heftige gevoelens en stress

Een eetstoornis brengt zware gevoelens met zich mee of komt voort uit zware gevoelens. Maar ook andere heftige gevoelens kunnen je meer uitgeput maken dan anders. Woede, stress, verdriet, angst of rouw bijvoorbeeld doen echt veel met je energie-level, hoeveel je misschien ook uitrust. Je lichaam heeft een hoop te verwerken met zo veel gevoelens, dus zorg daarin goed voor jezelf. En neem het je niet te veel kwalijk dat je je zo vermoeid blijft voelen. Dat kan er echt bij horen.

Het constante gevoel meer te moeten

Rust nemen is belangrijk, maar als je tijdens dat rust nemen eigenlijk niet echt kan ontspannen – omdat je het gevoel blijft houden dat de rust niet mag en je meer zou moeten – kan het zijn dat je toch vermoeid blijft. Je hoofd blijft namelijk aanstaan en het nemen van rust geeft in dit geval juist meer stress dan het wegneemt. Is doorhollen dan de betere optie? Nee, ik denk dat er veel te winnen is met het onderzoeken waarom je het gevoel hebt dat je meer moet, maar daarover later meer.

Ontevreden over je leven

Een algehele ontevredenheid over je leven – om wat voor reden dan ook – is ook vermoeiend. Je kan dan wel rust nemen, maar als je je niet fijn voelt, draag je toch een bepaalde last met je mee en kan je niet echt ontspannen of plezier maken. Ik denk dat plezier maken ook belangrijk is om rust te vinden en te ontspannen. Je hoeft niet alles aan je leven leuk te vinden, maar het is wel goed dat het in balans is.

Andere oorzaken van vermoeidheid

Er zijn nog meer redenen waarom je moe zou kunnen zijn, ondanks het feit dat je goed uitrust. Denk aan ijzertekort, een depressie, de-hydratatie of medicatie. Meer oorzaken kan je lezen in de blogs ‘9 redenen waarom jij moe bent‘ en ‘Ik ben altijd zo moe‘.

Wat kan je eraan doen?

Wat heb je nodig?

Ontspanning kan voor iedereen anders zijn. De één komt echt even tot zichzelf door een wandeling in de natuur, terwijl dit voor de ander juist bewegingsdrang genereert of zich op een andere manier er helemaal niet fijn bij voelt. De één kan helemaal opgaan in een film, terwijl bij de ander dan juist gedachten alle kanten opgaan. Rust nemen is niet simpelweg ‘niks doen’. Het gaat veel meer over wat jou helpt ontspannen. Wat je lichaam nodig heeft, maar ook wat je mentaal nodig hebt.

Herstellen van je eetstoornis

Een flinke dooddoener misschien, is dat je meer energie en rust vindt door te herstellen van je eetstoornis. Dat had je zelf waarschijnlijk ook wel kunnen bedenken, maar het is meteen iets heel groots. Hier kan je niet meteen een grote verandering in brengen, het is meer een langetermijndoel. Maar ook zo’n doel is zinvol. Laat dit ook een motivatie zijn om van je eetstoornis te herstellen. Herstel is niet heilig of perfect, maar het brengt wel een stuk meer rust en en ruimte.

Accepteren dat je moe bent

Wat dat betreft heeft er voor mij een belangrijke sleutel gezeten in het accepteren van mijn vermoeidheid. Ik ging toen ik een eetstoornis had immers ook door een heftige periode in mijn leven die veel van mij vroeg. Het is begrijpelijk dat ik dan vermoeider was. Het was niet leuk, maar me daar heel druk om maken of het mezelf heel erg kwalijk nemen, liet me ook niet beter voelen. Hetzelfde geldt als je bijvoorbeeld aan het rouwen bent. Je gaat nu door een heftige periode, het is oké om vermoeider te zijn.

Goed voor jezelf zorgen

Goed voor jezelf zorgen; dat is logisch, maar ook wat abstract natuurlijk. Het kan voor iedereen zo anders zijn. Voor de één kan het betekenen dat je even je schouders ergens onder moet zetten en iets moet oplossen om rust te vinden. Voor de ander betekent het om even niet ‘meer’ te hoeven, maar ‘goed’ ook goed genoeg te vinden of ook even iets mis mogen laten gaan. Het betekent goed slapen, eten, drinken, een frisse neus halen. Je gevoel er laten zijn, steun zoeken bij anderen. Wat betekent goed voor jezelf zorgen voor jou?

Naar de huisarts 

Dat je zo moe bent, kan ook met iets medisch te maken hebben. Om dat uit te sluiten of te ontdekken, kan je het beste langs de huisarts gaan. Dus als je daarover twijfelt of je maakt je zorgen; je kan altijd even bellen, informeren en/of een afspraak maken. 

Herkenbaar? Wat helpt jou hierbij?


Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar. 

Irene

Geschreven door Irene

Reacties

9 reacties op “Ik doe niks, maar rust niet uit”

  1. Je rust nemen wanneer je het nodig hebt, en niet pas wanneer het kan.

    1. Ja wat goed! Mooi gezegd. 🙂

  2. Deze blog komt echt op het goede moment! Mij helpt het vooral om de rustmomenten ook op mn dagplanner te zetten zodat ik ze niet oversla. maar dan is het inderdaad niet altijd zo dat ik ook echt uitrust.

  3. Ik heb dit 3 jaar later nog steeds ):

    1. Hier helaas na vijf jaar nog steeds… 🙁

      Misschien heb ik ook (dan al 13 jaar) een "autistische burn out", maar daar is helaas nog nauwelijks onderzoek naar gedaan.

      Sterkte!

  4. Ik had dit ook. Denk dat ik vooral moe was van m’n hoofd dat overuren maakte, over alles piekerde, me alles aantrok, continu negatief dacht etc. (niet door een eetstoornis).
    Ik had toen al 3 jaar therapie maar het lukte me niet meer om te functioneren. Heb toen de keuze gemaakt om antidepressiva te proberen. Dit sloeg heel goed aan (had dit nooit durven dromen), sindsdien is m’n hoofd veel en veel rustiger en kan ik met gemak functioneren en heb ik weer veel energie.

    Weet niet of/denk niet dat dit de oplossing is, denk dat het beter is om er zonder medicijnen uit te komen, maar mijn leven lag toen ‘al’ 1.5 jaar stil terwijl ik voor m’n gevoel in de bloei van m’n leven zou moeten zijn en niet nog meer jaar weg wilde gooien..

    1. Hey Roos,

      Voor iedereen werkt weer iets anders goed en ik vind het knap dat je daarvoor open hebt gestaan. Voor een ander werkt dus misschien weer iets anders beter, maar het is echt heel fijn om te lezen dat dit voor jou zo veel scheelt en dat je je nu echt rustiger en energieker voelt. 🙂

      Liefs

      1. Ah lief berichtje, dankjewel Irene! 🙂

    2. Ik herken dit heel erg. Heb heel lang antidepressiva afgehouden, omdat ik het "zelf" wou doen, maar sinds eind deze zomer er mee begonnen en ik merk echt een wereld van verschil. Waar vroeger elke dag een strijd was gaat alles nu zoveel makkelijker. Achteraf had ik dit veel eerder moeten doen, maar ja, dat is achteraf. 😉

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *