Het is best goed om je bewust te zijn van wat binnen jouw mogelijkheden ligt. De meesten krijgen als kind al bijgebracht wat haalbaar is en wat niet. Het kan heel prettig en realistisch zijn om daar een goed beeld van te hebben en te weten wat jouw sterke en minder sterke kanten zijn. Ik geloof echter ook dat het je kan beperken. Hoe meer je je bewust bent van wat je wél en niet kan volgens jezelf, hoe meer dat ook de werkelijk wordt. Als jij echt gelooft dat je iets niet kunt of dat iets niet voor jou is weggelegd, zul je je daar ook meer naar gedragen en zal dat waarschijnlijk ook de uitkomst zijn.
Degene die denkt dat hij iets niet kan en degene die denkt dat hij iets wel kan, krijgen meestal allebei gelijk.
Zo ben ik nu eenmaal
Ik ben nu eenmaal een chaoot, dus mijn huis zal er altijd rommelig uitzien. Ik kan nou eenmaal niet goed rekenen, dus daar hoef ik niet eens aan te beginnen. Ik heb geen studie afgerond, dus ik kan alleen maar in de horeca werken. Met deze uitspraken dacht ik in eerste instantie mijzelf heel erg goed te kennen. Ik wist namelijk heel goed wat mijn zwakke kanten waren en dit hielp mij stiekem ook wel om dit soort situaties op tijd te omzeilen. Ik heb dit nooit als een excuus ervaren, maar ik zag dit allemaal wel als een onderdeel van mijn karakter. Daardoor voelde ik minder de behoefte om mij hierin te ontwikkelen. Voor een deel bepaalde het mijn keuzes en mijn gedragingen gedurende de dag. Het was nou eenmaal zo, het stond vast.
Helemaal niet gek natuurlijk en daar hoeft ook niets mis mee te zijn, ik had er tenslotte geen last van. Tegelijkertijd vond ik het ook zonde. Zonde om mij hierbij neer te leggen, want het voelde alsof ik geen echte keuzes meer had. Mijn leven was op een bepaalde manier gelopen en ik moest het nu doen met de keuzes die ‘over’ waren, de keuzes die nu nog bij mijn vaardigheden en karakter passen. Al heel vroeg leer je te kiezen wat ‘bij je past’. Nog voordat jij goed en wel weet wie je bent, moet je al wel kiezen wat je ongeveer wilt doen. Je kiest een profiel op de middelbare school, daarna kies je een studie en misschien rol je daarna ineens je eerste baantje in. Dat kan natuurlijk best prettig zijn, als het allemaal zo lekker doorloopt en je je daar goed bij voelt. Tegelijkertijd begin je jezelf al heel vroeg te labelen en kan dat, naarmate we ouder worden, een beetje vastroesten. We gaan er steeds meer vanuit dat onze vaardigheden en karaktereigenschappen nu eenmaal zo zijn. Zonde, want er is denk ik veel meer mogelijk. Natuurlijk hebben we allemaal aanleg voor bepaalde dingen en kan het zijn dat taal je simpelweg beter ligt dan rekenen, maar betekent niet dat we niets nieuws kunnen leren.
Je bent wat je gelooft
Het is iets ding om jezelf goed te kennen, maar het is iets heel anders als je voorbij gaat aan je eigen potentie. Dat de situatie nu zo is en je vaardigheden nu zo zijn, betekent niet dat je niet méér zou kunnen doen of leren. Het betekent niet dat je naast deze karaktereigenschappen, ook nog hele andere dingen in je mars hebt. Dat ik zo chaotisch en rommelig ben, betekent niet dat mijn huis er niet leuk en gezellig bij kan staan. Dat ik geen studie heb gevolgd, betekent eigenlijk niet dat ik niet de juiste vaardigheden heb voor een baan die ik in de toekomst graag zou willen.
Hoe ik dacht over mijzelf, zo ging ik mij voelen. Hoe ik mij vervolgens voelde over mijzelf, zo ging ik mij gedragen. Hoe ik mij gedroeg was voor mij een weerspiegeling van mijn karakter, terwijl ik dat eigenlijk gewoon zelf had versterkt en vastgezet. Door te geloven dat het vaststond en ik er weinig aan kon veranderen. Ik bedacht mij dat ik de enige was die zelf verantwoordelijkheid kon nemen. Als ik wil veranderen ben ik de enige die dat in werking kan zetten. Natuurlijk is het niet zo dat als ik iets geloof, ik het meteen kan. Dat zou heel prettig zijn en een hoop tijd schelen, maar zo werkt het helaas voor niemand. Het gaat denk ik om het geloven in mogelijkheden. Dat ik nu iets niet kan, zegt niet dat ik het niet zou kunnen leren.
Geloven in mogelijkheden gaat over wat jij zou willen. Wat zou je willen leren en wat zou je nog willen ontwikkelen? En belangrijker nog, wat houd je tegen? Zijn dat praktische oorzaken of is het je eigen overtuiging die je afremt?
Het hielp mij om mijzelf te betrappen op mijn eigen aannames en deze vervolgens te bevragen. Waarom ben ik niet opgeruimd en zo chaotisch? Ja, voor een deel zit dat misschien in mijn karakter, maar heb ik überhaupt geprobeerd om een opgeruimd persoon te zijn? Heb ik geprobeerd het tegendeel te bewijzen en gekeken hoe mij dat beviel? Nee, totaal niet eigenlijk. Misschien zijn er wel manieren waarop ik dat stukje wél kan veranderen en kan ontwikkelen. Ik wíl namelijk anders zijn, ik wíl dat mijn huis er op een bepaalde manier uitziet. Als ik dat diep van binnen wil, zal ergens in mij de mogelijkheid liggen om daar te komen.
Herstellen
Nu is de rommel in huis iets relatief kleins, maar dit kan op alles van toepassing zijn. Toen ik mijn diagnose Borderline kreeg geloofde ik echt dat het altijd zo heftig zou blijven. Dat ik nooit een normale relatie met mijzelf en met anderen zou kunnen hebben. Dat er altijd iets destructiefs in mij zou zitten en dat mijn eetstoornis daar misschien altijd wel bij zou blijven horen. Ik geloofde een tijdje dat dat misschien niet voor mij was weggelegd. Het is nou eenmaal zo, dacht ik. Dit is nou eenmaal mijn persoonlijkheid, het is zelfs gediagnostiseerd.
Maar het zijn toch mijn emoties!? Het is toch mijn leven!? Ik ben naast een diagnose in de eerste plaats altijd nog mijn eigen persoonlijkheid en mijn eigen karakter. Het minste wat er nodig was om hier anders mee om te kunnen gaan, was mijn overtuiging dat het mogelijk was. Natuurlijk is daar nog veel meer voor nodig, zoals een stabiele omgeving en de juiste hulp, maar het geloof in mijn eigen kunnen om iets nieuws aan te leren is de basis geweest. En dat is het nog steeds. Geloven in dat iets mogelijk is, als je er maar genoeg aandacht voor hebt.
Vaardigheden en karaktereigenschappen kun je aanleren en veranderen, het is eigenlijk aan jezelf hoewel tijd en energie je hierin wilt steken. Dat je nu dingen moeilijk vind en dingen nog niet lukken zoals je wilt, betekent niet dat je het niet kunt veranderen. Die controle loslaten, je lichaam leren accepteren en het omgaan met die negatieve gedachten, misschien lukt dat nu nog niet zoals je het graag zou willen. Maar dat het nu nog moeilijk is, betekent niet dat jij niet alles in huis hebt om dat onder de knie te krijgen. Dat het vandaag fout is gegaan, betekent niet dat jij het morgen niet beter zou kunnen doen.
Het is niet altijd makkelijk en er is veel voor nodig om die verandering door te maken, maar het is niet groter dan jij aankunt. Alles begint met dat kleine beetje geloof en vertrouwen dat jij iets zou kunnen leren. Iets wat je nu nog niet kan of misschien ontzettend moeilijk vind, maar wat je wel zou kunnen ontwikkelen als jij daarin gelooft en daar voor gaat. Geloof dat jij het kunt en krijg gelijk.
♥
Geef een reactie