“Ik ben niet nodig”, “zonder mij hebben ze het ook leuk, misschien zelfs wel leuker!”, “ik word toch niet gemist”. Misschien herken je deze gedachtes wel… en het gevoel dat je alleen bent ondanks dat er mensen om je heen zijn. Het gevoel dat je niet aansluit bij een groep en er eigenlijk een beetje buiten valt. De eenzaamheid overheerst en eigenlijk begrijp je er zelf ook vrij weinig van. Je hebt mensen om je heen, je hebt vrienden, familie, klasgenoten, etc. maar toch voel je je alleen… Eenzaamheid is iets wat ontzettend veel voorkomt en waardoor je je ook enorm machteloos, verdrietig en onzeker door kan voelen…
Bij eenzaamheid denken veel mensen aan degenen die niemand hebben. Aan mensen die een beperkt tot geen sociaal netwerk hebben en er alleen voorstaan. Dit is ook eenzaamheid. Maar dat iemand alleen is, hoeft niet te betekenen dat diegene zich ook daadwerkelijk eenzaam voelt. Sommige mensen zijn heel erg op zichzelf en hebben hier eigenlijk geen last van.
Tegelijkertijd kun je ook (extreme) gevoelens van eenzaamheid ervaren wanneer je niet alleen bent. Je bent omringt door mensen, maar toch heb je het gevoel dat je alleen bent. Dit gevoel is voor veel mensen niet te begrijpen en daardoor gaan ze de oorzaak ook binnen zichzelf zoeken. Want waarom kan je je eenzaam voelen als je wel gewoon mensen om je heen hebt? Dan ben je toch niet alleen? Dit zorgt er voor dat je niet alleen het gevoel hebt dat je alleen bent, maar ook dat het moeilijk kan zijn om te begrijpen.
Alleen maar niet alleen
Ik ben iemand die graag onder de mensen is en ook mensen om zich heen hard nodig heeft. Ik heb het geluk dat ik nooit echte eenzaamheid heb gekend als in, echt alleen zijn. Wel heb ik ook gevoelens van eenzaamheid ervaren in mijn leven. Het gevoel alleen te zijn terwijl ik genoeg mensen om mij heen had. Ik denk dat iedereen dat gevoel wel kent. Het is extra frustrerend omdat je ergens wel weet dat je niet alleen bent maar dat je gevoel iets anders zegt. Dit gevoel komt voor in verschillende situaties, bijvoorbeeld wanneer je belangrijke veranderingen doormaakt of alleen bepaalde fases in je leven door moet. Wanneer je dan bijvoorbeeld minder medeleven of betrokkenheid voelt dan je had gehoopt, kan dit gevoel je bekruipen maar ook kan dit voorkomen wanneer je wel veel steun krijgt.
Iedereen voelt zich weleens eenzaam
Dat iedereen dit gevoel weleens heeft, maakt het absoluut niet minder erg of vervelend voor jou, maar het kan er wel voor zorgen om je gevoel wat meer te accepteren. Het hoort bij het leven… het is niet gek dat je dit soms zo voelt. Zoals ik al schreef, hangt het vaak samen met belangrijke gebeurtenissen en veranderingen in het leven. Iedereen maakt bepaalde fases alleen door. Denk bijvoorbeeld alleen al aan de puberteit of wanneer je ernstig ziek bent. Er kunnen nog zoveel mensen zijn die dit ook doormaken of die begrip voor je hebben en je willen steunen, maar je gaat er toch alleen doorheen. Dit kan voor gevoelens van eenzaamheid zorgen. Niemand weet echt hoe je je voelt.
“Ik ben niet nodig, ik word toch niet gemist”
In groepen wordt ook veel eenzaamheid ervaren. Denk maar eens aan bepaalde vriendengroepen of op school. Sommige mensen hebben het gevoel er buiten te vallen of niet volledig aansluiting te vinden. Dit kan komen doordat ze het gevoel hebben anders te zijn, doordat er zo met hen omgegaan wordt maar het kan ook vooral een gevoel zijn met gedachten in jouw hoofd, zonder dat dit ook daadwerkelijk zo is. Je alleen voelen kan dan ook gevoelens oproepen als “ik ben niet nodig” of “ze zullen me toch niet missen”. Hier kun je je dan ook naar gedragen waardoor je eigenlijk (ook) jezelf buitensluit en je je nog eenzamer gaat voelen.
Je alleen voelen door eetstoornis en andere problemen
Wanneer je een eetstoornis hebt of andere problemen, kun je je hier heel alleen door voelen. Je kunt dan nog zoveel mensen om je heen hebben, maar tegelijkertijd het gevoel hebben dat niemand je echt begrijpt. Daarnaast is ook iedereen om je heen ook met zichzelf bezig en niet alleen maar met jou. Dat kan ook moeilijk zijn. Eenzaamheid kan overigens ook ontstaan wanneer je dingen die bij jou spelen voor jezelf houdt. Wanneer je bijvoorbeeld alleen en in stilte worstelt met je eetstoornis en jezelf niet toelaat dit te delen met de buitenwereld. Niemand weet dan hoe het echt met je gaat en wat er speelt en mensen gaan met je om alsof het gewoon goed gaat. Het is dan ook niet zo gek als je je alleen gaat voelen.
Afsluiten van de buitenwereld
Daarnaast hebben veel mensen met problemen ook de neiging zichzelf af te sluiten van de buitenwereld. Dit kan voortkomen uit schaamte, angst, het gevoel anderen niet lastig te willen vallen, etc. Ook dit zorgt vaak voor gevoelens van eenzaamheid en disconnectie met de wereld om je heen. Zeker ook omdat het leven om je heen doorgaat. Klasgenootjes gaan naar school terwijl jij misschien een break hebt, anderen doen leuke dingen terwijl jij thuis zit. Er kan zo een enorme kloof ontstaan waardoor je nog sterker het gevoel krijgt dat je anders bent en dat je er alleen voor staat.
Je hebt het zelf in de hand
Sommige gevoelens van eenzaamheid heb je en daar kun je niet zoveel aan doen.. maar ik denk dat wij het voor een groot deel ook zelf in de hand hebben. Zoals bij het bovenstaande voorbeeld waarin gekozen wordt om de problemen die je hebt en wat er speelt in jouw leven niet te delen met anderen. Je geeft de ander daardoor niet de kans om met je mee te leven en je te steunen. Hieronder wat tips hoe je om kunt gaan met dit gevoel en het wellicht ook kunt beperken.
1. Waar komt het vandaan?
Het is goed om bij jezelf te onderzoeken waar het gevoel van eenzaamheid vandaan komt. Is dit de realiteit? Ben je ook echt alleen of heb je nauwelijks mensen in je omgeving? Of zijn die mensen er wel maar voel je je er niet goed genoeg bij? Of sluit je jezelf eigenlijk af van anderen waardoor je je vanzelf wel eenzaam gaat voelen? Is het omdat je niet praat over wat er in je omgaat of omdat je je een buitenstaander voelt omdat je andere dingen leuk of belangrijk vindt?Het is goed om te onderzoeken waar je gevoel vandaan komt en in hoeverre je hier zelf een aandeel in hebt of wat aan kan doen.
2. Blijf onder de mensen en maak connectie
Wanneer je je alleen voelt, is het belangrijk toch onder de mensen te blijven en je niet af te zonderen. Ook als dit ook voor een gevoel van eenzaamheid zorgt. Het is belangrijk contact te blijven maken wanneer je het gevoel hebt dat je alleen bent. Dan geef je jezelf in ieder geval een kans om van dit gevoel af te komen en wanneer je je afzondert neemt het gevoel vaak alleen maar toe.
3. Zoek gemeenschappelijkheden
Het kan ook helpen om bij deze connectie opzoek te gaan naar mensen die dingen met jou gemeen hebben. Misschien hebben ze dan wel geen eetstoornis en begrijpen ze dat stukje misschien niet, maar mensen die bijvoorbeeld een angststoornis hebben, kunnen ook het gevoel hebben dat ze hier alleen in staan en weten ook hoe moeilijk het is om met iets te worstelen. Je kunt naar dit soort gemeenschappelijkheden op zoek gaan, maar je kunt het ook kleiner zoeken. Bijvoorbeeld bij mensen die dezelfde opleidingsinteresses hebben, mensen die dezelfde hobby’s hebben, ook op kamers wonen, etc.
4. Je mag ook gewoon voelen
Het is menselijk om vervelende gevoelens direct weg te willen stoppen en er alles aan te doen om er vanaf te komen. Soms helpt dit, maar in veel gevallen moeten gevoelens en emoties ook de ruimte krijgen. Je mag voelen, het gevoel is misschien niet fijn, maar het mag er wel even zijn. Je mag je er rot door voelen en je mag er over nadenken en erom huilen. Dit lucht vaak op en levert je uiteindelijk meer op dan je er constant tegen verzetten. Huil, schrijf of praat erover met een therapeut of met mensen die er misschien wel zijn in jouw omgeving.
5. Meer delen over jezelf
Je alleen voelen maar niet alleen zijn kan zoals gezegd ook komen doordat je zelf te weinig deelt. Wanneer je de belangrijkste dingen in jouw leven waar jij mee worstelt niet deelt met je omgeving, is het niet vreemd als je je alleen gaat voelen. Besef ook dat het dan voor een groot deel in jouw handen ligt en doe er wat mee. Het kan ontzettend helpen om een aantal mensen in vertrouwen te nemen en te vertellen hoe het echt met je gaat. Dan geef je anderen ook de ruimte om je te steunen en te helpen waar dat kan.
6. Geef aan dat je je alleen voelt in therapie
Wanneer je bijvoorbeeld groepstherapie hebt en je je alleen, anders of buitengesloten voelt, is het goed om dit aan te geven. Je zit in zo’n groep om beter te worden en te leren om met dingen om te gaan. Dit soort informatie en de gevoelens die jij hebt in zo’n groep zijn essentieel. Samen kunnen jullie kijken waar dit vandaan komt en hoe dit verholpen kan worden. Durf je het niet in de groep te zeggen? Dan kun je dit altijd even tegen de begeleider / therapeut alleen zeggen.
7. Lotgenotencontact
Lotgenotencontact, bijvoorbeeld contact met meiden die ook een eetstoornis hebben of met mensen die andere problemen hebben, kan ontzettend helpen om de gevoelens van eenzaamheid te verminderen. Simpelweg om het feit dat je er daardoor achter komt dat je niet de enige bent die zich zo voelt of die met dat soort dingen worstelt en omdat je herkenning kan vinden. En ook zij zullen wel ervaring hebben met die eenzaamheidsgevoelens.
8. Bespreek eenzame gevoelens
Het kan heel lastig zijn om eenzame gevoelens bespreekbaar te maken. Zeker wanneer je eenzaam bent terwijl je mensen om je heen hebt die om je geven. Het kan dan ondankbaar voelen om te zeggen dat je je eenzaam voelt terwijl zij er zijn. Toch is het goed om dit bespreekbaar te maken. Je geeft daardoor ook een kijkje in jouw wereld en dat kan jullie dichter bij elkaar brengen. Ook kan het voor meer begrip zorgen waardoor jij weer het gevoel kan krijgen dat je minder alleen bent dan je dacht.
Hoe is dit voor jou?
Geef een reactie