Ik herinner me nog hoe de eerste versie van Instagram eruitzag. De brede, donkerblauwe balk en de fel oranje notificaties. Nu ik de jaren terug tel, heb ik de app al meer dan zeven jaar op mijn telefoon staan. Nog steeds is het één van mijn meest gebruikte apps, maar door de jaren heen heb ik wel mijn weg moeten leren vinden in deze digitale wereld. Worstel jij hier ook mee? Dan is deze blog voor jou.
Het internet is groots; alles is wel ergens te vinden. Als ik verdwaald ben, vind ik hierdoor mijn weg weer terug. Binnen een paar seconden weet ik waar ik het goedkoopst mijn wasmachine kan laten repareren en waarom mijn monstera plant een bruin blad heeft. Dat is een behoorlijke luxe die mijn moeder vroeger niet had en daar ben ik me zeker van bewust. Toch brengt deze vorm van vrijheid ook wat nadelen met zich mee. Niet alleen schaam ik me voor mijn idioot hoge schermtijd, maar ook vond ik het lange tijd – en ook nu nog wel eens – lastig om me te omringen met positieve geluiden.
Niet alleen mijn YouTube-feed, maar ook mijn Instagram-tijdlijn stond ‘vroeger’ vol met dezelfde, eetgestoorde content. Waar ik het nu leuk vind om door mijn tijdlijnen te scrollen, inspiratie op te doen en nieuwe planten te leren kennen, zag mijn tijdlijn er in het verleden heel anders uit. Geen filmpjes van kittens die over de grond rollen of een scala aan recepten van ‘Japanse bouncy cheesecake’. Destijds zag ik vooral lichamen. In de sportschool, voor de spiegel; het maakte niet uit. Op YouTube werd ik geconfronteerd met diëten die nog ‘beter’, ‘gezonder’ en restrictiever waren dan het dieet dat in de video ervoor werd getoond. Mijn tijdlijn was een reflectie van de strijd die ik dagelijks in mijn hoofd voerde. Mijn tijdlijn was eetgestoord.
Niet alleen deed ik hier zelf inspiratie uit op en integreerde ik deze geluiden steeds meer in mijn eigen leven, ook begon ik het steeds lastiger te vinden om te bepalen wat ik zelf nou echt mooi vond. Het eenzijdige beeld dat mij werd voorgeschoteld, werd een nieuwe norm. Ik ervoer een ontzettende drang om onrealistisch maakbaar te willen zijn. Ik moest ook zo slank en gespierd zijn, mijn haar moest ook reiken tot mijn wespentaille en mijn tanden moesten veel witter. Dit is absoluut geen realistisch streven en ik verloor elke dag wat meer de link naar de realiteit. Elke dag ontdekte ik meer gebreken.
Het was voor mij makkelijk om hier helemaal in op te gaan, te verdwijnen in een wereld die – tot op zekere hoogte – meer maakbaar leek dan de wereld waar ik elke dag in opstond. Gek genoeg roept dit nu juist weerstand op; iets dat voor mij wijst op een deel persoonlijke groei. Het is dus zeker mogelijk om sterker te zijn dan al deze geluiden, ook al voelt dat nu misschien nog niet haalbaar.
Maar hoe kom je hier weer uit? Ik vond dit zelf best lastig. Arjen Lubach legt in onderstaande video kort uit hoe een ‘digitale voetafdruk’ wordt gevormd (vanaf minuut 10.25 tot 13.23). Het gaat over een ander onderwerp, maar de vorm is hetzelfde. Hoe meer je ‘klikt’ op bepaalde content, hoe meer je hier ook van voorgeschoteld krijgt door de diverse platforms. Dat ik toentertijd dus meer en meer in dit specifieke eetgestoorde hoekje werd gedrukt, is dus helemaal niet zo gek. En hoe meer eetgestoorde en triggerende content ik voorbij zag komen, hoe moeilijker ik me hiertegen kon verweren.
Ik wil dit niet zien
Vooral op YouTube krijg ik vaak video’s van fitgirls in mijn tijdlijn waar ik helemaal niet op zit te wachten. Ik volg ze niet, heb ze nooit opgezocht en toch krijg ik het wekelijks als suggestie voorgeschoteld. Op YouTube is het mogelijk om aan te geven dat je ergens niet in bent geïnteresseerd. Dat doe je bij de drie puntjes die naast de video staan, waarna je dit scherm krijgt. Je kunt kiezen uit ‘niet geinteresseerd’ (voor als je de specifieke video niet wil zien) en ‘kanaal niet aanbevelen’ (voor als niets wil zien van het hele account).
Op Instagram is er een soortgelijke optie. Je kunt iemand’s account ‘beperken’. Je ontvolgt hiermee iemand niet, maar je ziet geen content meer voorbijkomen. Dit kan bijvoorbeeld handig zijn wanneer je een vriendin of groepsgenootje hebt dat jou triggert, maar die je niet wil ontvolgen. Ik heb dit ook wel eens gebruikt wanneer ik iemand wel aardig vond en regelmatig zag, maar de posts mijn eetstoornis triggerden. Ik kon er bijvoorbeeld niet zo goed tegen wanneer de nadruk op bepaalde diagnoses lag. Daphne schreef daar ooit al eens de blog ‘Social Media Disorder‘ over.
Ontvolgen
Mocht je eraan toe zijn om bepaalde mensen te ontvolgen, dan raad ik je aan om hiermee te experimenteren. Dit klinkt heel eenvoudig, maar ik vond dit zelf heel lastig. Het voelde als verraad; alsof dit betekende dat ik mezelf – met al mijn gebreken – accepteerde door dit achter me te willen laten. Ik wilde mezelf niet accepteren als minder mooi of volledig en ik leerde dat dit ook niet hoeft. Er zit namelijk een verschil in jezelf accepteren, houden van jezelf en jezelf verwoesten. Daphne schreef hier de blog ‘Ik hoef niet van mijn lichaam te houden‘ al over.
Het lukte me niet om alle triggerende accounts in één keer te ontvolgen. Het is niet erg als jou dat ook niet lukt. Het mag in stapjes en het mag moeilijk zijn. Voor mij hielp het om één keer per week een momentje in te plannen om rustig door mijn tijdlijn heen te scrollen. Wat helpt me echt vooruit en wat houdt me tegen? Door mezelf dit soort vragen te stellen en echt eerlijk hierover te zijn, lukte het me veel beter om tot gezonde keuzes te komen.
Andere geluiden zoeken
Dit klinkt makkelijk en dit wordt het vanzelf ook, heb ik gemerkt. Hoe minder eetgestoorde accounts ik volgde, hoe meer ruimte er kwam voor iets nieuws. Ik begon wat accounts te volgen die in het teken stonden van ‘body positivity’ en vanzelf werd ik dat hoekje ingedrukt. Dat klinkt negatief, maar dat was het voor mij toen absoluut niet.
Proud2Bme is begonnen als alternatief op websites die eetstoornissen promoten. Om een tegengeluid te bieden aan de negatieve invloed die steeds groter werd. Je vindt ons naast de website dan ook op de social media kanalen Instagram, YouTube en Facebook. Mocht je ons hier nog niet volgen, neem vooral een kijkje. Hopelijk kunnen wij je tijdlijn een beetje opfleuren en jou motiveren. Wil je zelf aan de slag met positiviteit op social media? Dat kan! Een tijd geleden hebben wij motiverende templates voor Instagram uitgebracht, die vind je hier.
Hoe houd jij jouw tijdlijn ‘gezond’?
♥
Deze blog kwam oorspronkelijk online in 2021
Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.
Geef een reactie