Overprikkeld zijn. Wat betekent dat eigenlijk? Heeft het te maken hooggevoeligheid? Of simpelweg te veel hooi op je vork nemen? Is het iets wat van buitenaf of juist iets wat van binnenuit komt? Is het gezond om af en toe overprikkeld te zijn of juist heel raar? Hoe vaak is normaal en hoe ga je daar mee om? In deze blog bespreken wij wat onze associatie is met het woord overprikkeld. Is het zin of onzin en hoe ga je daar mee om?
Ben jij wel eens overprikkeld, Irene?
Terwijl ik dit typ zijn ze naast me bezig met onze wekelijkse Instalive. Bovendien ben ik een beetje moe. Ik heb kort geslapen, omdat ik gisteravond naar een lezing in Amsterdam ben geweest en laat thuis kwam. Daarnaast vind ik dit een lastig onderwerp om kort en bondig iets over te schrijven. Ik wil het graag goed doen en het vergt wat concentratie van me. Ik moet eerlijk bekennen dat al deze dingen een hoop prikkels zijn en dat ze behoorlijk met elkaar botsen. Misschien weet je wel dat ik de diagnose ADHD heb gekregen. Wat dat betreft is één plus één twee.
Ben ik nu overprikkeld? Ja, het zijn veel prikkels, maar ik probeer mezelf er niet om te veroordelen en er niet tegen te vechten. Ik typ het hier gewoon zo eerlijk mogelijk neer. Misschien maakt het dit eigenlijk wel het perfecte moment om de blog te schrijven. Wat dat betreft maakt het voor mij een wereld van verschil in hoeverre ik mezelf om die vele prikkels veroordeel, want mezelf rust en ruimte gunnen in alle prikkels maakt juist dat het niet te veel wordt. Als ik nu heel erg boos op mezelf zou worden, omdat ik vind dat ik me gewoon op deze tekst moet kunnen concentreren, ja, dan wordt het wel een heel vervelende situatie.
Niet altijd makkelijk, want je wilt het graag goed doen. Er niet aan toegeven. Niet tot last en ‘gewoon normaal’ zijn. Dat is een gevecht vol zelf-afwijzing. Logisch dat dat super rot voelt. Zeker vroeger kon ik mezelf daar helemaal in laten meeslepen. Ik kon me soms zo druk maken om iets dat ik het voor m’n gevoel al helemaal had verpest. (En dat terwijl ik, in dit geval, toch al een hoop letters op papier heb gekregen) Ik kon dan heel boos en geïrriteerd raken met mijzelf en mijn omgeving. Zelfs de ademhaling van een ander klonk als een donderslag op mijn trommelvliezen. Ahhh, stop!!
Ondanks dat ik nu een stuk lekkerder in m’n vel zit raak ik nog steeds wel eens overweldigd door de prikkels om me heen. Echter ben ik wat dat betreft nu een stuk milder naar mezelf. Is het even te veel? Dat kan gebeuren. Zoek even de rust op. Ga even iets anders doen. Een rondje lopen. Muziek aan of juist uitzetten. Je gevoelens uiten door even te praten. Even te huilen om te ontladen. Soms probeer ik het er gewoon even te laten zijn zonder erover te oordelen en dan kan ik er vaak ook wel een beetje om lachen. Oh, oh, Ireentje toch. Het is allemaal oké. De tekst is toch gewoon af? Ja, dat is ook zo.
Ben jij wel eens overprikkeld, Lotte?
Toen ik niet zo lekker in mijn vel zat was ik weleens overprikkeld. Dan kwam ineens alles zo op me af: Geluiden, geuren, lawaai van buiten. Het was dan even te veel. Alsof alles honderd keer zo hard bij me binnenkwam dan normaal. Opvallend is dat ik dit alleen had als ik mezelf niet zo prettig voelde. Op goede dagen had ik nergens last van.
Nu ben ik ook nog weleens overprikkeld, maar ik heb er niet meer echt last van. Wanneer ik overprikkeld raak ben ik hooguit een beetje geïrriteerd. Even rustig ademhalen en alles komt goed. Vaak helpt het om wat water of thee te drinken en een koptelefoon met muziek op te zetten zodat alle andere geluiden even niet meer te horen zijn.
Ondanks dat ik soms veel prikkels ervaar kan ik me meestal wel goed concentreren. Juist als ik me verveel of veel zorgen maak om iets lijkt mijn omgeving veel meer aanwezig. Ik denk dus dat overprikkeld zijn of worden echt iets te maken heeft met je gemoedstoestand. Waarschijnlijk werkt het voor iedereen anders, maar het kan geen kwaad om het eens te onderzoeken bij jezelf.
Ben jij wel eens overprikkeld, Scarlet?
Oh jeetje. Ik ben om heel eerlijk te zijn een beetje allergisch voor het woord overprikkeld. Het ligt een beetje in dezelfde lijn als het woord trigger. Daar kan ik ook niet zoveel mee. Het voelt voor mij vrij snel overdreven om dat soort woorden te gebruiken. Nee hoor, ik vind het niet stom als bijvoorbeeld Irene op kantoor iets zegt over prikkels of over overprikkeld zijn, maar zelf zal ik het word niet zo snel gebruiken.
Betekent dit dat ik nooit last heb van te veel prikkels? Oh jazeker wel! Ik benoem het alleen niet zo. Ik zie dat dan gewoon als geïrriteerd zijn, omdat er te veel ‘going on’ is. Of ik ben lichtgeraakt, omdat ik bijvoorbeeld heel moe ben of te veel heb gedaan.
Op zaterdag naar de stad gaan is voor mij ook niet altijd een goed idee. Dan kan ik ook vrij geïrriteerd raken doordat er gewoon te veel mensen om me heen krioelen. Ik ben daarom ook geen fan van grote festivals of andere evenementen zoals Koningdag vieren in de stad. Toch betekent dit niet dat ik niet tegen drukte of stress kan. Ik functioneer namelijk juist goed als ik veel tegelijk doe en er wat tijdsdruk of uitdaging is.
Ben jij wel eens overprikkeld, Daphne?
Ik herken overprikkeling vooral door een typisch moment wat ik om de zoveel tijd in de auto heb. Ik ben druk in gesprek, vervolgens kom aan bij een onoverzichtelijke weg die ik over moet, daarna ben ik ineens op mijn bestemming en tijdens het inparkeren zet mijn vriend het volume ineens harder. Dan kan ik ineens helemaal niets meer en moet het even stil zijn. Niet omdat ik moet luisteren naar hoe ik inparkeer, maar omdat ik mij anders totaal niet meer kan focussen en het geluid ook echt harder binnen lijkt te komen. Op zo’n moment heb ik het gevoel dat er wel degelijk veel te veel prikkels binnenkomen en vooral, dat ik met al die prikkels wat moet!
Voor mijn gevoel bestaat het dus wel echt en ik heb zelf de neiging om er een beetje van dicht te klappen. Als alles, hoe klein of groot ook, op mij af lijkt te komen wil ik het liefst alles even stopzetten. Dat is ook meteen mijn manier om er zo goed mogelijk mee om te gaan. Even pas op de plaats, alle geluiden uitzetten en vooral rustig blijven ademen. Vaak merk ik dat ik mijzelf na een paar minuten wel weer kan herpakken en mijzelf vriendelijk toespreken kan ook helpen. Rustig aan Daph, je hoeft lang niet met al die prikkels wat te doen. Even rustig aan en daarna weer concentreren op wat eigenlijk echt belangrijk is.
Geef een reactie