Tijd voor een nieuwe plog! Leuk dat je benieuwd bent naar hoe mijn week eruit heeft gezien. Dit keer aan mij de taak om jullie, aan de hand van een aantal persoonlijke vragen, mee te nemen in alles wat ik de afgelopen week heb meegemaakt. Wat vond ik moeilijk? Wat heb ik geleerd en hoe heb voor mijzelf kunnen zorgen? Best belangrijk om bij deze dingen stil te staan, want het gaf mij ook weer nieuwe inzichten. Veel kijk- en leesplezier!
1. Wat vond je moeilijk deze week?
Mezelf. Haha, dat klinkt heftiger dan het is, maar vaak loop je toch het hardste tegen jezelf aan. Vooral mijn eigen perfectionisme, krampachtigheid en (onnodige) stress. Dat vond ik geloof ik het meest moeilijk deze week.
Ik had besloten een vijgen-cake te bakken, want helemaal in to the vijgen de laatste tijd. Ik had alles in huis, had er zin in, maar tegen al mijn verwachtingen in mislukte de cake volledig. Maar echt helemaal. Een zwarte buitenkant, een natte binnenkant… eigenlijk heb ik zelden een cake zo laten mislukken. Ik was er gewoon niet zo bij met mijn hoofd. Toen ik de cake zag instorten, voelde ik me ineens zo boos van binnen. Het moest perfect, kwam ik nu achter. Ik wilde de week beginnen met een heerlijke vijgen-cake waar ik me al dagen op verheugde en nu had ik de cake (plus allemaal lekkere ingrediënten) verpest.
Het was echt iets heel kleins en iets relatief onbelangrijks, maar ik kon het gewoon niet zo snel van me afzetten. Het liefst sloeg ik de cake eerst tot moes en gooide hem daarna uit het raam. “Mag wel hoor schat”, zei mijn vriend. “Misschien lucht het op?” Maar dat ging me niet helpen en ik ben toch meer van een potje janken op zo’n moment. Ik heb vaak niet eens door dat ik iets perfect wil doen, maar als het dan mislukt voel ik zo veel emotie omhoogkomen. Heel destructief kan ik dan worden. OKE IK DOE WEL NIETS MEER! OKE IK BAK ER NOG WEL ZES, NET ZOLANG TOT HET LUKT! Allemaal dingen die niet helpend zijn en altijd gelijk zo zwart-wit. Terwijl dat allemaal niet hoeft. Ik weet vaak heel goed hoe onredelijk en onnodig die stress is, maar het komt dan blijkbaar ergens anders vandaan. Vanuit een bepaalde onrust of druk die ik mezelf opleg. Dat gaat dan in hele kleine dagelijkse dingen zitten, die ik veel te belangrijk maak. De mislukte cake ga ik niet meer terugdraaien, ik mag het van me afzetten. Ik mag namelijk gewoon verder met mijn dag, ook als er iets is misgegaan.
2. Wat heb je geleerd deze week?
Ik heb geleerd dat ik er echt heel veel baat bij heb om offline te gaan. Al tijdens de vakantie kwam ik erachter hoeveel goeds het mij doet om momenten voor mezelf te hebben, om even rust te pakken. Ik merk nu pas hoe fijn ik het vind om meer mooie boeken te lezen, de natuur op te zoeken of zelfs even te kleuren. Het heeft zoiets meditatiefs en ik kom er nu pas achter hoe erg ik dat soms nodig heb. Deze week heb ik dat proberen door te zetten door op een paar momenten even mijn telefoon op vliegtuig-stand te zetten. Ik heb meer gelezen en heb tussendoor echt even pauze genomen op het strand. Even niet, bewust of onbewust, met een scherm bezig zijn. Of om toch stiekem even snel iets voor werk te doen, omdat het ‘wel even kan’…
3. Wat vond je leuk deze week?
Deze hele week zat vol met afspraken! Dat vond ik onwijs leuk en daar had ik ook heel erg behoefte aan. Met Hannah ben ik naar de Lion King 4D geweest, daar keek ik al weken naar uit! Wat een intensieve ervaring is dat zeg, maar zeker de moeite waard om eens te gaan doen (wel je popcorn goed vasthouden)! Het was vooral onwijs gezellig, met een lekker drankje en hapje om de avond af te sluiten. Het is gewoon fijn als het ineens heel laat is, je ontzettend druk aan het kletsen bent en het niet uitmaakt dat je nog terug naar huis moet. Dat zijn vaak de beste avonden.
Ook ging ik met mijn nicht naar een festivalletje in Den Haag, het Green Garden Festival. Omdat we laatst ineens heel erg zin in hadden om dat samen eens te gaan doen. De dag erna, het hield niet op, heb ik de halve zondag ontbeten met mijn zus. Nog zo’n moment dat de tijd gewoon ineens voorbij was ging en we aan één stuk door gepraat hebben. Dat was zo fijn, daar kan ik helemaal van opladen!
Daarnaast had ik al een tijdje kaartjes voor een rondleiding door het Paleis Noordeinde. Eens per jaar kun je daar voor een paar uur doorheen lopen. Je kunt dan door het Paleis en door de Koninklijke Stallen, wij kozen ervoor om alleen naar het Paleis te gaan. Ik woon daar al zo lang in de buurt, ben er zo vaak langsgefietst en gelopen en heb altijd gedacht; hoe zou het er van binnen uitzien!? Nu kon ik dat eindelijk zien.Toch een inner-princess in mij die altijd door kastelen en paleizen wil rondlopen. Echt onwijs gaaf om dat eens te zien. Soms was het veel strakker dan ik had gedacht, soms intens kitsch en felgekleurd. Vooral de lampen… wauw.
En dan nu echt iets belangrijks. In een dagje mee-video van mij konden jullie mijn nieuwste koekjes-ontdekking zien; Humble & Crumble. Ik heb mijzelf weer getrakteerd op een nieuwe lading koekjes en die kwamen ook dit weekend binnen. Voor mijn gevoel viel ik echt van het ene leuke ding in het andere leuke ding!
4. Hoe heb je goed voor jezelf gezorgd deze week?
Zowel op emotioneel vlak als lichamelijk vlak voelde ik me niet altijd top. Emotioneel omdat ik mijzelf zoveel druk oplegde soms, waar ik gewoon heel krampachtig van word. Maar ook lichamelijk voelde ik zaterdag dat ik niet helemaal fit was. Tijdens het festival stonden we uren in de volle zon, voelde ik me een beetje dizzy, merkte ik dat mijn hoofdhuid aan het verbanden was en voelde ik ook een keelpijn opkomen. Stom, hebben we zo leuk afgesproken, wil ik stiekem al best snel naar huis… Best een tweestrijd op zo’n moment. Door dat uit te spreken, merkte ik eigenlijk al meteen dat het gewoon oké was. We hadden een mega leuke middag gehad en dat was het belangrijkste. Iets eerder dan gepland ben ik daarom naar huis gegaan en dat deed me meteen al zo goed. Even douchen, wat te eten voor mezelf maken en op tijd naar bed. Je mag eigenlijk op elk moment luisteren naar jezelf en naar je lichaam.
5. Hoe had je week eruit gezien met een eetstoornis?
Ik had een vrij drukke week, maar eigenlijk puur omdat ik heel erg behoefte had aan sociale contacten. Mijn nicht en ik wilde al lange tijd iets leuks doen en na de vakantieperiode miste ik mijn zus. Doordat ik goed over deze vraag nadacht deze week, besefte ik dat ik dat vroeger nooit zou hebben uitgesproken. Ik had me soms alleen gevoeld en soms minder alleen. Dat gevoel ken ik natuurlijk nog steeds wel, maar ik heb nu echt het gevoel dat ik daar zelf ook een verschil in kan maken. Het lukt mij nu blijkbaar veel beter om te zeggen:”Hey ik mis je, zullen we afspreken?” Of: “Heb jij ook zin om wat leuks te gaan doen samen?” Vroeger had ik dat veel minder snel gedaan. Dan had ik mij teruggetrokken, terwijl dat niet was waar ik behoefte aan had. Gewoon omdat mezelf afzonderen veel vertrouwder voelde en ik het misschien wat sneller in zou vullen voor de ander.
Daarnaast had ik die heerlijke koeken überhaupt nooit gekocht natuurlijk. Dat vond ik zonde. Zonde van het geld, zonde van de moeite. Voor iets wat geheid voor een eetbui zou gaan zorgen. Nee bedankt…
6. Proud off…
Oké Daph, kom op. Waar ben je trots op? Al een paar dagen staar ik naar deze vraag en ik merk dat ik een beetje gefrustreerd raak. Ik ben toch zeker wel in staat om iets te bedenken waar ik trots op ben? Grappig dat deze vraag dat bij mij oproept en zo is de cirkel per ongeluk ineens weer rond. Ik merk dat ik iets goeds moet bedenken en echt iets toe wil voegen. Het moet perfect. Terwijl ik het misschien niet zo groot hoef te maken. Als ik dat even laat zakken komen er al heel veel dingen in mij op. Ik ben trots op de sociale contacten die ik op kon zoeken. Op de mooie mensen om me heen waar ik hele fijne gesprekken mee kan voeren. Trots dat ik naar mijn lichaam kon luisteren en ook echt even een kon huilen om een cake toen dat er blijkbaar uit moest. Fijn dat dat nu soms de ‘oplossing’ is en dat ik dan ook gewoon verder mag gaan met mijn dag. Eigenlijk is er heel veel om trots op te zijn. Hoe klein en onbenullig het soms ook lijkt, ook die kleine dingen zijn eigenlijk net zo belangrijk.
Ik ben ook trots op mijn vriend. Mijn fiets is namelijk een beetje kapot en hij heeft mij de afgelopen week overal, achterop, mee naartoe genomen. Denk maar niet dat ik mijn fiets ga laten maken, want dit is echt veel te fijn!
Waar ben jij trots op?
Geef een reactie