Toegeven dat je fout zit, je excuses aanbieden is voor veel mensen ontzettend lastig terwijl het maar één woordje is dat je hoeft uit te spreken. Waarom heeft het woordje ‘sorry’ of ‘het spijt me’ zo’n enorme lading? Wat ligt er achter? Sorry betekent dat je ziet dat je fout zit en dat je daar op terug wil komen. Het betekent dat je je verantwoordelijkheid neemt en dat je je kwetsbaar opstelt. Je bekijkt jouw aandeel, maar in een ruzie of onenigheid willen mensen zich vaak liever focussen op wat de ander verkeerd doet. Dit is voor veel mensen lastig, terwijl het zo’n grote betekenis heeft. Het kan je relatie met mensen zoveel meer versterken en minstens net zo belangrijk: je wordt er zelf gelukkiger van!
We doen allemaal weleens wat verkeerd, we vertellen allemaal weleens niet de waarheid over iets of we doen onnodig onaardig tegen andere mensen. Achteraf gezien kan je dan misschien best wel van jezelf balen omdat je inziet dat je fout zat. Dit bekennen en je excuses aanbieden is dan nog een grotere stap voor veel mensen. We beroepen ons het liefste op overmacht of op de omstandigheden in plaats van dat we erkennen dat we iets verkeerd hebben aangepakt en beter anders hadden kunnen doen. Daar kun je namelijk weer onzeker van worden en je slecht over voelen en dat willen we liever niet. Het is veel makkelijker als jij boos ‘mag’ zijn en de schuld op de ander kan schuiven of als je tot de conclusie kunt komen dat je er allebei niks aan kon doen.
Zonde! Want het kan enorm opluchten om wel naar je eigen aandeel te kijken en je te kunnen verontschuldigen. Daarnaast verbetert en versterkt het ook je relatie en leer je hierdoor heel veel van en over jezelf. Het kan er overigens ook voor zorgen dat het de volgende keer niet of minder snel gebeurt of dat anderen er ook rekening mee kunnen houden. Onenigheid en ruzies komen vaak vanuit twee kanten.
Een eetstoornis en toegeven dat je fout zit
Wanneer je psychische problemen hebt, een eetstoornis of om een andere reden veel aan je hoofd hebt, kan het zijn dat je wat prikkelbaarder bent, eerder bot reageert of dingen zegt die je beter niet had kunnen zeggen. Dit overkomt iedereen weleens, maar wanneer je langer met problemen kampt, kan het zijn dat dit een nieuwe manier van communiceren wordt. Jouw omgeving kan hier wat van zeggen, maar het kan ook zijn dat mensen op hun tenen gaan lopen of je met fluwelen handschoentjes gaan behandelen omdat ze conflicten willen vermijden. Dit is niet gezond voor de relatie die je hebt met anderen. Het is niet meer gelijkwaardig op momenten dat zoiets gebeurt. Wanneer dit gebeurt en misschien vaker, kan het steeds lastiger worden om er op terug te komen en je excuses aan te bieden. Je zit misschien zo met jezelf in de knoop dat je het op sommige momenten niet ziet of dat je het als ‘normaal’ gaat zien. Het komt niet door jou, maar door wat jij allemaal moet doorstaan.
Je eetstoornis de schuld geven
Hierdoor kan het zijn dat je de schuld volledig buiten jezelf legt. Het komt niet door wie jij bent als persoon, maar door de situatie, de omstandigheden waarin je je bevindt. Je geeft de schuld aan je eetstoornis. Dat is de reden waarom je zo doet en dan lijkt het ineens legitiem te zijn en iedereen moet dat maar begrijpen. Het kan ook zo zijn dat je juist veel je excuses aanbiedt omdat je je er bewust van bent dat je gedrag voortkomt uit hoe je je voelt vanuit je eetstoornis. Je kunt je al snel teveel voelen en het vervelend vinden dat je bijvoorbeeld kortaf doet, bot reageert of liegt tegen anderen.
Sorry zonder excuus
Achter het woordje sorry zit vaak een excuus. Zoals ik hier boven beschreef, kan het zo zijn dat je je eetstoornis, andere psychische problemen of ‘de situatie (wat dat dan ook mag zijn)’ de schuld geeft van jouw gedrag. Je verontschuldiging komt dan lang niet altijd over zoals zou moeten of zoals die ander fijn zou vinden. Dit soort verontschuldigingen worden namelijk vaak gevolgd door een excuus. Sorry dat ik tegen je loog, maar dat komt door mijn eetstoornis. Ergens laat je wel zien dat je je beseft dat je fout zat, maar tegelijkertijd zeg je ook dat je daar niks aan kunt doen. Dat het de situatie is die daar voor zorgt. Dit is niet altijd even bevredigend voor de andere partij. Je legt het namelijk alsnog buiten jezelf terwijl het misschien ook goed kan zijn om te kijken naar wat nou echt jouw aandeel is, buiten die eetstoornis om. Een eetstoornis rechtvaardigt namelijk niet elk gedrag. Het kan verklaren waarom iets gebeurt, maar dat betekent niet dat het oke is of dat je daar geen verantwoordelijkheid voor hoeft te nemen. Het kan goed zijn je te bedenken of je ondanks je eetstoornis ook op een andere manier had kunnen reageren of voor ander gedrag had kunnen kiezen, ondanks dat dat misschien wat moeilijker was geweest. Bedenk dat jouw verontschuldiging zoveel meer waard is wanneer er geen ‘maar’ achteraan komt. Je kunt best zeggen dat je iets door de problemen die je hebt moeilijk vindt, maar neem wel zelf verantwoordelijkheid voor je eigen gedrag. Daar groei je door en het wint ook vertrouwen van anderen.
Te vaak sorry zeggen
Mensen die erg onzeker zijn bieden over het algemeen vaker hun excuses aan. Dit is dan niet altijd een welgemeende excuses, maar vaak wordt ook sorry gezegd zonder er echt bij na te denken en zonder dat het altijd nodig is. Dit doen veel mensen omdat ze graag aardig gevonden worden en conflicten het liefste uit de weggaan. Het is dus goed bedoeld, maar komt niet altijd zo over. Wanneer je altijd en overal maar je excuses voor aanbiedt, komt het soms ondoordacht en niet oprecht over terwijl dat waarschijnlijk niet is wat je ermee wil bereiken. Je kunt beter goed over de situatie nadenken en bekijken wat jouw aandeel is voordat je sorry zegt. Je kunt het dan ook onderbouwen en het komt een stuk oprechter over dan wanneer je altijd voor alles sorry zegt, ook als je dat helemaal niet hoeft te doen.
Verontschuldigen laat je groeien
Je verontschuldigen leer je eigenlijk al sinds jongs af aan. Je herinnert je misschien wel momenten van vroeger dat je iets deed wat niet mocht en dat je moeder / vader je zo lang aankeek totdat je sorry zei. En dan het liefste: “Sorry Mama” of “Sorry Papa”. Kinderen leren op die manier grenzen kennen en dat hun gedrag invloed heeft op anderen. Je verontschuldigen hoort ook bij opgroeien, bij volwassen worden, je ontwikkelen. Wanneer je, ook nu, kijkt naar je eigen aandeel in een situatie en je verantwoordelijkheid neemt, zal je meer over jezelf leren en jezelf ontwikkelen. Zo kun je bijvoorbeeld ervoor zorgen dat je dingen op een zelfde moment in het vervolg anders aanpakt. Dit zorgt er overigens ook voor dat mensen het fijner vinden om bij je te zijn en dat een relatie sterker wordt.
Relaties verbeteren door toegeven dat je fout zit
Je eigen aandeel zien in ruzies en onenigheden is heel belangrijk voor je eigen ontwikkeling, de manier waarop jij naar jezelf kijkt en de relaties met andere mensen. Door oprecht sorry te zeggen toon je aandacht voor de gevoelens van anderen, in plaats van dat je er overheen loopt in de overtuiging dat jij gelijk hebt en de schuld volledig bij de ander ligt. Misverstanden en onbegrip kunnen relaties enorm beschadigen.
Al met al blijft het iets dat voor veel mensen moeilijk is om te doen. Je fouten toegeven. Ik vind dit zelf ook niet altijd makkelijk, al besef ik wel steeds meer hoe belangrijk het is om te doen. Het kan je helpen om je af te vragen wat het oplevert om constant naar het aandeel van de ander te kijken en niet naar wat jij zelf brengt. Ook al ligt de fout misschien soms bij de ander, dan nog heb jij ook op een of andere manier een aandeel in de situatie. Het is belangrijk om dan toch te kijken naar jouw stukje, buiten dat je misschien je gelijk wil halen en excuses verwacht van een ander. Door je zo op te stellen, kun je samen tot een oplossing komen waarbij je je allebei goed voelt.
Vind jij het moeilijk om toe te geven dat je fout zit?
Geef een reactie