Voor als ik je trigger

Dank voor alle enorm lieve, bemoedigende en begripvolle reacties op mijn recente blog en video #Krachtvoer. Ik was er oprecht door geraakt. Naast alle lieve reacties, ontving ik ook een paar reacties waarin iemand zei dat ik triggerde of dat iemand op mij wilde lijken. Dat deed me verdriet en het bleef de afgelopen dagen door mijn hoofd spoken. Waarom zou iemand, op dit moment, op mij willen lijken? Waarom zou ik iemand triggeren? Ik deel toch juist in alle eerlijkheid dat het niet goed met mij gaat, dat ik niet gelukkig ben en dat ik heel veel verdriet heb door hoe het nu met mij gaat? Dat is toch niets om te ambiëren, om als voorbeeld te zien? Dat is toch geen reden om je eetstoornis hoogtij te laten vieren? 

Helaas weet ik maar al te goed hoe een eetstoornis alles aan kan grijpen om als excuus te dienen om niet tegen de eetstoornis in te hoeven gaan. Alles is voor een eetstoornis een legitieme reden om opnieuw te gaan hongeren, afvallen en minderen. Ik, momenteel als persoon met een ongezond gewicht, zal voor jouw eetstoornis dus ook zeker een goede reden zijn: “Als zij het mag, mag ik het ook!” las ik ergens. Een zotte gedachte eigenlijk hè, als het om een ziekte gaat…? Maar goed, van mij mág je alles, de vraag is alleen of je het moet willen…

Toch bleef ik dit alles een lastige kwestie vinden. Moest ik mezelf dan verstoppen totdat het weer goed met me zou gaan? Moest ik de schijn ophouden? Moest ik stoppen met video’s maken voor Proud2Bme? Moest ik geen foto’s meer van mezelf en mijn vriendin plaatsen op Instagram? Stoppen met mijn hobby om te vloggen voor mijn persoonlijke blog? Ik heb het er met een paar mensen in mijn omgeving over gehad en zij gaven aan dat het wellicht deels kon komen doordat mensen denken dat ik mét eetstoornis succesvol en gelukkig ben…

Mensen konden dit misschien denken omdat ik altijd vrij sterk en vrolijk overkwam in video’s en vlogs. Dat vond ik wel een interessant gegeven, feedback waar ik iets mee kon. Blijkbaar bracht ik de keerzijde van de eetstoornis nog onvoldoende in beeld of vertelde ik hier te weinig over. Dat kan ik wel beamen, het is voor mij ook best heel moelijk om hier meer over te delen, omdat het zo naar, kwetsbaar en pijnlijk is. 

Hoe kan ik uitleggen dat je niet op mij wilt lijken? Als ik op dit moment in de spiegel kijk, wil ik niet eens op mijzelf lijken. Met deze blog en in een nieuwe video die binnenkort online komt wil ik hier echter een poging toe wagen. Voor mijzelf, voor iedereen die denkt dat ik met eetstoornis succesvol en gelukkig ben en voor iedereen die momenteel op mij wil lijken. Voor jou, als ik een trigger voor je ben…

♥ Kwijtraken wat ik heb opgebouwd
Alles wat ik de afgelopen 8 jaren heb bereikt op het gebied van Proud2Bme, mijn relatie, een eigen huis, een leuke hond en mijn persoonlijke blog, heb ik bereikt doordat ik gezond was en stevig in mijn schoenen stond. Ik had voldoende energie en eigenwaarde om meerdere dingen tegelijk te doen en mijn angsten aan te gaan. Alles wat ik tot dusver heb opgebouwd komt door mijn huidige situatie echter op losse schroeven te staan. Het werken voor Proud2Bme is, uiteraard, een stuk ingewikkelder nu het niet goed met mij gaat. Ik moest zo snel mogelijk herstellen om te zorgen dat ik mijn baan behoud en mijn inkomsten behoud zodat ik mijn huis kan betalen. Op dit moment is er niets wat ik verder kan opbouwen of uitbreiden in mijn leven, omdat al mijn energie gaat naar de enorme strijd, het herstellen van en het vasthouden van dat wat ik allemaal niet kwijt wil raken.

♥ Mijn hart verloren
Heel langzaam ben ik de afgelopen maanden een deel van mijn hart verloren. Dat klinkt misschien overdreven, maar het is werkelijk zo. Mijn hond is, naast mijn vriendin, mijn grote liefde, maar door het verliezen van gewicht, ben ik ook mijn gevoel voor hem verloren. Ik voel bijna niets meer bij hem, kan hem niet meer knuffelen vanuit een natuurlijke wens en heb geen behoefte meer om met hem te spelen. Het voelt kil, slecht en ik voel me hier heel schuldig over. Mijn leven is er leger, killer en eenzamer door geworden.

♥ Niet meer genieten
Vorig jaar ging er geen week voorbij dat ik in de zomer niet gezellig ergens met mijn vriendin op een terras zat met een goed glas wijn en een flinke bak nacho’s. Ik kon hiervan genieten zonder vervelende gedachtes in mijn hoofd. Nu is daar geen enkele sprake meer van. Bij alles wat ik spontaan wil doen wat te maken heeft met eten of ‘gezellig’ ergens wat drinken is er paniek, angst, strijd, irritatie. Het is bijna nooit meer ontspannen voor mij om op een terras te zitten. Gewoon genieten van lekker eten dat ik heb gekookt, een uitgebreide lunch die ik heb gemaakt is er nauwelijks bij. Ik probeer wel te genieten, maar er is altijd een soort tweede ‘stem’ die tegen dat positieve gevoel aanschopt. Dit heeft uiteraard niet alleen een negatieve invloed op mij, maar ook op mijn vriendin.

Samen met mijn vriendin zou ik dit jaar een rondreis maken door Thailand. Door mij hebben we dit moeten cancellen. Het was gewoon niet haalbaar. Ik heb me hier enorm schuldig over gevoeld en nog steeds voelt het regelmatig alsof ik haar tekort schiet. 

Ik vond het een jaar geleden heerlijk om gezellig met mijn hond te wandelen. Tegenwoordig is het niet meer ‘gewoon wandelen’ omdat overal een moeten, prestatie achter zit. Ik moet wel snel genoeg wandelen, ver genoeg wandelen, vaak genoeg wandelen. Alles is moeten, niets is meer mogen. Het gaat niet meer over plezier, maar over plicht.

♥ Relatie en familie
Hoe graag ik ook zou willen dat niemand last heeft van mijn problemen, dat heeft mijn omgeving wel. Mijn problemen hebben onder andere een negatieve invloed op mijn relatie. Een relatie waar ik nu bijna 10 jaar lang voor vecht, die me liet kennismaken met warmte en liefde. Die relatie breng ik nu deels in gevaar door er zo’n negatieve noot in te leggen. Want natuurlijk doe ik mijn vriendin verdriet door dit alles. Ze voelt zich vaak genoeg machteloos, gefrustreerd, boos en verdrietig door hoe alles nu gaat. Ze vindt het ook niet leuk dat we nagenoeg niet meer spontaan ergens wat kunnen eten, samen kunnen genieten van een bak Ben & Jerry’s of zonder gedoe een dag lui kunnen zijn. Tenslotte is het vrij pijnlijk om te weten dat je partner je lichaam niet meer aantrekkelijk vindt.

Het laatste wat ik bovendien wil is mijn ouders verdriet doen. Ik wil, zoals ieder ander kind, dat mijn ouders trots op me zijn. Dat ze met trots over mij kunnen praten en zich geen zorgen hoeven te maken om mij. Dat is een flinke tijd zo geweest, tot nu. Nu is alles anders. Het contact is veranderd. Er zijn zorgen, er is niet begrijpen, frustratie, verdriet en machteloosheid. Alles van wat ik niet wil, maar ik ben wel de oorzaak.

♥ Verloren schoonheid
Een eetstoornis heeft weinig met schoonheid te maken, maar het kan schoonheid wel flink verpesten. Vorige week zag ik een foto van mijzelf van twee jaar geleden en echt even slikken: Wat zag ik er toen goed uit. Als ik vandaag de dag een foto van mijzelf maak, word ik verdrietig. Ik zie er slecht en ziek uit. Ik ben niet meer die stralende jonge vrouw van die foto van twee jaar geleden. Mijn gezicht is ingevallen, mijn haar is broos, mijn aderen en spieren zichtbaar en mijn ogen zijn leeg. Het vrij sportieve lichaam dat ik had heeft plaatsgemaakt voor het lichaam van een oud, breekbaar vrouwtje. Ik schaam me voor mijn uiterlijk en zie regelmatig dat ik nagekeken word op straat. Dat vind ik vervelend en geeft een heel eenzaam en minderwaardig gevoel.

vrouw

♥ Pijn in mijn lijf
Van nature ben ik een prof in het relativeren van zaken. De gevolgen van ondergewicht zijn echter soms niet meer te relativeren, simpelweg omdat ze gewoon pijn doen. Iedere ochtend als ik wakker word, voel ik die pijn. Pijn in mijn knieën, pijn in mijn rug. Mijn lichaam laat merken dat het beter verzorgd wil worden, maar ik geef niet thuis. De avonden waarop ik snel slaap zijn schaars en de ochtend waarop ik al vroeg wakker ben in overvloed. De onrust in mijn lijf is enorm, waardoor lekker uitslapen en chillen op de bank bijna geen optie meer is.

♥ Toekomst onzeker
Zonder deze problemen was mijn toekomst uiteraard niet zeker, maar een stuk zekerder dan nu! Deze problemen zorgen voor zoveel onzekerheid. Hoe moet het nu verder? Wanneer ben ik weer hersteld? De wens van mijn vriendin en mij is om samen een gezinnetje te worden mét een kindje, maar is dit nog wel haalbaar? Op welke termijn ben ik psychisch én fysiek weer hiertoe in staat? Een aantal jaar geleden hebben we reeds geprobeerd zwanger te worden, wat tot onze grote teleurstelling niet is gelukt. Mijn lichaam is nu sowieso niet in staat tot een zwangerschap, maar de angst dat het dit, gezien mijn leeftijd, ook nooit meer gaat worden is enorm. Wat als ik door deze rotziekte onze wens niet kan laten uitkomen?

Hoe moet het verder met werk. Ik doe nu mijn uiterste best om alle ballen hoog te houden en gewoon fulltime te blijven werken, maar dat is heel pittig. Het is niet meer zo leuk en makkelijk als vroeger. Hoe moet dat verder? Wanneer wordt het weer beter en wat wordt er van mij verwacht als ‘gezicht van de website’?  Ook wilde ik een jaar geleden ongeveer een studie naast mijn werk starten. Ik ben er reeds voor toegelaten en het is een kleine droom om dit te gaan doen, maar hoe moet dat nu het zo slecht gaat? Kan ik die studie die ik graag wilde gaan doen nog wel doen?

♥ Hulp vragen en afhankelijk zijn
Ik ben een sukkel als het gaat om hulp vragen en heb vrij vervelende ervaringen met de hulpverlening. Het laatste wat ik, bij wijze van spreke, wilde in mijn leven was opnieuw hulp vragen. Naast dat dit veel nare gevoelens opwekte, was het nog eens extra lastig vanuit mijn positie. Tenslotte kan ik op dit gebied echt een beetje een kritisch kreng 😉 zijn, wat het nog ingewikkelder maakt. Toen ik 10 jaar geleden alle hulpverlening achter me liet, gaf mijn zelfvertrouwen en zelfbeeld dit een enorme boost. Je kan je daarom misschien voorstellen wat opnieuw hulp vragen op mij voor effect heeft…

♥ Teleurstelling en zelfbeeld
Iedereen weet denk ik wel hoe je jezelf keer op keer bij herstel van een eetstoornis kunt voornomen dat vandaag de eerste dag is van een nieuw begin. Een beetje een verslaafde die iedere dag opnieuw besluit te stoppen, maar aan het einde van de dag tóch weer naar het middel grijpt. Herstellen van een eetstoornis is zo zwaar en vereist zoveel kracht en durf, dat je geheid vaker op je bek zal gaan op dit pad. Je wilt niet weten hoe vaak ik al heb gedacht: dit is een nieuw begin, vanaf NU wordt alles anders. Je wilt niet weten hoe vaak ik mezelf én mijn omgeving hierin al heb teleurgesteld. Natuurlijk wilde ik wel anders, natuurlijk wil ik van dit alles af, maar de emoties die erbij komen kijken zijn zo verdomde zwaar en heftig. Natuurlijk doen die teleurstellingen dit ook iets met je zelfbeeld, want waarom lukt het nou verdorie niet?! Je kunt toch gewoon meer eten en minder bewegen?!

♥ Paniek, angst, onrust en verdriet
Ja, ik doe mijn uiterste best het leven zo positief mogelijk te zien, te kijken naar wat ik allemaal wel heb en zoveel mogelijk te lachen. Dat betekent helaas niet dat ik niet dagelijks kamp met paniek, angst, onrust en verdriet. Er gaat geen dag voorbij waarop ik niet moet huilen. Er gaat geen dag voorbij waarop er geen nare strijd in mijn hoofd gaande is, onrust in mijn hele lijf voelbaar is of paniek en irritatie doordat ik een angst aanga of iets anders loopt dan ik in mijn hoofd had. Ik kan me nauwelijks meer voorstellen hoeveel rust en vrijheid er voor dit alles in mijn hoofd en lichaam was en zou er heel veel voor over hebben om dit weer terug te krijgen….

Ik ben voor heel veel dankbaar in mijn leven, maar op dit moment wordt alles in mijn leven negatief beïnvloed. Ik kan enkel weer verder bouwen en mijn leven positief en goed houden door te herstellen. Er is niets van hoe het nu met mij gaat om na te streven, ik hoop dat mijn verhaal dit duidelijk mag maken en dat je net als ik vecht voor herstel.

Deel jouw herstelverhaal, overwinningen, kracht foto’s en angsten op social media met de hashtag #KRACHTVOER. Ik volg je graag en kom graag met je in contact. Take care, geef de hoop niet op!

Let’s win this battle!

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

115 reacties op “Voor als ik je trigger”

  1. Oh lieve lieve Scarlet, wat ben je toch een onwijs mooi mens… Hou vol, en blijf alsjeblieft schrijven hier, mij helpt het juist enorm.

  2. Jeetje, wat een hetkenbaarheid in de gevolgen die je ervaart! We gaan damen vechten! 😘

  3. Lieve Scarlet, je bent zo’n prachtige dame en je gat er echt wel doorkomen!! je bent een echt een voorbeeld voor ons, je gaat samen met ons het gevecht aan, blijf zeker hierover schrijven of vloggen!!

  4. Scarlet, ik wens jou zo ongelooflijk het allerbeste toe, je verdient dat, je verdient het weer gelukkig te zijn, te genieten, sterkte en kracht toegewenst, veel liefs

  5. Scarlett, gewoon een dikke knuffel voor jou! Heel veel herkenning, heel eerlijk en open. Hopelijk ga je weer in zien wat een geweldig mens je bent.. take care x

  6. Lieve Scarlet!!

    Ik ben zo ontzettend trots op je!

  7. De laatste aantal kwetsbare blogs daarmee bereik je me pas echt, zeker ten opzichte van de eerdere jaren waarbij je heel erg je best deed om mensen te bereiken voelt dit op een andere manier echt.
    ik kan me nu levellen met je kwetsbaarheid, ik heb mijn eigen keuzes te maken maar door deze blogs blijf je een hoop uitstralen die me raakt en niet forceert.

  8. Lieve Scarlet,

    Ik gun het je zo hard dt het weer goed komt, je hebt die rot eetstoornis al eerder de deur gewezen en ik geloof erin dat je het hoe dan ook weer gaatlukken. Je bent een harstikke sterke vrouw, hoe moeilijk het ook is geloof in je zelf !❤️

  9. Dit is misschien gek, maar ik heb zooo de behoefte om je nu te knuffelen.. daarom vanaf hier, achter mijn scherm, maar een knuffel. Je mag er zijn, Scarlet, en ik vind het kei tof, dapper en moedig dat je dit deelt!

  10. Lieve Scarlet ik voel met je mee.
    Het is heel naar om zo’n druk er ook nog eens op te voelen.
    Ik vecht met je mee! Hou vol.
    Heel veel liefs

  11. Mooie blog Scarlet. Wat ik zelf een ‘trigger’ vind is dat je hersteld bent geweest, alle voordelen daarvan hebt ervaren, en dat het je toch weer te pakken heeft gekregen. Iets dat ik maar al te goed begrijp, omdat het bij mij hetzelfde is gelopen. Het is toch een beetje een deprimerend idee of zo, als je begrijpt wat ik bedoel. Natuurlijk is het nog altijd motiverend om te zien hoe ver jullie allemaal zijn gekomen en hoe hard jij nu ook weer aan het knokken bent.
    Wat ik me afvraag is wat het moeilijk maakt om tegen de eetstoornis in te gaan, wat de paniek oplevert, als het niet om lichaamsbeeld/ziek willen blijven oid gaat. Is het het dempen van je gevoel/andere angsten? (mocht je daar iets over willen delen natuurlijk.)

  12. Wat dapper dat je dit deelt.. ik bewonder je eerlijkheid en wens je het beste! Liefs

  13. lieve scarlet, heel erg bedankt voor deze blog, dit helpt enorm
    dankjewel dat je zo open bent, je bent en blijft een voorbeeld voor mij, omdat jij paden bewandelt met ons die anderen niet met ons kunnen bewandelen, je bent een voorbeeld in dat je je open durft te stellen en kwetsbaar bent – dit is voor veel mensen zo moeilijk en hier in nederland misschien ook wel wat taboe (je moet je eigen dingen zelf oplossen etc.)
    door je blogs ga ik meer over dingen na denken, maar ook toepassen in mijn eigen leven (meer open zijn over mijn werkelijke gevoelens tegenover bekenden bijvoorbeeld)
    dit helpt echt enorm

    dankjewel dat je hier bent, dankjewel dat je bij ons bent hier op de aarde en dat we van je mogen genieten, in welke vorm dan ook

  14. Beste Scarlet,

    Ik heb ontzettend veel bewondering voor jou en je bent een grote inspiratiebron voor mij om te herstellen van anorexia.
    Ga asjeblieft zo door, voor jezelf en voor de maatschappij.
    Je bent onmisbaar.

  15. Lieve, lieve Scarlet,

    Wat ben je toch een bijzonder sterke vrouw. Heel veel respect voor jou en hoe je dit ook weer verwoordt, zo’n pijnlijk en kwetsbaar onderwerp hier online gooien is hoe dan ook enorm dapper. Blijf alsjeblieft schrijven, ik haal uit je blogs zoveel extra kracht. Mij trigger je in elk geval niet. Of eigenlijk wel: je triggert me om te blijven vechten!

    Hou vol topper!!
    xx

  16. Ik heb er geen woorden voor, ik word na het lezen van deze blog heel stil en ik krijg een krop in de keel… je raakt mij en ongetwijfeld vele anderen heel diep met zo een eerlijke en kwetsbare blog waar je jezelf ontzettend bloot geeft.

    Op deze manier toon je perfect aan dat een eetstoornis naast je eigen lichaam veel meer zaken in het leven kan kapotmaken. Het is een verwoestend domino effect.
    “Bedankt” om mij hier nogmaals aan te herinneren…
    Je bent een bijzondere vrouw Scarlet, dan meen ik uit de grond van mij hart.
    Ik wens je het allerbeste toe, want minder dan dat verdien je niet.

  17. Zo herkenbaar wat het je allemaal ontneemt confronterend gewoon! Blijf vechten j weet gelukkig waar je het voor doet! Je kan het. Xx

  18. Ik vind het dapper en sterk dat jij je zo kwetsbaar en open stelt om hiermee andere probeert te helpen. De vervelende reacties, of de reacties waar jij een schuldgevoel van krijgt zegt meer over een ander dan over jezelf. Want een terugval is geen keuze. Je kan niet zeggen ‘ik mag nu ook weer afvallen’.
    Laten we even eerlijk blijven. Want zoekt de ander niet gewoon een excuus om terug te kunnen vallen?

    Ik hoop dat je voldoende steun en hulp krijgt! En schaam je niet. Het is al erg genoeg voor je.

    X

  19. Weet ook, dat je je niet teveel hoeft te verantwoorden he.
    Ik denk ook dat die enkeling (want dat is het, een enkeling, de meesten weten beter!) die getriggerd door je wordt, of je terugval ziet als voorbeeld, dat wíl zien. Alles om maar een excuus voor je eigen eetstoornis te vinden. En natuurlijk is het veel makkelijker en fijner om je te verstoppen en de schuld bij jou neer te leggen, iemand die zo open is, vaak een voorbeeld is, zich kwetsbaar open stelt en toch lekker die afstand nog heeft dmv internet.

    Ik voel me zo geraakt door wat je schrijft, je vlogs op ivvj, en man wat zou ik graag willen dat ik wat voor je kon doen, meer dan alleen zeggen: meid, ik weet dat je het kan, dat je sterk bent. Je bent niet alleen!

  20. Wow Scarlet, nu ik dit heb gelezen heb ik pas echt door hoe moeilijk jij het wel niet moet hebben. Ik kijk jullie vlogs altijd en daar lach je inderdaad bijna altijd! Ik had helemaal niet zo door dat het allemaal zó heftig is.
    Ik vind het echt heel knap van je dat je dit deelt met iedereen.
    Heel veel sterkte lieve Scarlet

  21. Lieverd, vecht door alt je blieft!

    Juist jouw eerlijk kwetsbaarheid hebben we nodig om ons allen te laten zien dat alleen de liefde ons heelt.
    Heel veel sterkte, met een megakus, xxx

  22. Scarlet, ik begrijp dat je je wat schuldig voelt door de minder positieve reacties, maar je hebt hier zelf niet voor gekozen he! Met deze blog geef je enorm veel argumenten aan waarom die meiden helemaal niet jaloers moeten zijn op jouw terugval. Je kunt niet meer doen dat dit om te bewijzen dat een eetstoornis allesbehalve een pretje is. En zoals je aangeeft, wanneer iemand nog volop in de eetstoornis zit, zal die inderdaad alle redenen gebruiken om zichzelf toestemming te geven om ook minder te gaan eten. Trek je aub niet te veel aan wat sommige meiden hier zeggen. Nu ligt de focus weer even op jezelf. En als je blijft vechten, ben ik er zeker van dat al deze zaken die je hier boven opnoemt, langzaamaan zullen terugkomen. Je hoeft helemaal niet full time te werken nu. Je moet eerst werken aan je zelf. De andere redactrices houden de boel hier wel recht, omdat jij hen zo goed hebt opgeleid en hebt geholpen. Veel beterschap lieve meid

  23. Ik heb heel veel bewondering voor hoe eerlijk je bent, naar jezelf én naar anderen. Ik vind het heel puur hoe je overal bij stil staat en hoe je deze gedachten ook deelt. Het is heel verfrissend eigenlijk, om deze nadelen nog eens op een rijtje te zien. Zeker doordat het geschreven is door iemand die het daadwerkelijk ondervindt, en je daardoor er gewoonweg niet omheen kan en het weg kan schrijven als ‘ja dat zeggen die hulpverleners maar mijn eetstoornis levert meer op dan het neemt’. Dus, dankjewel. Ik ga dit zeker onthouden in mijn eigen strijd.

  24. Lieve scarlet,

    Ik voel zo enorm met je mee…

  25. Dankjewel voor deze blog Scarlet.
    Vind het ontzettend dapper.
    Helaas ben ik zelf wel mijn vriendin, de liefde van mijn leven, mijn hond – mijn alles, mijn huis, mijn baan en mijn toekomst kwijtgeraakt door mijn destructieve patronen. Het is fijn dat jij eerder dan mij door hebt -op een punt dat je er nog voor kunt vechten – dat deze dingen op het spel staan. Dat is waarom ik veel hoop voor jou heb.
    Keep fighting.

  26. Lieve Scarlet, blijf vechten zoals je nu doet. Jouw kracht en moed om er nóg een keer bovenop te komen is een geweldig voorbeeld

  27. Lieve Scarlet, ik wil even zeggen dat ik je echt een geweldig persoon vind. Ik heb er ontzettende bewondering voor dat je dit met ons wil delen, dankjewel daarvoor. Blijf alsjeblieft vloggen, je blogs posten en vooral vechten tegen die rot-eetstoornis. Jij bent veel sterker, dat weet ik gewoon! 😉 En dat je jouw strijd met ons deelt, vind ik juist erg motiverend, ga alsjeblieft zo door

  28. Als persoon ben jij mooi. Maar je eetstoornis vind ik lelijk. Je saboteert jezelf ermee. Het is destructief voor jezelf én alle mensen die van je houden.
    Ik vind dat verdrietig om te zien. Ik gun je meer. Het leven wat je nu hebt is geen leven. Je hoeft geen verantwoordelijkheid te nemen voor hoe mensen jou zien of interpreteren. Dat is aan hen. Jij bent mooi. Dat blijft. Of je nu een goede baan hebt, een vriendin en een hond of niet. Maar je eetstoornis is lelijk. Neem verantwoordelijkheid voor jezelf door weer van jezelf te gaan houden en verdriet uit het verleden werkelijk te doorleven.

  29. Dankjewel! Heel veel sterkte! X

  30. Beste Scarlet

    Wat een verdriet en een gemis voor je allemaal!

    Hoe staat het eigenlijk bij jou met fysieke schade aan botten/organen weet je dat?

    In elk geval denk ik zeker dat je je niet moet verstoppen!!! Je werk is ook je passie! Uiteraard zou het goed zijn als je wel je rust pakt dat is van belang maar je bent ook een voorbeeld, ook nu!

    Ik kan me voorstellen dat het voor sommige mensen een trigger kan zijn, maar weet je, er zijn overal dingen en mensen die kunnen triggeren!

    Ik hoop dat je vooral durft te kijken naar de positieve reacties!

    Ik gun je goede hulp en steun, ook bij onderliggende zaken omdat daar de kern zit van de eetstoornis!

    Veel sterkte en kracht!

    1. en…het doet me ook wat als ik zelf terugkijk! Het is niet niks!

      Ook voor Joyce veel sterkte!!

  31. “Ik schaam me voor mijn uiterlijk en zie regelmatig dat ik nagekeken word op straat. Dat vind ik vervelend en geeft een heel eenzaam en minderwaardig gevoel.”
    Ben te zwaar met een eetstoornis en schaam mij ook. Al heb ik het idee dat het nagekeken meer tussen de oren zit dan dat het echt gebeurd. Ik vul ook altijd iets in wat een ander schijnt te denken… En dan klopt dat vaak niet.
    Zie wel dat er na anorexia meer begrip word getoond. Maar naar al het andere word gezegd; dan moet je “gewoon” minder eten. Alsof die woorden bij anorexia wel gaan werken.. “Gewoon” meer eten. En juist dat gewone meer of minder helpt mij er totaal niet vanaf.
    Ik weet niet hoe het bij iemand anders overkomt als ze te horen krijgen dat ze gewoon meer moeten eten, of gewoon minder.. of gewoon normaal? Maar vind het altijd *** woorden. Blijf ik een rot zelfbeeld hebben. En stressen tussen mensen in.

  32. Sterkte lieve scarlet

  33. Jeetje Scarlet wat een mooie en ontroerende blogpost. Je bent zo sterk een mooi. Ook geeft dit mij veel motivatie. Keep fighting

  34. Ik had het er laatst met mijn beste. Vriendin over dat ik het zo ontzettend fijn vind om jullie vlogs op ikvrouwvanjou te zien, omdat het zo eerlijk is: en juist omdat je laat zien hoeveel impact het heeft, maar ook hoe je vecht en hoe je je best doet om het weer beter en positiever te krijgen.
    Wij kwamen samen tot de conclusie dat je daar echt ballen voor nodig hebt: en persoonlijk vind ik het ontzettend motiverend. Je zet puur en eerlijk in beeld dat een eetstoornis een glamour is, en wat het je ontneemt.

    En scarlet.. Ik gun je met heel mijn hart dat je er weer zo uit zal zien op de foto’s waar je gezicht weer een mooie gezonde kleur heeft, en een zachte vorm: maar bovenal dat je je weer beter gaat voelen van binnen. ♡

  35. Ook dit triggert best erg scarlet,
    Je bent echt een schat maar dit soort dingen moet je gewoon allemaal niet online zetten

    1. Niet aanvallend bedoeld, echt niet, maar mag ik vragen waarom? In mijn ogen laat deze blog juist heel goed zien waarom Scarlets leven op dit moment niet is om jaloers op te zijn. Voel je vrij om hier wel of geen reactie op te geven. Ik bedoel het ook niet negatief naar jou, want ik weet hoe naar triggers kunnen zijn. Ik vroeg me alleen af welk deel van deze blog jou dan triggerde. Liefs

    2. Deze reactie vind ik eerlijk gezegd niet zo gepast op een blog als deze. Als iemand zich zo kwetsbaar opstelt. Als het jou triggert, kijk dan vooral niet. In dit geval zegt het vooral iets over de ontvanger en niet over de zender; Scarlet legt het in alle openheid en kwetsbaarheid uit.

    3. Hey Gabi
      Misschien is het goed om bij jezelf (evt met hulp) te rade te gaan, waarom je dit zo lastig vind allemaal.
      Ik schreef in mijn reactie al, triggers kan je overal tegenkomen, het is maar net wat een trigger voor jou is.
      Weet je voor jezelf waarom dit triggert en kan je het ook anders bekijken en er juist een heleboel waardevolle lessen uithalen?

      Sterkte

    4. Ik snap dit oprecht niet, wat kan er nou triggerend aan dit verhaal?
      Iemand schrijft hoe ongelukkig ze is, waarom ben je daar jaloers op? Waarom wil je zijn zoals zij terwijl ze net uitlegt dat haar hele leven op losse schroeven staat?

      Is het haar foto? Dat je dun haar, vermoeide blik en een ongezond lichaam ambieert?
      Of ken ie wellicht de term Trigger niet?

    5. Ik ben het wel met jou eens ja dit soort dingen horen gewoon niet online ondankt dat scarlet echt een schat is

      1. ? Waarom niet? Ik wil je oprecht begrijpen maar ik snap het echt niet. Wil of kan je het uitleggen waarom je dit vind?

        1. Ik zelf heb het aangezien ze ook helemaal beter was en weer naar af was en ze het ook best wel verspreid maar vat dit pleas niet op als haat 🤕❤️

  36. Lieve Scarlet,

    Je bent een prachtig mens, lief, waardevol.. blijf alsjeblieft schrijven over wat je meemaakt, wat je dwars zit.
    Je inspireert me in positieve zin. Jouw eerlijkheid gaat een hele hoop mensen verder helpen en ik hoop inclusief jijzelf!

  37. You go, lieve Scarlet! Je bent een voorbeeld voor velen en dat blijft je. Juist door nu open en eerlijk te zijn. Je betekent zoveel voor de eetstoorniswereld en dat zal alleen maar meer worden. Als je een eetstoornis hebt gehad zul je altijd kwetsbaar blijven. Net als mensen met een depressie. We hoeven het niet mooier te maken dan het is. Je kan terugvallen, ook na herstel, maar dat hoeft nooit een excuus te zijn om niet weer te herstellen. En jij kan dat. Het is het waard, dat heb je de afgelopen jaren mogen voelen. Sterkte en succes.

  38. Ik vind je rubriek krachtvoer totaal geen trigger, maar juist heel motiverend en ook heel puur en oprecht. Ik vind het juist heel dapper dat je je zo open durft op te stellen en dit ook met ons durft te delen. Jij laat zien dat niet alles verloopt, zoals je je het in eerste instantie had voorgesteld. Daarnaast laat je ook zien dat het belangrijk is om dan niet op te geven en voor alsnog er keihard voor te vechten en eraan te werken. Een eetstoornis blijft een rotziekte, maar juist door dit te delen, zie ik zo veel herkenningspunten en kan ik er zelf ook kracht uit halen om door te gaan met vechten en de hoop niet op te geven. Het kan echt goed komen en het leven bestaat uit vallen en opstaan. Ik vind dus echt dat je door moet gaan met krachtvoer. Natuurlijk kan het voor sommige mensen een trigger zijn, maar zij moeten voor zichzelf bepalen of ze dit lezen of niet. Voor heel veel mensen is dit juist een hele fijne rubriek waar ook echt iets waardevols uitgehaald kan worden.

    Take care!

    Heel veel liefs!

  39. Lieve Scarlet,
    Allereerst vind ik het erg mooi, dapper en sterk in hoe je je opstelt. Alleen maar respect.

    Jammer genoeg is het altijd die ene negatieve reactie i.p.v de talloze fijne, positieve reacties die je het meest bij blijft.

    Hoe jij je opstelt, zo kwetsbaar en hoe je laat zien hoe erg je vecht en laat zien dat het leven met een eetstoornis geen leven is, daar krijg ik ook erg veel vechtlust door. Ook is de herkenning in de woorden die je schrijft gewoon erg fijn, het maakt minder eenzaam en maakt dat ik me minder ‘gek’ voel. In die zin ben je dus eigenlijk een trigger om ook te vechten (te blijven vechten) tegen mijn eetstoornis.

    Ik waardeer je kwetsbare en eerlijke posts dus heel erg. En hoop dat je ze blijft maken/delen. Ik hoop dat je je focus kunt leggen op de mensen voor wie dit ook allemaal geldt – de positieve reacties – en de negatieve naast je neerlegt en uit je gedachtes laat. Je hebt al veels te veel aan je hoofd.

  40. Wat goed dat je deze blog schrijft. Ik zal eerlijk zijn, ik word inderdaad getriggerd door jou. En zoek ook zelf bewust de triggers op, filmpjes e.d.

    Toch wil ik even ingaan op iets wat je schrijft. Je schrijft dat je ongelukkig bent, dat wil ik meteen geloven, dat weet ik nog van mijn anorexiaperiode. Maar ik vind het in die filmpjes ook wel lijken alsof het goed met je gaat, alsof je toch gelukkig bent ondanks je lage gewicht. Die strijd zie ik ook niet echt. En dan denk ik weer; dat wil ik ook. Toch gelukkig zijn met zo’n laag gewicht. Dat wou ik toch even kwijt.

    Veel succes en sterkte gewenst, ik vind je moedig en denk dat je juist vanuit deze positie veel voor meiden kunt betekenen die middenin hun eetstoornis zitten.

    1. Ja, en toch denk ik dat je je misschien ook aan moet nemen dat Scarlet helemaal niet zo gelukkig is als ze over doet komen. Bovendien denk ik oprecht dat je dan alleen kijkt naar het wat je wil zien, want ik zie ook écht op de filmpjes ook de kwetsbaarheid die er is. Nee, misschien niet iemand in tranen; maar zou jij dat doen op internet?
      Het lijkt me dat deze blog wel genoeg zegt over hoe ze zich werkelijk voelt.

    2. Niet alle verdriet is zichtbaar in de vorm van tranen.
      Niet elke strijd is zichtbaar.

  41. Lieve Scarlet,
    Ik ben recentelijk ook teruggevallen. Na 6 jaar, waarbij ik zoveel heb opgebouwd, voel ik hoe alles mij weer ontglipt. Het doet zó veel pijn. En daarom ben ik je heel dankbaar dat je dit verhaal, wat zó persoonlijk is, met ons allen deelt. In mijn enorme eenzaamheid voel ik mij iets minder eenzaam. Ook al had ik natuurlijk liever gehad dat een terugval niet was gebeurt, zowel met jou als met mijzelf. Ik begrijp wat je nu meemaakt, omdat ik in dezelfde situatie zit. Het is zo frustrerend, beangstigend, vermoeiend…maar hopelijk komen we er uit.

  42. Lieve Scarlet

    ik ben momenteel hersteld maar wanneer ik denk aan de eetstoornis en wanneer ik deze mis dan denk ik ook wel zoals jij het omschrijft : wat met mijn werk, mijn toekomst, mijn kinderwens, voor mij is dat een motivatie om niet te gaan terugvallen, wat ook geen garantie geeft natuurlijk

    Ik vind je zowel vanbinnen als vanbuiten een heel mooi en waardevol persoon
    en ik zou het ook fijn vinden als jij dat zelf weer kunt gaan zien.

    Dat je nu een terugval hebt en dit hier deelt maakt het nog meer waardig dat je gezicht bent van proud, tenslotte toon je de realiteit van het leven en dat is heel moedig
    Ik hoop dat we nog veel van je mogen lezen en dan lezen we op termijn ook weer hoe jij erin slaagde om te herstellen ! en dat maakt dat je nog maar eens een voorbeeld bent voor ons allen.

  43. In de grote wereld moet je ook omgaan met alles en iedereen. Ik denk niet dat je van Scarlet kan verwachten dat ze al haar blogs en video’s iedereen ” tevreden” kan houden. Zij levert nu ook een strijd en het is een mooi gegeven dat we hier deel van uit maken. Neem verantwoordelijkheid voor jezelf, lees het niet als het je denkt te triigeren. Niet iedereen en alles in de wereld zal zich aanpassen aan jou.

    Scarlet, bedankt voor je echtheid.
    X

  44. Scarlet, je triggert me niet, maar vind het alleen zo naar voor je. Mooi dat je dit geschreven hebt. Wel jammer, dat dat nodig is voor sommigen.

  45. Lieve Scarlet ik vind deze blog dapper. Het is de harde waarheid, hoe kapot een eetstoornis alles maakt.
    Ik hoop dat je de kracht vindt, houdt, die ik lees. Onthoud dat het kan, je kon het al eerder.

    Bedankt voor deze blog. Nee, het is niet dat jij specifiek mij triggert, absoluut niet. Ik zie oprecht dat je het er moeilijk mee hebt, en ik weet hoe het moet voelen. Toch helpt deze blog wel om niet toe te geven aan mijn innerlijke triggers. Het leven is niet beter in dat dal.

  46. Het feit dat er mensen zijn die het als trigger ervaren of zoals jij willen zijn geeft alleen maar aan hoe ziek ze zijn of hoe makkelijk hun eigen verantwoordelijkheid aan de kant wordt geschoven om nog even ziek te blijven.

    Het zegt niets over jou, je bent heel eerlijk en zoals iemand al schreef; pas nu de laatste weken bereik je ook mij. Omdat je volledig oprecht bent en verteld zoals het is. Heel knap van je en ontzettend lastig voor jou vanuit de positie van gezicht en oprichter van.. maar je bent zo sterk dat jij hier bovenop komt en proud nog groter kan maken door juist nu te laten zien hoe je het doet en wat je doet en door te zetten en niet op te geven zoals je al die jaren al heb bewezen dat je dat kan.

    Aan al die mensen die negatief zijn, getriggerd of wat dan ook; ja Scarlett is een mens, mensen glijden soms onderuit. Dat jij het ziet als reden om nog langer ziek te blijven is je eigen keus. Dat kan en mag maar gebruik haar verhaal niet als excuus, want zo zijn er nog 1000 andere excuses te vinden; het gaat erom dat je kiest, voor jezelf/ vanuit jezelf.

  47. Wow, wat eerlijk. Ik weet niet of ik dit zelf had durven schrijven toen ik nog anorexia had… Ondertussen ben ik hersteld, en lees dit even goed: je triggert me – OM OPLETTEND TE BLIJVEN. Jouw verhaal heeft me even wakker geschud: ik ben hersteld, maar ik moet altijd op mezelf blijven letten, want je glijdt er zo weer in. Dus Scarlet: bedankt om me te triggeren. Blijven vechten, je kan dit zware gevecht aan!

  48. Jij triggert me enorm en dan bedoel ik dat positief. Ik herken me helemaal. Je was zo’n mooie frisse verschijning, nu zie je er bezorgd en ineens heel veel ouder oud (net als ik). Alles wat je zegt klinkt zo herkenbaar! Jij bent geen voorbeeld meer zoals je een jaar geleden wel was, ik heb medelijden met jou net als iedereen medelijden heeft met mij (terwijl ik net trots was dat ik zo mager geworden was…uitersten zijn niets om trots op te zijn). Ik wil niet zijn zoals jou, net zoals jij ook niet wil zijn zoals jou. En toch ben jij bent op dit moment zo’n voorbeeld voor iedereen die wil herstellen, een extra motivatie!
    Dit klinkt heel negatief, maar ik bewonder jou! Je openheid en je struggle. Het is inderdaad niet makkelijk super dat je dit zo onverbloemd neerschrijft. Ik heb echt het gevoel dat (ondanks ik jou van haar noch pluim ken) een partner heb gevonden om samen te strijden, omdat ik denk dat wij op hetzelfde punt in “onze ziekte” zitten. Ik herken vooral het gevoeld dat ik mijn huisdier niet meer graag zie (vroeger mijn alles, ze is 17 jaar oud) en dat mijn partner mee lijdt (en hij me niet meer aantrekkelijk vindt…). En over die zwangerschap scarlet, ik ben middenin mijn ziekte (toen was ik nog dikker en niemand wist het dat ik ziek was) zwanger geworden. Een kind opvoeden als je een eetstoornis hebt is een hel voor jezelf en je kind. Want een kind merkt ook op hoe ik met eten omgaat en ik geeft zo’n fout voorbeeld (alleen snoepen en voor de rest alleen groenten eten). Eerst genezen, daarna is er nog tijd genoeg! Je bent zo sterkt, we gaan ervoor!

  49. Lieve Scarlett,
    Je bent een top wijf.

    Er zullen altijd een paar mensen zijn die iets als minder fijn ervaren, je kunt simpelweg niet iedereen liggen.

    Als iemand 100 complimenten krijgt en 2 negatieve reacties, onthouden ze vaak juist precies die twee negatieve reacties.

    Ik hoop dat je kunt blijven kijken naar alle mensen die wel steun putten uit jouw blogs en de complimenten.

    Dat verdien je.

    Ik vecht met je mee tegen dezelfde rotziekte.
    Stay strong.

    En neem je tijd!! Zodat je voor altijd deze rotziekte de rug kunt toekeren.

  50. Vervelend dat je zo geraakt bent door sommige reacties van mensen. Goed dat je deze eerlijke blog plaatst als reactie op mensen die jouw situatie romantiseren en jaloers of getriggerd zijn.

    Om even heel eerlijk te zijn: Ik was zelf niet getriggerd door je vlog, maar wel bezorgd. Ik kreeg een beetje de indruk dat je dit helemaal zelf wil gaan oplossen, en zo snel mogelijk. Misschien ben je daarin te hard en niet realistisch naar jezelf.
    Zoals je ook in deze blog beschrijft zit je mentaal en lichamelijk in een heel diep dal waar je je nu uit aan het knokken bent, en dat is helaas niet zo één twee drie gebeurd. Zelfstandig weer aansterken, zonder eetlijst oid, in zo’n situatie is verdomde lastig, en voor jou niet minder lastig dan voor een ander. Begeleiding bij eten en gewicht is doodeng omdat je precies die dingen uit handen geeft die je eetstoornis wil controleren, maar soms wel nodig om weer gezond te worden. Ik hoop dan ook heel erg dat je ondanks je vervelende ervaringen in het verleden toch goede hulpverlening vindt. Om minder strijd in je hoofd te hebben, maar óók om weer die mooie en gezonde vrouw van twee jaar geleden te worden. Dat verdien je. Ik snap heel goed dat je het moeilijk vindt om hulp te zoeken omdat je zelf met eetstoornissen werkt, en misschien ook wel denkt dat je het daarom zelf wel zou moeten kunnen. Maar zelf je eigen hulpverlener zijn is een heel stuk lastiger dan die van een ander zijn!

    Niet aanvallend of belerend bedoeld, en natuurlijk moet je dit soort dingen zelf beslissen. Sterkte in ieder geval en ik bewonder je openheid.

  51. Lieve Scarlet,
    Wat een eerlijke blog. Pijnlijk om te horen dat het zo slecht gaat. Ik hoop dat je de kracht vindt om door te vechten en de eetstoornis nog een keer te overwinnen. Je weet uit ervaring dat dit kan! Blijf erin geloven!
    Verder sluit ik me aan bij Hannah, wees niet te streng voor jezelf en zoek gepaste hulp als het je alleen niet lukt. Hulp vragen is dapper en sterk en alleen maar goed om tegen de eetstoornis in te gaan.
    Liefs

  52. Mij trigger je niet, ik vind het alleen oprecht heel jammer voor je.
    Ik had namelijk gehoopt voor je onbewust dat het nooit zo terug zou komen.
    Maar dat gebeurd toch. Dat is naar ook omdat je een voorbeeld bent voor de bestrijding van eetstoornissen.
    Het kan ook ontzettend leerzaam zijn als je er weer bovenop komt.

  53. En weet je hoeveel celebs terugvallen in een eetstoornis of een drugsverslaving. Noem het maar op…die komen er ook bovenop. Die kunnen ook mensen triggeren.
    Als het triggert dan moet je luisteren naar je gedachten en niet naar wat je ziet, leest of hoort. Want dat is niet zo constructief.

  54. Lieve Scarlet, heel mooi geschreven! Zoveel punten om voor te vechten. En wat een prachtige foto, laat dat ook een motivatie zijn! Jij was de mooie vrouw, je kan haar ook weer worden. En daarmee bedoel ik vanbuiten, want vanbinnen vind ik je al heel mooi 🙂 liefs

  55. Scarlet heeft de documentaire: Emma wil leven jou getriggerd?
    Ik heb op de een of andere manier die indruk.
    De laatste tijd gingen je blogs veel over anorexia.
    Veel sterkte!

    1. Dank voor je reactie en vraag. Nee, deze bijzondere en verdrietige documentaire heeft mij niet getriggerd. Er zijn helaas verschillende nare dingen in mijn leven gebeurd waardoor dit alles weer is ontstaan.

      Lieve groet, Scarlet

  56. Ik heb net je filmpje gekeken en vervolgend dit verhaal gelezen.. er komt zo veel meer in me op maar ik heb vooral heel veel bewondering voor je en vind het echt knap hoe je dit beschrijft en deelt.. ik/ we kennen je natuurlijk niet persoonlijk, je bent een te mooi persoon om niet voor te vechten! En je hebt zo veel moois om voor je vechten! Zet hem op!

  57. Dag Scarlet, ik zag ook enkele negatieve reacties hier staan. Ik denk dat wat je ook schrijft of niet schrijft die er altijd zullen zijn.
    Volgens mij doe je er goed aan om hier niet op te fixeren en vooral te doen wat je wil filmen, schrijven, delen of niet.
    Denk vooral eerst aan jezelf en je herstel. Twijfel niet aan jezelf, je hebt eerder al deze strijd gewonnen.

  58. Lieve Scarlet,
    Misschien trigger je wel mensen. En als je het bekijkt op de manier van toch succesvol zijn met een eetstoornis is dat in mijn ogen enigzinds begrijpelijk.
    Maar je helpt ook heel veel mensen met je eerlijkheid.
    Deze blog was echt perfect. Je hebt voor mij dingen helder gemaakt die ik nog niet wist over mezelf. Je hebt me handvaten gegeven om verder te kunnen vechten en betere hulp te vragen.
    Ik hoop zo dat je elke dag weer kracht vind om te vechten.
    Lieve Scarlet ik wens je al het goeds

  59. Jouw proces hoeft geen enkele andere functie te hebben dan dat jij er weer beter uitkomt.

    Ik gun je rust, ruimte, tijd. Zoek die hopelijk op.

    1. Mila, wat mooi gezegd, die eerste zijn. Zo is het.

  60. Hoi Scarlet,

    Bedankt voor dit verhaal, ontzettend moedig en glashelder!!
    Ik wens je heel veel sterkte en kracht toe, zet hem op, vecht voor wat je hebt opgebouwd!

  61. Ik vind het wel en beetje triggerend idd wat je allemaal zegt en de foto’s die je er bewust bij plaatst

    Maar goed je vecht op jou manier!
    Xx rensje

  62. Lieve Scarlet,

    Als eerste wil ik even zeggen dat je echt niet moet stoppen met het delen van je verhaal. Het kan zijn dat sommige mensen er door getriggerd worden, maar het is aan hen de keus of ze je blijven volgen op social media. Persoonlijk motiveer je mij echt heel erg. Je bent een enorm voorbeeld voor me, je bent zo’n dappere strijder. Met deze blog open je mijn ogen weer. Af en toe vraag ik mezelf af waarom ik eigenlijk nog door moet gaan met dit zware gevecht. Met deze blog maak je me weer helemaal duidelijk dat er zoveel is dat wordt verpest door die stomme eetstoornis en dat er zo veel is om voor te vechten.

    Lieve Scarlet, blijf asjeblieft vechten. Het is je al eerder gelukt en nu gaat het je weer lukken. Jij bent sterker dan die stomme eetstoornis, echt

  63. Alleen maar heel veel knuffels voor jou Scarlet!

  64. Blijf alsjeblieft je verhaal delen Scarlet, je helpt mij met je openheid. Honderd maal dank voor die eerlijkheid.

  65. Lieve Scarlet,ik heb je blog met tranen in mijn ogen gelezen. Van medeleven, van herkenning en omdat je mij raakt met je openheid en je echtheid. Wat ben je toch een sterke mooie vrouw jij komt hier weer uit! Fijn om je weer te zien en te lezen hier dat heb ik gemist. Je bent ontzettend waardevol, blijf vechten! Liefs xxx

  66. Lieve Scarlet,
    Normaal zou ik niet onder een blog reageren, maar deze is toch wel heel bijzonder.
    Je laat met deze blog de realiteit zien hoe een eetstoornis in elkaar zit.
    Ik denk dat iedereen die een eetstoornis heeft gehad angst heeft voor deze punten die je benoemt, dit liever niet wilt toegeven en maar doet alsof alles goed gaat terwijl je je diep van binnen heel ongelukkig voelt.
    Zelf heb dit ook allemaal meegemaakt, en het is een hele lange weggeweest tijdens het herstel. Jullie site heeft enorm geholpen tijdens mijn herstel door alle positieve blogs en video’s. Het heeft mij ook weer de mooie kanten van het leven laten zien zonder een eetstoornis.
    Ik weet ook dat het heel lastig is om er weer bovenop te komen maar hoop gewoon dat je weer iets ziet in het leven wat je de kracht geeft boven de eetstoornis uit te komen.
    Die kracht is bij mij deels proud geweest, bedankt daarvoor.
    Ik wens je het allerbeste en hoop dat je je weer gelukkig gaat voelen met anderen maar vooral weer in je eigen lichaam.
    Veel liefs Kyra

  67. lieve scarlet , ik vind het erg vervelend voor je, ik hoop voor je het snel over is, en misschien helpt het je om een positief schrifje bij te houden, om op te schrijven wat er goed ging en complimenten bv, laat je het me weten als je dat gaat doen ? xxx

  68. Prachtig geschreven!

  69. Huilen dit. Ik voel met je mee.. Vooral die prachtige foto inderdaad. Oh lieve Scarlet, ik hoop dat je al onze steunende Proud-handen voelt. Zet al die enorme wilskracht om in het goede; je kunt het! Ik geloof met heel mijn hart in je.

  70. naaawh godverdomme Scarlet waarom van alle mooie behulpzame mensen op deze planeet moet jij nou weer een terugval krijgen wth 🙁 Ik hoop echt dat je snel weer beter wordt en dat je je baan, huis en relatie behoudt.

  71. Lieve Scarlet.
    Wat vreselijk dat het zo rot met je gaat.
    Ik herken super veel van wat je zegt en ik ben blij dat je deze blog hebt gemaakt omdat hoe suf ook het mij triggerd. Ik hoop dat je snel weer je eigen zelf bent. Je bent het zo waard. Maar dat maakt het voor mij ook moeilijk om gewoon te eten. En dan klinkt misschien raar maar het is toch zo, het spijt me .
    .
    Liefs Amanda

  72. een hele mooie eerlijke blog die mij echt niet triggert Je laatste filmpje deed dat bij mij ook echt niet.
    je hoeft echt niet beschaamd te zijn. je eerlijkheid en kwetsbaarheid siert je

  73. Heel veel sterkte lieve Scarlet! ♥️ blijf vechten, together we can!! Knuffel voor jou

  74. Lieve Scarlet, wat een mooie, verdrietige en herkenbare blog. Heel
    veel sterkte en kracht toegewenst. Ook jij mag hulpvragen. Je hoeft het niet alleen te doen. Super dapper dat je je verhaal durft te delen op Proud.

  75. Lieve Scarlet,

    Wat moet dit moeilijk voor jou zijn geweest maar wat enorm dapper en fijn dat je dit wilt delen.
    Je hoeft je niet te verstoppen en te doen alsof het goed gaat!
    We willen de echte jij zien in goede en in slechte tijden.

    Knuffel voor jou ❤️

  76. Lieve Scarlet,

    Als ik je blog zo lees, vind ik het altijd zo bijzonder dat je als mens nu door het Internet het gevoel kunt hebben elkaar echt te kennen. Terwijl ik je eigenlijk helemaal niet ken natuurlijk, en andere lezers ook niet per se. Toch denk ik dat mensen daarom soms dingen kunnen zeggen uit een impuls, maar zich niet beseffen dat ze niet alleen jouw blog lezen, maar jij ook hun reacties. En dat dit wat met je doet. Ik hoop dat je beseft dat je bent wie je bent en mag zijn wie je wilt zijn. En als deze reactie je ook maar 1 momenr dit inzicht en gevoel geeft, ben ik al blij en dankbaar. Want de manier waarop jij en Nouska en Laura mij jarenlang gesteund hebben zonder het te weten, voelt als
    een cadeau dat ik nooit zou kunnen teruggeven.
    Dankjewel

  77. Lieve Scarlet,

    Diepe bewondering voor je moed om je zo kwetsbaar te durven opstellen en zo open te zijn over hoe je je vanbinnen voelt. Het is inderdaad waar dat je vaak vrij sterk en vrolijk overkomt in vlogs etc (en dat is OOK een kant van jou , van de echte Scarlet), maar jammer genoeg wordt die in het dagelijks leven zo overschaduwd door de eetstoornis. (hetgeen ik ook herken , ik probeer ook altijd sterk en vrolijk te zijn ondanks dat ik soms verga van de pijn door lichamelijke klachten tgv de an). En ja, als “gezicht van” proud, gaan mensen een bepaald “boegbeeld” van je maken, en mss bepaalde ‘verwachtingen’ hebben, en mss komen sommige hun reacties daaruit ? Maar lieve Scarlet, weet dat jou gevoel er ook mag zijn, en dat je dat, net als eenieder, ook mag delen. Je moet niet altijd de sterke en vrolijke zijn (of spelen) als je je even niet zo voelt. Ook als je je niet goed voelt mag het er zijn, je bent ok, je hoeft je aan niemand te ‘bewijzen’. Ja, ik hoop uit de grond van mijn hart dat het gauw beter met je gaat, weet je waarom ? Voor JOU ! Ik weet hoe het voelt met AN te leven, ik weet dat ik dat een mooi en bijzonder mens als jou niet gun (dat ik niemand dat gun). Ik gun je geluk, regenbogen en zonneschijn. En ik hoop zo dat ze gauw naar je toekomen. En als ik mintussentijd een steun voor je kan betekenen, wil ik dat graag.
    Alle liefs,Joke x

  78. Je bent echt veel sterker dan dat je nu denkt!!

  79. Lieve Scarlet,

    Ik bewonder je kracht enorm! Je bent sterk! Blijf vechten ik weet zeker dat je het kan!

    Heel veel liefs ❤

    P.S hoe maak jij altijd van die mooie foto’s? Doet een fotograaf dit of doen jullie het zelf? Ik vind ze echt super mooi!

  80. Scarlet, wat moedig en wat ben je een prachtmens

    En voor de mensen die dit een trigger vinden; alles in het leven kan een trigger zijn, daar kan je niet aan ontkomen. Face your fears, anders kom je er nooit. No offence maar keep an open mind.

  81. Jeetje Scarlet, wat een verhaal. Ik vind het heftig om te lezen waar je mee struggelt. Niet omdat het me triggert, maar omdat ik het oprecht heel erg vind voor jou. Je draagt behoorlijk wat lasten met je mee, en voelt je voor veel dingen verantwoordelijk. Weet dat als je jezelf blijft, het altijd (AL-TIJD) goed is. Ga je niet verstoppen, je anders voordoen – of dit nu vrolijker of depressiever is -, en geef voorál niet toe aan degenen die vinden dat je ‘triggerend’ bent. Jij hebt gewoon het recht van bestaan, en júist dat jij hiermee worstelt en júist dat je je struggle deelt op Proud2Bme vind ik een enorm waardevol iets voor deze website. Ik bedoel maar: hoe echter wil je het hebben?! Kan niet anders of jouw gevecht nu is later zó waardevol voor mensen die hetzelfde meemaken. Mij helpt het in ieder geval enorm, en dat is op dit moment echt even nodig. Stop dus alsjeblieft niet. En heel veel liefs en sterkte en beterschap en go for it

  82. Prachtige blog! Ik vecht met je mee! 💜
    Jou blogs weten mij altijd weer te raken en te motiveren! Dankjewel daarvoor lieve Scarlet ❤️

  83. Ik weet hoe een eetstoornis je (onverwachts) weer in zijn macht kan krijgen, maar ik weet ook dat je hier weer uit kan komen. Dat gaat natuurlijk niet 1,2,3, al zou je dat misschien wel willen, maar stapje voor stapje kun jij uit dit dal klimmen. Ik gun het je! Zet ‘m op!

  84. De mensen die je triggert staan absoluut niet in contrast met alle mensen die je hier zo ontzettend mee helpt. Ik vind dit een geweldige steun en motivatie.

  85. Hele goede blog. Ik heb ook wel eens (heel even) gedacht terwijl ik naar je video’s etc. keek: scarlet heeft een hartstikke leuk leven. ze eet en ze is vrolijk én ze is dun. Dát is precies die trigger waar mensen het over hebben en die jij nu in één klap met deze blog wegveegt. Super dat je dit deelt. Dankjewel.

  86. Lieve Scarlet,

    Stel je de volgende situatie voor: Ik heb een klein doosje in mijn hand en wil dit heel graag aan jou geven. Jij hebt hier echter geen behoefte aan en neemt het doosje dus niet aan. Van wie is het doosje dan? Juist ja, van mij!

    Ik hoop dat je deze voorstelling kunt omzetten naar de mensen die zeggen dat jij ze triggert. Dit kan natuurlijk best waar zijn, en dat is heel rot voor die mensen. Maar zolang jij besluit om dit niet “aan te nemen”, blijft het van die ander. En kun jij al je energie steken in je eigen herstel. Want dat is nu het allerallerbelangrijkste Scarlet; dat jij weer gelukkig wordt. Mét een gezond lichaam en een fijne relatie. Met je koppie in je zon en knuffelen met je hond. Met luie dagen en wijntjes en nacho’s en vooral heel veel respect en begrip voor jezelf.

    Ik geloof in jou!

    Liefs,
    Marije

  87. Lieve Scarlet,

    Wat een verdrietige blog. Ik wens je veel sterkte en kracht toe om te herstellen.

    Valentine xx

  88. Andrea heeft gelijk.
    Sinds Emma wil leven docu en alle blogs over anorexia lijk je veranderd in een schichtig vogeltje!
    Alsof ze Emma een helden voorbeeld vind……..

  89. Lieve Scarlet,
    Ik heb nog niet gereageerd op de blogs die je over je terugval en nieuwe herstel hebt geschreven, maar wil toch wat achterlaten.
    Ik vond, toen ik de eerste blog las, en vind het ongelofelijk vreselijk dat het niet goed met je gaat. Bij mij kwam het als een schok aan en was ik best overdondert, maar vooral doordat ik zo zou willen dat het niet waar was. Ik ben op geen enkel moment door jou getriggerd, hoewel ik dat wel snel ben door oa “instagram-herstel-meisjes”. Het verschil is, is dat zij “opscheppen” en uitvoerig vertellen hoe ze hun eetstoornisgewoontes uitvoeren waardoor diezelfde gewoontes bij mij worden opgelaaid. Jij legt heel eerlijk en openhartig uit hoe je je voelt, wat de eerstoornis voor impact heeft op jou leven en waarom het zo slecht gaat. Je zegt niet hoeveel en op welke manier je bent afgevallen, je breng geen haat tegenover mensen die vinden dat je beter moet worden en je geeft vooral aan dat het moeilijk is. En dat mag allemaal. Het is immers de realiteit.
    Wat ik vooral wil doorgeven is dat ik zo hoop dat je genoeg kracht hebt om opnieuw jouw krachtige, gezonde vrouw terug te vinden. Want zij zit er nog steeds, ze is alleen op de achtergrond door de eetstoornis.
    Ik hoop dat je blijft vechten, dat je je dierbaren bij je blijft houden en dat je deze strijd vooral niet alleen aangaat. Ik hoop dat je hier snel weer uitkomt en een heel mooi leven mag leiden, met een lief gezin en hond waar je zielsveel van mag houden.
    Heel veel positieve energie voor jou.

  90. Lieve Scarlet,

    Dankjewel voor deze rauwe, kwetsbare blog! Je strijd is nu zo goed voelbaar. Je raakt me echt met deze blog door open en eerlijk te zeggen wat de eetstoornis kan afpakken. De gigantische prijs die betaald moet worden in ruil voor het verdoven van angsten en gevoelens. En misschien trigger je sommigen van ons, maar voel je daar alsjeblieft niet schuldig over. Dat zegt vooral iets over hoe ziek deze mensen nog zijn, iets waar zij ook hulp bij nodig hebben. Richt je vooral op je eigen herstel, want het allerbelangrijkste is dat jij er weer bovenop komt. En blijf dat proces met ons delen. Je triggert misschien een enkeling, maar voor alle anderen ben je nog steeds een grote motivatie en helpt jouw openheid anderen om ook te blijven vechten.

    Stay strong en een dikke knuffel!

  91. Wat een rakende, eerlijke blog. Zo keihard, hoeveel je in hebt moeten leveren, zo pijnlijk. Heel veel sterkte gewenst Scarlet, ik hoop dat je steeds een stapje verder voorbij de angst mag komen.

  92. Bedankt voor de nieuwe vlog, krachtvoer, I love you, xxx

  93. Mooie blog. Knap geschreven. En heel heftig dat je dit opnieuw mee moet maken!
    Ik vind niet dat je je terug hoeft te trekken nu het slechter met je gaat. Ik denk wel dat er kritisch moet worden gekeken naar welke werkzaamheden je nog kunt doen. Net als dat ik in mijn werk als psycholoog ook geen mensen kan behandelen als ik bijvoorbeeld zelf vol in een angststoornis of depressie of iets degelijks zou zitten.
    Ik vind dat er ook voorzichtig mag om worden gegaan met bijvoorbeeld foto’s of herhaaldelijk zeggen dat je momenteel ondergewicht hebt. Dat voegt naar mijn idee weinig toe en ik denk dat de kwetsbare meiden die hier lezen daar ook wat tegen beschermd moeten worden. Jullie stellen tenslotte zef ook niet voor niets als eis dat je goed hersteld moet zijn van een eetstoornis voor je bij jullie kunt werken. Daar hebben jullie goede redenen voor.
    Ik neem aan dat er kritisch wordt meegekeken door jouw leidinggevende en lijkt me goed als er steeds goed wordt afgewogen wat wel en niet te doen. Zowel in het belang van de meiden die hier komen als voor jouw eigen belang! Ik hoop dat je goede hulp vindt/krijgt en hier weer bovenop komt. Heel veel sterkte!

  94. Heey ,
    enorm knap dat je zo open bent.
    Iedereen kan terug bergaf gaan. Maar zolang een terugval geen al te groot hervallen wordt … Je wilt er tenslotte wel uit geraken. En dan vechten wij wel mee…
    Iemand die nu negatief reageert hier is misschien te ver in zijn eetstoornis om te willen herstellen en jij wilt dat absoluut wel dus voel je aub niet schuldig tegenover ons of wat dan ook xxx het kan iedereen overkomen!
    Ik denk soms ook en nu overkomt het mij niet meer. Nu is het passe. Maar toch weer die terugval opnieuw en opnieuw.
    He, we gaan er samen voor ! Jij mag het ook moeilijk hebben.

  95. Beste Scarlet,

    Indrukwekkend verhaal en tevens herkenbaar bij wat mijn vrouw met deze ziekte doormaakt. Voor de partners is het idd ook niet altijd leuk en goed, maar dat is het voor de patient ook niet.

    Het enige wat ik kan zeggen is, dat je nooit moet opgeven en ga door met de dingen die wel lukken. Van daaruit kan je stapje voor stapje verdergaan en denk hierbij ook aan je partner, meestal als je die voor ogen hou, gaat het beter.

    Veel sterkte, beterschap en al het goede voor jou in de toekomst.

  96. Zou jij ook zoveel lieve reacties hebben gekregen wanneer je in plaats van anorexia een boulimia terugval hebt?
    Het komt allemaal zo hypocriet over.

  97. Prachtige blog en heel inspirerend en knap dat je zo open bent. In de eerste vlog had ik wel het gevoel van jeetje, oppakken van herstel gaat wel erg makkelijk bij Scarlet (al weet ik dat er achter iedere lach een hoop ellende kan zitten). En ik denk dat je nu een goed beeld geeft van dat het herstellen idd niet grappig of makkelijk is.
    En wat betreft het werk dat het in gevaar komt……wil ik het volgende kwijt. Uiteraard is het verschrikkelijk wat jij doormaakt, maar hoe jij dit weet om te zetten m.b.t. werk is WAARDEVOLLER dan wat dan ook en niet in GELD of SALARIS uit te drukken. Wat jij nu betekent en hebt betekent samen met het team, is waardeoverstijgend.

  98. Ik zou het overigens juist wel fijn vinden om een hele dag te kunnen zien, net zoals voorheen bij de video’s over dagje mee eten. Ik denk ook dat mensen dan misschien minder snel getriggerd zijn.

    Is dit een optie?

  99. Thanks voor deze blog.
    ik kan niet ontkennen dat mijn ES een beetje jaloers op je was, gewoon omdat het
    lijkt alsof je nu succesvol bent met een ES. Dat is natuurlijk niet zo. het is precies wat je zegt en wat ik ook waardeer om te lezen.. Al die successen heb je opgebouwd toen het goed met je ging…
    Ik vind het knap hoe je nu door blijft zetten en je je in blijft zetten voor proud2bme.
    Blijf je wel je grenzen aanvoelen en vooral serieus nemen? Ik bedoel, je hebt zoveel volgers die je tegen je op kijken, ik ben er ook 1.. Het zou mooi zijn als we zien dat je ook in je werk een stapje terug doet. Maar volgens mij doe je dat ook wel.. Ik benoem het nu omdat ik het gewoon extra tegen je wil zeggen, dat je voor jezelf kiest. Want jezelf en je gezondheid gaat gewoon echt voor meid.
    Daarmee wil ik niet zeggen dat ik het niet fijn vind om met je mee te lezen, want dat vind ik wel fijn. Herkenbare en eerlijke blogs/vlogs. Daar hou ik wel fijn.
    En ik hoop niet dat je je zorgen gaat maken dat je iemand anders zou triggeren.
    Triggers zijn er altijd en het is aan diegene zelf wat die ermee doet. hoe pijnlijk dat ook is.. Het is, ik herhaal, het is NIET jou verantwoordelijkheid als iemand anders zijn ES nu weer kansen ziet omdat het met jou niet goed gaat. De deur van de ES staat altijd open.. En zeker ook op een site als deze, hoe goed bedoelt en hoe fijn de herkenbaarheid ook is… ook dat kan een trigger zijn. Dat kan je gewoon niet voorkomen.

    Ik hoop dat je je strijd blijft delen. Ook al kan dat een trigger voor een ander zijn.
    Voor velen motiveert het ook!!!!
    Maar blijf het vooral voor jezelf doen. niet alleen om ons. Want echt meid, denk om jezelf, jezelf gaat nu gewoon echt voor!!
    Want ook jij mag het moeilijk hebben.

    Keep on fighting

  100. Lieve Scarlet, wat een duidelijk en helder blog.
    Veel sterkte. Ik vind het knap dat je je zo open durft op te stellen en dat je zelfs zoiets naars en moeilijks als dit weet te gebruiken om anderen te motiveren.
    (al kan het voor de één een trigger zijn, dat is ook iets waar die persoon mee om moet leren gaan want triggers horen in het leven. En ik denk dat er genoeg mensen juist geholpen worden door dit soort blogs)
    Liefs, *N

  101. Fuck fuck fuck

    Dat denk ik elke keer als ik aan je denk. Fuck dat het toch altijd nog kan. Dat hervallen om de hoek loert en blijft loeren. Zelfs na jaren. En ja dat triggert mij wel wat. Dom van mezelf, ik weet het…. lieve Scarlet, je hebt vroeger zoveel voor mij betekend als voorbeeld. Ik hoop dat je snel beter wordt!
    Lieve groetjes

  102. Lieve scarlet,
    Wat een blog.. Vreselijk om te lezen maar stiekem precies wat ik nodig had. Ik vind het heel erg om te zeggen want ik schaam me er voor maar ik was ook zo iemand die (een soort van ziekelijk) jaloers op je was. Mijn eetstoornis uit zich heel anders. ik heb de diagnose boulimia gekregen, het gevecht in mijn hoofd en de dagelijkse paniek en angst zoals jij het omschrijft ken ik maar al te goed, alleen ik zie er gezond uit. Soms ben ik jaloers omdat ik zou willen dat mensen mijn probleem ook zouden zien. Soms denk ik dat ik dan eerder hulp had gekregen, dat mensen me serieuzer zouden nemen, dat mensen niet zouden zeggen ‘gelukkig ben je niet zo ziek als die meiden met anorexia’. Want ik voel me wel net zo ziek en ook ik maak mijn lichaam kapot. Ook deze jaloezie hoort bij de ziekte, denk ik. Ik vind het vreselijk om te lezen wat je hierboven hebt geschreven maar het is zo vreselijk herkenbaar dat het toch goed voelt om je als lotgenoot te zien, niet als competitie. Je staat niet tegenover me, je staat naast me. En dat heb je me hiermee laten zien!

  103. Lieve Scarlet, heel veel sterkte! En mij heeft je blog alleen maar geholpen, misschien kan het ook wel triggeren, maar als je het zo gaat bekijken kun je bijna niets meer opschrijven want zo’n beetje alles kan triggeren.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *