Aandacht voor mijn lelijke lichaam

”Waarom zou ik aandacht besteden aan een lichaam dat zo lelijk is en altijd wel weer voor een of andere vage, lichamelijke klacht zorgt. Wat heb ik aan dit lijf? Het is slecht, lelijk, dik en vies. Ik wil er anders uitzien. Ik wil dit lichaam niet. Waarom zou ik zorgen voor dit stomme lijf?” Herkenbaar?

Op sommige momenten in mijn leven was aandacht en zorg opbrengen voor mijn lichaam een hele grote uitdaging. Iets waar ik heel slecht in was en veel weerstand bij voelde. Sommige periodes gebruikte ik juist veel make-up, om mijn minpuntjes te verdoezelen. Andere periodes droeg ik dat amper, omdat ik gewoon geen zin had in mezelf en mijn hoofd. Ik kon mezelf amper aankijken in de spiegel zonder te huilen.

In therapie leerde ik hoe belangrijk het was om juist wel zorg te dragen voor je lichaam. Als je jezelf van binnen niet waardeert, is het vaak moeilijk de buitenkant wel op prijs te stellen. En nu ik in therapie met mijn binnenkant aan de slag ging, werd het ook tijd om die buitenkant op waarde te schatten. Niet makkelijk en een heel lang proces, maar wel iets wat ik graag aan jou, lezeres van deze blog, mee zou willen geven om ook te gaan doen.

Lief zijn voor jezelf voelt heel ongemakkelijk en soms zelfs vervelend, als je een laag zelfbeeld of veel last van zelfhaat hebt, zoals bij een eetstoornis het geval kan zijn. Toch is juist dat tegengif zo enorm belangrijk als je je weer mooi wilt leren voelen. Probeer er dan ook geen drastische stappen in te maken, maar kleine stapjes te doen in de richting van minder negativiteit en uiteindelijk langzaam naar zelfs positiviteit.

Daarover hebben we al een heleboel blogs geschreven, zoals een blog over lief zijn voor jezelf en op welke manieren je jezelf daaraan kunt herinneren. Dat kan namelijk op leuke, kleine maniertjes. Je kunt het zoeken op praktisch, creatief of emotioneel gebied. Lees die blogs ook weer eens, om het weer even op te halen of om deze voor het eerst te lezen, als je deze de afgelopen jaren nog niet gezien had. Of bekijk of schrijf zelf een brief aan je lichaam. Ik schreef ook eens een blog met foto’s van mezelf en mijn minpunten en hoe ik daar jaren later over heb leren denken.

Ook schreef ik wel eens over het minder dragen van make-up of juist weer het verwaarlozen van jezelf. Omdat ik door beide fases heen ben gegaan en wij als ervaringsdeskundigen heel goed weten dat je van alles uit probeert om jezelf mooier te voelen en later juist dingen gaat uitproberen om jezelf te leren accepteren. Je gaat eigenlijk alle kanten op of komt juist heel moeilijk los uit bepaalde gewoontes.

Ik hoop dan ook dat je zelf op zoek gaat naar wat bij jou past, om weer met liefde met je lichaam om te leren gaan. Niet meteen heel veel liefde, maar steeds een beetje meer. Niet door jezelf te dwingen, maar door jezelf de kans te geven te laten groeien. Door de haat een klein beetje te verminderen en zo steeds wat meer ruimte te geven aan die groei. Want dat kun je, maar niet in één dag, één week en zelfs niet in een half jaar. Maar richt je er op en laat je niet afleiden. Geef niet op, blijf gericht op liefde.

Jouw lichaam verdient meer zorg, dat zul je steeds meer leren.

Redactie

Geschreven door Redactie

Reacties

19 reacties op “Aandacht voor mijn lelijke lichaam”

  1. Fijne herhaling van deze boodschap, nu wordt ik er weer even goed aan herinnerd!

  2. Ben hier ook heel erg zoekende in. Momenteel ook geen make-up en haarlak vanwege bijholte- / oogklachten. Wellicht dat naturel daar beter voor is. Maar met sieraden en haarbandjes kun je ook wel wat leuks 😉

  3. Moeilijk dit, zeker als je niet zo mooi bent. JIj bent een prachtige vrouw

    1. Herkenbare gedachte… Ik dacht ook vaak bij mensen die mij advies gaven: ”Ja, jij hebt makkelijk praten, jij bent knap.” Een hoop van je ‘knapheid’ is iets dat uit je innerlijk komt heb ik wel gemerkt. Ik hoop dat je jezelf niet buitensluit door je gedachte, want het is geen helpende gedachte om jezelf weer mooi te leren vinden, van binnen en van buiten.

      Liefs,

      Nouska

  4. dankje nouska.. ik weet nu dat je niet knap hoeft te zijn om jezelf mooi te vinden, voelt gek maar is voor mij echt zo. het zijn twee verschillende dingen.

    1. En andersom. Je hoeft niet lelijk te zijn, om jezelf lelijk te voelen.
      Geloof niet alles wat je denkt 😉

      Liefs,

      Nouska

  5. Probeer ook te geloven wat anderen zeggen. Ik denk altijd als iets positiefs gezegd wordt over mijn lichaam /uiterlijk :dat zeg je maar, maar het is niet waar.

    Als er iets negatiefs wordt gezegd onthouden wij dat juist heel vaak een leven lang en gaan wij er gebukt onder terwijl wij complimenten in de wind slaan ! 😣

    Uiteindelijk gaat het erom dat je jezelf mooi gaat vinden en niet meer zo veel waarde hecht aan wat anderen vinden. Dat is inderdaad heel moeilijk.
    Mijn moeder zei eens dat je leert te houden van waar je voor zorgt. Dat was zo waar.

  6. Het was een hele oefening, en ik vind m’n lichaam nog steeds niet mooi.
    Maar ik kan mezelf wel al wat ok vinden in bepaalde kledij.

    Dankzij jullie blogs en tips hierin over jezelf verzorgen, doe ik dit ook steeds meer, een bodylotion kopen, en eens een verwen moment voor mezelf inplannen lukt steeds vaker.

    Ik zal nooit zijn wie ik wil zijn, maar ik denk dat niemand dat is.

  7. Dit vind ik nog steeds heel moeilijk….
    Ik voel me erg schuldig dat ik er ben.
    Niet alleen wat mijn lichaam betreft, maar mijn hele ‘zijn’ .

  8. Lieve noushka,waarom trap je jezelf zo de grond in?dat is helemaal nergens voor nodig,hoor!Ik vind eerder dat je wel wat aan mag komen juist!Ga jezelf niet zo pesten,en ga snel hulp zoeken bij vrienden of proffesionals,die staan je echt met raad en daad bij.Het zou toch wel erg treurig zijn,als je op deze manier je leven gaat lopen verruinerenJe kan hieraan doodgaan,weet je dat?En dat is het echt totaal niet waard.Ik dacht vroeger ook dat ik te dik was en ging extreem lijnen,wat leidde tot een b.m.i van 16%.Ongezond laag dus.Ga hier niet mee spelen,want het kan je ziek maken en zelfs je leven kosten!

    1. Ik denk dat je de blog niet helemaal goed hebt gelezen. Het gaat over verleden, dat eerste stuk. Maar bedankt voor je zorgen:)

      1. Niet te danken,graag gedaan!In mijn thuissituatie was de druk om aan de lijn te doen ook nogal aanwezig,vandaar dat het me ook zo aangreep en ik er op reageerde.Alleen deed mijn vader daar niet aan mee,die vond dat onzin,die bleef tenminste nog gewoon normaal eten.

  9. Bedankt! Mooi blog !!

  10. ik ben gewoon lelijk, accepteren blijft moei;ijk

  11. Ik vind je een super mooie vrouw.
    Ik hoor van alle kanten berichten dat scarlet weer AN heeft.
    zie haar ook geen blogs meer schrijven.
    Hoe gaat het met haar.
    wil je haar sterkte wensen.

  12. Ik heb overigens ook niets meer van mijn ene tante gehoord.Die heeft ook anorexia.Ik vraag me af of ze eigenlijk nog wel leeft.

  13. Allemaal gemakkelijk gezegd als je zelf het perfecte lichaam hebt en geen vet zwijn bent en door iedereen uitgelachen of geminacht wordt. Zelfvertrouwen is iets waar enkel mooie mensen recht op hebben, niet de lelijke.

  14. Zo te zien heb jij het wel gemakkelijk. Moest je mijn lichaam hebben (overdreven dikke buik, geen achterwerk en hangborsten) zou je geen zelfvertrouwen hebben. Moest ik in ieder geval een normaal lichaam hebben zou ik ook wel zelfvertrouwen hebben. Vertel me eens hoe ik met zo’n walgelijk lichaam zelfzeker moet zijn?

  15. Iemand met A.N. kan heel eenzaam afgesneden voelen en vervreemd. Gefragmenteerde persoonlijkheidsdelen maken het moeilijk om weer verbinding met je zelf te voelen. Voelen wat je voelt en weten wat je weet. Er is altijd nog een gezond deel die dat niet wil maar die andere delen maken het soms moeilijk. Bepaalde overtuigingen waar men is in gaan geloven en het zelfbeeld wordt soms aangepraat. . .

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *